Πίνακας συμμετοχής

Μου αρέσει που έχουμε αναφέρει σαν αιτίες που κάνουν το noiz μη ελκυστικό σε νέα μέλη, τις tele,τα αστεία,τα περί ανέμων και υδάτων και όχι τους καυγάδες τρίχρονων, τους εγωισμούς και τις απειλές για αποχώρηση. Και δεν τα γράφω τα παραπάνω για να βάλω λάδι στη φωτιά, αλλά πραγματικά η φάση κάποιες φορές είναι επιπέδου:"Μαμά, μου φάγαν το μπιφτέκι μου". Κάποιοι παίρνουν την ψηφιακή τους περσόνα και το noiz πολύ πιο σοβαρά από ότι θα έπρεπε. Και δεν παίρνουν καθόλου στα σοβαρά, τα σαφή μυνήματα αποδοκιμασίας ή επιδοκιμασίας, των υπόλοιπων μελών, ενώ θα έπρεπε. Τέλος, αν με το moderation του Λάκη ή του Βασίλη, έχουν πρόβλημα ας πούμε 3 από 30 μέλη με καθημερινή παρουσία,δε σημαίνει ότι οι υπόλοιποι 27 είναι κλίκα που τα έχει κάνει πλακάκια μαζί τους. Κάτι άλλο συμβαίνει..

Ειστε φοβεροι!

Θα παρεις αυτη με τα χρυσα και θα της βαλεις ασπρο pickguard

Ξεκινησα να το ακουω σημερα κ πηγα κατευθειαν στα κομματια που παιζει ο @gvour κ ο @fusiongtr Μου επεσαν τα σαγονια κ απο τοτε τα εχω ακουσει ποσες φορες στο repeat κ δεν εχω ακουσει το υπολοιπο αλμπουμ. Οποτε κανονικα θα επρεπε να το ακουσω ολο κ μετα να μιλησω, αλλα δε μπορω εχω παθει πλακα. @loucas τι να πω? Εισαι μεγαλος παιχτης , αλλα εισαι ακομα πιο μεγαλος συνθετης κ εχεις οραμα. Κ αυτο ειναι σπανιο. Καταπληκτικος! Ο Τζιβουρ εχει απιστευτο touch κ παιξιμο. Επαθα πλακα Στρατο μπηκες τσαμπουκαλεμενος κ θερισες. Σου τα'πα κ ιδιαιτερως, αλλα επειδη σε φερνω σε δυσκολη θεση με τα κοπλιμεντα, ηθελα να το κανω κ δημοσιως . Εισαι ΜΟΥΣΙΚΑΡΑ

Εγω δεν πιστευω οτι θα βγουν .. "τραγουδια" ... τραγουδαρες. Και τωρα βγαζει κομματια. Δεν περιμενω ομως να μου βγαλει ενα καινουργιο "cause we ended as lovers". Απο τη μια ειναι το ειδος της μουσικης που παιζει, απο την αλλη ειναι οτι εχει γινει γνωστος απο τα κασκαντεριλίκια. Δες για παραδειγμα γνωστα συγκροτηματα που εχουν γινει διασημα απο ενα συγκεκριμενο υφος. Πχ Iron Maiden. Πιστευεις οτι γουσταρουν μετα απο 50 χρονια να βγαζουν ιδια τραγουδια με τα παλια? Κι ομως το κανουν (ή προσπαθουν) , γιατι αυτο θελει το κοινο τους. Ετσι κι αυτος. Ειναι μεγαλο ρισκο να αλλαξει ροτα ενας καλλιτεχνης. Ειναι και οτι ολα (τα καλα) εχουν παιχτει πια. (πχ καινουργιο και που δεν εχει ξαναπαιχτει ειναι αυτο το ειδος των Polyphia , αλλα δεν μου αρεσει, δεν το θεωρω καλο. Το θεωρω ιδιαιτερο. Γουστα ειναι αυτα.) Εμενα παντως δεν με χαλαει αυτο που κανει ο Mancuso ακομα κι αν δεν βγαλει τις μεγαλες συνθεσεις. (Συγνωμη δηλαδη, το πρωτυπο του ο Eric Johnson, ποσα κομματια του ξερει ο κοσμος? Ακομα και οι αμεσα ενδιαφερομενοι - οι κιθαριστες- αν τους ρωτησεις πανω απο 4-5 κομματια του, δεν ξερουν να σου πουν τιτλους.) O Mancuso ειναι ενας δεξιοτεχνης που χαιρεσαι να τον βλεπεις και να τον ακους. Εμενα, για ενα τετοιου ειδους μουσικο, θα μου εφτανε να βλεπω και επανεκτελεσεις ή διασκευες απο παλιες καλες συνθεσεις αλλων συνθετων, με το δικο του υφος. .

Ιδανικα, θα ελεγα λευκο pickguard και χρυσο hardware. Μεταξυ των δυο, μαυρο pickguard και χρυσο hardware - το νικελ δε μου καθεται πολυ ωραια σε αυτες και τις V (μιλαμε για την "παραδοσιακη" συνταγη παντα).

αυτο συμβαινει μονο στα vintage reissue μοντελα (οπως άλλωστε και στα αμερικανικα και μεξικανικα) γιατι απλα ετσι ΠΡΕΠΕΙ, εχει βγαλει η MIJ Fender πολλα μοντελα με το TR Adjustment στο headstock. η ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ του @LK ειχε TR Adjustment στο headstock και στα 70s οποτε παρε μια τετοια Ειναι αλλα θελουν ΑΜΕΣΗ αντικατασταση ηλεΧτρονικων και μαγνητωΝΕ (με εξαιρεση καποια μοντελλα που εχουν αμερικανικους μαγνητες)

Ποτέ δεν χώνεψα τις Japan για έναν και μοναδικό λόγο. Πρέπει να ξεβιδώνω μανίκι για ρυθμίζω το relief. Δεν θα μπορούσα ποτέ να συμβιώσω με τέτοια κιθάρα. κουκλα!

