npap

ρε που θα μου πας... κάποια στιγμή θα σε στριμώξω και θα το "κάνουμε" (μια παραγωγούλα)... κατά τα άλλα με κάλυψαν πλήρως οι συνάδελφοι βαμβακοδιαλογης(μού)...

πολύ όμορφο και η ερμηνεία σου συναισθηματικά αγγίζει το θέμα χωρίς υπερβολές πράγμα όχι εύκολο πάντα...

τώρα για τα τύμπανα στα είπαν οι φίλοι μας... προσωπικά απλά θα έκανα μια πολύ λιγότερο harsh προσέγγγιση στον ήχο του ταμπούρου και θα μοίραζα κάποιες από τις αξίες του στα τομ σε σταθερό κυκλικό σχήμα υπηρετώντας το δρώμενο περισσότερο δραματικά παρά επιθετικά...

9 ώρες πριν, Ali Barout είπε

Ούτε κι ο ακροατής τα καταλαβαίνει... αλλά πώς τα εκτιμάει!

ευτυχώς τα νοιώθει βαθιά μέσα του χωρίς απαραίτητα να έχει την ανάγκη να τα ερμηνεύσει-εκλογικεύσει... κι αυτό είναι μέρος  της μαγείας..

η σύνθεση μου άρεσε πάρα πολύ (παρεμπιπτόντως ειδικά μετά το 1.42 )...

όσο για την "αληθοφάνεια" ευτυχώς όχι κακή (ως φθηνό general midi player πχ), αλλά δυστυχώς αρκετά μέτρια με πολύ δρόμο ακόμα για να την πλησιάσει ικανοποιητικά (αν σκεφτείς ότι και οι ήχοι ήταν εκ σαμπλαρίσματος επί το πλείστον καλοί)...

μάλιστα με έναν άνθρωπο που στη ζωή του κρατάει μια σχετικά συχνή επαφή με ζωντανές ορχήστρες και ακούει καλές παραγωγές σε hi end συστήματα και την ακούσαμε μαζί στο γραφείο μου, μοιραστήκαμε τα ίδια ανολοκλήρωτα συναισθήματα και την κοινή επιθυμία να την ακούγαμε με ζωντανή ορχήστρα (ηχογραφημένη ή live) για να πλησιάσουμε την μαγεία που τώρα απλά υποψιαστήκαμε και φανταστήκαμε σε αυτήν ...

16 ώρες πριν, Alex Raptakis είπε

Νομίζω ότι για να "λάμψει" χρειάζεται λεπτομερές programming. Λίγο το vibrato, λίγο ο χώρος, λίγο τα transitions/legato και οι δυναμικές. Προφανώς για sketching είναι παραπάνω από καλό, ειδικά αν είναι έτοιμο σε παρτιτούρα!

συμφωνώ με τον Alex  και με τους υπόλοιπους φίλους... ειδικά οι δυναμικές και οι μικροδυναμικές και η απόδοσή τους είναι το ήμισυ του παντός στην κλασσική και κάνουν τη διαφορά στους μαέστρους... μάλιστα εσύ ήδη θα το ξέρεις καλά πιάνοντας την μπαγκέτα (αυτή την λεπτή την άνοστη ντε)...

στα καθ ημάς από την άλλη στα χοουμστουντιστικα (και όχι μόνο) χρειάζεται όχι απλά "λεπτομερές programming" αλλά υποδειγματικό και μάλιστα με το δυνατόν καλύτερους ήχους ηχογραφημένους σε πολλαπλά layer και με καλή μετάβαση μεταξύ τους χωρίς ευκολάκουστα gap... οπότε το μολυβάκι και τον σχεδιασμό στο velocity δεν τα γλυτώνεις όπως καταλαβαίνεις αν θελήσεις το next level πιστότητας (χωρίς προσωπικά να μπορώ να σε βοηθήσω να αποφασίσεις περί του αν αξίζει ο παραπάνω κόπος μια και όσο και να παιδευτείς η τελειότητα θα φαντάζει καρότο κρεμασμένο μπροστά σου που όσο και να κυνηγάς δεν θα το φτάνεις, απλά θα φτιάχνεις σιλουέτα )... οπότε και η πλήρης αξιοποίηση των δυνατοτήτων του Noteperformer ενδέχεται να είναι όντως η χρυσή τομή...

