Μπάσσο και Ξερό ψωμί

Σωστά parallel-in/parralel-out/series-in/series-out/split αλλά δεν αλλάζουν ταυτόχρονα και οι τρεις... Μπορείς να έχεις ένα σπλιτ και ένα παράλληλα και εντός φάσης... δηλαδή η θέση που θα λειτουργούν και οι τρεις μαζί θα έχει 3 στην 5η συνδιασμούς

Είναι πολύ πάνω από τριάντα... Κάθε διπλός σπλιτάρει και υπάρχουν 7 επιλογές για το ποιοί θα ακούγονται...

http://img153.imageshack.us/g/img0321e.jpg/

Καλή σας μέρα Κυρίες και Κύριοι, Θα σας παρουσιάσω το πρότζεκτ που πάλευα καιρό τώρα και μόλις πέρασε όλα τα τεστ... Άρχισε (όπως πολλά πρότζεκτ πιθανολογώ) από τις αγγελίες... Από μία κιθάρα Dimavery strat που έμοιαζε με στρατ στα πρωτοποριακά χρώματα: μαύρο σώμα- άσπρο πίκγκαρντ... Ο βασικός λόγος που μου άρεσε είναι πως το σώμα ήταν σκαμμένο σε μορφή swimming pool και χωρούσε όσους μαγνήτες αγόραζες... Η τιμή της 80€. Με συνοπτικές διαδικασίες την αγόρασα τη μέρα που την είδα... Παρήγγειλα μαγνήτες (από ένα μαγαζάκι του e-bay) και με την απαίτηση να είναι 4 wire output. Μου κόστισαν 81€ ακριβώς (μαζί με μεταφορικά) Αγόρασα από τις αγγελίες μαύρο πίκγκαρντ και τα ηλεκτικά μια squier strat η οποία είχε 500 pots. Χρησιμοποίησα μόνο το ένα pot... Τα υπόλοιπα (μαγνήτες, επιλογέας...) θα χρησιμεύσουν σε μελλοντικό πρότζεκτ... Κόλλησα αλουμινόχαρτο πάνω από το ξύλο σε όλο το εσωτερικά σημεία και στο πίκγκαρντ έτσι ώστε να πετυχώ τη γείωση όλου του εσωτερικού χωρίς καλώδια μέσω των μεταλλικών μερων που ακουμπάνε στο πίκγκαρντ. Ως αποτέλεσμα η κιθάρα είναι αρκετά noiseless ακόμα και όταν σπλιτάρονται οι διπλοί (φαινόμενο σύνηθες)... Έκανα ένα πρόχειρο schematic των ηλεκτρικών που θα της έβαζα και αποφάσισα πως χρειάζομαι 8 διακοπτάκια για να πετύχω όσα ήθελα... Έκανα λοιπόν το πικγκαρντ σαν κεφαλοτύρι και εγκατέστησα όλα τα ηλεκτρικά. Έξυσα το σώμα με γυαλόχαρτο για να σταματήσει να γυαλίζει τόσο ενοχλητικά και σε κάποια σημεία άφησα να φανεί το χρώμα του ξύλου... Σαν ρελικ δεν ίναι ειστικό (δε σκόπευα να το κάνω πειστικό άλλωστε) αλλά είναι ωραίο, δίνει ένα "αλήτικο" λουκ στην κιθάρα... Η κόλληση των ηλεκτρικών μου πήρε περίπου δύο νύχτες (το πρωί σχολείο το βράδυ guitar modelling) και μαζί με τα βάλε-βγάλε για να δω αν λειτουργούν όλα σωστά μου έφαγε και δύο ακόμα απογεύματα. Το αποτέλεσμα στις φωτογραφίες, όπου επεξηγώ και τι διάβολο κάνουν όλα αυτά τα διακοπτάκια στο κιθαρόνι Όταν η δουλειά στα ηλεκτρικά τελείωσε πρόσθεσα δύο ακόμα ελατήρια στο τρέμολο και φόρεσα 11άρες στην κιθάρα. Όμως η Μι καντίνι για ένα λόγο που δε θυμάμαι τώρα είναι 14 και το βρίσκω αρκετά βολικό... Ακολούθησε ένα πολύ καλό σετάρισμα και με έκπληξη είδα πως όλα λειτουργούσαν όπως ήθελα... Υ.Γ. Κλιπάκια μετάτις 17 του μηνού γιατί έχω τον ενισχυτή μπάσσου (με τον οποίο παίζω συνήθως κιθάρα, γιατί έχει απίστευτο ήχο) στο σχολείο όπου ετοιμάζουμε ένα οπτικοακουστικό υπερθέαμα... Παραθέτω λοιπόν τις φωτογραφίες του διαστημοπλοίου:

Μα γιατί δεν κατεβάζει λίγο το σταντ του μικροφώνου;;;

Αμ πες το έτσι...

