Πίνακας συμμετοχής

Χαίρετε αγαπητοί και αγαπητές. Επειδή οι μέρες της καραντίνας ενδείκνυνται για διάβασμα, ας κάνουμε τη λογοτεχνική λίστα της πανδημίας. Ας γράψει λοιπόν όποιος/-α θέλει τα βιβλία που διάβασε ή διαβάζει τις ημέρες αυτές. Είμαι σίγουρος πως θα πέσουν καλές ιδέες και προτάσεις ... Ξεκινώ λοιπόν (δύο ελληνικά και δύο ξένα έως τώρα από εμένα): Και τώρα ανθρωπάκο; / Χανς Φάλλαντα Ο μεγάλος μαθητής και ο μικρός δάσκαλος / Γιάννης Αγγελάκας Η γυναίκα με τα κόκκινα μαλλιά/ Ορχάν Παμούκ Ο βάρδιες των πουλιών / Γιάννης Μακριδάκης

Ξαναδιαβάζω μετά από 30 χρόνια αυτό το ΤΕΡΑΣ... σε μια εκδοση του 1938 που ειχε παρει ο παππους μου.. Μιλάμε για σπουδή πάνω στον αστείρευτο πλούτο της ΑΓΓΛΙΚΗΣ γλώσσας (και φοβερός συγγραφέας of course)

Ο κολοσσός του Αμαρουσίου - Χένρι Μίλλερ.

Να το στείλω στον κάδο.

Δεν υπάρχει κάποια επίσημη πληροφορία. Είναι μοντέλο του 2014. Μπορείς να διαβάσεις στα manual τις δυνατότητες. VG-88 VG-99

Ναι.

Ευχαριστω! Εχεις δικιο για το τελειωμα. Ειμαι υπερβολικα ανυπομονος. Το ξεκινησα το πρωι. Το βραδυ θα τελειωνε παση θυσια. Την επομενη το πρωι (χθες) ξεκινησα αλλο. Το τελειωσα και αυτο. Δεν ειναι το καλυτερο, αλλα ετσι "δουλευω" προς το παρον.