εγώ πάντως, ως φύση και θέση αισιόδοξος εύχομαι σύντομα να σε απολαύσουμε και να σε χειροκροτήσουμε σε μια καλή αίθουσα με μια ανάλογα καλή ορχήστρα σε δικές σου συνθέσεις...

ωραία... το σπίτι μου είναι σε πλατεία κι από κάτω έχει το παραδοσιακό καφενείο του κυρ Γιάννη που έχει μόνο ένα μενού: απίστευτη γόπα, τραγανιστές χειροποίητες τηγανιτές πατάτες, πλούσια χωριάτικη, ψητό ψωμάκι και ΠΑΓΩΜΕΝΗΗΗΗΗ μπύρα και πάμφθηνο... οι πελάτες του έρχονται ειδικά γι αυτό ακόμα και από άλλες πόλεις... στην επόμενη μπυροποσία λοιπόν σας περιμένω όλους εδώ...  problem solved...

επειδή κόβω δύσκολο να ανέβω στα μέρη σου μεσοπρόθεσμα, αν σε βγάλει ο δρόμος σα κάτω η Σοφία φτιάχνει τον frappedo έναν special δικό μας καφέ... θα σου στοιχίσει κάτι παραπάνω αλλά θα χεις να λες... πλέον μένω και δίπλα σε ηλεκτρικό σταθμό... πιο εύκολη πρόσβαση πεθαίνεις... σε αναμένομεν...

3 λεπτά πριν, dimsonic είπε

αλλά αφ ενός σου στερεί την δυνατότητα να έχεις εντελώς ασυμπίεστη ηχογράφηση (αν θες) και αφ ετέρου να είσαι με το μάτι και το κουμπί στο -14 μπας και γλυτώσεις την επέμβαση που πάλι δεν την γλυτώνεις εντελώς.

μάλλον κάτι έχεις μπερδέψει Δημήτρη... αν όντως "έχεις εντελώς ασυμπίεστη ηχογράφηση" που λες είναι μάλλον απίθανο σε νορμάλ συνθήκες να είσαι έστω και κοντά στα -14 (μη σου πω στα -20) θες δεν θες... τώρα αν εννοείς μη σου "πειράξει" κάνα ήδη παραγόμενο τούβλο των -3 των metallica πχ, μην ανησυχείς... απλά κατέβασμα στο volume θα του κάνει...

Στις 21/7/2022 στις 7:57 ΠΜ, LastLaughLane είπε

Με φειδώ ο κομπρέσορες

απλά να θυμάστε παιδιά ότι το spotify παίζει στα −14 LUFS και δείχνει τον δρόμο... οι βάρβαρες εποχές του loudness war σιγά σιγά μας αφήνουν χρόνους επιτρέποντας επιτέλους  στην μουσική να αναπνεύσει και στα κατσαρά "τούβλα" του το χτίσιμο...

να ξεκινήσω από τα (πολύ) καλά... πολύ όμορφο τραγούδι και η  μπάντα και η χροιά της κοπέλας σας δίνει ταυτότητα (και ΑΦΜ) πράγμα σημαντικότατο για ενδεχόμενες επιτυχίες με ψηλό ταβάνι και δικό σας κοινό...

το βίδεον το αυτόν... όμορφες ατμόσφαιρες, πολύ καλή φωτογραφία, το σενάριο υπηρετείται και υπηρετεί το τραγούδι (ωραία λεπτομέρεια που "μένει" η αλλαγή του vintage μέσου ακρόασης με την ανάλογη παύση όπως και ο Rory στην αρχή)... επειδή υποψιάζομαι ότι το συνολικό μπατζετ θα ήταν αρκετά σφιχτό δεν θα θα μιλήσω για πταίσματα ("εξώτεμπη" ροή, ερμηνεία δεύτερων ρόλων κλπ) και θα μείνω στο ότι σίγουρα έχει υπερβεί τις δυνατότητες του και στέκεται επάξια στην αγορά... μπράβο στους συντελεστές του...

