Πίνακας συμμετοχής

Όλα θέλουν. Ακόμη και το Guv'nor (που είχε ο Gary Moore στο still ... LP) πάνω σε hot Marshall το έριξε. Και βέβαια αν δεν μπορείτε έτσι, δοκιμάστε το με ένα EP booster μετά και ...

βασικά φταίει το youtube και εμείς οι ίδιοι που του δίνουμε υπόσταση.

Τα συστήματα προτείνονται αναλογα με την χρήση (μπάντα ολόκληρη, φωνή; keyboards; dj;) και την διάσταση του χώρου που πρέπει να καλύψουν. Κλειστός ή ανοιχτός; Πόσος κόσμος; Σίγουρα τυχαία επέλεξες αυτά που αναφέρεις. Αν και δεν ξέρω που βρίσκεσαι θα σου πρότεινα να πας σε κάποιο ειδικό κατάστημα με τα παραπάνω στοιχεία. Αυτοί θα σου προτείνουν. Μην πετάς τα λεφτά σου επειδή δεν θελεις να ξοδέψεις περισσότερα. Κι αυτα που αναφερεις είναι αρκετά χρήματα. Απλά καλό είναι να πάρεις κάτι σωστό. Αν θες συγκεκριμένη απάντηση πες μας λοιπόν περισσότερα.

Είχα το TS-9 (ναι Ibanez) για 2-3 χρόνια. Ποτέ δε μου άρεσε και συγκεκριμένα η πλαδαρότητα/ασάφεια που προκαλεί στις μπάσες χορδές. Imo τα screameroειδή δεν είναι για καθαρούς ενισχυτές και χαμηλές εντάσεις. Δηλαδή αξίζουν και δείχνουν τα δόντια τους είτε πάνω σε σπασμένο ενισχυτή είτε μετά από transparent overdrive σε πολύ mild ρυθμίσεις που μιμείται σπασμένο ενισχυτή. Το tubescreamer άλλωστε έγινε γνωστό και μυθοποιήθηκε από τον SRV ο οποίος ως γνωστόν έπαιζε στο 11.

Να ρωτήσω, αυτά δεν θεωρούνται Marshall in a box ; Έχουν σχέση καθόλου με tubescreamer ;

Ψιτ εδώ μιλάμε για τη τελε μου, αφήστε τα πολιτικοοικονομικά και τις ισοτιμίες νομισμάτων.

Ακριβώς!! Πολύ καλό!

To ΚΟΤ είναι Βlues Breaker όμως. Δεν το είχα ποτέ, είχα το Prince of Tone και είναι κορυφαίο στο είδος του. Σε αυτή την κατηγορία θα έβαζα και το BB Preamp. Δείτε και κάτι ενδιαφέρον για το Bad Monkey, με την ευκαιρία...

και εγω χρηστης και λατρης(τελικα)του sd-1,το οποιο το ειχα παρει για ποιο οικονομικη λυση εναντι του ts.επισης τον τελευταιο καιρο βγαζω ωραιους ts-οειδεις ηχους απο ενα κλωνο honey-bee. και βεβαια θα συμφωνησω με οσους ειπαν οτι αυτου του ειδους τα πεταλια θελουν "σπασμενο" ενισχυτη.

Ναι ,πολύ πιο smooth.

Αν δε χρειαζοντουσαν μετατροπες σε ολες μου τις κιθαρες αυτα θα εβαζα!

ένα ψάξιμο δίνει πολλές θλιβερές ιστορίες, αλλά και λύσεις https://www.google.com/search?q=apra_cs+copyright+claim&oq=apra_cs&aqs=chrome.1.69i57j0j0i10i30l2j0i30l5.6609j0j7&sourceid=chrome&ie=UTF-8

Η ηχογράφηση ενός έργου που είναι public domain μπορεί να έχει δικαιώματα. Αν εγώ ηχογραφήσω ένα έργο του Beethoven, ΑΥΤΗ η ηχογράφηση έχει δικαιώματα κι εγώ δικαιώματα πάνω της. Και φυσικά στην κλασσική μουσική η κάθε εκτέλεση μοιάζει πολύ, αρκετά δε για να μπερδευτεί το AI του google/facebook/youtube και να σου πει ότι το έκλεψες (και μεταξύ μας αυτό γίνεται συνέχεια σε άλλα βίντεο).

