Πίνακας συμμετοχής

Τα κομμάτια γι’ αυτό το είδος είναι μια χαρά. Μακάρι να είχε και η φετεινη Eurovision τέτοια. Προσωπικά μ’ άρεσε το ska. Μια χαρά ο Γιώργος και αν κάτι δεν μ’ άρεσε είναι το vocoder effect στα 2 πρώτα. Θα μου πείτε μόδα της εποχής.

Πολύ ωραίο. Χιτάκι!! Συγχαρητήρια!

πάντως για ψεύτικες είναι αξιόλογες

ωραια το κατέχεις !

πιο δυνατό αυτό με την κιθάρα του γκκουμουρκουλ

Αρκετά Καλά φωνητικά,ωραίες εναλλαγές,καλά τύμπανα θα ήθελα καλύτερο στίχο κ καλύτερο σόλο κιθάρας!

Άκουσα μόνο τη δεύτερη εκδοχή με την κανονική κιθάρα!Μου άρεσε πολύ (ως συνήθως) η φωνή σου όμως εδώ το κομμάτι μου άφησε την αίσθηση ότι κάτι ήθελε μου ακούστηκε φλατ.Ισως επειδή και στο κουπλέ και στο ρεφραίν οι κιθάρες παίζανε κοφτές.Αν άλλαζα κατι...θα έπαιζα ανοιχτά power chords στο ρεφραίν να "ανοίξει" λίγο το κομμάτι έτσι ώστε να κάνει και αντίθεση μετά που ξανάμπαινει κουπλέ...και στο τέλος θα έβαζα διπλό refrain με το πρώτο κοφτές οι κιθάρες (όπως τις έχεις τώρα δηλαδή) και το δεύτερο πάλι ανοιχτό αλλά με ελαφρώς αλλαγμένους στίχους...ώστε το κομμάτι πάντα να έχει κάτι να πει. Γενικά το άκουσα ευχάριστα και θα το ξανακουσω.Εχει και πολύ καλό ήχο! (Και ναι...μετά το ρεφραίν θυμίζει λίγο I shot the sheriff αλλά....αν ψαξουμε όλα κάτι θυμίζουν!) Ωραίος!!!

Αφου ξέρεις το ένα και σε ικανοποιεί, ποιός ο λόγος να ψάχνεσαι πάλι; Εφόσον μιλάς για ακουστικά ντραμς φυσικά, γιατί αν σε ενδιαφέρουν τα "ηλεκτρονικά" κοιτάς αλλού.

