John Goumis

Πάντως ο Θωμάς σήμερα είδα ότι τις έχει 839 ευρώ και 869 ευρώ αν την θέλεις sunburst. Δηλαδή το καπέλο για να πας σε standard είναι 200 ευρώ... (ρε παιδια πότε έπεσε τόσο η λίρα?? είχα γυρίσει από Αγγλία πριν 4 χρόνια με 40 λίρες πάνω μου και ένιωθα πλούσιος! Εκτός αν κάνω λάθος και δεν θυμάμαι καλά) Alchemist, για δες αν τις έχει ακόμα πιο ακριβές από την στάνταρτ στο dv247! ;D Eίχα δίκιο τελικά..όσο κορόιδα πρόλαβαν τσίμπησαν! ;D

Όντως...περιεργο αυτό. Πάντως στο επίσημο site της fender οι κιθάρες αυτές δεν έχουν κοστολογηθεί ακόμα (δεν τις βρίσκεις στα products αλλά στα news)... Μήπως μια εξήγηση είναι ότι το συγκεκριμένο site -επειδή τα συγκεκριμένα μοντέλλα ''λανσάρονται'' ως καινούργια χωρίς να γνωρίζει ο κόσμος τα πραγματικά specs μιας και δεν είναι ευρέως γνωστά ακόμα- να ψάχνει για..κορόιδα?? Λέω εγώ τώρα...

Να λοιπόν που και η fender αποφάσισε να βγάλει το δικό της ''LP studio'' μοντέλλο... ;D Αναμένουμε με ενδιαφέρον.

Πέρα από την πλάκα το outshined μου φάνηκε καλό.Τόσο καλό που θα σου κλέψω το όνομα για την μπάντα που φτιάχνω τώρα 8) Αστειεύομαι (δεν με χάλασε όμως....) Καλό το outshined, εγκρίνω.

Την κιθάρα την πήρες σε πολύ καλή τιμή για Ελλάδα( το thomann την έχει μόλις 3ευρώ φθηνότερη!Αλλά θα σου έβγαινε πιο ακριβά με τα μεταφορικά). Καλόπαιχτη σου εύχομαι και καλή περιήγηση στον κόσμο της ηλεκτρικής κιθάρας.Μεγειά σου.

Δεν είναι solid αλλά ενισχυμένο με χάλυβα για την παραλαβή των εφελκυστικών τάσεων στα άκρα λόγω του neck και του καβαλάρη. Η εταιρία μέχρι πρότινως χρησιμοποιήσε λείο χάλυβα, αλλά σύντομα τον αντικατέστησε με νευροχάλυβα, δηλαδή χάλυβα με ραβδώσεις, ώστε να υπάρχει καλύτερη δύναμη συνάφειας ανάμεσα στο χάλυβα και στο μπετό. Τώρα τελευταία γίνονται έρευνες ώστε οι κιθάρες να κατασκευάζονται με εντελώς solid σώμα, με το λεγόμενο προεντεταμένο σκυρόδεμα. Εφαρμόζωντας κάποιες σκόπιμες παραμορφώσεις και φορτία στο μπετό, δημιουργείται μια εντατική κατάσταση η οποία μπορεί να παραλαμβάνει πλέον τις εφελκυστικές δυνάμεις χωρίς ή με ελάχιστη καταπόνηση, και έτσι αποφεύγουμε τον χάλυβα και έχουμε καθαρά solid body.

Μετά από πολύ ώρα ακρόασης, ίσως η στράτ να βγάζει κάτι πιο γλυκό στον ήχο..ίσως και όχι. Eιναι τόσο κοντά οι δύο ήχοι που δύσκολα βγάζω συμπέρασμα. Πάντως οι Suhr έχουν φοβερό playability, η ταστιέρα τους είναι σαν να κάνεις έρωτα σε ξύλο (τί είπα τώρα...τέσπα) και μου άρεσε περισσότερο από αυτήν της (anniversary) strat μου (maple).