στήνονται εταιρείες από επιτήδειους Μπιλ. Που εκμεταλλεύονται την αδιαφορία του youtube. Γυρεύουν από οποιονδήποτε. εδω σίγουρα δεν υπάρχουν δικαιώματα. Αλλά όπως βλέπεις εκμεταλλεύονται το κενό που έχει το youtube μόλις έρθει claim το youtube σε κόβει και δίνει τα "λεφτά" σου στον απατεώνα. Ο απατεώνας στηρίζεται στο ότι εσένα σε καίει να είναι το βίντεο επάνω no matter what και έτσι σου παίρνει τις λίγες σου δεκάρες

Δυστυχώς έτσι είναι τα πράγματα και είναι μια σκέτη αηδία. Φυσικά το πρόβλημα υπάρχει βασικά στην κλασσική μουσική, καθώς οτιδήποτε άλλο ΕΧΕΙ δικαιώματα και έτσι καλώς κοιτάνε το ποιός χρησιμοποιεί τι. Ως συνθέτης και εκδότης αυτό το θέμα με αγγίζει. Δε θα ήθελα κάποιος να πάρει τη μουσική μου και να κάνει την μπούρδα του και να βγάζει χρήματα. Είναι άδικο αυτό που συμβαίνει με την κλασσική μουσική, αλλά τα appeals πετυχαίνουν τελικά. Τουλάχιστον αυτή είναι η εμπειρία μου. Έτσι όπως το θέτει η κοπέλα: Corporate κλπ... τρέχα γύρευε. Ναι υπάρχει τo google, facebook, twitter, κλπ... Τίποτε από αυτά δεν έχει να κάνει με το "freedom of speech". Όλα αυτά είναι εταιρίες που δουλεύουν για το κέρδος. Αν σου αρέσει έχει καλώς, αν όχι, πήγαινε αλλού. Στο κάτω κάτω υπάρχει και το vimeo. και το soundcloud, κλπ... Στο κάτω κάτω, και ο Λάκης μπορεί να το επιβεβαιώσει, η δικαιοσύνη συνήθως οφελεί αυτούς με τα περισσότερα χρήματα (γιατί appeal στο appeal κοστίζει και ο μικρός δε μπορεί να αντέξει τα συνεχή δικαστήρια, ακόμη και αν έχει δίκιο. Μιλάω για μεγάλα ονόματα και τα copyrights εξετάζονται από τα federal courts γιατί το copyright infringment είναι ένα federal crime...).

Θα έλεγε "copyright claim? δεν ακούω τίποτα!"

Εγώ θα ήθελα να ακούσω τη γνώμη του ΙΔΙΟΥ του ΜΠΕΤΟΒΕΝ για το θέμα.

Τους twang king & τους 64? Καμία σχέση. Οι vp είναι πολύ πιο hot.

Είδα καλά? Κανει γύρω στα 800? Καφέ φτιάχνει?

Πολλά χρόνια στην αρχή με TS9, κατόπιν με ό,τι μπορεί κάποιος να φανταστεί...αμέτρητα. Πέρα απο τις προτάσεις ελλήνων κατασκευαστών που θεωρώ εξαιρετικές (πχ. ctc ziggy, jam tubedreamer), μερικά που τα θυμάμαι ιδιαίτερα είναι το SD1, ένας κλώνος Eternity που ήταν φοβερό, το Honey Bee το πρώτο και το Emma Stinkbug που έχει πολύ ενδιαφέρον λόγω της λειτουργίας του tone stack. Τα τελευταία χρόνια παίζω με ένα που μου έφτιαξε ο Bad Pixel, έχει πολλές επιλογές πάνω του για το οδηγήσει κάποιος στα γούστα του, το είχα δίπλα με ένα ΚΟΤ Analogman και τελικά το προτιμώ (έστω και ελάχιστα) γιατί το βρίσκω πιο "ζουμερό". Το ΚΟΤ πάντως είναι κορυφαίο, ίσως ελαφρώς "κλινικό" σε κάποιες ρυθμίσεις, αν δεν ήταν τόσο ακριβό μάλλον θα το είχα.

