Πίνακας συμμετοχής

Εκεί στα 10-11 δανειζόμουν από μια γειτόνισα ένα ραδιοκασετόφωνο που έπιανε fm και άκουγα τις εκπομπές του β προγράμματος. Μαζί και τις κασέτες του Τόλη. Την ίδια εποχή πήγαινα με τη γιαγιά μου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, κάθε χρόνο στο Παλαί. Θυμάμαι τον ντόρο που έγινε με τα Αδέρφια μου αλήτες πουλιά.... Εποχές που δεν συγκρίνονται και δεν περιγράφονται. Παρά τα ροκ ακούσματα και τον προσανατολισμό με Beatles, Stones, Santana, Purple, Sabbath και όλη τη σκηνή δεν έχασα τίποτα από νέο κύμα, τη Λύρα, την Κολούμπια, τη Μινως, τα παλιά και τα καινούργια λαϊκά. 10 χρόνια αργότερα τα έπαιξα όλα στο στρατό στη Λέσχη. Ο Στέλιος είχε πια αποσυρθεί κι οι πρίγκηπες ήταν ο Τόλης, ο Γιάννης που πλαισίωναν πιό παλιούς όπως Πάνο, Στράτο κλπ..... Ήταν και τα 70ς χρυσή εποχή.....και στο λαϊκο

Δεν τον παρακολουθούσα και φυσικά δεν έχω βαρύνουσα γνώμη για την καλλιτεχνική του διαδρομή, παραθέτω όμως κάτι που μου φάνηκε ενδιαφέρον σαν άποψη και ταιριαστό - όσο καταλαβαίνω - για την εικόνα του, απο τον Γιώργο Ζαμπέτα: «Ο Τόλης είναι γεννημένος θεατρίνος. Ανεβαίνει στην πίστα και την καταπίνει όλη. Γιατί η πίστα, όταν ανεβαίνεις, σου λέει: φάε με, για θα σε φάω. Να ξηγιόμαστε. Μεγάλος εργάτης ο Βοσκόπουλος, ο μεγαλύτερος».

Σπάνιο φαινόμενο σε παραλία της Πρέβεζας. Για ΘΑΎΜΑ μιλάνε οι πιστοί της μουσικής. Οι ντόπιοι λένε πως συμβαίνει κάθε χρόνο τέτοια εποχή. Καθησυχαστικοι μέχρι στιγμής οι επιστήμονες. ΣΥΝΕΧΗΣ ΕΝΗΜΈΡΩΣΗ

Ήταν ο απόλυτος Έλληνας σταρ-ερμηνευτής.

θα έλεγα ίσως μαζί με τον Πουλόπουλο πέρισυ οι δυό μεγαλύτερες απώλειες της δεκαετίας δεν ξέρω κι όλας για παραπάνω. Δεν κρατάω τεφτέρι....

Για μένα, 80% καλώδιο. Δοκίμασε την κονσόλα μόνη της, με ένα απλό xlr και το μικρόφωνο που σοκάρει. Όλα τα κανάλια. Αν δεν υπάρχει πρόβλημα, είναι καλώδιο. Περίμενε βέβαια και τους ειδικότερους να απαντήσουν.

Καλημέρα στην παρέα! Ολοκλήρωσα και ανέβασα χθες, επιτέλους, κάτι που ήθελα πολύ καιρό να κάνω. Ένα cover στους Death του ΜΕΓΑΛΟΥ Chuck Shuldiner όπως του πρέπει. Ένα απ'τα αγαπημένα μου κομμάτια και από μουσικής και από στιχουργικής πλευράς. Για τα τεχνικά θέματα και για όποιον ενδιαφέρεται: --- Ηχογραφημένο, μιξαρισμένο στο Reaper. --- Masterαρισμένο με T-racks. --- Τα ντραμς είναι ένας συνδιασμός από EZ Drummer 2, Addictive Drums 2, Steven Slate 4 και Perfect Drums --- Μπάσο έχω γράψει με ένα μπάσο της Harley Benton, SHB-1 Ignite Amp και καμπίνα από Amplitube 4. --- Ρυθμικές κιθάρες είναι reamped. Οι 2 κύριες κιθάρες είναι με ένα μονταρισμένο Randall που καταλήγει σε μία 2 X 12 καμπίνα Randall και οι 2 "πίσω" κιθάρες είναι με έναν Orange micro dark τον οποίο τον συνδέω στην λούπα του Randall για να εκμεταλλευτώ το τελικό του στάδιο. Και στις 2 περιπτώσεις ηχογραφώ με Shure SM57 που καταλήγει στην Focusrite Scarlett 18i20. --- Φωνητικά ηχογραφημένα με Rode NT-1. Αυτά τα ολίγα. Ελπίζω να σας αρέσει... Περιμένω γνώμες!!!

