Πίνακας συμμετοχής

Το πρώτο μου "πετάλι". Τότε δεν είχε οριστικοποιηθεί η θέση τους στο έδαφος σαν πετάλι και κάρφωναν πάνω στον ενισχυτή. Έπρεπε να είσαι κοντά για το on/off που γινόταν με το χέρι. Λόγω του ότι εξείχε αρκετά (αν προσθέσεις και το βύσμα-καλώδιο της κιθαρας), ήταν πολύ ευαίσθητο στα τραβήγματα, στραβώματα. Ασε που ξεκουφαινώσουν μιας και οι ενισχυτές ήταν 50 ή 100 βατ βαρβάτα λάμπας, συν το boost.

Θα σου πρότεινα να μην σου προτείνουμε. Έχεις απλά 2 επιλογές. Αν είσαι Αθήνα, πας σε κατάστημα, και τα δοκιμάζεις. Όποιο σου κάθεται στα δάχτυλά σου, το παίρνεις. Και τα 2 κάνουν εύκολα assign σε MIDI ορισμούς. Το θέμα είναι η αίσθηση στο πάτημα.

Η ΑΕΠΙ ΠΑΝΤΑ ειχε το ύφος, είμαι ο Πάπας , τους εκπροσωπώ όλους (και γι όλα) .....και όταν λέμε ΄όλους ..........ΟΛΟΥΣ, χωρίς να τους εκπροσωπεί ασφαλώς. Προφανώς λοιπόν και εδώ (άλλωστε αυτό έκρινε και το δικαστήριο σε δυο βαθμούς μάλιστα ) ισχυρίστηκε πάλι (χωρίς να έχει σχετική άδεια) ότι πήρε άδεια από τον Ζερβουδάκη για να διασκευάσει το τραγούδι του ο Βρεττός. Σιγά το απίστευτο. Είχαμε φτάσει σε ένα σημείο (και μάλιστα ενώπιον δικαστηρίων) να προσπαθούμε να αποδείξουμε εμείς ότι η ΑΕΠΙ ΔΕΝ εκπροσωπεί έναν καλλιτέχνη και όχι να αποδείξει η ίδια ότι τον εκπροσωπεί.

Χαιρετώ! Απο τις λίγες φορές που έκατσα και έφτιαξα μονάχος ντραμς και προσπάθησα να δημιουργήσω κάτι σαν chill hip hop beat(δεν έχω ιδέα σε τι γένος ανήκει,αν κάποιος ξέρει να πει,μην κρατάτε μυστικά ) Η μίξη με δυσκόλεψε και τελικά έμειναν και κάποια πράγματα με τα οποία δεν είμαι και τέρμα ευχαριστημένος(το αρπέζ που πάιζει ψιλοχάνεται π.χ),οπότε στο μέλλον θα πέσει διόρθωση. Απόψεις/κράξιμο(με καλή καρδιά)καλοδεχούμενα ώστε να το διορθώσω όταν ασχοληθώ ξανά. Στράτο ευχαριστώ για άλλη μια φορά.

Ο Anthony Robustelli είναι μια παράξενη ιστορία μουσικού. Εχοντας ασχοληθεί αρκετά με την μουσική των Steely Dan και σε συνδυασμό με το μυστήριο γύρω από τα ανέκδοτα κομμάτια του Gaucho που βρίσκονται δεξιά και αριστερά στο διαδίκτυο ξεκίνησε ένα παράξενο project που δεν ήταν άλλο από το να ολοκληρώσει τα κομμάτια αυτά και να τα παρουσιάσει σε άψογη ηχητική και εκτελεστική παραγωγή. Αυθαίρετο? Ναι Ενδιαφέρον? Ναι Προβλήματα? Ενα. Λείπει η φωνή του Fagen. Ενα δείγμα και τα υπόλοιπα στο λινκ https://www.youtube.com/channel/UCxgAH7EcmKhC9bLm7xQ971g

Δεν είναι θέμα ασυνεννοησίας. Είναι θέμα ασυδοσίας με την οποία λειτουργούσε ο χώρος τουλάχιστον μέχρι πρόσφατα.