ειχα για πανω απο 25 χρονια ts9 απ'εξω εγραφε ibanez απο μεσα maxon. το εχω δωσει σε πολυ καλο φιλο που εχει strat και super reverb........................you know why........

Μου αρέσει πολύ ό,τι έχει τυχει να ακούσω me stardust! To χρησιμοποιώ έτσι για ρυθμικά ημιβρώμικα, blues κλπ και βρωμίζει πιο πολύ όταν χτυπάω πιο δυνατά για γεμίσματα. Με τη ρυθμιση στο high gain, το χρησιμοποιώ για πιο garage κομμάτια (φαντασου ήχο Τρύπες ας πούμε και Black Keys), τα καλύπτει όλα. Πολλές φορές πάω στην πρόβα μόνο με αυτό, xωρίς δεύτερο drive ή boost για τα σόλο. Πολύ παλιά... στα early 90s παίζαμε ο κιθαρίστας μου με ένα Τs-9 που κελαηδούσε, κι εγώ με ένα Boss feedbacker distortion με χάλια ήχο, που τον διέσωζε λίγο ένα vintage TC electronic SCF... Mετά ανακάλυψα το Bad Monkey - πρέπει να είναι το πιο παλιό πετάλι που έχω και χρησιμοποιώ μέχρι σήμερα!

Παρε το ctc starlight και θα εχεις (το εχω βαλει στο ματι καιρο τωρα) Στο 4.30 εχει καθαρο srv ηχο. Πολυ καλο πεταλι, οντως. Τα αξιζει τα λεφτα του.

Εξαιρετικά ενδιαφέρον ακούγεται. Περίπου το ίδιο το προσεγγίζω κι εγώ με το ctc black stardust που το έχω always on σε ήπιες ρυθμίσεις (καθαρίζει και αυτό πολύ ωραία με το vol) και το πουσάρω με το sd-1 ή και fuzzface. Βέβαια δεν έχω high gain «μοντέρνο» ήχο, αλλά δεν μου χρειάζεται κιόλας.

Oddly enough, το CDD έχει JRC4558 chip, το οποίο είναι φυσιολογικά "TS" chip, αλλά στο high gain του ακούγεται πολύ σαν Marshall σίγουρα. Καθώς έχει και μινι switch για τις μεσαίες κάνει ό,τι και το tubescreamer σε low/medium gain. Με έχει καταβολέψει με όλους τους τρόπους: ο ήχος του είναι refined και σαν overdrive "βασικού ήχου", και σαν high gain όπου πραγματικά λάμπει, γιατί είναι ελεγχόμενο με το volume , καθαρίζει (φαντάσου ήχο SRV). Να φανταστείς ότι μου άρεσε τόσο η πράσινη βέρσιον (V2) που την αγόρασα δυο φορές - είχα δυο ίδια πετάλια δηλ, για να τα στακάρω. Αλλά βρήκα διαφορές στον ήχο των δυο! Τα άνοιξα , τα φωτογράφησα και το δεύτερο είχε άλλο τσιπ (θα μου πεις, καλά, το άκουσες? Κάπως , κάτι μου έκανε, ίσως γιατί είχα συνηθίσει τον ήχο αυτού που είχα πρώτο). Εγραψα στον David Barber, και του έστειλα τις φωτος , ρωτώντας, είναι διαφορετικά? Αφού είναι το ίδιο πετάλι και η ίδια βέρσιον - και μου απάντησε ότι ναι ξέρω γω, απλά είχαν τελειωσει τα supplies και έβαλα chip της panasonik, να μην πολυλογώ, το πούλησα το δεύτερο που δεν μου ακουγόταν "ίδιο". Και πήρα την επόμενη βέρσιον (V3) που έχει διαφορετικό χαρακτήρα επίσης, αλλά πιο πολλές μεσαιο-μπάσες και πιο smooth ψηλές (σε πολλούς δεν αρέσει γι' αυτόν ακριβώς το λόγο) για να τα στακάρω μαζί σαν δυο gain stages. Eχω καταλήξει ότι για μένα, ο καλύτερος high gain distorted ήχος, βγαίνει με δυο tubescreamers και όχι με distortion. @ekim Να δες εδώ, στο 3.38, πώς αλλάζει τον ήχο σε tubescreamer (το δεξί toggle switch, το πάει δεξιά, αριστερά είναι για πιο high gain). https://youtu.be/GAvBZfugX_k?t=217

... όραση. Καιρό είχαμε να δούμε νέο θέμα με τελε.

