gmoukou

Ένας καινούριος μου μαθητής έχει την Yamaha CS-40 (3/4 φυσικά) και είναι αξιοπρεπέστατη, σταθερή στο κούρδισμά της και μαλακή για παιδικό χεράκι. Ρίξτε της μια ματιά, αξίζει κατ εμε. Φυσικά όλα εξαρτώνται απο το παιδί και πως θα του "κάτσει" η κιθάρα στα χέρια τελικά.

Απλά ουαου. Μου'φυγε το κεφάλι...!

mimnermos απ’τη καρδιά μου σ’ευχαριστω! Πραγματικά με τιμάει η πράξη σου και ο λόγος σου.

Η μίξη εκπροσωπεί αυτό που είχα στο μυαλό μου να γράψω. Με τον όρο μίξη μάλλον εννοούσα κάτι πιο τεχνικό όπως κανα compression κλπ. Λάθος μου κατά τη διατύπωση. Η πιο επίπονη διαδικασία ξεκάθαρα είναι το γράψιμο παρτιτούρας. Ποσο μάλλον αν είναι και πολύ σύγχρονο το έργο. Κατα τη διάρκεια γραψιματος της παρτιτούρας ανακάλυψα ποσό άβολη είναι η καρέκλα που χρησιμοποιώ στο daw....

Χαιρετώ όλη τη κοινότητα. Προ (σχεδόν) τριών μηνών είχα πάρει μέρος σε ένα διαγωνισμό σύνθεσης που είχε διοργανώσει η Animasyros σε συνεργασία με το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Είχα αναρτήσει στο noiz και τη δημιουργία μου με σκοπό να αποσπάσω κάποιες κριτικές σχόλια κλπ προς βελτίωσή μου. Όσοι δε το είδαν το παραθέτω παρακάτω. https://www.noiz.gr/index.php?topic=213821.0 Τρείς μήνες αργότερα αποφάσισα να πάρω μέρος στην ανοιχτή πρόσκληση κατάθεσης έργων Ελλήνων συνθετών που ανακοίνωσε η ΕΡΤ με σκοπό να δωθεί το βήμα και η ευκαιρία σε Έλληνες συνθέτες να παρουσιάσουν τα έργα τους σε δημόσια εκτέλεση. Όλα αυτά, φυσικά, μέσω των Μουσικών Συνόλων της ΕΡΤ. Λόγω έλλειψης χρόνου σκέφτηκα να τολμήσω να παραφράσω το έργο που είχα καταθέσει στο διαγωνισμό της Animasyros, κάτω απο μια καινούρια και τελείως διαφορετική δομή, με σκοπό να απεξαρτηθεί η μουσική απο το βίντεο για το οποίο λειτουργούσε αποκλειστικά υποστηρηκτικά. Απέσπασα λοιπόν μερικά στοιχεία που μου φάνηκαν ενδιαφέροντα και το αποτέλεσμα είναι στον σύνδεσμο παρακάτω. [soundcloud] [/soundcloud] Χρησιμοποιήθηκαν μόνο VST όργανα και για τη δημιουργία της παρτιτούρας (η οποία φυσικά είναι διαθέσιμη) το Musescore. Αναμένω τα σχόλια σας, προτάσεις (για καλύτερη μίξη ίσως) κλπ :)

Ότι είπε ο dimsonic. Για να το απολαύσουμε και μεις δηλαδή. Υγ off topic: Με τέτοια φλέβα μακαρόνι στο αριστερό τη φεντεριά πρέπει να τη κόβει κρύος ιδρώτας μη τη τσακίσεις στα δύο! :laugh: :laugh: :laugh:

Ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σας λόγια. Πραγματικά σημαίνουν πολλά για μένα καθώς έχω σε πολύ υψηλή εκτίμηση τη γνώμη ανθρώπων που γράφουν στο Noiz αλλά και το Noiz καθεαυτό.