Aν είχε FX loop ίσως θα μπορούσες να δοκιμάσεις τα πετάλια σου, αλλά νομίζω ο συγκεκριμένος δεν έχει και για μένα είναι μεγάλο μείον αυτό. Νομίζω ότι είναι το No1 must have σε πολυκάναλο ενισχυτή. Τώρα από το input ο ενισχυτής περιμένει να δει σήμα σε στάθμη μαγνητών κιθάρας για να λειτουργήσουν σωστά τα μπλιμπλίκια του. Οπότε αν του βάλεις δύσκολα εκεί "βραχυκυκλώνει" .

Σε καταλαβαίνω, είναι όντως random με digital ενισχυτές. Δεν παίρνεις κατι τέτοιο για να μην παιδεύεσαι στο πάνελ του ενισχυτή; https://blackstaramps.com/product/silverline-footswitch-fs-10/?product_id=872

Εδω έφτασε το hangover burger 7 ευρώ στην Pizza Fan. Μια χαρά το έχουν. Της Pizza φαν θες δύο για να χορτάσεις

Ευχαριστουμε καλε μας Terry. Εχεις τοσο δικιο. Εδω το κομματι του Γιαννη

A) Μπράβο στον @BillTrantos που τα επανέφερε στο προσκήνιο- μου είχαν ξεφύγει και σήμερα η μέρα άρχισε υπέροχα με μουσικάρες. Β) Μπράβο (τι μπράβο... εύγε) στον @loucas. Αφού λοιπόν διάβασα την υπέροχη παρουσίαση του Βασίλη, ξεκίνησα το ψάξιμο και άρχισα να ξετρυπώνω κομμάτια Ουάοοο... Άκουσα καταπληκτικά πράγματα, υπέροχες μουσικές και τρομερά παιξίματα - το οποίο μας οδηγεί στο... Γ) Εδώ θα ξεκινήσω με τον @gvour... Έχω παίξει με τον Γιώργο, έχουμε γράψει ουκ ολίγες φορές, αλλά τέτοιον gvour πρώτη φορά άκουσα. Ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη - αλλά τα έχουμε πει πολλές φορές γι΄αυτό το αγόρι: Είναι κιθαρισταράς Καλά, όσο για το άλλο αγόρι @fusiongtr δεν είχα... εκπλήξεις. Ο Βασίλης τον περιέγραψε άψογα. Κλασικός Στράτος για όσους τον γνωρίζουμε καλά: Μπήκε, "γάζωσε" και αποχώρησε- όπως πάντα απολαυστικός. Edit: Βρήκα το Scherzo Latino για να ακούσω τον @Yannis Methenitis και μου έφυγε η περιέργεια. Υπέροχο κομμάτι. Και ο Γιάννης "ζωγράφισε" με το γνωστό χωρίς πολλά-πολλά στιλ του. ΥΓ1: Κάθε φορά που ακούω υπέροχες μουσικές που προκύπτουν "εκ των έσω", επειδή γνωριστήκαμε εδώ μέσα, οι όποιες "γκρίνιες" έχουμε περνάνε σε δεύτερη μοίρα. Το Noiz είναι αυτό που άκουσα... ΥΓ2 Ακριβοθώρητα αγόρια Γιώργο- Στράτο, γράψτε καμιά μουσική το κοινό σας αδημονεί... ΥΓ3 Λουκά και πάλι εύγε.

Juicy grill... Ότι καλυτερο

Αυτο ακριβώς ήθελα τώρα. Αν και πρέπει να προσέχω τη διατροφή μου, μου γεννήθηκε η επιθυμία μόλις διάβασα αυτό για ένα καλό burger. Θα πάω το απόγευμα να φάω σε ένα καλό burger house που ξερω στι Χαλάνδρι. Να σαι καλά φίλε, μου έδωσες την ιδέα για μια ευχάριστη σημερινή.... διέξοδο.

Έχω χρόνια να το χρησιμοποιήσω και δυστυχώς δεν το έχω πρόχειρο για να το τσεκάρω. Όμως απο μνήμης, γιατί το είχα χρησιμοποιήσει πάρα πολύ και εγώ σαν τον @Spyros Delta νομίζω ότι δεν υπάρχει τρόπος να Mute- αρεις ένα απο τα δύο Output κατά το δοκούν. Κοινώς θα πρέπει να το κάνεις χειροκίνητα βάζοντας πχ ένα κουρδιστήρι αμέσως μετά το right output. Επίσης τα εφε σου θα πρέπει να είναι mono για να μην έχεις τίποτα περίεργες πτώσεις έντασης. Ξέρω ότι δεν βοήθησα πολύ, δυστυχώς θα πρέπει να πειραματιστείς μόνος σου για να καταλάβεις τι γίνεται..

Ναι αλλά για την Οριάνθη δε μας είπες κ εσύ κάτι, διαβάσαμε μόνο τον διθύραμβο του npap Πέρα απ' την πλάκα, όταν έπαιζε με τον Michael το beat it, το σκότωνε το σόλο του μεγάλου Eddie. Το δολοφονούσε. Ιεροσυλία κανονική

Εγώ το πάτησα το κουμπί, αν εννοούμε το αρχικό moderation και (παράκληση σε όλους) θα προτιμούσα να έρθετε όσοι έχετε θέμα μαζί μου να μου το πείτε ιδιωτικά, παρά να κάνετε πηγαδάκια και να με ειρωνεύεστε πλαγίως. Το ότι τόσο καιρό δεν έχω πει κάτι, δε σημαίνει ότι δε διαβάζω, ή δεν καταλαβαίνω τι γράφεται. Προτιμώ να γίνει μια ειλικρινής κουβέντα κι ας διαφωνούμε, παρά αυτό το πράγμα. Είναι κρίμα. Στα υπόλοιπα συμφωνώ με τον Λάκη, κυρίως ότι στο δε γίνεται να μας αγαπάνε όλοι, δε γίνεται αυτό σε καμία κοινότητα οποιουδήποτε μεγέθους. Τέλος, θα ήθελα να διευκρινίσω, αν και είναι προφανές, πως αυτή τη "δουλειά" την κάνουμε αφιλοκερδώς επειδή αγαπάμε το forum. Είναι μια δουλειά με ελάχιστα ευχαριστώ και πολλά μπινελίκια. Αυτό δεν το λέω γιατί περιμένω να μας πείτε μπράβο, ή να εκτιμήσετε τι προσπαθούμε να κάνουμε, αλλά για να μην υπάρχει η απαίτηση να είμαστε όλοι απίκο 24/7. Είναι πρακτικά αδύνατο και σε καμία περίπτωση δε σημαίνει ότι κάνουμε moderation μόνο όσους νομίζετε ότι δε συμπαθούμε.