Πολύ ωραίο! Μπράβο! Στο τέλος τεμπέλιασες λιγουλάκι

Ίβο Άντριτς : Τα σημάδια

Χαίρομαι που βλέπω πως δεν ειμαι ο μόνος λύκος εδώ που δεν μου έκανε εντύπωση η καραντινα (αν και εδω Καβάλα τα πράματα ειναι πολύ πιο χαλαρά), μιας που ολοι οι δημιουργικοί άνθρωποι λίγο πολύ λαχταράμε μοναξιά για να δημιουργήσουμε. Προσωπικά τα τελευταία χρόνια λόγω προσωπικών προβλημάτων, δεν εκμεταλλευτηκα τις μέρες μοναξιάς για να κλείσω επιτελους το 4ο άλμπουμ μου. 4 σχεδόν χρόνια μουσικά έτοιμο, περιμένει φωνές, μίξη και μάστερ, αλλά δεν ειχα τη ψυχολογία να το τελειώσω. Το τελευταίο μήνα θα μπορούσα ΑΝ δεν δούλευα ή ΑΝ ήμουν εργένης αλλά τίποτα απο τα 2 δεν ισχύει. Με ένα 5χρονο στο φάσμα του αυτισμού να διαλάει το σπίτι όλη μέρα, και τη σύζυγο έγκυο στο 2ο παιδί με δύσκολη, καθιστική εγκυμοσύνη και εγω φουλ εργασία, δεν μένει χρόνος για τίποτα. ΠΑΡΟΛΑ ΑΥΤΑ, με το cover band που συνεργάζομαι τα τελευταία χρόνια ευτυχώς εδώ και 3-4 χρόνια πάμε τρένο με 3-4 λαιβ το μήνα, έχουμε αναλλάβει να ξεκινήσουμε ενα νέο project. Οχι ευκολο καθώς τα τελευταία χρόνια και μετά απο κοντά 100 εμφανίσεις και 150 κομμάτια ρεπερτόριο υπάρχει κούραση και πολύ λιγότερος χρόνος από ότι πριν απο χρόνια όταν έμπαινα στη μπάντα. Το πρότζεκτ αφορά ειδος μουσικής που δεν το κατέχω καθόλου και ΗΔΗ έχουμε κλείσει συμμετοχή σε μεγάλη σκηνή σε φεστιβάλ που ΑΝ γινει θα ειναι τέλη Ιουλίου. Που σημαινει ότι ....τρεχάτε ποδαράκια μου, και κάθε βράδυ μελέτη, σημειώσεις, ψάξε στο διαδίκτυο οτι δεν βγάλεις με το αυτί κτλπ. Πρόβες αναμένονται μέσα Ιουνίου αφού με τόσο χρόνο μπροστά μας όλοι λογικά θα ειμαστε μελετημένοι στο 100% . Η μελέτη κρατάει ένα 2ωρο κάθε βράδυ μετά τις 10 που υπάρχει ησυχία και ειναι με το ένα αυτί στο ακουστικό και με το άλλο ακούγοντας την ηλεκτρική χωρίς ενισχυτή......τραγικά δύσκολο....καμιά φορά αν δεν βαριέμαι χρησιμοποιώ ένα μικρό ενισχυτή που έχει aux in και headphones out για λίγο ρεαλισμο αλλα συνήθως ειμαι τοσο κουρασμένος που δεν το κάνω... το πρωί ξυπνάω με πονοκέφαλο, ετοιμος για 8 ώρες λογιστηριου μπροστά σε οθόνη με άπειρα νούμερα! Ταυτόχρονα, πουλάω το 70% του εξοπλισμού μου λόγω του νέου μέλους στην οικογένεια ή αντικαθιστώ μεγάλα με μικρά "εργαλεία", 3 ενισχυτές με 1 κτλπ, οπότε πολύ μελέτη στις αγγελίες, πολλές επισκέψεις στα κούριερ, πολύς χρόνος στα μειλ κ στα τηλέφωνα. Γυμναστική ξεκίνησα τις 2 πρώτες εβδομάδες μόνος μου όταν έκλεισε το γυμναστήριο αλλά πλέον έχω σταματήσει και το μυαλό μου ειναι μονίμως στη μουσική και στη μελέτη που έχω να κάνω με σκοπό να είμαι όσο το δυνατόν πιο σωστός όταν έρθει η στιγμή. Το αντιμετωπίζω όπως πάντα σαν μια νέα πρόκληση και ήδη έχω κερδη στο παίξιμό μου και στην αντίληψη της μουσικής. Δυστυχώς με όλους στο σπίτι δεν υπάρχει χρόνος να ακούσω τα αγαπημένα μου βινύλια και ειναι κρίμα γιατί εξακολλουθω να αγοράζω και μάλιστα τελευταία αναβαθμισα το σύστημα μου με νέα ηχεία και νέο πικαπ, αλλά δεν εχω καταφέρει ακόμα να το αξιοποιήσω. Πραγματικά πιστεύω με τη νέα σεζόν ο κόσμος θα ειναι πολύ καβλωμένος για λάιβ, και τα μαγαζιά το ίδιο οπότε ανυπομονούμε όλοι απο ιούλιο να ξανανέβουμε στη σκηνή. Σιγουρα και οικονομικά ήταν πληγή όλο αυτό για τους μουσικούς που υπολογίζαμε το εξτραδάκι του μήνα μας σε αυτά τα λάιβ. Απο άποψη σκήνής, όχι δεν μου έλλειψε ακόμη, ειμαι χορτάτος και το θεωρώ καλή ευκαιρία για αποτοξίνωση. Αυτά απο μένα, καλή συνέχεια, καλή υπομονή σε όλους με υγεία και δημιουργικότητα!

Θα έπρεπε να φαίνονται και τα midi ins και outs της κάρτας σου.

Τα προβλήματα που περιγράφεις με το midi μάλλον οφείλονται σε conflicts του midi setup. Πήγαινε Edit->Preferences->MIDI Devices και πες μας τι βλέπεις εκεί επιλεγμένα. Όσον αφορά tracks που ακούς αλλά δε βλέπεις, μια πιθανότητα είναι να έχεις κάνει hide track κατά λάθος. Μπορείς να το αναιρέσεις από tracks->show all tracks and buses.

And we saw ourselves alone and strangers in the cold dark of the absence of freedom. And we cook and we eat without exercising and we will go out and look like a fat ox, helplessly walking to the slaughter of the greedy Capital. Η βαρυστομαχιά cos_dr

Ναι, δίκαιο έχεις - το έχουν ξαναπει αυτό άλλωστε και άλλοι, εδώ και καιρό... «I saw the best minds of my generation destroyed by madness, starving hysterical naked,dragging themselves through the negro streets at dawn looking for an angry fix, angelheaded hipsters burning for the ancient heavenly connection to the starry dynamo in the machinery of night, who poverty and tatters and hollow-eyed and high sat up smoking in the supernatural darkness of cold-water flats floating across the tops of cities contemplating jazz, who bared their brains to Heaven under the El and saw Mohammedan angels staggering on tenement roofs illuminated, who passed through universities with radiant cool eyes hallucinating Arkansas and Blake-light tragedy among the scholars of war,who were expelled from the academies for crazy & publishing obscene odes on the windows of the skull, who cowered in unshaven rooms in underwear, burning their money in wastebaskets and listening to the Terror through the wall,who got busted in their pubic beards returning through Laredo with a belt of marijuana for New York, who ate fire in paint hotels or drank turpentine in Paradise Alley, death, or purgatoried their torsos night after nightwith dreams, with drugs, with waking nightmares, alcohol and cock and endless balls, ...” Το ουρλιαχτό Allen Ginsberg