τέλος η παραγωγή μου άρεσε σε όλα τα επίπεδα των οργάνων (χροιές, χώροι, χωροθεσία, εντάσεις) πλην του over compression σε κάποια σημεία και ειδικά στα φωνητικά που μου αφήνει την αίσθηση ότι "πνίγει" αρκετά τις δυναμικές της τραγουδίστριας (έχω μια ευαισθησία στην διαχείρισή τους) και κατά συνέπεια ως ένα σημείο και τις εμφανείς εκφραστικές δυνατότητες της... ίσως αυτό να εννοεί και ο Στράτος παραπάνω γιατί έχει επίδραση συνολικά σε όλο το ηχητικό αποτύπωμα που μένει στο τέλος στον ακροατή αφήνοντας την εντύπωση ότι "κρατιούνται τ άλογα"...

4 ώρες πριν, fusiongtr είπε

Το κομμάτι είναι πολύ καλό, αλλά σαν κάτι να λείπει για το breakthrough.

Δεν μπορώ να καταλάβω τι είναι αυτό, αλλά δεν βγάζει όση ένταση θα μπορούσε ας πούμε (τα φωνητικά, η παραγωγή, η ενορχήστρωση? δεν ξέρω).

βέβαια νοιώθω ότι αυτό οφείλεται στην rock δημιουργική διάθεση και ενθουσιασμό που είναι εύκολο όλους μας κατά καιρούς να μας παρασύρει στο να υπερβούμε λίγο τα όρια κατά το mix και δυστυχώς στο mastering μετά δεν έχουμε πολλές επιλογές...

από την άλλη μπορεί να είναι άποψη ως προς τον ήχο σας οπότε πάω πάσο... πάντως προσωπικά αισθάνομαι το potential της μπάντας και περιμένω πολύ ενδιαφέρουσα εξέλιξη και ανάλογα ενδιαφέροντα μουσικά δρώμενα από σας στο μέλλον...

4 λεπτά πριν, roberto30 είπε

Χαίρομαι πάρα πολύ που προσέχεις τους στίχους,  έχει μεγάλη σημασία για εμένα. 

μιαν έστω υπέροχη μελωδία ενός τραγουδιού Αποστόλη μου, μπορώ να την βαρεθώ έστω και προσωρινά μέσω της επανάληψης... έναν στίχο όμως που με άγγιξε ΠΟΤΕ και μπορεί να λειτουργεί ανεξάρτητα ως ποιητική αναφορά ακόμα και διαμορφώνοντας συμπεριφορές μου... έτσι τουλάχιστον μεγάλωσα εγώ...

"...Κι όσο ο δρόμος θα στενεύει 
τα χέρια γίνονται αγκαλιά..."

τι να σε πω ρε Αποστόλ'... πραγματικά θα στεναχωρηθώ αν σύντομα δεν κάνεις κάτι σαν τραγουδοποιός σε ευρεία κλίμακα και αποδοχή... αλήθεια...

η καλύτερή σου παραγωγή και γενικά σε πάρα πολύ ψηλά στάνταρ για home... η προσεγμένη ενορχήστρωση υποδειγματική ως προς την "εξυπηρέτηση" του mix... respect...

αν την ψειρίσω, θα ήθελα ελαφρότερη συμπίεση στα τύμπανα με το μπάσο που ενώ έχουν άψογο δέσιμο μεταξύ τους και πολύ ωραίο ήχο (για τα γούστα μου) διαφέρουν από τα άψογα δυναμικά των υπολοίπων οργάνων που έχουν μεγαλύτερη δυναμική περιοχή και "αναπνέουν" πιο άνετα στην σκηνή...

πάντως αυτό δεν αλλάζει την γενική εικόνα της παραγωγής την οποία και ζήλεψα...

καλλιτεχνικά τώρα συμφωνώ με τους περισσότερους φίλους μας παραπάν' αλλά προσωπικά περιμένω αυτό το κομμάτι σου με την ιδιαίτερη μελωδία που θα ξεχωρίσει εκθετικά από το σύνηθες α "ωραίο είναι" (κι αυτό)...