1.Εχεις δίκιο, σαν 2 χρονα. Μα στα 2χρονα επιβάλλονται τιμωρίες. Οι ενήλικες δεν χρειάζονται. Πειθαρχούν. 2. Κουμπί ΔΕΝ πάτησα ποτε μου 3.Το πως θα κάνω μοντερεσιον, το δήλωσα και στον προηγούμενο admin και στον νυν (και προφανώς το αποδέχθηκαν - αφου είμαι ακόμα). Αλλά νομίζω είναι γνωστό.....είμαι Mod από το 2016, και ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΑΤΗΣΑ ΚΟΥΜΠΙ για κανένα μέλος. 4. Να κάνεις αυτό που αισθάνεααι edit: Και μια χαρα παρακολούθησα το θέμα. Σου έγινε συσταση (και ορθότατα) να αλλάξεις τον τίτλο γιατι το " ε ψιτ παιδί έλα εδώ" είναι ό,τι να ναι, και άρχησες να λες "επήτιδες το έκανα" και "δεν το αλλάζω" και είμαι "συνειδητά παραβατικός"....και ναι in my books , αυτό δεν είναι συμπεριφορά ενήλικου. Κουμπί δεν πάτησα, μια χαρά προλάβαινα. Το πάτησε άλλος....ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΕΚΑΝΕ.

Αυτό είναι μια σύσταση να χαλαρώσετε και αντι να μαλώνεται σαν 3 χρονα, να ασχοληθείτε με κάτι εποικοδομητικό για το forum....να προτείνετε δηλαδή τι κιθάρα να πάρω. Δεχομαι την κριτική για το Moderation. Έχεις δίκιο, δεν έπρεπε να προσπαθησω να χαλαρώσω το κλίμα, αλλα να πατήσω τα κουμπια να σας εξαφανίσω από τον χάρτη. Εγω θα το ξαναπώ για τελευταία φορά. Αν ένιωθα αδικημένος/ πονεμένος /πληγωμένος ΘΑ ΕΦΕΥΓΑ. Δεν θα σχολίαζα "γιατι κάνατε μοντερεσιον σε εμένα και όχι στα άλλα τα παιδάκια που έκαναν το ίδιο με εμένα" (ακόμα και να ίσχυε). Αν δεν ένιωθα , θα το ξεπερνούσα και θα συνέχιζα να πρακαλουθώ το νοιζ. Απλά είναι τα πράγματα....... (μάλλον για εμένα).

...το πρόβλημα είναι η ανάμιξη σε θέματα που ΝΟΜΙΖΟΥΝ ότι γνωρίζουν

Ο εικονιζόμενος είμαι εγώ Ειναι snapshot από ένα video του 2010. Κάπου εκει αγοράστηκε και η κιθάρα αυτή , από εναν φίλο μου, γύρω στα 600-700 € αν θυμάμαι καλά. Και την γκουγκλαρω σήμερα να την βρω και βλέπω ότι η fender την πουλάει ακόμα.....σχεδον 2.000,00 δολλάρια. Πάμε καλά; Αρχίζω να μετανιώνω που δεν πήρα και εγώ τότε μια. https://www.fender.com/en-AU/electric-guitars/telecaster/made-in-japan-traditional-70s-telecaster-custom/5360602306.html