Τα είπαμε αυτά. Helicopter money. Αν ΔΕΝ γίνει αυτό μιλάμε απλά για το τέλος της ΕΕ (στις ΗΠΑ ήδη γίνεται γιατί απλά και το έχουν ξανακάνει το 2008 και τώρα είναι ΔΕΚΑ φορές χειρότερα τα πράγματα από το 2008). Όσο κολλημένοι και να είναι οι... Βόρειοι κάποια στιγμή θα χτυπήσει και η καμπάνα για αυτούς. Η κρίση ΔΕΝ είναι δημοσιονομική (για εμάς) ή τραπεζική (για τους άλλους) όπως πριν από δέκα χρόνια. Είναι κρίση λόγω ΠΟΛΕΜΟΥ (ευτυχώς χωρίς καταστροφή των υποδομών αλλά αυτό δεν έχει σημασία) και ΜΟΝΟ με φρέσκο χρήμα (που έτσι κι αλλιώς με βάση τα οικονομικά της πρώτης δημοτικού δεν θα πληθωριστει λόγω μηδενικής ζήτησης) μπορεί να λυθεί το πρόβλημα μια και τα ΠΟΣΑ που απαιτούνται είναι τόσο ΤΕΡΑΣΤΙΑ που απλά δεν υπάρχει ΚΑΝΕΝΑΣ άλλος τρόπος να βρεθούν πλην της νομισματικής παρέμβασης (όπως άλλωστε έγινε και μετά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο) και αυτό μόνο το ΚΡΑΤΟΣ , ή μάλλον ΤΑ κρατΗ μπορούν να το κάνουν συντονισμένα. Για αυτό ΥΠΑΡΧΟΥΝ άλλωστε όχι για να διορίζουν ΔΥ και να δίνουν συντάξεις σε σαρανταρηδες ή να κάνουν επιδοματικη πολιτική τύπου Μαδουρο. Το ΧΡΗΜΑ πρέπει να φτάσει στις ΕΠΙΧΕΙΡΉΣΕΙΣ και τους επαγγελματίες του ΙΔΙΩΤΙΚΟΎ τομέα ώστε να ξεκινήσει ξανά η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΉ οικονομία και η παραγωγή. Για να δούμε....

Πρώτα να πω οτι επιτέλους ξεκίνησε ένα θέμα για αυτό το τόσο σοβαρό φαινόμενο που άλλαξε τις ζωές μας, λίγο η πολύ. Δεν σας κρύβω πως ήμουνα απογοητευμένος απο τα "αντανακλαστικά" του φόρουμ, θεωρώ φυσικό και πρέπον να μιλάμε γι αυτά, δεν είναι δα πολιτική η θρησκευτική κρίση να ακονίσουμε μαχαίρια...εγκρίνω κι επαυξάνω. Εγώ ανήκω σε κείνους που ελάχιστα επηρεάστηκαν απο την καραντίνα, τυγχάνω παλιός φίλος της μοναξιάς και μέχρι τώρα την παλεύω μια χαρά. Ένα πράγμα μου λείπει έντονα, να παίξω λάιβ. Πρόβες κλπ ποτέ δεν κάναμε πολλές, ισορροπία σχετική κι εκεί. Επειδή απο τεχνικό εξοπλισμό και γνώσεις βρίσκομαι περίπου στην πλίθινη εποχή, θεωρώ μεγάλο κατόρθωμα πως βρήκα τον τρόπο να φτιάχνω βιντεάκια με το κινητό μου και να τα ποστάρω στο φέησμπουκ, είναι ένα καινούργιο κι ευχάριστο παιχνίδι για μένα και το χαίρομαι δεόντως. Το ΦΜ εξάλλου είναι και η βασική μου παρέα αυτές τις μέρες και νύχτες, με όλα του τα άσχημα το απολαμβάνω (κατά κανόνα). Σταμάτησα να ψάχνω κιθάρες, πετάλια κι εξοπλισμό, είμαι θάλεγα 80% κάτω, εντυπωσιακό νούμερο για τα δεδομένα μου... Ακούω και παίζω μουσική περίπου όπως πάντα, ανησυχώ γενικά, όχι για μένα τόσο, την ήπια τη ζωή και σούρωσα του λόγου μου, όσο για τους νέους μουσικούς και γενικά νέους ανθρώπους. Ειδικά το θέμα με τα επιδόματα είναι θλιβερό, πολλοί βρίσκονται σε τραγική κατάσταση και δεν έχουν στον ήλιο μοίρα αυτόν τον καιρό. Και φυσικά τόσοι και τόσοι άλλοι αγκαλιασμένοι με την δυστυχία και την απελπισία. Είναι ένα γιγαντιαίο τεστ της δυτικής κοινωνίας τελικά όλο αυτό, πέρα απο την θλίψη για τις ζωές που χάνονται, είναι απορίας άξιο σε τι θα οδηγήσει όλος αυτός ο κυκεώνας. Καλή συνέχεια σε όλους.