The Gummy Bears

και εγώ χιουμοριστικά σου απαντώ ότι οι πληκτράδες συνήθως είναι οι πιο ολοκληρωμένοι μουσικοί, ειδικά όσον αφορά τις γνώσεις. Άσε που δυστυχώς είναι δυσεύρετοι 8) Λόγω της καλής παιδείας και του επιπέδου των γνώσεών τους, προσωπικά σπάνια έχω συναντήσει πληκτρά που να ''βαριέται'' να δουλέψει το κομμάτι του...

Σωστός, όντως η διαφορά είναι αισθητή. Όμως να σου πω μια ιστορία. Πριν 15 περίπου χρόνια, πήγα και πήρα μια σάμικ πάμφηνη. Μετά από λίγο καιρό, ο ζηλιάρης φίλος μου πήγε και πήρε μια ακριβώς ίδια. Μετά από 15 χρόνια, έχω αγοράσει και άλλες κιθάρες, μπάσο, πετάλια κ.τ.λ. ασχολήθηκα με μουσική,έπαιζα σε μπάντες και μπούρου μπούρου μπούρου... Ο φίλος μου την είχε 15 ολόκληρα χρόνια στην ντουλάπα(όχι στην θήκη, ΣΤΗ ΝΤΟΥΛΑΠΑ). Ε, κρίμα δεν θα ήτανε να εδίναν οι γονείς του 350-400ευρώ για μια κιθάρα καλύτερης ποιότητας? ;)

Για τις lp studio-special το καταλαβαίνω...για την LP Custom δεν κατάλαβα(μιλάμε για τρελό κιθαρόνι για τα 5 κατοσταρικάκια του)...εκτός αν την αποκλείεις επειδή ξεφεύγει από το μπάτζετ του φίλου οπότε οκ ;) Πάντως όλα όσα σου έχουν πει τα παιδιά είναι σωστά. Και οι squier όντως είναι καλές για αρχάριους, αν και ούτε εμένα προσωπικά μου αρέσουν εμφανισιακά (φυσικά άλλο οι fender stratocaster με τις οποίες απλά έχω τρέλα). Αυτό που ήθελα να προσθέσω, όπως έχω ξαναπεί σε παρόμοιο τόπικ, είναι ότι παρότι η κιθάρα που θα πάρεις με αυτά τα λεφτά δεν θα είναι και κάνα αριστούργημα (8)), μπορείς να ψάξεις στο internet και να κατεβάσεις προγράμματα όπως amplitube/guitar rig και συνδέοντας την κιθάρα σου με τον υπολογιστή να βγάζεις ό,τι ηχάρα θες. Είναι ίσως μια καλή λύση μέχρι να μαζέψεις λεφτά και να πάρεις έναν πιο αξιοπρεπή ενισχυτή ;)

Το μικρόφωνο δεν συνδέεται με ενισχυτή, αλλά με κονσόλα και κατόπιν με ηχεία. Επειδή απότι κατάλαβα το θέλεις για ''σπιτική'' χρήση,και ο ενισχυτής σου είναι μικρός, σου προτείνω τις εξής λύσεις : 1)Αν έχεις καλά και δυνατά ηχεία στον υπολογιστή, ψάξε στο ίντερνετ για κανένα πρόγραμμα που να εξομοιώνει κονσόλα, αποκλείεται να μην υπάρχει κάτι (εδώ υπάρχουν προγράμματα που εξομοιώνουν ενισχυτές κιθάρας, μπάσσου, DJ σετ, μέχρι και....στούντιο ηχογραφήσεων :D ). Κατέβασέ το και σύνδεσε το μικρόφωνο στον υπολογιστή. 2)Αν τυχόν και έχεις καλά ηχεία στο σπίτι, μπορείς να αγοράσεις μια ''μίνι'' κονσολίτσα για να κάνεις τη δουλειά σου, π.χ. [ftp=ftp://http://www.thomann.de/gr/alesis_multimix_4usb.htm]http://www.thomann.de/gr/alesis_multimix_4usb.htm[/ftp] ή http://www.thomann.de/gr/samson_mdr6_6kanal_mischpult.htm και πάρε και ηχεία αν δεν έχεις με τα χρήματα που περισσεύουν. Δεν νομίζω να χρειάζεσαι μια ακριβή και μεγάλη κονσόλα για να κάνεις την δουλειά σου σπίτι σου, για τα υπόλοιπα υπάρχουν τα studio(για τις πρόβες) και οι ηχολήπτες(για τα λάιβ). Σημείωση : Δεν είμαι ειδικός σε θέματα στουντιακού εξοπλισμού. Απλά σου δίνω μια γενική ιδέα του τί παίζει. Καλό θα ήταν να σου απαντήσει και κάποιος πιό έμπειρος σε θέματα ήχου-στουντιακού εξοπλισμού.

Tίποτα απολύτως...το θέμα είναι ότι στο συγκεκριμένο στούντιο, με την συγκεκριμένη πεταλιέρα και με τον συγκεκριμένο ενισχυτή, εγώ προτιμώ να έχω ανοικτό μόνο το master vol. Δεν είναι ο σωστός ή ο λάθος τρόπος, είναι καθαρά θέμα προσωπικού γούστου και αντίληψης. Κάποιος άλλος μπορεί να έκανε άλλες ρυθμίσεις. Δεν έχει και τόση σημασία, το θέμα είναι να μην αλλοιώνονται οι ήχοι της πεταλιέρας, και επειδή οι πεταλιέρες είναι φτιαγμένες για να μπαίνουν (κυρίως) σε ενισχυτές, ο καθένας μπορεί να κάνει τις ρυθμίσεις που θέλει και να πετύχει το αποτέλεσμα που θέλει. Όσον αφορά το θέμα του τόπικ, θα μου επιτρέψετε να επιμείνω στην προσωπική και ταπεινή μου άποψη....όχι line-in γιατί ο ήχος είναι πολύ flat και δεν έχει τον σωστό όγκο που πρέπει να βγάζει μια ηλεκτική κιθαρα. Και αν ακούς τον ήχο line-in σε χαμηλή ένταση και σου φαίνεται αψεγάδιαστος, ίσως αν τον δοκιμάσεις σε ένταση πρόβας ή λάιβ να αλλάξεις λίγο άποψη και να το ξανασκεφτείς :)

Μα και εγώ, για να μην χρωματίζει ο ενισχυτής χαμηλώνω τα πάντα πάνω του και έχω ανοικτό μόνο το master volume... γιατί να μην το κάνεις λοιπόν και εσύ έτσι και να έχεις το ενισχυμένο σήμα που δίνει ο ενισχυτής, από το να έχεις τον flat ήχο της κονσόλας? Για να καταλάβεις, σε πρόβες-λάιβ, όταν έπαιζα με τον ενισχυτή ένιωθα τον ήχο να ''διαπερνάει'' όλο μου το κορμί, ενώ όταν έπαιζα με line-in ένιωθα σαν ο ήχος να ''αποκρούει'' πάνω μου και να γυρνάει πίσω...λίγο ποιητική περιγραφή, το ξέρω, αλλά δεν μπορώ να το εξηγήσω διαφορετικά!