Καλησπέρα φίλοι! Εδώ και μερικούς μήνες, ο συμφορουμίτης @loucas μου έδωσε μεγάλη χαρά και υλικό για μελέτη, στέλνοντάς μου τους τρεις δίσκους του, Blue Sense, Escape και Origins (κατά σειρά κυκλοφορίας). Έδωσα στον εαυτό μου λίγο χρόνο να τους ακούσω προσεκτικά, αλλά κάποια πράγματα στην προσωπική μου ζωή, συν ο χαμός στο noiz δε μου είχαν επιτρέψει να κάτσω να γράψω ένα κείμενο της προκοπής. Ξεκινώντας από το Blue Sense του 2014, σε μεταφέρει από το πρώτο κιόλας κομμάτι (Quiet Gaze) στον ατμοσφαιρικό κόσμο που είχε κατά νου ο Λουκάς, γεμάτο smooth jazz από μια πολύ δεμένη τριμερή μπάντα με κέντρο το πάντα εκλεπτυσμένο πιάνο του. Κατά τη διάρκεια του δίσκου συναντάμε και νέα στοιχεία, όπως pads και πολύ groovy ρυθμούς, στοιχεία τα οποία δε σε αφήνουν να "βολευτείς" σε αυτό που νόμιζες ότι θα ακούσεις. Την ίδια εντύπωση μου δίνουν και οι μεταβάσεις από το ένα section στο άλλο καθ'όλη τη διάρκεια του δίσκου, ο Λουκάς δεν ήθελε να βολευτεί και έσπρωξε τον εαυτό του μουσικά ώστε να ξεφύγει από τα κλισέ που εύκολα μπορεί να έχει κανείς ως αποκούμπι στη jazz. Θέλω να κάνω ειδική αναφορά στο Power of Three και για το υπέροχο piano intro του, αλλά και για τη συμμετοχή της συζύγου του Λουκά στο μπάσο. Συνολικά, εκτός από μια ολοκληρωμένη και πολύ ποιοτική δουλειά, το Blue Sense λειτούργησε για μένα ως μια εισαγωγή στο ποιος είναι ο μουσικός Λουκάς. Κατευθείαν πάμε στο 2017 και το Escape. Εδώ τα πράγματα είναι πιο up tempo, πιο funk, πιο παρεΐστικα. Πέρα από τους ήχους που συναντήσαμε στο Blue Sense, τώρα έχουμε και electic piano, synths, πνευστά, αλλά και λίγο διαφορετικές δομές, ακόμα πιο περιπετειώδεις σε σχέση με το Blue Sense. Θυμάμαι ότι στην πρώτη ακρόαση είχα ανοίξει ένα μπουκάλι κρασί με την κοπέλα μου και είχαμε εντυπωσιαστεί από το vibe που έδωσε ο δίσκος. Εδώ ξεχωρίζω σίγουρα το Escape Route, μου άρεσε πολύ η χρήση ηλεκτρικού μπάσου και ηλεκτρικής κιθάρας, έδωσαν κάτι διαφορετικό που δεν περίμενα. Μου άρεσε επίσης πολύ το Harlem Walk, με την πιο blues διάθεση και τα ξεσηκωτικά πνευστά. Δε γίνεται όμως να μιλάω για αυτόν το δίσκο χωρίς να αναφέρω το κομμάτι Far from coast, στο οποίο συμμετέχει ο αγαπημένος @fusiongtr. Όχι μόνο γιατί σπάνια τον ακούμε, αλλά γιατί όταν τον ακούμε εντυπωσιάζει με το πώς σκέφτεται μουσικά και πώς πατάει αρμονικά. Πολύ ωραίες οι ανταλλαγές solo με το electric piano στο τέλος. Και φτάνουμε στο πρόσφατο αλλά και μακρινό 2019, τη χρονιά που ο Λουκάς κυκλοφόρησε το Origins. Όπως προϊδεάζει και ο τίτλος, εδώ ερχόμαστε περισσότερο σε επαφή με τις καταβολές του, αλλά αυτό που με χαροποίησε ιδιαίτερα ήταν η συμμετοχή αγαπημένων μελών του forum. Πέραν αυτού όμως, το αληθινό brass section δίνει άλλο αέρα και για αυτό το λόγο νομίζω πως ήταν ο αγαπημένος μου δίσκος. Ειδική μνεία πρέπει να γίνει στο Scherzo Latino, για τα φοβερά syncopated grooves και τη συμμετοχή του αφεντικού @Yannis Methenitis που εντυπωσιάζει σε ένα κομμάτι που θα χαρακτήριζα "δύσκολο" για solo ηλεκτρικής κιθάρας. Στο Ride On βρίσκουμε τον λατρεμένο @gvour να δείχνει έναν άλλο εαυτό από εκείνον που μας έχει συνηθίσει, παντρεύοντας το παθιασμένο του blues στυλ με πανέξυπνα jazz περάσματα. Τέλος, στο πολύ groovάτο Stratosphere με τα υπέροχα πνευστά, έρχεται πάλι ο @fusiongtr να κεντήσει σε άλλο στυλ αυτή τη φορά, φέρνοντας τη fusion κιθάρα στο κέντρο του κομματιού, η οποία λειτούργησε ως "αντίπαλο δέος" στα πνευστά που ως τότε είχαν lead ρόλο. Θέλω να ευχαριστήσω τον Λουκά για αυτό το ταξίδι, τα albums του μου έκαναν παρέα σε μια αρκετά δύσκολη περίοδο. Συγγνώμη για την κακή φωτογραφία, όσο μουσικός είμαι, άλλο τόσο είμαι και φωτογράφος!

Δεν γνωρίζω ποια πεταλακια έχεις, αλλά μπορείς να δοκιμάσεις ένα πεταλακι overdrive ρυθμισμένο σαν booster μπροστά από τον ενισχυτή (με επιλεγμένο ένα high gain μοντέλο στον ενισχυτη), ώστε να οδηγήσεις την προενισχυση με πιο hot σήμα (όπως αν ήθελες να υπεροδηγησεις ένα λαμπατο ενισχυτη). Συνήθως το gain στους ενισχυτές (λαμπατους η modeling) το ρυθμίζω στο 6/10 (εκεί βρίσκεται το sweet spot, εξαρτάται τον ενισχυτή βέβαια), παραπάνω gain και αρχίζει και "λασπωνει" ο ήχος - χάνεται το definition... Αν τώρα το distortion το παίρνεις από τα πεταλακια σου σε καθαρό κανάλι ενισχυτή, τότε είναι πιο "δύσκολα" τα ταιριάσματα με τους modeling ενισχυτές imho. Ίσως σε αυτή την περίπτωση να ήταν καλύτερο να τα συνδέσεις απευθείας στο τελικό (μέσω effects return) - παρακάμπτοντας έτσι και την ad/da μετατροπή της modeling προενισχυσης του ενισχυτή.

Μαύρη ολ δε γουεη

Άκουστε τον Στράτο στην πρώτη συμμετοχή του στο δευτερο cd. Ti κάνει ο τύπος?????? Το σόλο του Στράτου είναι σπουδή...

Ένα promo με τον συνθέτη του Avatar που βρήκα ενδιαφέρον. Ένα exploration που αναδεικνύει θα έλεγα κάποια πράγματα που έχουν ειπωθεί στο thread για το integration του controller με το software για browsing και mangling των instruments. Δεν ξέρω κατά πόσο τα χρησιμοποιεί έτσι και στην πραγματικότητα γιατί είναι και διαφήμιση. Εγώ πάντως αν ήμουν σαν και αυτόν νομίζω πως σήμερα με αυτό το setup θα δούλευα ξεκάθαρα επαγγελματικά. Και χαίρομαι που το διαθέτω ως ερασιτέχνης έστω και χωρίς το controller (yet)

