Πίνακας συμμετοχής

Γεια χαρά! Είμαι ο Πάνος και θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας το αποτέλεσμα της έρευνας μου πάνω στις μικροτονικές μπλουζ κλίμακες. Για πολλά χρόνια έπαιζα Μπλουζ μουσική με το μυαλό ενός τζαζίστα, χρησιμοποιώντας μινόρε και ματζόρε πεντατονικές, τρόπους, και αρπέζ πάνω σε ματζόρε μπλουζ φόρμες, αλλά δεν κατάφερα να ακουστώ ποτέ “αυθεντικός”. Κάτι έλειπε… Πριν μερικά χρόνια γνώρισα τον Γιώργο Ζήκο (κιθαρίστα της μπάντας Zero Zero) ο οποίος με εισήγαγε σε έναν διαφορετικό τρόπο σκέψης για τις μπλουζ κλίμακες που με οδήγησε σε αυτή την έρευνα και τελικά στη δημιουργία δυο σειρών από βίντεο (“Microtonal Blues Scales” & “Blues History”). Αν και κάποια από αυτά που θα παρουσιάσω για τις μπλουζ κλίμακες είναι γνωστά στους ακαδημαϊκούς, δεν έχουν ακόμα ενσωματωθεί στη διδασκαλία της Αμερικάνικης μουσικής. Οπότε, θα προσπαθήσω να κάνω ένα πρώτο βήμα με αυτά τα μαθήματα, όχι επειδή είμαι κάποιος ειδικός, αλλά για να ξεκινήσω μια συζήτηση πάνω σε αυτό το ευαίσθητο θέμα. Στη πρώτη σειρά από βίντεο που θα ανεβάζω κάθε εβδομάδα, ονόματι “Microtonal Blues Scales”, θα προσπαθήσω να αντιμετωπίσω το “πρόβλημα” πολλών μουσικών (συμπεριλαμβανομένου εμού) να αυτοσχεδιάσουν πάνω σε Blues ή Blues-based μουσική και να ακούγονται “πειστικοί”. Βέβαια ένας σημαντικός παράγοντας που θα πρέπει να εστιάσουμε είναι οι κλίμακες που χρησιμοποιούμε. Πρέπει να παίξουμε μια ματζόρε κλίμακα? Μήπως πρέπει να παίξουμε μια μινόρε? Και αν ναι, γιατί να παίξουμε μια μινόρε κλίμακα πάνω από ματζόρε συγχορδίες? Όπως θα εξηγήσω σε αυτά τα βίντεο, οι μπλουζ κλίμακες ΔΕΝ είναι σαν τις κλασσικές κλίμακες, όπου οι νότες έχουν ένα συγκεκριμένο και σταθερό τονικό ύψος. Μια μπλουζ κλίμακα είναι πιο πολύ σαν ένα Αραβικό Maqam ή μια Ινδική Raga (όπου οι νότες παρεκκλίνουν από το Ευρωπαϊκό συγκερασμένο σύστημα). Ωστόσο οι Μπλουζ κλίμακες έχουν την ιδιαιτερότητα όχι μόνο να έχουν Δυτικά στοιχεία στο DNA τους (λόγω μουσικής ανταλλαγής μεταξύ Αφρο-αμερικάνων και Ευρω-αμερικάνων) αλλά επίσης να έχουν εξελιχθεί, εξηγηθεί και διδαχτεί σε μια κοινωνία λευκών. Ίσως ήταν η αναπόφευκτη ερμηνεία από τη οπτική ενός αφομοιωμένου τονικού συστήματος, ή ίσως ήταν απλά για παιδαγωγική διευκόλυνση, το αποτέλεσμα είναι ότι οι λευκοί υπεραπλούστευσαν την Αφροαμερικάνικη μουσική χρησιμοποιώντας Κλασσικά εργαλεία και έννοιες για να την εξηγήσουν (τουλάχιστον από τον 19ο αιώνα). Βέβαια πολλοί μελετητές έχουν προσπαθήσει να αναλύσουν τη φύση των μπλουζ κλιμάκων. Είναι σαφώς ένα δύσκολο έργο δεδομένου ότι οι μπλουζίστες παίζουν τις μπλουζ κλίμακες λίγο διαφορετικά ο ένας από τον άλλο, ανάλογα τις επιρροές τους, το όργανο που χρησιμοποιούν, και τη προσωπικότητα τους. Επίσης ερμηνεύουν τα τραγούδια διαφορετικά κάθε φορά. Παρόλα αυτά πιστεύω ότι κάποιος μπορεί να βρει κοινό έδαφος μεταξύ των πιο επιδραστικών μπλουζ μουσικών και να βγάλει κάποια άκρη μέσα σε αυτή τη πολύπλοκη παράδοση. Αυτό που θα παρουσιάσω είναι μια περιγραφή αυτών των μικροτονικών κλιμάκων (θεωρία) που πιστεύω ότι είναι αρκετά συνεπής με το πραγματικό μπλουζ παίξιμο, δηλαδή, εξηγεί τα περισσότερα πράγματα τις περισσότερες φορές. Κρατήστε στο νου σας ότι αυτή είναι η προσωπική μου ερμηνεία και η δικιά σας μελέτη μπορεί να παράξει διαφορετικά αποτελέσματα. Από την άλλη, κάποιοι θα μπορούσαν να πουν ότι τα Μπλουζ είναι ένα στυλ που θα πρέπει να μαθαίνεται μόνο ακούγοντας δίσκους και δεν θα έπρεπε να προσπαθούμε να το εξηγήσουμε και να το περιγράψουμε, αφού το μόνο που χρειάζεται είναι να έχεις το “μπλουζ συναίσθημα” για να το ερμηνεύσεις πειστικά. Λοιπόν, κατά τη γνώμη μου, αυτό είναι αλήθεια για οποιοδήποτε είδος μουσικής, όχι μόνο για τα Μπλουζ. Κάποιος με μεγάλο ταλέντο θα μπορούσε να αποκωδικοποιήσει και να μάθει κάθε μουσική γλώσσα και τις προφορές της μόνο ακούγοντας τη, αλλά για μας τους υπολοίπους χρειάζεται μια κατευθυντήρια γραμμή (θεωρία) για να μας βοηθήσει να καταλάβουμε που να δώσουμε προσοχή όταν μελετάμε τα Μπλουζ. Μη ξεχνάτε μόνο, ότι οι θεωρίες φτιάχνονται για να εξηγήσουν υπάρχουσες μουσικές πρακτικές, και επομένως δεν πρέπει να μας περιορίζουν στην έκφραση και τη δημιουργία νέας μουσικής. Στη μια δεύτερη σειρά από βίντεο θα προσπαθήσω να παρουσιάσω την “Ιστορία & Εξέλιξη των Μπλουζ” σε σχέση με άλλες Αμερικάνικες μουσικές και τις κοινωνικο-οικονομικές εξελίξεις μέσα στους αιώνες. Έχω δώσει ιδιαίτερη έμφαση στη περίοδο πριν τη γέννηση των Μπλουζ (16ος-19ος αιώνας), αφού έχει ενδιαφέρον να δούμε πως διάφορα μουσικά στυλ εξελίχθηκαν μέσα στον χρόνο και επηρέασαν το ένα το άλλο, οδηγώντας στη δημιουργία νέων μουσικών ειδών. Θα δημοσιεύω αυτά τα μαθήματα Ιστορίας κάθε εβδομάδα παράλληλα με τα μουσικά. Ελπίζω να βρείτε κάτι χρήσιμο σε αυτή την εργασία! Πάνος Χαραλαμπίδης P.S. Το παραπάνω βίντεο είναι μια αναγκαία εισαγωγή σε αυτόν τον νέο τρόπο σκέψης. Θα πρέπει να περιμένετε μέχρι την επόμενη εβδομάδα για τη παρουσίαση της πρώτης κλίμακας P.S.2 Αγγλικοί και Ελληνικοί υπότλιτοι ειναι διαθέσιμοι