Σας ευχαριστώ πολύ για τα καλά λόγια! Το δούλεψα κυρίως σε δύο διαφορετικά workstations. To δικό μου και ενός φίλου ο οποίος έχει ένα κατα πολύ πιο δυνατό desktop PC και πιο updated. Και τα δύο είχαν επανω τους Cubase (7.5 και 9.5). Για ηχεία χρησιμοποίησα τα KRK rockit 6. Τα πάντα είναι ψηφιακά και δεν ηχογραφήθηκε τίποτα (που να ηχογραφηθούν απο ερασιτέχνη ιδέες τέτοιου στύλ...) Κάποια freeware vst (edirol, VSCO, Philharmonia Orch) απο δω και κάποιες βιβλιοθήκες έτοιμων ήχων απο κει ήταν ουσιαστικά τα μοναδικά εργαλεία που είχα στη διάθεσή μου. Στο θέμα του συγχρονισμού εξοπλίστηκα με μπόλικη υπομονή και μπόλικα tutorials απο youtube. Μπορώ να πω οτι ήταν το πιο tricky μέρος του project μιας και έχει πολλές εναλλαγές στο tempo. Τα μοναδικά μέρη που έχει παιχτεί κάτι λαιβ είναι η εισαγωγή με τα strings και το πιάνο στη σκηνή του πρωινού και του ασανσέρ. Ψηφιακά και αυτά όπως προανέφερα. (για μη πιανίστας μπορώ να πω οτι τα πήγα καλά) ;D Πάντως για βίντεο δεκαετίας πιστεύω οτι είναι ακόμα επίκαιρο και με πολύ δυνατό μήνυμα. Με αφορμή αυτό πρέπει να ομολογήσω οτι η μεγαλύτερη δυσκολία που συνάντησα ήταν το να κρατηθώ σε επίπεδα υποστηρηκτικά κυριώς (και όχι εγωκεντρικά να προσπαθήσω να αναδείξω τη μουσική) και το να καταφέρω να δημιουργήσω τη συγκινησιακή κορύφωση όχι νωρίτερα απο το τέλος. Στα σημεία δηλαδή που γίνεται χαλί ο τύπος και στον επαναστάτη μετά τους τίτλους τέλους. Φυσικά όλα αυτά δεν οδήγησαν στο να έχω σαν αποτέλεσμα ένα μουσικο έργο το οποίο μπορεί να σταθεί απο μόνο του (μιας και εξαρτάται απόλυτα απο το βίντεο) και να καταφέρει να ανταπεξέλθει στη πολιτική γραμμή της επιτροπής αλλα τι να κάνουμε....πρέπει να είμαστε ειλικρινείς τουλάχιστον με τον εαυτό μας και τις πεποιθήσεις μας αποφεύγοντας οσο μπορούμε τους μανιερισμούς.

Ναί. Οτιδήποτε ακούγεται το έγραψα γι'αυτό το βίντεο. 8)

Έχεις δίκιο. Δεν εξήγησα τίποτα... Δώθηκε το βίντεο άνευ ήχου και κάθε διαγωνιζόμενος έπρεπε να το ντύσει με οποιδήποτε ήχο της αρέσκειας του και αισθητικής του προσέγγισης. Απο σκέτη ατμόσφαιρα μέχρι πλήρη ορχήστρα. Δεν υπήρξαν περιορισμοί σε αυτό το θέμα. Παρ'ολ'αυτά, σε ευχαριστώ! :)

Μια ταπεινή προσπάθεια που μου χάρισε την 7η θέση ανάμεσα σε 130 συμμετοχές στον Διεθνή διαγωνισμό σύνθεσης της Animasyros σε συνεργασία με το Μέγαρο μουσικής, καθώς και έναν έπαινο/διάκριση για να βάλω στον τοίχο μου να τον βλέπω να χαίρομαι. Κρέμομαι απ'τα χείλη σας φίλοι συμφορουμίτες. Η άποψή σας μετράει. https://vimeo.com/265404723

Αααααχ, η ομορφιά της οργανοποιίας! Και φυσικά το αξιοθαύμαστο γεγονός οτι κάθε τέχνη εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό απο μια άλλη τέχνη, πράμα που, κατ'εμε, ελάχιστοι εκτιμούν πλέον. Βέβαια, θα μου πεις, με τέτοιο επίπεδο εκπαίδευσης αυτά είναι πολυτέλειες.....