Μακαρι να μπορουσα να βοηθησω...

καθώς ολοκληρώνεται σιγά σιγά το drum library ετοιμασα ενα βιντεακι με κάποιες πληροφοριες καθώς και ενα πιο ολοκληρωμνεο audio example...

Εγω παντως, μετα από αρκετα χρόνια παιξιματος, και αφοτου mod-αρα τις κιθαρες μου κτλ, καταληγω σε ΕΝΑ πραγμα: "ΚΙΘΑΡΑ ΕΙΝΑΙ, ΟΠΟΙΟ ΜΑΝΙΚΙ ΚΑΘΕΤΑΙ ΚΑΛΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ" Μετα, ειναι τα υπολοιπα... Και πλεον, η επομενη κιθαρα μου, θα εχει ως αφετηρια το προφιλ, τα ταστα, κτλ του μανικιου και μονο. Μετα, θα βλεπουμε τι θα κατσει επανω στην υπολοιπη... ....Οπότε, η αναζητη του Holy Grail για εμενα, εχει μισοολοκληρωθει! Τωρα, μενει να καταληξει το χερι μου στο "αυτο" το μανικι. (αυτα τα γραφω, γιατι συνειδητοποιησα οτι, οταν και όσες κιθαρες κοιταζω, πρωτα εβλεπα το σχεδιο, το χρωμα, τα Κσυλα, τους μαγνητες κτλ...Τωρα λεω να ξεκινησω αναποδα) ;)

Ενας εκ των ΤΙΤΑΝΩΝ του ελληνικου τραγουδιού (και εξαιρετος μουσικός και συνθέτης) έφυγε χθες από ανακοπή καρδιας. Θα είναι βεβαια για πάντα μαζί μας μεσα απο τα αξεπέραστα τραγουδια του. Σαν αυτο....

το ότι περνάει παρέα με την έξοδο της κονσόλας φωτισμού είναι μάλλον το θέμα.

Να της αλλάξεις μαγνήτες να βάλεις πιο hot, να ψήνει καλύτερα. Στο booster δώσε λίγα μεσαία, να μην μένει μέσα άψητο.

Είναι μια επαγωγική Miele, που ζεσταίνει μέσω μαγνητισμού!! Το B είναι booster - αν το πατήσεις δυο φορές γίνεται double booster - ζεσταίνει το νερό γρηγορότερα από βραστήρα - διάβολου πράγματα - σαν το timeline της Strymon ας πούμε

Δε πειράζει! Επανάληψη μήτηρ μαθήσεως! Ερώτηση, τι είναι το Β στη κλίμακα που έχει η κουζίνα σου; 0123456789 Burned?

To άφησα στον ήλιο! Αστειεύομαι! Απλά ειναι two tone φαση. Είπα να βάλω χορδές για να βιδώσω τη γέφυρα. Με άρεσε ο ήχος . Σκαστός δυνατός και με σουστέν. Σιγά -σιγά πάμε για λεχτρικά.