Πρώτο upload από εμένα για σχόλια, σας ευχαριστώ πολύ!

Παρτην και μην αλλαξεις τιποτα. Μολις σημερα μου εφερε ενας μαθητης μου, ακριβως την ιδια. Πρωτη εντυπωση. Πανεμορφη. Βαφες λουστρα αψογα. Πολυ καλη ποιοτητα κατασκευης, δεν εχει να ζηλεψει τιποτα απο οργανα τυπου strat χιλιαρικου. Παμε στα τεχνικα. Ολα λειτουργουν αψογα. Το μπρατσο C, οχι πολυ χοντρο και μπροστα ισιο (radius 13.7 νομιζω). Aψογο. Ημι-ματ απο πισω. Γλυστραει αψογα το χερι και θελεις να το χαιδευεις. Κλειδια σουπερ. Γεφυρα σουπερ. Και το Nut μια χαρα ειναι για πλαστικο. Μαγνητες σουπερ. Ηλεκτρικα σουπερ. Απο σεταπ, ασχημο. Ηταν σκληρη, τοσο που νομιζα οτι ειχε 10αρια. Θελει ενα τριψιματακι ("γυαλισμα") στα ταστα. Ισως θα ηταν και το μονο που θα αλλαζα στην πορεια με 6105 (Βεβαια αυτο θα κοστιζε περισσοτερο απο την κιθαρα ) Καναμε επιτοπου τα παρακατω και η κιθαρα εγινε αρεόπλανο. - Εβγαλα το 1 ελατηριο απο τα 3 και ξεβιδωσα λιγο τις βιδες που ενωνουν το μεταλλο που κραταει τα ελατηρια, στο σωμα. (τοσο, μεχρι εκει που παει να σηκωθει η γεφυρα απο το σωμα) Αμεσως το τρεμολο εγινε λειτουργικο. Δεν χρειαζεται πλεον δυναμη για να το πατησεις. Δουλευει αψογα και δεν ξεκουρδιζει. Ο λεβιες εχει τον κλασσικο σχεδιασμο της strat. Προσωπικα δεν με βολευουν τα μακρυα τρεμολα και που σηκωνονται ψηλα απο το σωμα. Θα το στραβωνα οπως κανω σε ολες τις Strat (και ισως θα εκοβα λιγο την ακρη). - Οι χορδες ηταν πολυ ψηλα. Τις κατεβασα πολυ. Πλεον τα δαχτυλα πανε σφαιρα, σηκωνω ευκολα και το ελαφρυ μπαζ που ακουγεται στο μπρατσο, δεν περναει στον ενισχυτη. - Η βεργα ηταν αψογη, δεν την πειραξα. - Τα κλειδια κουρδιζουν αψογα. Πολυ ωραια αισθηση στο κουρδισμα χωρις σκορτσαρισματα κλπ. - Ελεγα (πριν τη δοκιμασω) να αλλαξουμε pots, 5θεσιο και υποδοχη βισματος (που ειναι ενα οικονομικο upgrade), αλλα λειτουργουν αψογα και το volume κοβει πολυ πιο ομορφα απο τα αντιστιχα εργοστασιακα σε fender original, που πρεπει να βαλω treble bleed για να στρωσουν. Βεβαια δεν την ανοιξα μεσα, να δω αν εχει ηδη καποιο πυκνωτακι. Λειτουργει σαν να εχει. Με λιγα λογια το οργανο γ@μ@αει οπως ειναι. Απλα θελει ενα καλο σεταπ. Αλιμονο σε εμας που πληρωναμε μια περιουσια στα 80's και 90's για να παρουμε κιθαρα να παιζει ετσι. ΥΓ την πηρε με μια πολυ καλη θηκουλα. https://www.thomann.de/gr/thomann_gigbag1_egit.htm .

Γιατί θέλεις να αλλάξεις σε ένα φτηνό όργανο τον λαιμό? Γιατί δεν παίρνεις κατευθείαν κάποιο καλύτερο όργανο, με καλύτερο λαιμό? Για παράδειγμα, vintage v6 https://www.musicpower.gr/proionta/mousika-organa/kithares/ilektrikes-kithares/vintage-v6mssb-sunburst-ilektriki-kithara001838.html Ούτε μανίκι θα χρειαστεί να αλλάξεις, ούτε κλειδιά, ούτε γέφυρες, ούτε μαγνήτες, ούτε τίποτα άλλο. Μόνο χορδές...