Θα μοιραστώ μερικές σκέψεις. Ξεκινάω από αυτό που τον τελευταίο καιρό έχει κατασταλάξει στο μυαλό μου σχετικά με τα κανάλια του youtube. Αυτό είναι ότι α. υπάρχει τεράστια πτώση ενδιαφέροντος και ποιότητας β. εχει καταντήσει εξοργιστικό το click bait γ. το συντριπτικό ποσοστό είναι sponsored επίσημα ή άθλια συγκαλυμμένα δ. οι πιθανότητες να πετύχεις κάτι ενδιαφέρον είναι κάτω από 4-5% ε. το όλο στήσιμο των βίντεο είναι προσανατολισμένο στη διαφήμιση, συνήθως γκρίζα, στο να σε ξεγελάσουν να δεις όλο το βίντεο που στην τελική μπορεί ούτε να μη σου λέει τίποτα, ούτε καν αυτό που υπόσχεται Περνάω κάποιες ώρες χωρίς αντικείμενο και το χέρι πάει από βίντεο σε βίντεο (τουλάχιστον από τα προτεινόμενα) και είναι πλέον εξαιρετικά δύσκολο να βρω ένα ενδιαφέρον και ουσιώδες. Εκτός από τα 30-40 που είμαι συνδρομητής, που προσφέρουν κάτι εκ πρώτης όψεως καλό, τελικά μετά βίας βρίσκεις ένα δυο τη μέρα που να λες, αυτό αξίζει. Ιδίως στο μουσικό αντικείμενο τα πράγματα είναι εξαιρετικά τετριμμένα, από το γνωστό "5 πράγματα που ...έτσι ή άλλιώς", οι δήθεν αντιδράσεις σε διάφορα κομμάτια, το "επαιζα αυτό το κομμάτι επι χρόνια λάθος". Οι bloggers/youtubers φροντίζουν ολοένα και περισσότερο για την εικόνα τους, το background, τον σπόνσορα (κρυφό ή φανερό), τα κουδούνια τους, τους συνδρομητές τους....και ΟΚ κατανοητό είναι, αλλά εκτός από λαμπρές εξαιρέσεις youtubers που υπεραγαπώ και δεν τους χάνω ο κόσμος να χαλάσει, γιατί κυρίως σέβονται αυτό που κάνουν η πλειοψηφία είναι για τα μπάζα. Ξέρω ότι είναι πολύ δύσκολη δουλειά, ξέρω ότι είναι δουλειά, αλλά το συμπέρασμα είναι ότι προτιμώ κάποιους που έχουν ενδιαφέροντα να πουν κι ας μην έχουν την 100% επαγγελματική εικόνα, παρά να βλέπω δήθεν από κάποιους ακόμα πιό δήθεν. Υπάρχουν κάποια που πραγματικά αυτοί που τα φτιάχνουν κοπιάζουν (για πόσο καιρό άραγε) και κάποια που είναι τόσο ρηχά, κι όμως μαζεύουν κλικς. Τα λέω όλα αυτά από την πλευρά κάποιου που υποτίθεται είναι youtuber/anti-youtuber, που θα έπρεπε υποτίθεται να συμπάσχω. Και αυτό επειδή έχω βαρεθεί να βλέπω την κατάσταση αυτή που φαίνεται να μην έχει πάτο. Λεω είμαι anti-youtuber γιατί έχω καταλάβει ότι αν θέλεις θέαση πρέπει να φτιάξεις κάτι αρεστό για τη μάζα (ποτέ δεν πήγα με τη μάζα), και πρέπει να το φτιάξεις και όμορφο. Αν με ρωτήσει κάποιος γιατί το κάνω, θα πω, "δεν ξέρω", "περνάω την ώρα μου", "μαθαίνω", "κάνω έρευνα μεσων κοινωνικής δικτύωσης", "παρακολουθώ αντιδράσεις", "θέλω να μοιραστώ κάτι". Ο κόπος είναι τόσο μεγάλος που σχεδόν εξ αρχής, έχοντας διαπιστώσει τα παραπάνω, θέλω να φτιάχνω ό,τι φτιάχνω αδιαφορώντας για την εικόνα τους. Αλλά βάζοντας τον εαυτό μου στην άκρη, που δεν είναι το θέμα, βλέπω το youtube πλέον σαν μια τεράστια φούσκα λίγο σχεδόν πριν να σκάσει. Σίγουρα είναι μια βιομηχανία που είναι αναπτυσσόμενη ή ήδη υπερ-αναπτυγμένη, πχ βλέπω αρκετούς youtubers να παίρνουν συνεντεύξεις από μεγάλα ονόματα της μουσικής, που σιγά σιγά δημιουργούν ένα ελεύθερο "δημοσιογραφικό" όνομα-παρά τις αδυναμίες τους, ένα σωρό από εικονολήπτες και τεχνικούς που ασχολούνται με εφέ και λογότυπα και σπόνσορες που είναι απο πίσω. Όμως η αίσθηση της φούσκας είναι τόσο έντονη, με τους πρωταγωνιστές να φροντίζουν περισσότερο για την εικόνα τους σε βαθμό αηδίας-έχω ξεγραφτεί από πάρα πολλούς- παρά αυτό που υποτίθεται ότι υπηρετούν. Νομίζω ότι έχει φτάσει το youtube στο επίπεδο Youtube for youtube's sake και όχι για την προώθηση του βίντεο και της πληροφορίας του. Είμαστε πλέον στην εποχή της youtube περσόνας και νομίζω είναι το τελευταίο που μας χρειάζεται αυτό τον καιρό.