7 ώρες πριν, cigaret13 είπε

 Πατέρα ως προς εμένα νομίζω ότι υπερβάλεις....

σόρυ στην ταπεινότητά σου αλλά ως ερασιτέχνης "παραγωγός" με "πενιχρό" εξοπλισμό, εσύ υπερβάλεις τα όρια που κατά κανόνα θέτουν τα δεδομένα της ιδιότητας... και τηρουμένων των αναλογιών με το όλον, ισχύει αυτό που σου είπα παραπάνω... κάθε φορά με εκπλήσσεις... τι να κάνουμε...

υιέ μου στην παραγωγή κάθε φορά με εκπλήσσεις και ειδικά σε πολύ δύσκολα είδη όπως το παρόν διπλά μπράβο... θα συμφωνήσω με Τέρυ ότι είναι από τα καλύτερα που έχεις παρουσιάσει... όσο για σένα ρε Στράτο τι να πω... και στίχο;;;

πραγματικά πολύ ωραίο κομμάτι... η εξαιρετική η χροιά του τραγουδιστή με κάνει να ξεχνάω την προφορά... θα προτιμούσα η εισαγωγή να είναι πολύ μικρότερη (και ίσως όχι με κιθάρα)... ως παραγωγή μια χαρά... περί ορέξεως πάλι θα θελα την σόλο κιθάρα πιο "μπροστά" και την φωνή ελάχιστα πιο μέσα... μπράβο εις αμφότερους...

δεν ξέρω αν φταίει το εγγόνι, εσύ, ο συνδυασμός σας, ο Μπουκόφσκι των νιάτων μου που έφυγαν προδομένα στη σκιά του, το πολύ όμορφο μουσικό θέμα, αλλά τι σημασία έχει... με άγγιξε αλήθεια... συγχαρητήρια...

ΥΓ. νομίζω ότι αξίζει να το δουλέψετε σε βάθος το ντουέτο... έχει να δώσει...

όπως είπε και ο συνγέρων, World class!... νομίζω ότι σε έχω ξαναμαλώσει επ αυτού αλλά εξακολουθώ να θεωρώ προσβολή απέναντι στο ταλέντο σου (αλλά και σε μένα και σε όλους όσους σαν εμένα θα θέλαμε να γράφουμε και να παίζουμε έτσι αλλά απλά ντεν το χουμε καρντιά μου) το να μην γράφεις πια... κι ας μου κακιώσεις...

πολύ ευχάριστη έκπληξη το πρώτο άκουσμα... τα τεχνικά έπονται... συγχαρητήρια...

4 ώρες πριν, Panos Kostagiannis είπε

Τους στιχους ρε παιδια please.

The Song of Wandering Aengus 

poem by William Butler Yeats

I went out to the hazel wood,

because a fire was in my head,

and cut and peeled a hazel wand,

and hooked a berry to a thread;

And when white moths were on the wing,

and moth-like stars were flickering out,

i dropped the berry in a stream

and caught a little silver trout.

When I had laid it on the floor

i went to blow the fire a-flame,

but something rustled on the floor,

and someone called me by my name:

It had become a glimmering girl

with apple blossom in her hair

who called me by my name and ran

and faded through the brightening air.

Though I am old with wandering

through hollow lands and hilly lands,

i will find out where she has gone,

and kiss her lips and take her hands;

And walk among long dappled grass,

and pluck till time and times are done,

the silver apples of the moon,

the golden apples of the sun.

8 ώρες πριν, dimsonic είπε

Πες βρε Νίκο και δυό λόγια για την συνεργασία. Για μας όσους δεν γνωρίζουμε...

ουπς και νόμιζα ότι είχα αναφερθεί σχετικά στο παρελθόν... το γήρας βλεπς...