τόσο απλά και καθαρά όσο τα θέτει ο Γιάννης... και επ ευκαιρία αυτό το πρόσφατο thread (για να ναι και επίκαιρο) που αντιστοιχεί το noiz που κατά βάση προσωπικά με αντιπροσωπεύει (θέλοντας να ελπίζω και πολλούς ακόμα)... εν περιλήψει ένα νέο μέλος ρωτά και κάποιοι παλιότεροι απαντούν και το βοηθούν ουσιαστικά καλωσορίζοντας το και δίνοντας του χώρο και την ανάλογη ατμόσφαιρα ώστε δυνητικά να ενταχθεί και να παλιώσει δίνοντας με την σειρά του βοήθεια στον επόμενο...... δύσκολο έ; και θα πρεπε να εννοείται από την άλλη φυσικά και παράλληλα ότι (πολύ) καλώς υπάρχει και ο Λούκουλος κι όποιο άλλο thread δείχνει ότι ο μουσικός (και ο ηχολήπτης) είναι και απλός άνθρωπος με τα ούλα του πέραν της τέχνης του... τον λόγο να "μπλέκουν" ποτέ δεν τον κατάλαβα ακόμα και όταν έπιασα τον εαυτό μου να συμμετέχω σε καθ υπερβολήν δρώμενα... το ίδιο φερόμαστε στο σπίτι; το ίδιο στην δουλειά; το ίδιο στο σχολείο; το ίδιο στην ταβέρνα; υπάρχει κάποιο κακό στο να προσαρμόζονται οι συμπεριφορές μας στις ανάγκες του κάθε περιβάλλοντος;... εκτός αν κάποιοι αρέσκονται στο να μπερδεύουν την συνειδητή προσαρμογή με τον καταναγκαστικό συμβιβασμό... ντάξει κι αυτό σημείο των καιρώνε είναι αλλά υπάρχει κι ένα έλεος τελικά για όποιον επιμένει κάνοντας συστηματικά την τρίχα τριχιά... anyway... πολύ μπλα μπλα και από τηγανίτα τίποτα... αγαπώ αυτό το γαλατικό χωριό και με τα καλά του και με τα κακά του... οι κρίσεις πάντα μπορούν να είναι δημιουργικές και να βελτιώσουν καταστάσεις... χαλιέμαι μόνο όταν κατά καιρούς αισθάνομαι κάποιον Ιζνογκούντ στα πέριξ...

Λογικό, πρέπει να δικαιολογήσεις το nick σου.

Εγώ ψηφίζω την άσπρη https://www.thomann.de/gr/harley_benton_ex_84_modern_emg_wh.htm?ref=prp_variations_382559_2

Είχα να ψωνίσω gear 12 χρόνια.

Ιδανικα αυτο, και βαζεις και top hat knobs μη σου πω. Απλα το pickguard, αν παρεις καποιο ετοιμο aftermarket δε θα ειναι ιδιο προφανως και θα χρειαστει νεες τρυπες για τις βιδες.

Καλησπέρα φιλέ blue και σε ευχαριστώ για την απάντηση σου. Θα συμφωνήσω μαζί σου για το TR8S καθώς η Roland έχει γράψει την δικιά της ιστορία πάνω στα drum kit, αλλά το νέο drumbrute impact διαβάζω και βλέπω ότι έχει κάνει την δικιά του επανάσταση καθώς έχει υποστεί βελτιώσεις από τον προκάτοχο του drumbrute. Βασικά να πω ότι στα νέα techno τα φίλτρα με distortion fx είναι κάτι ωραίο και δυνατό στο είδος το οποίο έχει το impact. βεβαια να πω ότι αρκετοί είδα ότι τα έχουν και τα δυο και τα δουλεύουν και μαζί. Γενικά μια ωραία ανάλυση ακόμα και από τεχνικής πλευράς πιστεύω ότι θα είναι ωραία να γραφτεί εδώ μέσα και να αναστήσουμε λίγο την κατηγορία, να αρχίσει και κόσμος της Dance Electronica να μπει ξανά εδώ μέσα και να δώσουμε πάλι μια ανάσα στην κατηγορία πλήκτρα όπως της αρμόζει. Αυτό ήταν το έναυσμα από παλιό μέλος και συμφορουμιτη (αν το γράφω σωστά) να μπω και να το αναρτήσω ως θέμα και να μπει μοντέρνος κόσμος που τον ενδιαφέρει αυστηρά η Dance Electronica και σε όλα τα παρακλάδια της. Eσύ είχες το παλιό Drumbrute?

Όσα θέματα έχεις ανοίξει μέσα στο τελευταίο 10ημερο, δεν τα έχεις ανοίξει τελευταία 5ετια

Με μαύρο, πάει με το headstock... ΥΓ: Ελπίζω κάπου εδώ να υπάρξει... φρένο

Μου αρέσει με το μαύρο pickguard, καθως δένει με το μαύρο headstock, αλλά προτιμώ το chrome για την αντοχή του στον χρόνο….

και με custom 69 Μάγνητες και φυσικά αλλαγμένο το switch με αμερικάνικο, γιατί τα japan switch εκείνης της εποχής....

Το ΝΟΙΖ καλό είναι να μην ξεχνάμε ότι πέρα από τα threads που θα κάνουμε τον χαβαλέ μας και θα θαφτούν εν καιρώ κάτω από το ιντερνετικό ''μελάνι'', λειτουργεί και ως ''ψαχτήρι''.... Βασικά έτσι το χρησιμοποιώ εγώ κυρίως... βλέπω κάτι που μου γυαλίζει από gear, κάνω ''αναζήτηση'' στο φόρουμ πάνω δεξιά και διαβάζω threads που αφορούν στο θέμα (και όταν βλέπω άστοχες ή ανούσιες τυχόν παρεμβάσεις μου σε αυτά τα παλιά threads, μου ρίχνω και μια μούτζα...). Και εάν τα θέματα δεν με καλύπτουν ανοίγω νέο thread. Το να υπάρχει υπερβολικός χαβαλές σε αυτά τα παλιά threads δυσχεραίνει την ομαλή ανάγνωση και αφομοίωση χρήσιμης πληροφορίας. Νομίζω ότι οι νέοι κανονισμοί συμβάλλουν σε αυτή την κατεύθυνση.. όχι να γίνουμε στρατιωτάκια και να απωλέσουμε το προσωπικό μας στυλ γραφής αλλά να κάνουμε το φόρουμ πιο εύχρηστο και χρήσιμο για όλους και τώρα και μελλοντικά. ΄Όχι επειδή το επιβάλλει κάποιος mod, αλλά επειδή εμείς ως χρήστες νοιαζόμαστε. Υ.Γ. Τα παραπάνω δεν αποτελούν μομφή για κανένα μέλος (όπως πχ το μέλος που έχει ο τίτλος του thread, ο οποίος έχει συμβάλλει με πολλές γνώσεις - είπαμε, διαβάζω παλιά threads και το βλέπω), απλά ήθελα να δώσω και την διάσταση του χρήστη που χρησιμοποιώ το site ως ''ψαχτήρι''

Τωρα.....τότε έπρεπε να την πάρω. Δηλαδή ευτυχως εχω αυτην , που ειναι και του 1988.....θα την πουλησω αν είναι να πάρω σπίτι.