Εύγε νεαρέ μου! Μπορώ να φανταστώ τις ατέλειωτες ώρες δουλειάς που κρύβονται πίσω απο 10λεπτα βίντεο και αυτά δεν προκύπτουν μόνο απο τις γνώσεις, αλλά και απο βαθειά αγάπη και προσήλωση στο είδος. Ως αυτοδίδακτος, δεν καταλαβαίνω πολλά απο τις τεχνικές αναλύσεις, πιστεύω όμως πως θα είναι πολύτιμο βοήθημα για πλήθος νέων κιθαριστών που θέλουν να μάθουν γι αυτή τη μουσική. Περιμένουμε με ενδιαφέρον την συνέχεια της σειράς.

Mου άρεσε πολυ! Εχει πολυ δυνατή και ωραια μελωδια στο κουπλε και καπελωνει το ρεφραιν... Η θα εκανα swap ρεφραιν με κουπλε (θα εκανα δηλαδη τη μελωδια του κουπλε... Ρεφραιν) η θα πειραματιζομουν να άνοιξω λιγο το ηδη υπάρχον ρεφραιν είται παιζοντας τα chords συνεχεια ειτε αλλάζοντας λιγο τη μελωδια φωνής... Η και τα δυο!Θα ήθελα και το μπασο λιγο πιο audible... Ελπιζω να μη σε μπεδεψα. Πολυ ωραιο! Μπραβο!

θα ηθελα να πω και γω δυο λογια ως κατοχος της tele και επισης της κοκκινης 335 του Νασου για οσους γνωριζουν! Τον Νασο τον γνωρισα μεσω μιας αγοροπωλησιας οπου πουλουσα εναν μαγνητη τον οποιο και αγορασε και απο τοτε αρχισε η ιστορια! Αν θα τον χαρακτηριζα με μια λεξη αυτη θα ηταν ‘’τιμιος’’ (να φανταστειτε με αφησε να διαλεξω αναμεσα στην κοκκινη και την ξανθια 335 ενω ηθελε να κρατησει την ξανθια χωρις να με επηρεασει απλα εγω συνδεθηκα με την κοκκινη ) ωστοσο ειναι πολλα παραπανω απο αυτο,ευγενικος,ηρεμος,διακριτικος προθυμος να βοηθησει σε οτιδηποτε,ωραιος παιχτης και εννοειτε πολυ καλος σε αυτο που κανει! εχω μεινει πολυ ευχαριστημενος απο τις κιθαρες του,εννοειτε οτι η 335 εγινε κατευθειαν η n.1 κιθαρα μου οταν την απεκτησα και τωρα ηρθε η tele με την οποια παιζω συνεχεια και ειναι πραγματικα πολυ καλη και ιδιαιτερη! δεν θα κρυψω οτι σκεφτομαι σοβαρα και για μια strat αν και δεν το εχουμε συζητησει αλλα θα πρεπει να συγκρατηθω προς το παρον... υ.γ. δεν τα εγραψα αυτα για να κανω διαφιμηση στο Νασο αν και θα το αξιζε αλλα ειναι η ταπεινη μου γνωμη και πισετυω οσοι τον γνωριζουν προσωπικα τα επιβεβαιωνουν. καλη συνεχεια σε ολους!!

Χαλαρώστε μερικοί, ούτε πολιτική κουβέντα γίνεται ούτε σας θίξαμε το τοτέμ. Εδω γράφονται άλα και άλλα σε αυτό το φόρουμ, η αναφορά και μόνο σας στον σκιέρ, σας ενόχλησε. Ας είναι. Λακη, δεν το ξέρω αν είναι όντως έτσι αυτό που λες, το ομολογώ. Θα το τσεκάρω. Νομίω όμως ότι αυτό που λέω με το παράδειγμα του δικηγόρου, ισχύει, όχι;

κι άλλο ένα μικρό

Φωτο υλικό απο την κιθάρα που πλέον τελείωσε Καί βιντεο με ήχο Καρφί σε κεφαλή Bass man που έχει μετατροπή σε κανάλι με ελατήρια και παραμόρφωση + πεταλάκι boss blues driver