Πίνακας συμμετοχής

Κι έλεγα κι εγω τι μου θύμιζε... όντως the Boss. Ωραίο Σπύρο! Αυτή η ανασφάλεια σου όμως το σκοτώνει. Ωραίο το βάθος αλλά είναι τουλάχιστον 50-60% wet. Αφαίρεσε ρε φίλος. Ενα τέτοιο τραγούδι πρέπει να είναι πιο intimate που λένε στο χωριό μου και όχι στο Madison Square Garden σε πρώτη εκτέλεση. Ελα πιο κοντά στον ακροατή.

Παίδες ευχαριστώ για το σχολιασμό. Όσον αφορά τα της φωνής, προφανώς και δεν έχω φωνάρα όπως έχουμε όλοι μας πολλάκις διαπιστώσει. Απλά κάποια κομμάτια μου τα λέω καλά για δύο βασικούς λόγους. 1 .Είμαι σχετικά μέσα στο vocal range. Βέβαια αυτό το προσέχω ούτως ή άλλως στην αρχή της ηχογράφησης και αν δε μου βγαίνει η φωνή κάνω τρανσπόρτο εκτός κι αν το κομμάτι δεν παίζεται από άλλο τόνο. 2. Ξέρω πώς θέλω να είναι η ατμόσφαιρα και τι ακριβώς λέει η ιστορία. Άλλες φορές βέβαια απλά δε μου βγαίνει και προσπαθώ η ερμηνεία να είναι τουλάχιστον αξιοπρεπής και σχετικά σωστή τονικά. Η αλήθεια είναι, όπως λέει κι ο Στράτος, ότι αυτού του τύπου η ακουστική μπαλάντα είναι περισσότερο εντός των δυνατοτήτων μου. Νίκο χαίρομαι που περιμένεις να ακούσεις το επόμενο άσμα αλλά σε προειδοποιώ ότι ουδεμία ευθύνη φέρει το κατάστημα μετά της απομάκρυνσης από το ταμείο.

Αυτό που έγραψα "έλεγα εγώ ότι έχεις φωνάρα" είναι υπερβολή. Αυτό που στην πραγματικότητα πίστευα και έλεγα, είναι ότι η φωνή του είναι σίγουρα πολύ καλύτερη από αυτό που ... περνάει προς τα έξω. Και γιατί .. Γιατί οι συνθέσεις του είναι πολύ δύσκολες στο μελωδικό μέρος της φωνής, ειδικά για κάποιον που δεν έχει πολυμελετήσει κάτι τέτοιο. Αυτό έκανε τα πράγματα δυσκολότερα, γιατί έβαζε στο παιγνίδι τον κλασσικό παράγοντα "σφίξιμο/κράτημα του εαυτού". Εδώ όμως, από την μια πλευρά θεωρώ πιο χαλαρό τον τρόπο που τραγουδάει, από την άλλη λιγότερο δύσκολο μελωδικά (ενώ έχει ψηλές που δεν είναι εύκολες, παραμένει στο ίδιο τονικό κέντρο). Υπάρχει όμως και μια τρίτη πλευρά, που είναι η πολύχρονη τριβή του (ακουστικά) με τέτοιου είδους κομμάτια και ερμηνείες, και αυτό το ύφος του βγαίνει φυσικά, είναι πιο εύκολο γι' αυτόν από πχ μπητληκές μελωδίες. Νομίζω Σπύρε μου, ότι αυτός ο τρόπος να τραγουδάς σου πάει γάντι, και λόγω χροιάς, και λόγω τριβής, και λόγω συναισθήματος που σου βγάζει. Εδώ νομίζω ότι ακούσαμε τον πραγματικό Σπύρο. Γειασάν του μάγκα.

το πιο ώριμο (και με διαφορά) στη φωνή τραγούδι που έχω ακούσει από σένα αλλά και πολύ καλό με γενικά κριτήρια... θα συμφωνήσω με τον Στράτο στην περιγραφή αλλά θα διαφωνήσω στην διαπίστωση... εγώ (και δεν ντρέπομαι που το λέω τώρα που φαίνεται ότι δεν ισχύει χε χε) δεν το πίστευα ότι το "έχεις" στο λαλά και στεναχωριόμουν που δεν βρισκόσουν και σε αυτό το επίπεδο τόσο ψηλά όσο στο συνθετικό και το εκτελεστικό... αλλά το είχα δεχθεί στωικά όπως και στον επίσης αγαπημένο μου Giannis* με το σουτ ... φευ όμως...mea culpa... sorry Σπύρε... δεν ξέρω τι έκανες ή μάλλον τι δεν έκανες αλλά περιμένω με αγωνία το καινούργιο σου άσμα (ίσως και κάποιες επανεκτελέσεις παλαιότερων?)... * Αντετοκούνμπο

Σπρινγκστηνογουεϊτσάδικο πανέμορφο κι αυτό το κομμάτι. Στον τραγουδιστή να δώσεις αύξηση, είναι όλα τα λεφτά. Εκφραστικότητα, δυναμικές, τα πάντα όλα όπως πρέπει. Όταν έλεγα εγώ ότι έχεις φωνάρα, με δούλευες ...