δεν παίζω techno, αλλά είχα και το drumbrute και το tr8 (όχι το s). το arturia είναι one trick pony με ήχο που στους περισσότερους δεν αρέσει ενώ το Roland είναι κλασικo όργανο. ειδικά το tr8s είναι κλασική επιλογή και το βρίσκεις σε όλων των ειδών τα setups.

Έχω παρόμοιο θέμα Αλί μου. Υπάρχει μεγάλη απόσταση μεταξύ του πού θα ήθελε να είναι ο δάσκαλος και πού είναι ο μαθητής. Αυτό δημιουργεί μια αίσθηση "βουνού", η οποία σε ορισμένους ανθρώπους λειτουργεί ως κίνητρο, αλλά σε μένα είναι αποτρεπτικός παράγοντας. Πόσα χρόνια έχουν χαθεί, τι διαφορετικές επιλογές μπορούσαν να έχουν γίνει, γιατί δεν ασχολήθηκα με το τάδε, κλπ. Η επίγνωση του τι υπάρχει εκεί έξω και τι τελικά ξέρω είναι κάτι που με κρατάει πίσω ακόμα και τώρα. Δουλεύω με τον εαυτό μου πνευματικά για να το προσπεράσω αυτό, αλλά έβλεπα ότι μόνος μου δε θα πάω πολύ μακριά. Για αυτό το λόγο έψαξα και βρήκα δάσκαλο, για να έχω κάποιον με διαφορετικό perspective, να μου βάλει ένα πρόγραμμα, να κάνει το βουνό να φαίνεται μικρότερο. Έχω μια λίστα τεράστια με πράγματα που θα ήθελα να κάνω στη ζωή σχετικά με τη μουσική, αλλά στην τελική όλα είναι ένα βήμα τη φορά. Το θέμα performing έχει πάει στην άκρη προς το παρόν, γιατί όσο μεγαλώνω τόσο πιο εσωστρεφής γίνομαι. Μικρότερος έπαιζα, αλλά είχα άγνοια κινδύνου και αυτιά που δεν ακούγανε. Τώρα που τα αυτιά ακούνε λίγο παραπάνω, εστιάζω στο να μπορέσω να κάνω το "κεφάλι->χαρτί" πιο εύκολα, πιο άκοπα. Ας γεμίσει πρώτα το χαρτί και βλέπουμε μετά πώς θα γίνει η επικοινωνία του αποτελέσματος με κάποιον τρίτο.

Για να σας εξηγησω καλλίτερα το σκεπτικό μου. 1. Καταρχήν με ενδιαφέρουν οι κλασσικοί σε όψη και σε ήχο ενισχυτές (κρίμα οι νέοι modelling VOX δεν είναι όπως οι παλιοί , που είχαν όψη πιο κοντα στον VOX AC 30- η τότε σειρά VOX VT20, VT30) . Ευτυχώς η Marshall στους modelling το γυρισε στην κλασσική όψη. H Fender στα νέα μοντελα mustang , το χαλασε το Look, αλλά εγώ εύτυχως πρόλαβα την παλιά κλασσική σε όψη σειρά. Αφού έχω fender και Marshall (καλά ο bugera ήταν αγορά μικρού για την λάπμα ), σειρά έχει ο vox και θα κλείσω με orange. 2. Τους θέλω μικρούς και σε όγκο και σε βατ γιατί είναι για Home studio φαση. 3. Κατέληξα στους Modelling εδώ και 12 χρόνια, γιατί με βολεύουν τα build in effects (ένα καλώδιο και παίζεις). Τους προγραμματίζεις όπως θες (και μέσω software και κάνεις τα Presets σου). Δεν χρησιμοποιώ foot controllers (είπα τον λόγο , δεν τους θέλω στο πάτωμα) και όσους έχω και εγώ με τα χέρια τους πατάω. 4. Τους χρησιμοποιώ κατά 80% για παίξιμο και 20% (τους μικροφωνιάζω ) για recording. 5. Όχι ότι υπάρχει τέτοια περίπτωση, αλλά 1% αν θελήσω για ένα μικρό gig , τον παίρνω μαζί μου. 6. Με βολεύουν και σε live παίξιμο στο studio (max 3-4 άτομα). Άρα το πλάνο είναι να πάρω έναν vox , μάλλον τελικά τον VT20X (που είπε και ο φίλος πάνω).....και να κλείσω με Orange Micro Terror με μια καμπινουλα Με αυτό το σκεπτικό ΔΕΝ θα ασχοληθώ ξανά με amp στη ζωή μου. Για αμιγώς recording χρησιμοποιω κατα 80% software (guitar rig etc.) εδω και 20 χρόνια και δεν θα αλλάξει τώρα.

Αν χρειάζεσαι οπωσδήποτε combo amp (για ευκολία πχ home practice) κοίταξε καλύτερα τον 20ρη με το 8" μεγάφωνο με λίγα παραπάνω ευρώ: https://www.thomann.de/gr/vox_vt20x.htm#bewertung https://voxamps.com/product/vt20x/ Έχει και μια προενισχυτρια 12AX7 (hybrid amp)... Πάντως για ηχογραφήσεις και μεγαλύτερη ποικιλία ήχων/εφε θα σου πρότεινα modeler, όπως πχ τα μικρά Hotone Ampero mini (πάνω στο γραφείο ) https://www.hotoneaudio.com/products/multi-effects/Ampero Mini

Είναι οι λεγόμενες τρελιάρες. Τουλάχιστον από όσες έχω γνωρίσει.

Κύριοι, Είμαι μέλος από το 2009 και έχω βοηθηθεί και έχω βοηθήσει όπου μπορούσα. Ποτέ δεν είχα καμία σοβαρή διαφωνία με κανέναν και όλοι μου είστε συμπαθείς. Είμαστε μια ωραία κοινότητα με τα καλά και τα κακά της, γιατί απλά είμαστε άνθρωποι. Ως γνωστόν οι άνθρωποι κάνουν λάθη, όλοι μας έχουμε κάνει. Με βάση λοιπόν το παραπάνω, σας προτρέπω να κάνουμε όλοι ένα βήμα πίσω, να σκεφτούμε πόσα καλά έχουμε ζήσει στο νοιζ και να ρίξουμε τους τόνους. Να δείξουμε κατανόηση και αγάπη μεταξύ μας. Παρεξηγήσεις συμβαίνουν και θα συμβαίνουν, ας τα αφήσουμε πίσω μας κι ας πάμε παρακάτω.

