Πίνακας συμμετοχής

Σήμερα που βρήκα λίγο χρόνο, είδα τα τρία πρώτα λεπτά του βίντεο. Ο άνθρωπος είναι απόλυτα άσχετος, είναι εκπληκτικό το ότι κατάφερε να βγει από τη κολυμπήθρα στη βάπτισή του. Αναφέρεται στην τραπ (την ελληνική, αν κρίνω από τον πρόλογο) σα να είναι το hip-hop (εδώ προτείνω να δει κάποιος τη ταινία Straight Outta Compton, την είχε το Netflix τελευταία φορά που κοίταξα).

Εσένα Κώστα θα σου φέρω αυτή την τούρτα στα γενέθλιά σου.

Δεν ειναι ακριβως ετσι. Το κοινο ακουει και τα οργανα, απλα δεν τα ακουει συνειδητα οπως τα ακουνε οι μουσικοι. Αν δεν παιζουν καλα οι μουσικοι δεν θα του αρεσει το γενικο αποτελεσμα, αλλα δεν θα ξερει γιατι.

Μπαααα ...

Αυτο

Γεια χαρά και Χρόνια Πολλά παιδιά, έφτιαξα αυτή τη διασκευή, είναι από τα πιο αγαπημένα μου τραγούδια και συγκροτήματα των παιδικών μου χρόνων αλλά και ακόμα! Διάλεξα να το κάνω στο ukulele και όχι στην κιθάρα για να του δώσω μια διαφορετική χροιά! Ένα ευχαριστώ στον αδερφό μου που ήταν πίσω από την κάμερα για πρώτη φορά<3 Ελπίζω να σας αρέσει. Καλά Χριστούγεννα!

Πήγα να γράψω κάτι στίχους τραπ αλλά κατέληξα στο ότι δεν μπορείς να σαρκαστείς αυτή τη μουσική, ότι μαλακία και να γράψεις ακούγεται σαν legit επίσημος στίχος τραπ

Φαγωμενη; Αυτό δεν είναι παΤσΟκ. Αν ήταν Πατσοκ θα είχε άλλες 5 τούρτες από πανΟυ. "Παμπερονια πολλά πατέρα " γράφει;

Αφού σου λέω ότι μου το είπε γνωστός γαλλομαθής δικηγόρος. Κορωπιέ το λένε στην Γαλλία. "Ζαμέ Τουρκέ Κορωπιέ" μου είπε.

Οταν δεν εχεις αποφασισει ποιο σολο ειναι καλυτερο το studio version ή το pulse live version και κανεις εναν δικο σου αχταρμα. Eιπαμε να παιξουμε αλλο ενα Pink floyd στα Live. Βαρατε ελευθερα. Ps Ακουγεται με ακουστικα.

Το γκρουβ ιδίως, διαπιστώνεται μέσω του κοινού, βάση του ορισμού που είχε δώσει ο Stubblefield, αν θυμάμαι καλά. Είχε πει ότι γκρουβ ειναι όταν βλέπεις το κοινό να ακούει τη μουσική και να κουνάει ασυναίσθητα το κεφάλι/σώμα του στον ρυθμό. .

Donna Summer - Love to love you baby

Κάθε Χριστούγεννα με πιάνει μια περίεργη νοσταλγία. Τι φωνή, τι ερμηνεία, τι στίχοι ... Κι άλλο ένα standard.

Έχω δει την ομάδα σου (live) με κάτι Τορπέντο Κουταΐσι, ΜΤΚ και διάφορα άλλα... χωριά. Εμπειρία λαίμαι

Για μια θέση στο ΔΗΜΟΣΙΟ γίνονται όλα. Ηθοποιός δημόσιος υπάλληλος και ετσι; Αχαχαχα

Χελόουουουου

Βασικά αυτή είναι η ερώτηση του op

H τραπ προωθεί τη βία ενώ τα κλαψιάρικα του Καζαντζίδη προωθούν την ανοχή στην κρατική βία και τη βία του κεφαλαίου γιατί προάγουν το κουράγιο και το φιλότιμο. Θέλω Rolex και κότερα, ανεμοπτερα, Gucci και Prada και σφαίρες στο γκλοκ. Κάτω η Ροκ και ζητώ το ΠΑΣΟΚ

Εντάξει από το να βλέπει τον Μπιτο να κΣαναλεει για 578η φορά το ποσό χάλια είναι τα σημερινά ΤΣΑΡΤΣ καλύτερα να βλέπει τραπ

Μιας και την ανεφερες την φτηνη Epi (τιμια και κλασσικη επιλογη σιγουρα), αναφερω απλα οτι εχει κυκλοφορησει φετος απο την Epiphone μια J-45 "Inspired by Gibson" που στα 700 ευρω προσφερει φουλ μασιφ κατασκευη και ακριβη J-45 specs & looks. Δεν την εχω δοκιμασει αλλα εχω μεγαλη περιεργεια, διοτι απο παντου ακουω οχι απλα καλα αλλα διθυραμβικα σχολια. https://www.thomann.de/gr/epiphone_masterbilt_j_45_avs.htm?shp=eyJjb3VudHJ5IjoiZ3IiLCJjdXJyZW5jeSI6MiwibGFuZ3VhZ2UiOjJ9&reload=1 Ξεφευγει απο το budget εδω φανταζομαι αλλα την αναφερω για completeness.