Πραγματικά jaw drop για τον παίκτη αλλά γέλασα πολύ με τον παρουσιαστή και τη προφορά του "Did good! Boy that doughboy can really pick can he?" ;D ;D

Αν έχεις υπομονή στείλε τους ένα mail περιγράφοντας ακριβώς τι συμβαίνει και θα στο αντικαταστήσουν. Αυτό θα έκανα εγώ τουλάχιστον...

Θα συμφωνήσω με τον Alter και θα προσθέσω οτι έχει ένα εξαιρετικά φιλικό περιβάλλον το Muse score. Δε μπορείς παρα να το αγαπήσεις :-*

Πωπω ρε παιδιά εγώ, παρόλο που το βίντεο είναι φοβερό με παιχτούρες και οργανάρες, συγκινήθηκα με τον Colin Hay (τον 2ο). Είχε κάτι πολύ κατασταλαγμένο και γήινο ο τρόπος που τραγούδησε/έπαιξε. Ότι έκανε το έκανε με αβίαστο και συνειδητοποιημένο τρόπο πράμα που νομίζω οτι ελάχιστες φορές έχω παρατηρήσει σε αυτό το στύλ...

Συμφωνώ και επαυξάνω. Slow is fast παίδες. Μια ατάκα που μικρός κορόϊδευα αλλά τελικά αποδείχτηκε πολύ μεγάλη αλήθεια. Έτσι χτίζεται η αντίληψη κατ εμε και εφαρμόζοντάς το στους μαθητές μου επιβαιβεώθηκε και βρήκαμε όλοι την υγειά μας! (αφού φυσικά πέρασα εγώ πρώτα απο δαύτο) :)

Παρασκευή 2 Μαρτίου 2018. Αίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη. Κρατική Ορχήστρα Αθηνων, υπο τη διεύθυνση του Στάθη Σούλη, να παίζει τη μουσική που γράφτηκε για τη ταινία Χρυσοθήρας (1925), του Τσάρλι Τσάπλιν, ταυτόχρονα με τη προβολή της. Μια ακόμα "πετυχημένη" βραδιά απο τον πλέον έγκριτο οργανισμό. Και εις άλλα με υγεία....

Πωπω τι ηχάρα στο Somewhere in time!

Έπρεπε να το έχω αναφέρει στην αρχή. Ζητώ συγγνώμη. Θέλω να μπορώ να συμπεριλάβω στο σήμα μου και κρουστούς ήχους που θα αναπαράγω χτυπώντας το σώμα/ταστιέρα κλπ της κιθάρας καθώς κινούμαι σε πειραματικά μονοπάτια :angel:

Δυστυχώς δεν έχω καταφέρει ακόμα μια αξιοπρεπή εγκατάσταση Piezo σε ηλεκτρική κιθάρα. Αν κάποιος γνωρίζει κάποιο μάστορα στην Αθήνα ο οποίος θα μπορούσε να το κάνει θα τον παρακαλούσα να μοιραστεί μαζί μου το όνομά του.

Charles Mingus the great

" flavour of the month" Καιρό έχω να ακούσω τόσο εύστοχη φράση επι του θέματος

Συμφωνώ και επαυξάνω σε καθε λέξη που είπες. Δηλώνω πολύ θερμός υποστηρικτής της Δυτικοευρωπαΐκής μουσικής και των καλών που έχει προσφέρει μέχρι στιγμής. Το μόνο που ήθελα ήταν μια πολύ ξεκάθαρη τοποθέτησή σου και την έδωσες (και με το παραπάνω). :angel:

Και ποιός ορίζει τι είναι εύηχο;