Μια χαρά θα είναι για αυτο που το θέλεις. Αξιόλογες εναλλακτικές προσφέρει και η blackstar. Τσέκαρε τι βγάζει. Μια άλλη λύση θα ήταν να πάρεις ένα floor modeler και να το συνδέσεις σε κάποιο active monitor/PA. Έχεις το πλεονέκτημα πολλών περισσότερων ήχων και εφέ, καθώς και εναλλαγή των με footswitch. Θα έχεις έτοιμα presets, όποτε θα είσαι plug and play και πάλι.

ίσως τελικά εκεί να είναι το θέμα που καρκινογεννά βαβελοειδείς συζητήσεις στις αντροπαρέες και που ανακυκλώνονται χωρίς καλοπροαίρετες και παραγωγικές αλληλοπαραδοχές στα κοινά τους σημεία, με το προδιαγεγραμμένο τέλος τους να συμπίπτει βαρετά κι ανούσια με την εκκίνηση τους... αν υπήρχε όμως στο σάλ... ε στο φόρουμ μια Orianthi? ε; αμφιβάλει κανείς ότι οι περισσότεροι θα σκάγανε μύτη καθημερινά "φρεσκοξυρισμένοι" και "επιμελώς ενδεδυμένοι" (φωτεινή εξαίρεση σε αυτό ο Λάκης που το κάνει έτσι κι αλλιώς επειδή γουστάρει και δεν χρειάζεται έξτρα κίνητρο) και θα μίλαγαν με το σεις και με το σας αλληλοκερνάμενοι φιλοφρονήσεις και υποχωρητικότητα και κατανόηση στις αντίθετες απόψεις και σεβασμό και και και... καλά στη δύσκολη δε λέω θα αλλάζανε και 5-6 μπουνίδια (πάντα με προσοχή βέβαια να είναι μπροστά η Orianthi και τον πραγματικό τσαμπουκά να ορίζεται στο από πια γωνιά θα έχει στο οπτικό της πεδίο το "καλό" τους προφίλ)... στο τέλος όμως θα πέφτανε αγκαλιές και θα ξεσκόνιζε (σωματικά και ηθικά) ο ένας τον άλλο και θα συνέχιζαν πίνοντας μπύρες παίζοντας τι άλλο; μπλουζ (πυροβολώντας προαιρετικά τον ragtime πιανίστα) και ξεχνώντας μετά από λίγο και την έρμη την Orianthi... ε εντάξει τώρα... ενίοτε όλο και κάποιος θα την κοπάναγε στο ηλιοβασίλεμα καβαλώντας μια κιθάρα αλλά Ντόλι σιγοτραγουδώντας τι άλλο; ένα βαρύ μπλουζ ενοχλημένος που δεν του αναγνώρισαν οι υπόλοιποι ότι πυροβολά πιο γρήγορα από την σκιά του όπως τους δήλωνε (το αν είχε καν όπλο βέβαια άσχετο)... όπως κι αυτός που θα πήγαινε συχνά πυκνά προς την πόρτα φωνάζοντας και διαμαρτυρόμενος για την μπόμπα ποτό, το κακό σέρβις, το κακό αφεντικό, τον καθρέφτη που έσπασε και δεν τον βοηθά να κλέψει στο πόκερ κλπ αλλά επαναλαμβανόμενα θα έδινε τόπο στην οργή μια και το άπαξ drama ξεχνιέται εύκολα... και δε λέω και σπανιότερα όλο και κάποιος θα διωχνόταν (δικαίως και αναπόφευκτα αδίκως ενίοτε) πάνω σε ράγα με πίσσα και πούπουλα... αλλά μικρό το κακό για το σαλούν που θα συνέχιζε την λειτουργία του με τα πάνω και τα κάτω του... η Orianthi θα ταν εκεί... η glue blue note που θα έκανε τη ζωή στη φυτεία υποφερτή... πέρα από την πλάκα δεν ξέρω... προσωπικά χρόνια τώρα, δηλώνω την ηλικία μου στα γενέθλιά μου με μια υποδιαστολή... φέτος ας πούμε είμαι 5,8... και προσπαθώ σκληρά να αισθάνομαι και έτσι σε πολλές καταστάσεις στην ζωή μου χωρίς όμως πάντα να τα καταφέρνω... αλλά σ΄αυτή την κουβέντα μου βγαίνει αβίαστα χωρίς να το επιδιώκω... τι να πω... ίσως τελικά να μην χρειάζεται Orianthi αλλά μια καλή (να με αντέχει και να καταλαβαίνει για μένα αυτά που δεν καταλαβαίνω μόνος μου) νηπιαγωγός... καλά καλά... αν μοιάζει και με την Orianthi το τερπνόν μετά του ωφελίμου... και να επιτέλους κάτι που όλοι θα συμφωνήσουμε χωρίς πολλά μα μου..... ------ ΥΓ. άσχετο αλλά για μένα σημαντικό... τον Στράτο τον ρώτησε κανείς αν έρχεται σε αμήχανη θέση με όλο αυτό και την συνεχή αναφορά του που κάποιες φορές αγγίζει την "μαρτυροποίηση" του με αφορμή μια παρεξήγηση του κ^λο%? δεν ξέρω εγώ στην θέση του θα αισθανόμουν άσχημα και επειδή τον θεωρώ φίλο (και καλό υπό των συνθηκών) αισθάνομαι ήδη ανάλογα... ΥΓ2. νομίζω το έχω ξαναπεί... νοσταλγώ τα πρώτα χρόνια με το πάλαι ποτέ noiz cafe και το live chat που ειδικά τα βραδάκια στήνονταν πολύ ωραίες παρεούλες που μιλάγαμε επί παντός επιστητού και χύμα, εκτονώνοντας όμως το "παραγνώρισμα" μεταξύ μας χωρίς να επηρεάζουμε την ροή του φόρουμ ακόμα κι αν ξεφεύγαμε κάποιες φορές... φυσικά και τότε υπήρχαν έριδες και δράματα και αποχωρήσεις και "κλίκες" (όπως πάντα θα γίνεται) στο γαλατικό μας χωριό, αλλά ήμουν νιος και γέρασα και κανένας ουρανός δεν μας έπεσε στο κεφάλι κανενός... ούτε όσων έμεναν ούτε όσων έφευγαν... και κρίμα για όποιον δεν καταλαβαίνει πόσο γραφικό καταντάει να μεγαλοποιούνται τέτοιες "διαφορές" πέραν ενός πρώτου χρόνου αντιδράσεων που φυσιολογικότατα ο εγωισμός προβοκάρει το θυμικό ένθεν κακείθεν... όσοι επιμείνουν περαιτέρω μιας χαζοασυνενοησίας στην οποία συμβάλει και ο γραπτός λόγος, πραγματικά δεν θέλω να φαντάζομαι τις αντιδράσεις τους σε πραγματικά σοβαρά συμβάντα στην πραγματική τους ζωή... ΥΓ3. και φαρμακερό... όποιος διάβασε έως εδώ κάτω ε αν μ τι άλλο κερδίζει άξια τον παντοτινό σεβασμό μου για την υπομονή και την επιμονή του...