παιδιά έχω Ρ90 σε στρατ κιθάρα και πάλι δε μου θυμίζουν στρατ μονοπήνιο... Και δεν έχουν καμμία σχέση με μινι χαμπουργκερς ούτε στο μέγεθος. Οι Ρ90 είναι γομάρια, οι μεγαλύτεροι μαγνήτες κιθάρας (λογικό αφού μιλάμε για περίπου 10.000 περιελίξεις και 2 μαγνητικές μπάρες)

όταν έλεγα "με κανενα ειδος μαχαιριου" δεν ειχα στο μυαλο μου αυτο...

δεν ύπάρχει ο παραμικρός λόγος να αλλάξεις όσα λες (εκτός ίσως από τα ποτενσιόμετρα αλλά ψιλά γράμματα) απλά βάλε τους μαγνήτες και τελείωσε... Μη γίνεσαι σαν αυτούς που δίνουν τα λεφτά τους για πλάκα νομίζοντας πως κάνουν κάτι φοβερό αλλάζοντας όλα τα καλώδια με clothed... Το βασικό είναι να παίξεις...

τελικά τους μαγνήτες τους έβαλες;

Οι τρόποι που έχω κάνει τρύπες σε πίκγκαρντ είναι 1) έμπηξα πολλές φορές το καυτό κολλητήρι στο πλαστικό ώστε να "κόψω" ένα περίγραμμα (μιλάω για περίγραμμα P90 και firebird) 2) έκανα τρύπες με τρυπάνι (μικρής διαμέτρου) στο περίγραμμα και μετά έσπασα τα ενδιάμεσα (τα ανάμεσα στις τρύπες κομματάκια) 3) με μικρή σέγα 4) με dremelοειδές που δούλευε με αέρα Όσες φορές προσπάθησα με 1) μαχαίρι 2) κοπίδι 3) ψαλίδι 4) νυχοκόπτη (σοβαρολογώ) 5) λάμα Δεν κατάφερα τίποτα. (Τα παραπάνω ήταν χρήσιμα μόνο όταν ήθελα να φάω λίγο την ακρούλα για να μην βρίσκει το κάλυμμα του μαγνήτη (ή ο διπλός σε μέγεθος μονού, που έχει δύο πλαινά από κάθε μεριά που βρίσκουν ελάχιστα)

σχεδον παντα υπαρχει bare (γυμνό καλώδιο) στους μαγνήτες 2wire output. Το γυμνό λοιπόν στο σασί και το ντυμένο στον επιλογέα... εντιτ: Ακριβώς έτσι είναι, το είδα στις φωτογραφίες...

1) σκάβεις την κιθάρα 2) μεγαλώνεις την τρύπα του πίκγκαρντ (είναι σκληρό, θέλει dremel, δε γίνεται με κανένα είδος μαχαιριού) 3) βιδώνεις τους μαγνήτες στο πίκγκαρντ 4) συνδέεις τα καλωδιάκια εκεί που πρέπει (ότι λέει το wiring diagram) 5) ξαναβάζεις το πικγκαρντ και συνδέεις τη γείωση της γέφυρας και το καρφί 6) βιδώνεις, περνάς χορδές έχεις κιθάρα με 2 διπλούς και έναν μονό! το hsh μάλλον αναφέρεται σε 4wire output, και οι δικοί σου διπλοί δεν είναι τέτοιοι... Άρα κοίτα στο sss

έχω και εγώ να σας δείξω ένα πρότζεκτ (μόλις το τελειώσω). Και έχει κάπου 8 διακόπτες. Πάντως να έχεις στρατ (που χωράει τα πάντα) και να βάζει μόνο ένα διακοπτάκι; ούτε σε σειρά δηλαδή, ούτε άουτ οφ φέηζ...

Τι είπες ότι κάνει ο διακόπτης;

Προσέξτε πως η σόλο κιθάρα είναι rosewood και η δευτερεύουσα maple... Επίσης το radius της ξαπλωμένης είναι σαφως μικρότερο από το radius της όρθιας...

Ωραίο πράγμα η αυτοεπιβεβαίωση!

το οποίο ντάμυ κόιλ το χρησιμοποιούν ως χαμ κάνσελινκ και το συνδέουν σειριακά και ανάποδα (το - στο -), σωστά;

το αποτέλεσμα είναι τα mV το Δτ έχει να κάνει με την ταλάντωση της χορδής, την περίοδό της και άλλα τέτοια της μηχανικής φυσικής που σιχαίνομαι λίγο το ΔΦ είναι Φ=Β*S*cos(a) από αυτήν την συνάρτηση μας ενδιαφέρει το Β που είναι η ένταση του μαγνητικού πεδίου σε Tesla Το Ν είναι οι περιελίξεις του πηνίου. (με κάποια επιφύλαξη όλο αυτό γιατί οι μέρες που ασχολούμουν με αυτά έχουν περάσει προ πολλού... Τώρα το μόνο που με νοιάζει είναι να γίνω ο καλύτερος μπασσίστας του κόσμου -όπως ο πιο κακός νίντζα)