Με μια μικρή καθυστέρηση 20 ετών, κυκλοφόρησε χτες στα digital stores ένα mini άλμπουμ του project που είχαμε κάνει με τον Giorgos Frantzeskakis στη φωνή και την Catrine Doverholt στους στίχους, το 2001 με αφορμή το nomination για τη συμμετοχή στη Eurovision. Δεν καταφέραμε να προκριθούμε στους προκριματικούς (και πήγε ο ανταγωνιστής @Terry RoscoeBeck5 τελικά) αλλά στη διαδικασία γράψαμε 4 κομμάτια πάνω στο ύφος που επιλέξαμε τότε και τα οποία πέραν του Fire που συμμετείχε στον διαγωνισμό, δεν κυκλοφόρησαν ποτέ μέχρι σήμερα. Την παραγωγή είχα κάνει στο home studio - γραφείο μου και φέρει σφραγίδα vintage 2001. Κυκλοφόρησε χτες με τίτλο Project '01. Spotify, Apple Music, i-Tunes, Youtube Music κ.α.

Πολύ ενδιαφέρον θέμα όπως και όλες οι απόψεις που διάβασα. Η γνώμη μου είναι ότι το youtube οδήγησε σε μια μικρή επανάσταση τον κόσμο της επικοινωνίας, αφού κατάφερε να τραβήξει κόσμο από την τηλεόραση. Πλέον έχεις απευθείας επαφή με τον δημιουργό και μπορείς να τον κριτικάρεις όπως θέλεις. Αυτό έχει καλά και κακά: το γεγονός ότι δεν υπάρχει ένας ενδιάμεσος που να κρίνει και να φιλτράρει την ποιότητα του υλικού αφενός μεν οδηγεί σε περισσότερη ελευθερία αφετέρου δε και σε περισσότερη σαβούρα. Όσον αφορά τα βίντεο που σχετίζονται με την μουσική εγώ το βλέπω θετικά. Καταρχάς πριν είκοσι χρόνια δεν υπήρχαν τέτοια και όχι "τότε δεν ήτανε πιο αγνά". Όταν ήθελες ένα πχ πετάλι πήγαινες στο τοπικό μαγαζί και αγόραζες ό,τι είχε και μπορούσε να σου πλασάρει. Πλέον μπορείς να δεις ένα βίντεο (ακόμα και με φτιαγμένο ήχο) ώστε να πάρεις μια ιδέα. Η πληροφόρηση είναι διάχυτη, από τα νέα προιόντα στην αγορά, ακόμα και το πως τα χρησιμοποιείς. Δλδ αγόρασε ποτέ κανείς ένα delay και έμαθε μόνος του άμεσα και γρήγορα πως να το χρησιμοποιεί ή όλες τις δυνατότητες του;; Δεν το πιστεύω. Για την πτώση του ενδιαφέροντος και της ποιότητας διαφωνώ. Σίγουρα υπάρχει μια αναμόχλευση των θεμάτων, δλδ ό,τι κάνει ένας, το κάνουν όλοι αλλά αυτό είναι αναμενόμενο. Βγήκε το Line 6 catalyst; ε πρέπει να το παρουσιάσουν όλοι, είναι λογικό. Από εκεί και ύστερα υπάρχουν διάφορα θέματα (συνεντεύξεις παιχνίδια κ.α.) για να γεμίζουν τα κανάλια, οπότε δεν χρειάζεται να τα βλέπουμε όλα. Η οπτική ποιότητα ανεβαίνει (καλύτερος ήχος, εικόνα κ.α.) και ίσως μειώνεται η πρωτοτυπία. Το sponsoring και το clickbait είναι αναμενόμενα. Αυτό όμως που ξεχνάμε είναι η δύναμη ως θεατές: υπάρχει και dislike, υπάρχει και hide και υπάρχει τεράστιος όγκος βίντεο για όλα τα γούστα.