Έκανα και μια εγγραφή με τον tubemeister 18, στο 1 watt, με stratocaster και καμπίνα 1x12. Πρόσθεσα μόνο λίγο reverb. Καθαρός ήχος, με τέρμα gain tm18cabstrat_clean.mp3 Κανάλι crunch tm18cabstratcrunch.mp3 Kανάλι crunch με lead boost. tm18cabstratlead.mp3 Να σημειώσω ότι με στο 1 watt ακούγεται αρκετά χάλια σε σχέση με τα 5 και με τα 18. Επίσης, την ένταση την είχα στην μέση στο crunch κανάλι και τέρμα στο καθαρό κανάλι.

Με πέθανες!

hip hop δεν θα το χαρακτήριζα γιατι του λείπουν κάποια στοιχεία για να χαρακτηριστεί έτσι. Για rap ballad μου κάνει αν μπουν στήχη. Ο σπασίκλας της παρέας μοαχαχαχαχααχαα ωραίο.

Πολύ όμορφη είναι Νάσο. Ηχητικά όμως έχει μια ιδιαιτερότητα. Πολύ Sco την ακούω, πώς την έφτιαξες έτσι ρε φίλε .... Με τέτοια κιθάρα παίζω κι εγώ ο άμπαλος Sco. Αυτή η κιθάρα, είναι η απάντηση σε τυχόν thread με τίτλο "ποια κιθάρα για να παίξω Scofield".

1η Μαρτίου, πρέπει να είναι η μέρα της ντροπής, δεν εξηγείται αλλιώς. Τι π@π@ριές μας τσαμπουνάτε .... Δεν ντρέπεστε λιγάκι ρε σεις να μας λέτε τέτοια?

Εγώ ντρέπομαι και μόνο που ποστάρω εδώ μέσα. Τι λέτε ωρέ σύντεκνοι!! Μεταξύ σοβαρού και αστείου, αραδιάζω κάποιες σκέψεις μου: Ο καθένας μας έχει τα δυνατά και αδύνατά του σημεία. Καθένας μας ξέρει τι δουλειά έχει ρίξει στη μουσική, πόσο μας αντιπροσωπεύει αυτό που κάνει, πόσο μας γεμίζει. Δεν μπορεί κανείς να συγκριθεί με κανέναν και δεν έχει ουσία κιόλας. Δεν χρειάζεται ούτε σπουδαγμένος να είναι κανείς, ούτε να είναι η δουλειά του. Αρκεί να είναι μερακλής. Η μουσική είναι προέκταση του εαυτού μας και της παρουσίας μας εδώ μέσα, όπως προέκταση είναι και ο λόγος μας. Πάντα θα υπάρχει ένας πιο έξυπνος, πιο μορφωμένος, πιο όμορφος, πιο πλούσιος, πιο ταλαντούχος. Πάντα θα υπάρχει καλύτερος, γρηγορότερος, μελωδικότερος, πληρέστερος, αυθεντικότερος κλπ μουσικός. Αυτό δεν μειώνει σε καμία περίπτωση την αξία του λόγου μας, όπως και δεν μειώνει σε καμία περίπτωση την αξία της μουσικής μας. Πέντε πράγματα θέλει να "πει" ο καθένας μέσα από τις νότες τους. Είναι θεμιτό, σεβαστό και αξιέπαινο. Αν τύχει και τα πει, διασκεδάζοντας μας ταυτόχρονα, ακόμα καλύτερα. Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από την εσωστρέφεια και την έλλειψη επικοινωνίας. Και μη ξεχνάτε ότι η μουσική είναι μια πανάρχαια μορφή επικοινωνίας. Ζούμε και σε μια εποχή που μας βομβαρδίζουν με πληροφορίες και μηνύματα από παντού. Παντού αναμασημένη τροφή και χιλιοειπωμένες ιστορίες. Οτιδήποτε καινουργιο, γνήσιο, και ανεπεξέργαστο το βλέπω ως μια όαση. Ειδικά εάν προέρχεται από άτομα που διαβάζα και συνομιλώ μαζί τους σε συχνή βάση. Προσωπικά δεν έχω ούτε ντροπή, ούτε καποιο κόλλημα να ανεβάζω δημιουργίες μου από την πρώτη μέρα που έμαθα το ρημαδι το daw. Ούτε εγώ είμαι μουσικός. Στερούμαι πολύ βασικών μουσικών γνώσεων. So what? Χαλαρώστε και ανεβάστε αβέρτα!

Κι εγώ τα ίδια του λέω. Αν γίνεις κομμουνιστής θα σε αποκληρώσω. Μπαμπά, μου λέει, αν γίνω κομμουνιστής, δεν θα με νοιάζει. Νομίζεις, του λέω.