Αν αυτο δεν ειναι το πλεον πασοκικο ποστ εβερ τοτε ειναι φειγ βολαν απο συνελευσεις της ΕΚΟΝ Ρηγα Φεραιου.

Εγώ το χρησιμοποιώ πέρα από το τρόπο με το βίντεο που ποσταρες, να κρατάω μια νότα/συγχορδια και από πίσω να δημιουργώ θορύβους με delay/reverb/distortion.

μόνο ο γιακάς....? η μπλούζα... και βάλε... τα μουστάκια πρώτοι τα διδάξαμε... Επειτα ήρθε ο Χαραλαμπόπουλος...

Καλημέρα, λοιπόν. Δουλεύω σε ένα παιχνιδι δικής μου ιδέας και γράφω τη μουσική για αυτό (τι ποιό φυσικό?) Ένα είναι το "flute 14" καθώς δεν έχω κάτσει να τα ονομάσω ακόμη. Είναι πολλά βλέπετε (τελικά θα είναι γύρω στα 100, οπότε έχω χρόνο). Ειναι γραμμένο στα 5/4 και αργό... Το άλλο είναι το "flute 13" (πραγματικά ευφάνταστοι τίτλοι) που είναι γρήγορο με διάλογο με το πιάνο, κλπ... Ειναι μία χρονοβόρα διαδικασία όπου συνθέτω το κομμάτι, το περνάω στην παρτιτούρα και βγάζω την πάρτα του οργάνου (σε αυτή τη περίπτωση το φλάουτο). Ηχογραφώ το μέρος του πιάνου και μέτα στέλνω τα πάντα στην φίλη μου την Αμαλία Κουντούρη, που τυγχάνει να είναι φανταστική φλαουτίστρια. Μου στέλνει πίσω τις ηχογραφήσεις της και κάνω μια πρόχειρη μίξη (για αυτό και το "not ready" στον τίτλο του αρχείου). Μόλις ετοιμάσω και τα 100 (περίπου) θα κάνω σωστή μίξη και mastering για να μπούνε στο παιχνίδι. Το σημαντικό, σε όποιον το προσέξει είναι πως το μέρος του φλάουτου είναι σε κάθε μέτρο διαφορετικό. Δεν υπάρχουν επαναλαμβανόμενα μέτρα. flute 14 not ready.mp3 flute 13 not ready.mp3

Νίκο, Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Ίσως έχεις δίκιο... από 10 χρόνια πριν (περίπου) άφησα τα παιχνίδια και τη μουσική με VST και γύρισα στην κλασσική μουσική. Τώρα η πλάκα είναι ότι αυτά τα κομμάτια ΕΙΝΑΙ για παιχνιδι, αλλά δικής μου επινόησης, οπότε εντάξει. Και φυσικά το πιάνο είναι VST (pianoteq 7)... Σας ευχαριστώ όλους. Μπορώ να ποστάρω και άλλα, αλλά δεν θέλω να πάρω το χρόνο σας. Ελπίζω να κάνω ηχογράφηση με βιολί σύντομα, οπότε θα έχω νέα να μοιραστώ ξανά (μουσικά νέα ντε).

Για τον γιακά του πουκαμίσου δεν διάβασα κάτι....

Σίγουρα το Stamps Drive-o-matic με δεύτερο το παλιό Visual Sound R66. To mojo mojo της TC που είναι και το αγαπημένο μου overdrive μου αρέσει περισσότερο αλλά δεν είναι ακριβώς TS.

Εδώ η θέα από το σπίτι του... ...κι εδώ έξω απ'το σπίτι του με κιθάρα...