όπως και οι περισσότεροι... και εγώ αλλάζω θέσεις μόνο σε jazz παραγωγές με ακουστικό μπάσο... εδώ δοθείσης ευκαιρίας έκανα ένα παράδειγμα μια και είχε συζητηθεί ώστε να υπάρχει και μια αναφορά... μην τους ακούς εσύ και εκφράσου ελεύθερα... σε τσιγκλάνε μήπως επιτέλους ξεκινήσεις και ξαναγράψεις τίποτις... είχα αναφέρει έναν τρόπο τότε ώστε να μην σου βγει τυχαία... το αν θα σου αρέσει είπαμε είναι άλλο... υιέ μου το ότι θα "ξενίσει" (σίγουρα) είναι και ένα σημαντικό κίνητρο ενίοτε ώστε να το επιχειρήσεις... ναι το καμάρι μου... είναι στο 50% αλλά ψυχοακουστικά η συνέχειά με το bottom του (<120Hz) στο κέντρο, στο φέρνει πιο κοντά... σαρώνοντας το pan θα βρεις μια θέση που θα σου κάτσει (αν σε ενδιαφέρει ως πρακτική εννοείται)...

φίλος αμα έχει πόλεμο τότε, τζάμπα θα κάψουν οι λάμπαι

Χωρίς 15μελές μπαλέτο Γιουροβίζιον δεν γίνεται.....δεν σε ήξερα τότε να σε στείλω τίποτα ξετσίπωτες Τα τραγούδια μοδέρνα στο ύφος της εποχής με πινελιές..

Πολύ ωραία τραγούδια δουλεμένα... προτίμηση μου το "one shot".. αν και φαίνεται ότι το σουξέ είναι το "fire". Το φαλσέτο στο τέλος του "stop" μου θύμισε υπερβολικά Tim Buckley....

ε και κάτι μαγουλάκια....

Αλλη φορά να πλένεις το μπαλκόνι με κουβά και σκούπα

Θα μάθετέ κάποια στιγμή, εμένα βέβαια κανείς σας δεν θα με φτάσει, το καταλαβαίνετε και εσείς έτσι μην το βάζετε κάτω όμως, από αυτά που άκουσα δείχνετε ότι μπορείτε, έχετε το feeling και αυτός που το μιξαρε καλός είναι να ουμε, νταξ Εγώ τα βρίσκω πανάξια, καλοδουλεμενα, ίσως αν εκμοντερνιζονταν λίγο με περισσότερα εφφε και γέφυρες που είναι τσι μόδας και με κατάλληλο προμο να μπουν δυναμικά και να βγάλουν χρήμα. Τώρα που έρχεται και η ανάπτυξη και έχει μπει εγγυητής η κυβερνηση με επιστροφές μέσω επιδοτήσεων....... Είναι η κατάλληλη εποχή Άξιοι πάντως οι συντελεστές, πραγματικά μου άρεσαν, άξιο το project, μπράβο Αρχηγέ μας, μπράβο και ήταν υπέροχο που το μοιράστηκες μαζί μας, ο Θεός να μου κόβει μέρες και να σου δίνει χρόνια και στο ΝΟΙΖ μας το φοβερό (σλουρπ) Άξιος!!!!!!!!!!!!!!

Το κομμάτι που ακούγεται είναι original και το ονομάζω "Armageddon Comes", φυσικά δεν είναι πραγματικά μιξαρισμένο καθώς δεν υπάρχει ούτε εξοπλισμός ούτε τίποτα που θα επέτρεπε σοβαρή μίξη αλλά πιθανότατα ακούγεται. Όσον' αφορά το θέμα των ποδηλατοδρόμων, όποιος κατάλαβε ότι κατάλαβε εάν ήθελε να καταλάβει.