Με αυτόν τον ορίζοντα όλα καλά θα μου φαινόταν και μένα (αν και τα ροζέ είναι λίγα και δύσκολα) Η δική μου αποτυχημένη προσπάθεια ήταν: Εβαλα πολύ νερό και βγήκαν σούπα Όμως με λίγο παραπάνω πιπέρι, φέτα με λάδι και ρίγανη και ζεστό ψωμί, έφτιαξαν κάπως

Σήμερα πίνουμε ,ίσως το ωραιότερο ελληνικό κρασί που έχω πιει τα τελευταία χρόνια

Μοσχαράκι ραγου

Συμφωνώ, πέραν του σωστού setup που χωρίς αυτό δε πας πουθενά, υπάρχει η αίσθηση και η επαφή με το όργανο. Ευτυχισμένοι αυτοί που δε βρίσκουν διαφορά σε μια Squier και σε μία κιθάρα 2000€ ακριβότερη. Δε μιλάω για ήχο, είναι τελείως υποκειμενικό θέμα και με τόσα να τον επηρεάζουν (καλώδιο, ενισχυτής, μεγάφωνο, πετάλια) συνεχώς μεταβάλλεται. Μιλάω για την αίσθηση στο χέρι...στην αφή και επαφή με το όργανο. Μακάρι όσες προσιτές κιθάρες που δοκιμάσα να με είχαν τρελάνει αλλά δε συνέβει. Αυτές που με εντυπωσίασαν είναι σχεδόν όλες ακριβά (non vintage) όργανα. Καλές (για παράδειγμα) οι Classic Vibe που έχω δοκιμάσει, θα αγόραζα (λόγω ψιλό-προσιτής τιμής) αν δεν είχα ήδη κιθάρες, αλλά δεν ισχυρίζομαι ότι είναι οι καλύτερες κιθάρες που μπορώ να βρω, ακόμα και με τέλειο setup. Μετά από 30+ χρόνια ενασχόλησης θεωρώ σημαντικό το παίξιμο πολλών διαφορετικών οργάνων και να μη κολλάς σε ένα είδος, π.χ. μόνο σκάφος ή μόνο κιθάρες με locking tremolo. Πολλές δοκιμές και τόλμη, χρειάζεται να ζήσεις με το όργανο άρα και αγορά. Για μένα η διαφορετικότητα είναι όμορφη γι αυτό και είμαι υποστηρικτής των αρκετών διαφορετικών κιθαρών, το κάθε όργανο θα σου δώσει κάτι διαφορετικό. Ο καθένας μας ορίζει πόσες είναι οι λίγες, οι αρκετές και οι πολλές αλλά να είναι διαφορετικές, όχι ίδιου τύπου. Σημαντικός παράγοντας η ψυχολογία. Κιθάρα που με απογειώνει σήμερα μπορεί σε δέκα μέρες να σκέφτομαι γιατί την κρατάω, μου έχει συμβεί. Κάποιες μέρες, όπως και σε άλλους τομείς της ζωής, δε μου βγαίνει ούτε ο ήχος ούτε το παίξιμο. Γι' αυτό δε κρίνω ποτέ κάτι γρήγορα, χρειάζεται χρόνος με το κάθε όργανο. Τέλος, χρειάζεται διάβασμα πράγμα εύκολο τη σημερινή εποχή. Έμαθα πολλά από τότε που τόλμησα να "σχεδιάσω" τη 1η μου partcaster. Από τον ρόλο που παίζει το κάθε υλικό μέχρι προσωπικές προτιμήσεις όπως τα χαρακτηριστικά που προτιμάω στο μπράτσο.

https://www.skroutz.gr/s/18079321/Squier-Classic-Vibe-60s-Jazzmaster-Olympic-White.html#reviews

Κι αφού βούτηξα στο παρελθόν, έριξα και μια ματιά από εδώ κι από εκεί ....

Βουτιά στο παρελθόν μου ....

Δεν έμεινε τίποτα να φωτογράφησω. Αυτά ήταν χταπόδι, γαρίδες σαρδέλες στα κάρβουνα, καλαμαράκια, χωριάτικη.

Αffinity του 1995 ("λιγο" πειραγμενη) ....δεν ανταλλαζω την ευκρινεια που εχει για κανενα λογο.... Εχω ακουσει τα καλυτερα ομως και για τις cv.