Ποτε δεν μου αρεσαν σαν overdrives. Τα ειχα μια ζωη μπροστα απο αλλα να μπουσταρουν. Τελευταιους μηνες, τα ειδα με αλλο ματι (αυτι...) και εκτιμησα τον κρεμωδη, γεματο αρμονικες, ηχο που προσφερουν. Ειναι, οντως, μοναδικα. Χρησιμοποιω το neo drive in, και το mini ts αρκετα, ως ovedrives, κι εχω κι αλλα που καθονται.

Hans!!

never had one....

Έχω ένα analogman brown mode ts-9 σε ts - 808 conversion που είναι μούρλια! Το έχω χρησιμοποιήσει σε άπειρα live. Επίσης ένα overdrive cream του telegun που είναι ουσιαστικά δύο ts-808 σε ένα. Σε όλη μου τη θητεία με τους εκμεκ έπαιζε μέσα από αυτό την ‘66 Gretsch 6120. ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ. Κυκλοφορούν ελάχιστα κομμάτια. Είχα το Boss sd-1 (το είχα κερδίσει σε διαγωνισμό φοιτητικού live προ αμνημονεύτων) και δυστυχώς το πούλησα. Θυμάμαι ότι ήταν διαφορετικό αλλά πολύ “blues”. Αυτά.

Λατρεύω τα tubescreamers, κτγμ είναι το υπέρτατο πετάλι. Κατά σειρά προτίμησης, έχω και χρησιμοποιώ τα Barber Compact Direct Drive V2 και V3 Digitech Bad Monkey Από αυτά που δεν έχω πια, έχω λατρέψει (πάλι με σειρά προτίμησης) τα: Visual Sound - Route 88 Hardwire CM-2 EHX - East River Drive MXR - Custom Badass OD Tsakalis Riff Raff

Boss sd-1 stock, το πούλησα και τα ξαναγόρασα 2 φορές. Δεν έχω δοκιμάσει άλλα, αλλά αυτό που κάνει στην strat πάνω σε fender type ενισχυτές δεν μου το έχει δώσει κανένα “transparent” ή άλλου είδους overdrive

Χαμήλωσε contrast, φωτεινότητα και χρώματα.... Επέλεξε και το "warm" (1 ή 2) στην επιλογή θερμοκρασία χρώματος. Με ανοιγμένες κουρτίνες και τον καλοκαιρινό ήλιο να σας κάνει παρέα στο δωμάτιο, άσε την έτσι. Πρώτα τα μάτια μας, αλλά και η ποιότητα θέασης. Καλορίζικη.... Υ.Γ. Πάντως όταν πρωτοδιάβασα Spyros Delta μαζί με tele, σκιάχτηκα λίγο...

μπορεί να είναι η ιδέα μου, αλλά νομίζω ότι οι εμπειρίες αυτών των χρόνων που έλειψες έχουν περάσει δημιουργικά και στη μουσική σου... μου αρέσουν πολύ και τα δύο (από το αρχικό θέμα του 14 θα μπορούσε παράλληλα να βγει και πολύ όμορφο τραγούδι)... διακρίνω όντως μια ωριμότητα και ειλικρινά αν μου έλεγε κάποιος ότι επρόκειτο για ακυκλοφόρητα θέματα του Μάνου θα το πίστευα... έχουν κάτι από την μαγεία του... αναμένω κι εγώ το όλον...

Γειά σου Μπιλ, Ο λόγος είναι το παιχνίδι. Ο παίκτης καλείτε να ακούσει το κομμάτι και να διακρίνει διαφορετικά μέτρα (δε θέλω να εξηγήσω περισσότερο, αλλά αν θες πες μου και θα σου στείλω μήνυμα), οπότε πρέπει το κάθε μέτρο να είναι διαφορετικό. Φυσικά υπάρχει και ο ρόλος του πιάνου, και της αρμονίας, οπότε η ομοιότητες υπάρχουν, αλλά το καθαρά μελωδικό μέρος είναι διαφορετικό.

Πολύ μου άρεσε η μελωδία του nr.13. Μπράβο! Όποτε ολοκληρώσεις κάτι, αν θες τα ανεβάζεις και στο Music. Welcome back!

Έχω γράψει 40 και ηχογραφήσει 30 ως τώρα... σιγά σιγά.. χαχαχα Σ'ευχαριστώ!