gmoukou

@mitsosgroove ταινιαρα αλλά πιστεύω ότι το παρακάτω μουσικό κομμάτι ξεχώρισε περισσότερο στη ταινία (και είναι άλλος ένας λόγος που μου άρεσε η ταινία)

Και οι δικοί μας πάντως δεν έχουν απολύτως τίποτα να ζηλέψουν, αντιθέτως......

Με αφορμή την αισθητική του εξωφύλλου που έβαλε ο @Nikos Aravanis απο πάνω θυμήθηκα το Πιατσολικό θέμα του (επίκαιρου κι όλας) 12 πίθηκοι

Αμα πιάσουμε από τώρα την ήπειρο που λατρευει τα χάλκινα περισσότερο και από το Wagner να μη ξεχάσουμε τον Alan Silvestri που έκανε φανταστική δουλειά στο Avengers Αλλά και στο τρομακτικά αξεπέραστο (συνθετικά) Predator 2 (άκου ενέργεια...)

Ιάπωνες: Toru Takemitsu στη ταινία Rikyu του Hiroshi Teshigahara. Μοναδική αισθητική. Σε πιο εύληπτη αισθητική ο Ryuichi Sakamoto στη ταινία The Last Emperor. Συνθεταράδες με μουσικές γεμάτες βάθος και υπόσταση.

RIP Ennio Morricone. Περιττά τα λόγια για το έργο του πιστεύω.

+1

Γιος μεγάλου κτηματία και βουλευτού από την Πελοπόννησο. Ξεκάθαρα μόνιμος υπάλληλος της Nintendo μιας και αναγνώρισα εκεί μέσα “στυλ” από κανα δυο παιχνίδια τους (ξεκάθαρα super mario αλλά και zelda...) Εκλαψα ρε χαχαχαχαχα Κυριε πρέεεεεσβη, μας κακομαθαίνετε!!

@fusiongtr θυμίζει arcade ε; Για τσέκαρε τον νικητή:

του'κανε τ'άντερα κολιέ! αναμένουμε ηχητικά (αν υπάρχουν)

Είσαι μαστόρι πανάθεμα σε. Με τα όλα του και ισορροπημένο όσο δε πάει. 10/10

Σε ευχαριστώ πολύ!!!

Ωραίο ακούγεται και αυτό, όταν θα έχεις χρόνο κάντο λίγο πιο λιανά

Σεμιναριακού επιπέδου οι αναλύσεις εδω μέσα και μπράβο σας. Ωραιότατο θέμα. Πάντως εγώ έχω το εξής απορία απο χθές και περίμενα μήπως απαντηθεί κάπως και δε γίνω ρεντικολο Αν δεν λέει πουθενά ο συγγραφέας του βιβλίου περί μή παιξίματος της D (4η χορδή), και δεν το συμβολίζει κάπως (με ένα x στο σχεδιάγραμμα) , και δεν είναι section με movable chords (αυτό θα μας το πει ο dim), για ποιό λόγο το ονομάζει D και όχι τόσα άλλα που θα μπορούσε; Ξέρω οτι 3η και 5η αν δεν υποστούν αλλοίωση δεν αναγράφονται στο όνομα της συγχορδίας και άρα εννοούνται αλλά απο τη στιγμή που η ονομασία της συγχορδίας ξεκινάει με το D γίνεται να παραληφθεί η ίδια της η βάση; Θα μου πεις, τζαζ είναι, όλα γίνονται και εξηγούνται με κάποιο τρόπο, οκ. Αλλά όταν έχουμε μια Universal γλώσσα δε πρέπει να έχουμε και κοινούς κανόνες; Δλδ όταν κάποιος δει στη παρτιτούρα του D13b5b9 (ανευ σχεδιαγράμματος) δεν εννοείται οτι θα συμπεριλάβει τονική και 3η;

2:50 που ξαναμπαίνει το εμπλουτισμένο θέμα, πλήρης παράνοια! Αφού έχεις φάει το βρωμοξυλο του αιώνα υποβόσκει η απειλή μη φας κι άλλο. Που κατεβάζει η κούτρα τους τέτοιο υλικό πανάθεμα τους....φανταστικό πραμα.

τι outside μωρέ.... αυτουνου το παίξιμο είναι outside the concert hall..... beast!

+1 Τα autosave σώζουν ζωές

Πολλοί μιλάνε για άνοιγμα σε safe mode, δες παρακάτω εδώ: https://www.cakewalk.com/Documentation?product=SONAR X2&language=3&help=Troubleshooting.13.html και εδώ: http://forum.cakewalk.com/Advice-on-a-corrupted-project-m3395310.aspx Στο δεύτερο σύνδεσμο δε, κάποιος αναφέρεται και σε αντιγραφή του project (αν καταλαβα καλά, το cwp) σε διαφορετικό μέρος, (φαντάζομαι για να αποκλείσει τυχών bad sectors του δίσκου;)

+1

+1 Στα μουσικά σχολεία γίνεται φανταστική δουλειά. Το ποιόν της συντριπτικής πλειοψηφίας των μαθητών απέχει πολύ (προς το καλύτερο φυσικά) απο αυτών που πηγαίνουν σε ένα "συμβατικό σχολείο". Πιστεύω πως οποιοσδήποτε γονιος έχει την άνεση να προσφέρει στο παιδί του προετοιμασία για ένα μουσικό σχολείο (δυστυχώς ο πήχης είναι εξωπραγματικά ψηλά) αξίζει φούλ να το κάνει. Το γιατί είναι μια άλλη συζήτηση. Πάντως (ουσιαστική) δουλειά επι των καλλιτεχνικών ποτέ δε γινόταν με εξαίρεση κάποιες (όχι όλες) περιπτώσεις εξωτερικών συνεργατών μέσω συλλόγου γονέων, όπως είπε και ο πιπιτιρις, και αυτό μόνο στα δημοτικά (απο όσα έχω πράξει, δει και ακούσει).

Αυτό μου το έχουν πει και μένα πολλές φορές (παίζοντας κλασική). Δε μπορώ να καταλάβω πως μπορεί να ακουγεται στα αυτιά κάποιου σαν πιάνο (φυσικα δε το λέω για κακο) παρα μόνο αν ο παίχτης έχει φροντίσει παρα πολύ την απουσία ατάκας στο παίξιμο του. Ειναι άξιο παρατήρησης το φαινόμενο.

Ο Brouwer έχει την ευλογία να δημιουργεί έργα που φαίνονται πολύ δύσκολα αλλά είναι τελικά πολύ ευκολόπαιχτα. Οχι οτι δεν έχουν απαιτήσεις, απλά όχι όσες φαίνεται εκ πρώτης όψεως.

Νταξει, καταπληκτικός.... Στο πρώτο βίντεο, στο 5:47 (λιγο πριν πέσει το 5:48) ο ***στης τι μαχαιριά περνάει εκεί μέσα; Κατευθείαν στα νεφρά!!! Το δεύτερο βίντεο, εισαγωγάρα! Γουσταρω φουλ μουσικούς που περνάνε, τόσο όσο, μουσική τεχνολογια στο παίξιμο τους χωρίς να γίνεται επιτηδευμένα ή αυτοσκοπός. Δυσκολες ισορροπίες.

@pipityri πραγματικά τη κατάλληλη στιγμή σαν απο μηχανής θεός. φχαριστούμε!!!