με την Tirill είχαμε γνωριστεί πριν πολλά χρόνια όταν με προσέγγισε με αφορμή μια δουλειά μου που της άρεσε... γρήγορα γίναμε φίλοι γιατί πρόκειται για ένα εκπληκτικό άτομο και παράλληλα αξιολογότατη μουσική οντότητα και ως συνθέτρια και ως μουσικός και ως τραγουδίστρια... έχει πίσω της αρκετά μεγάλο έργο σε progressive και world φόρμες αλλά κάποιοι ίσως την γνώρισαν και ως μέλος των White Willow... όλα αυτά τα χρόνια πέραν της επιθυμίας μας δεν μας δόθηκε η ευκαιρία να συνεργαστούμε σε κάποιο επίπεδο και παρουσιάστηκε τώρα που θέλησε να κάνει ένα επετειακό remix στο συγκεκριμένο κομμάτι για να παίξει στο νορβηγικό ραδιόφωνο... μάλιστα καλώς εχόντων των πραγμάτων αν βρούμε αμφότεροι ταυτόχρονα τον χρόνο, είπαμε να αναλάβω μεσοπρόθεσμα και μια νέα της δουλειά που στηρίζεται σε πνευστά, πράγμα που θα αποτελεί ιδιαίτερη χαρά και πρόκληση για μένα μια και μάλλον θα συμμετάσχει και ο άντρας της ο Marcus Paus που θεωρείται από τους σπουδαιότερους νέους σκανδιναβούς συνθέτες κλασσικής... τώρα αν καταφέρω και πάω και εκεί σε studio μέσα στο δάσος που θα βλέπω έξω την λίμνη δουλεύοντας, παίζει και να μην ξαναγυρίσω...

ΥΓ ως ευτράπελον να αναφέρω ότι  όταν τους έστειλα το βιντεάκι, o Marcus μου έστειλε πίσω μια φωτό από το σαλόνι τους που κατά σύμπτωση έχει ένα παρόμοιας αρχιτεκτονικής παράθυρο που βλέπει έξω στην φύση... ούτε παραγγελιά να ταν...

τα τραγούδια σου είναι από αυτά (τα λίγα) που τροφοδοτούν τις (λίγες) στιγμές που κάνω λυτρωτικά ταξίδια πίσω στην εφηβεία μου αφήνοντας με να ακούω καθαρή μουσική και όχι παραγωγή... υποκλίνομαι Γεώργιε...

πολύ όμορφο μουσικά και μου κράτησε ζωντανό το ενδιαφέρον σε όλη του την διάρκεια...

ως παραγωγή τώρα ανέπτυξες μια γοητευτική σκηνή με (τηρουμένων των αναλογιών) αληθοφανείς χροιές και εκτελέσεις που στήριξαν το μουσικό θέμα... αν κάπου "προδόθηκες" (τα εισαγωγικά για να μην παρεξηγηθώ) ως προς το simulation δεν είναι τόσο στις μικροδυναμικές των οργάνων στην εκτελεστική τους εξέλιξη (πράγμα έτσι κι αλλιώς απίστευτα δύσκολο να επιτευχθούν με samples), αλλά στο "ξέσπασμα" που ποτέ δεν ήρθε με τα κρουστά κρατώντας ένα "ίσωμα" στην δυναμική κλιμάκωση ξένο ως προς αυτό που (πάντα προσωπικά) σαν ακροατής περιμένω...

εν γένει όμως πολύ καλό, μπράβο...

ο Barry συναντιέται με τον Βασιλειάδη στην Quinta της Φωκίωνος το 69... κι εγώ σαν Νίκος (οι παλιοί θα θυμούνται το "εγώ σαν Μπάμπης") καραγουστάρω... πολύ ωραίο το ταμπούρον παρεμπιπτόντως...

δεν παυεις να με εκπλήσσεις ευχάριστα υιέ μου... ίσως το καλύτερο σου (κατά την ταπεινή μου γνώμη και γούστο) σε όλα τα επίπεδα... αντίθετα με τον Γιώργο τα αρπίσματα δεν με ενόχλησαν καθόλου (παρεμπιπτόντως ο ήχος στις κιθάρες με πήγε αδιόρατα και προς wishbone ash μεριά)... μπράβο δι άλλην μίαν φορά...

εγώ μένω χωρίς λόγια Μάκη μου όταν η(οι) μουσική(-οί) μιλάει(-νε) για μένα...

ΥΓ απίστευτη εκφραστικότητα και ήχος από τον Hariprasad Chaurasia... ντρέπομαι που δεν τον ήξερα...