να μου δείξεις. Προλαβαίνω στο τσακ για καριέρα

ομολογώ ότι στα πρώτα σχόλια δεν τις είχα πολυπροσέξει, απλά είπα μέτριες κιθάρες. Μετά κατάλαβα ότι είναι ψεύτικες. οπότε μπράβο για τις ψεύτικες, αλλά μόνο για ...ντέμο

Κατά την ταπεινή μου άποψη, πέρα από τους Wishbone Ash, οι Television θα έπρεπε να είναι στη λίστα ή τουλάχιστον να τους αναφέρει μόνο γι' αυτό το κομμάτι.

Δεν καταλαβαίνω τι συζητάμε αφού δεν υπάρχει το παράδειγμα αναφοράς στο αρχικό ποστ του Νίκου. Εχει αφαιρεθεί στο soundcloud.

Τα αγχη του να παιζεις λάιβ....

Στην κόκκινη τελε και στην dot έχω thomastik 10-44 Στην deluxe d addario custom 10-42 και στην στρατ d addario custom 8-38 τα τελευταία με τα σετ ecg 23 / 25

οταν εβαλα πρωτη φορα flatwound dogal μαγευτηκα. εβαλα στο σκαφος με τους tv jones τις 11 46. μετα μικρυνα το νουμερο σε 10 40 και επαιζαν χειροτερα απο τις 11 46 ακουγονταν πιο θολες. Ηταν πολλα μα πολλα χρονια στο συρταρι του μαγαζιου ειχε ακομα δραχμες πανω. εβαλα και pyramid αλλα δε μ αρεσαν.Στην τελε εβαλα τις 10 44 thomastik πολυ ωραιες και αυτές. Συνολικα η πρωτη εντυπωση ειναι καταπληκτικη. Μόλις παιζεις λες θα μεινω για παντα με αυτες τελειωσε, μετα από λίγο καιτό όμως δεν πολυταιριάζουν με την πεταλιέρα ή σε παν πολύ αλλού. Αξίζει να χεις όντως μια κιθαρα με τετοιες χορδες και μαλιστα dogal ή thomastik αλλα κοιτα μην ειναι απο την προηγουμενη 20ετια. Και επειδη ζηλεψα θα βρω φρεσκιες dogal 10 40 και θα ξαναβαλω στο σκαφος.. μιας και εφερα την τελε στα μετρα μου και υπερκαλυφτηκα μαλλον( σε αλλο ποστ αυτο) Συνοψιζοντας τα καλα: γλυκες, βουτυρο σε κανουν πιο ευγενικη ψυχη και σου φερνουν χαμογελο αθορυβες οτι πρεπει για ηχογραφησεις με ρυθμισεις ακριβεις πιο πριν τελειο intonation, κουρδισμα, λιγοτερο sustain(εδω εκλαμβανεται ως προσον) δεν αλλαζεις συχνα, σε οσους το κανουν αυτο. ονειρο με delay και με τρεμολιες Συνοψιζοντας τα μειον δεν κανεις ευκολα bend σε οποιον τον ενδιαφερει αν και στις 10 40 η στις 10 44 γινεται πολυ boomy με καποια πεταλια drives, αλλα και εκει υπάρχει καποια χρησιμοτητα σε περιοριζουν δεν ειναι για όλα σιγουρα αλλα από την άλλη σε παν και σε δρόμους που δεν θα πηγαινες ποτε, όχι απαραιτητα jazz. καπως οπως το βιντεο. οποιος εχει καμια 10αρια κιθαρες ονοματα δεν λεμε βρισκω κουλο να μην εει σε 2 3 flatwound και σε διαφορετικα μεγεθη. ερωτας οι φλατ και με τα μειον τους ακομα