Dim εισαι biased αυτή τη στιγμή και δε διαβάζεις καν όλη τη πρόταση μου... Γενικά παίρνετε το νοιζ πολύ πιο σοβαρά από τι πρέπει...

Οσες φορες εχω μελετησει κ εχω δει αποτελεσματα στη ζωη μου, το νουμερο ενα χαρακτηριστικο που εμφανιζοταν πολυ παραπανω απ'οτι συνηθως ηταν η συγκεντρωση. Κ στο παιξιμο κ στη δημιουργια, αυτο κανει τη διαφορα, αλλα εκει φτανει να ερχεται κ για δημιουργικα μισαωρα. Αυτη τη συγκεντρωση λοιπον που τοσο λαχταρουσα, εψαχνα τροπους να την πετυχαινω με μεγαλυτερη συνεπεια. Συνειδητοποιησα πως στο 50% δε μπορουσα να κανω τιποτα, καθως δε μπορουσα να ελεγξω καθολου τους εξωτερικους παραγοντες. Στο αλλο 50% επρεπε να γινω καλυτερος δασκαλος. Κ πιο αυστηρος. Το υλικο κ η προσεγγιση στη μελετη εκανε τη διαφορα. Μελετη με "μουσικοτητα" που θελει αυτια ορθανοιχτα. Μελεταγα μουσικη για να παιξω μουσικη κ εγραφα τον εαυτο μου να το ακουσουμε... κ οι 2 να βελτιωθουμε κ οι 2 την επομενη φορα! Δυστυχως ενω τα αποτελεσματα για τα δικα μου δεδομενα, ηταν θεαματικα, ο δασκαλος δεν ηταν αρκετα αυστηρος να συντηρησει αυτη τη διαδικασια για μεγαλυτερα χρονικα διαστηματα κ ο μαθητης ηταν αρκετα καφρος ωστε να θελει να γυρισει στο comfort zone του. Κ οι 2 μαζι το ριχναμε μετα στο 50% των εξωτερικων παραγοντων

Γιάννη μου ο τύπος αναφέρει επιθετικά και δηκτικά ως ουσιαστικό "πρόβλημα" (που μάλιστα κατ αυτόν είναι και αιτία αφορισμών), μια υποκειμενική τεχνοκρατική ηχοληπτική προσέγγιση που λογικό είναι σε κάποιους να αρέσει σε κάποιους όχι (κι από τα σχόλια στο πρώτο βίντεο μάλιστα φαίνεται ότι αρέσει στους περισσότερους)... κι ενώ αντικειμενικά δεν υπάρχει τεχνικά κάτι που να δικαιολογεί τον προσβλητικό χαρακτηρισμό του (πχ ένα φασικό πρόβλημα που θα δημιουργούσε ενοχλητικά artifacts και οι "κοινοί θνητοί" δεν άκουσαν) και τον βάζουν και στη θέση του διάφοροι σχολιαστές (και ευγενικά γιατί εγώ μάλλον θα ήμουν ανάλογος με την κακοτροπία του και τα ειρωνικά γελάκια της κομπλεξικής αυθεντίας που ξεγυμνώνεται αντί να αποθεωθεί όπως θα επιθυμούσε), αυτός φτιάχνει και δεύτερο "πολιτικάντικο" βίντεο (σε αμυντικό υφάκι αυτή τη φορά)... ε και σε αυτό επιμένει με ξύλινο λόγο και ψευδοφιλοσοφικές αιτιάσεις, σοφιστίες, βατράχους και ειρωνείες να προσπαθεί να δικαιολογήσει την μ@λ@κi@ του και τις προσβολές που περιείχε το πρώτο... ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΣ... αν ήθελε πραγματικά να δώσει τροφή για μια ενδιαφέρουσα κουβέντα όπως λες, θα είχε άλλη τακτική που θα έθετε αφορμή να ανοίξει το θέμα της αυστηρής πιστότητας στην καταγραφή της κλασσικής μουσικής και τα ταμπού που κουβαλάει διαχρονικά ο "δομικός" ελιτισμός της που καταλήγει συχνά πυκνά σε μια αυτοαναιρούμενη "σοβαρότητα" (πχ τα natural references που πια έχουν εμφανείς "ρωγμές" αξιοπιστίας με τις ηλεκτρικές εγκαταστάσεις στις αίθουσες συναυλιών και καταχρώνται κατά περίπτωση την διακριτική support παρουσία τους)... το αστείο της υπόθεσης μάλιστα είναι ότι βάζει τα χεράκια του και βγάζει τα ματάκια του τοποθετώντας με την κουτοπόνηρη συμπεριφορά του τον εαυτό του στην χειρότερη κατηγορία των audiophiles... αυτών με την αυτοανακηρυγμένη "ανωτερότητα" που κράζει δικαίως ο Allan Parson με την ρήση του: "Audiophiles don't use their equipment to listen to music. They use music to listen to their equipment." και το χειρότερο όλων το ότι με αφορμή αυτόν ο φίλος μας ο @bouzoukleri (και φαντάζομαι και αρκετοί άλλοι) χαλάει τη ζαχαρένια του χωρίς πραγματικό λόγο...