Ρε, παιδιά, δεν ξέρω για σας, πάντως εμένα μ' ενδιαφέρει η μουσική που ακούω να με βοηθάει στη βελτίωσή μου σαν άνθρωπο γενικά. Και η πραγματικότητα είναι ότι το άσμα "Το νινί σέρνει καράβι" είναι πολύ πιο εύστοχο και διαποτισμένο με κοινωνικό μήνυμα απ' ότι τα καψουροτράγουδα του Θεοφάνους. Είτε το κομμάτι είναι ο "Παλίοκαιρος" είτε το "Γύρνα πίσω ή έστω τηλεφώνα" για μένα είναι η ίδια π@π@ρι@. Γιατί το περιεχόμενο είναι αυτό που είναι, που το 'χουμε φάει στη μάπα 23 χρόνια (εγώ) και θα το τρώμε μέχρι τον αιώνα τον άπαντα.
Για να καταλήξω,
-Δεν πρέπει να ενθαρρύνουμε τη σύγχρονη ποπ φιλοσοφία με κανένα τρόπο.
-Δεν είναι καλός συνθέτης κάποιος που για να κάνει το κομμάτι του 3 λεπτά βάζει το ρεφραίν να ακούγεται 10 φορές. Όσο καλό και να 'ναι, ΦΤΑΝΕΙ, το εμπεδόσαμε, δεν είμαστε ηλίθιοι.
-Δεν είναι καλός λαϊκός συνθέτης κάποιος που γράφει 10 σουξέ. Κι ο Χατζιδάκης έγραψε λαϊκά, κι ο Θεοδωράκης κι ο Τσιτσάνης και πολλοί άλλοι. Λαϊκά δεν είναι μόνο τα καψουροτράγουδα... Κι η Δραπετσώνα λαϊκό τραγούδι είναι. Πείτε μου ένα παρόμοιο του Θεοφάνους, έστω και αποτυχημένο.
-Δεν είναι καν συνθέτης κάποιος που γράφει τραγούδια. Αυτό λέγεται "τραγουδοποιός" και υπάρχει λόγος που γίνεται αυτή η διάκριση. Αν κάποιος θέλει να κριθεί σαν συνθέτης, να μας δείξει τα έργα του, όχι τα τραγούδια του.
-Δεν πρέπει να μας ενδιαφέρει ποιος κριτικάρει ποιον στην τηλεόραση. Αν ο Θεοφάνους γινόταν διευθυντής της λυρικής π.χ., τότε ναι, θα ήταν ένα σοβαρό θέμα για συζήτηση, το αν έχει κάνει ο,τιδήποτε σαν συνθέτης. Αλλά αφού ο άνθρωπος εμφανίζεται στην τηλεόραση και παίζει ένα ρόλο, ισάξιο του επιπέδου των τραγουδιών που έχει γράψει (που είναι επίσης τηλεοπτικού επιπέδου) δε χρειάζεται να τον κατακρίνουμε. Χρειάζεται να κλείσουμε την τηλεόραση ή τουλάχιστον, να μη βλέπουμε μ@λ@κίες που προοθούν όσα σκάρτα ανέφερα παραπάνω.
Υ.Γ.: Δεν έχω καμία διάθεση να κρίνω το γούστο κάποιου, τα παραπάνω είναι η προσωπική μου άποψη για τα σύγχρονα ελαφρολαϊκά και για τα ποπ ριάλιτι. Κατά τ' άλλα, κι εμένα μου αρέσει το ποδόσφαιρο. Ούτε τον εαυτό μου βοηθάω βλέποντάς το, ούτε τα παιδάκια στην Αφρική. Αλλά συνεχίζω. Γούστα είν' αυτά...