Από τη στιγμή που το μέσον εμπορικοποιήθηκε, τουτέστιν τα κλικς μεταφράζονται σε έσοδα, το youtube έγινε προϊόν. Και έγινε μάλιστα ένα προϊόν που βρίσκεται στο "τραπέζι" όλων και όχι μόνο αυτών που επιλέγουν να το καταναλώσουν υπό την έννοια ότι μπορεί να έχεις επιλέξει να μην μπαίνεις στη σελίδα του αλλά θα το συναντήσεις σε όλες τις άλλες. Όπως λοιπόν και με όλα τα άλλα καταναλωτικά προϊόντα με τόσο τεράστια αποδοχή από το κοινό, διατίθεται κυρίως άπειρη σαβούρα και χαμηλής ποιότητας αντικείμενο. Το επόμενο βήμα που είναι το τικ τοκ και σαν ιδέα ήδη υιοθετήθηκε από το youtube με τα shorts, πήγε το θέμα ένα σκαλί παρακάτω: Έβαλε τον περιορισμό του χρόνου και άφησε τον κόσμο να αποφασίσει πώς θα τον χρησιμοποιήσει. Και ο κόσμος αποφάσισε ότι σε αυτό το λίγο χρόνο που του δίνεται, θα προσπαθήσει να χωρέσει όση περισσότερη βλακεία μπορεί. Εφευρέθηκαν νέα επίπεδα βλακείας, αφού τα ήδη υπάρχοντα εξαντλήθηκαν, για να καλυφθεί ο χρόνος του ενός λεπτού. Σαν ιδέα είναι μεγαλοφυής, έπιασε τον παλμό του σύγχρονου κόσμου που αναζητά όλο και μικρότερης διάρκειας αντικείμενο γιατί η προσοχή μας έχει πλέον εκπαιδευτεί να μεταπηδά από το ένα ερέθισμα στο άλλο το συντομότερο δυνατό. Όσον αφορά το αντικείμενό μας, ακολούθησε τον παραπάνω κανόνα: Η ουσία δεν είναι επικερδής. Σχεδόν κανένας δε θέλει να την "αγοράσει". Οπότε δώσε στον κόσμο μικρή διάρκεια, φροντισμένη και συναρπαστική εικόνα, flashy κενότητα, ίσα για να περάσει ο χρόνος του βίντεο χωρίς να το καταλάβει και να φτάσει ως το τέλος. Και κυρίως μην αφήσεις σε καμία περίπτωση να ενεργοποιηθεί η σκέψη και το κριτήριο γιατί έχασες. Προσωπικά βλέπω πολύ youtube. Υπάρχουν πολλά πράγματα που με ενδιαφέρουν αλλά έχω επιλέξει πολύ λίγα κανάλια που ακολουθώ. Όσον αφορά τα καθαρά μουσικά, αυτό που φτάνει να με ενοχλεί, είναι οι άπειροι αυτόκλητοι δάσκαλοι που δεν ξέρουν που παν τα τέσσερα και απλά μεταδίδουν την (στην καλύτερη) ημιμάθειά τους. Σε κάθε περίπτωση, όπως λέει κι ο Γιάννης παραπάνω, τα διάφορα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι ένας καθρέφτης. Και αποδεικνύεται ότι όταν δώσεις άπλετο content και απόλυτη ελευθερία επιλογής, η συντριπτική πλειοψηφία θα επιλέξει το εύκολο, το ανέξοδο και το κενό. Και οπωσδήποτε βυζιά.

Μουσική ZZ TOP Στίχοι Παντελής Παντελίδης Από πρόβα ηχογράφηση με τηλέφωνο.

Και με αριστερή κιθάρα (πλάκα κάνω, έμαθα να κάνω φλιπ...). Επίσης, έμαθα να βάζω fade in εφέ. Το fade out ακόμα το ψάχνω... Στην ηχογράφηση αυτή χρησιμοποίηση τον origin 20 με μικρόφωνο, σε αρκετά χαμηλή ένταση. Όλα τα εφέ είναι από πετάλια. Παίζω κυρίως με δάκτυλα, και σποραδικά με πένα.