Συγνώμη, έτσι όπως τα έγραψα δεν ήταν σαφές. Οι άγνωστοι είναι η ένταση του πεδίου και η επαγωγή σε mV. Αυτό εννοούσα. Και δε διαφωνώ μαζί σου. Επίσης αφού μιλάμε για ίδιους μαγνήτες νομίζω πως έχουν ίδια ένταση οι μπάρες τους και διαφέρουν μόνο στο πόσες στροφές έχει ο κάθε ένας. άρα κάποιο συμπέρασμα μπορεί να βγεί...

Φάρος Εδώ Αέρας όπως τότε Δεν περίμενα πως θα ξανακούσω για αυτά τα κομμάτια από κάποιον. Τα θεωρώ ξεχασμένα...

Υπάρχει απλά έχει μέσα και την ένταση του πεδίου την οποία δεν την γνωρίζουμε ποτέ, και αυτός είναι άλλωστε ο λόγος που δεν μπορούμε να βγάλουμε συμπέρασμα για την έξοδο γνωρίζοντας την αντίσταση MONO. (έχουμε δύο αγνώστους: την ένταση του πεδίου σε Tesla και το αποτέλεσμα:την επαγωγή του πηνίου τα mV- κατά κόσμων το πόσο "χοτ" είναι ο μαγνήτης)

όχι, σαφέστατα δεν είναι σε αντίθεση. Αλλά να σου εξηγήσω γιατί θεωρώ ψείρισμα τα mV: Η χροιά του μαγνήτη καθορίζεται από δύο γενικούς παράγοντες (ποιοτικούς) 1) Το Είδος του σύρματος (τι κράμα είναι δηλαδή) 2) Το Είδος της μπάρας ή των polepieces (alnico 1,2,3,4,5,8 ceramic, samarium cobalt) Αυτά όσων αφορά τη χροιά, δηλαδή τι αρμονικές συχνότητες αναπτύσσονται και πάνε στον ενισχυτή. Δηλαδή πόσο έντονη θα είναι κάθε αρμονική, ποια θα είναι η ένταση της κάθε συχνότητας με άλλα λόγια (γιατί, ως γνωστόν, όταν παίζουμε μία νότα ακούμε πολλές περισσότερες) Τα mV που αναφέρεις είναι ποσοτικός παράγοντας (δηλαδή όσο περισσότερα τόσο πιο δυνατά) και έχουν να κάνουν με τη συνολική ένταση. Όταν έχουν καθοριστεί δηλαδή οι αρμονικές, η ένταση του ΣΥΝΟΛΙΚΟΥ ήχου είναι τα mV. Αν εσύ ανεβάσεις την ένταση του ενισχυτή σου θα έχεις μεγαλύτερη συνολική ένταση του ήχου όπως αν είχες χοτ οβεγουντ μαγνήτη (σχεδόν, μην παρεξηγηθώ) Αυτά

Τα mV δεν είναι σταθερά και είναι απλό ψείρισμα να κάθεται κανείς να σκέφτεται μια τέτοια πληροφορία. Άσε που τελικά στο ήχο συμμετέχει το υλικό του σύρματος και ένταση της μπάρας (όταν λέω ήχο εννοώ χροία - πλήθος και διαφορές σε εντάσεις αρμονικών- που έχει να κάνει με συχνότητες) και όχι η ένταση της εξόδου (που απλά μεγαλώνει το πλάτος των διαμορφωμένων (από τα χαρακτηριστικά που είπα πιο πάνω) αρμονικών...

όχι ακριβώς. Τα χαρακτηριστικά του σύρματος είναι σταθερά ανάλογα με το υλικό του και το πάχος του αλλά πρόσεξε: λέμε ότι αυτό το σύρμα έχει "τόσα" Ω το μέτρο. όταν όμως τυλίγεται στην μπομπίνα όσο πιο χοντρό είναι τόσο λιγότερα μέτρα "χωράνε". Σαφές παράδειγμα: ο νεκ μαγνήτης μιας τέλε: 43άρι αμερικάνικο σύρμα σε αντίθεση με αυτό που χρησιμοποιείται ευρέως (42άρι). Το 43άρι είναι λεπτότερο. άρα χωράει περισσότερο πάνω στην μπομπίνα άρα έχει μεγάλη αντίσταση (αυτό είναι κάπως σχετικό...). Όταν έχεις μεγάλη αντίσταση σκοτώνεις τα πρίμα (και έτσι εξηγείτε η μουντίλα στη νεκ θέση και για αυτό φιάχνουν τον μπρίτζ τόσο μπράιτ (για ισορροπία) ελπίζω να βοήθησα...