Εγώ προσωπικά θα σε απέτρεπα από το να το κάνεις αυτό (έχω μια GT-8 και έχω κάνει αυτό που λές και σε live και σε πρόβα) για δύο κυρίως λόγους: 1) To σήμα από τον ενισχυτή δίνει άλλη γλύκα στον ήχο, τον κάνει πιο ζεστό και πιο αληθινό 2) Στο παίξιμο, ακριβώς λόγω του ότι ο ήχος που βγαίνει είναι πιο ξερός, νιώθω ότι ''χάνω'' κάτι...δοκίμασε να παίξεις κάτι γρήγορο με την gt σε ενισχυτή και μετά το ίδιο με την gt στα ηχεία του στερεοφωνικού σου. Εμένα προσωπικά ο ενισχυτής μου δίνει περισσότερη...αυτοπεποίθηση στο παίξιμο. Και δεν νομίζω αυτό να είναι θέμα τεχνικής και ότι με τον ενισχυτή ''κλέβεις'' περισσότερο...η ηλεκτική κιθάρα είναι ένα όργανο το οποίο για να βγει σωστός ήχος πρέπει να παίρνει το σήμα ο ενισχυτής, σε αντίθεση με την κλασσική κιθάρα ή το σαξόφωνο π.χ. που είναι φυσικά όργανα και μπορείς να τα συνδέσεις με μικρόφωνο-κονσόλα. Τα παραπάνω είναι προσωπική μου άποψη, καλύτερα να το δοκιμάσεις και εσύ ο ίδιος και να βγάλεις τα συμπεράσματά σου....

O καταλληλότερος για να απαντήσει σε αυτό το θέμα είναι πράγματι ο Nicolas. Συμφωνώ απόλυτα μαζί του, ειδικά στα 1,2,3 και κυρίως στο 4 Για τα άλλα δεν μπορώ να εκφέρω άποψη γιατί δεν έχω τέτοια εμπειρία και ούτε πρόκειται να αποκτήσω.Απλά σου εύχομαι καλή επιτυχία σε ό,τι αποφασίσεις να κάνεις. Αν και δεν έχω καταλάβει τί ακριβώς θέλεις να γίνεις (δάσκαλος, συνθέτης, session), φαντάζομαι αυτό θα το βρείς στην πορεία. Απλά ήθελα να προσθέσω ότι, μην νομίζεις ότι το μουσικό πανεπιστημίο σχετίζεται με dream theater, βιρτουοζισμό στην ηλεκτρική κιθάρα κ.τ.λ. Ναι, μπορεί να βρεις εξειδικευμένους μουσικούς και να παίζετε τους παπάδες σας, αλλά καμία σχέση με berkley: Στο πλαίσιο του πανεπιστημίου, τα projects τα οποία αναλαμβάνουν οι φοιτητές έχουν να κάνουν με σύνθεση ελληνικής έντεχνης μουσικής, με βιολιά, φλογέρες κ.τ.λ. Τουλάχιστον έτσι έχω δει από έναν γνωστό που σπουδάζει στο μουσικό πανεπιστήμιο (Μακεδονια) στη Σαλόνικα... Εγώ προσωπικά, αν ήταν να ζούσα επαγγελματικά από μουσική, θα γούσταρα να είχα ένα οργανοποιήο, ή ένα στούντιο ηχογραφήσεων-προβάδικο και να ασχολούμαι με recordings και μουσική τεχνολογία...και να αλλάζω τις κιθάρες μου κάθε μήνα!! Καλή τύχη σε ο,τι κι αν κάνεις

Και μένα ήταν μια σάμικ....έκανα βλακεία που την έδωσα, πρώτη μου κιθάρα ήταν...αν και ήταν μαύρα χάλια ;D Επειδή όμως η ιστορία επαναλαμβάνεται, ξαναπήρα μια δανεική (και αγύριστη) ίδια ακριβώς κιθάρα(τις είχαμε αγοράσει ίδια μέρα με έναν ξάδερφο μου 14 χρόνια πριν) για τον αδερφό μου που ξεκίνησε και αυτός να παίζει. Ευτυχώς τώρα τσίμπησε μια epiphone LP custom και η διαφορά τους είναι τραγική...(το αναφέρω αυτό γιατί ειπώθηκε κάπου ότι και οι 2 κιθάρες παράγονται από το ίδιο εργοστάσιο στην Κίνα) Την σάμικ λέω να την τρίψω με γυαλόχαρτο μέχρι να είναι γυμνό ξύλο και να βάψω το πλαστικό της μαύρο, ώστε να δείχνει τουλάχιστον πιο εμφανίσιμη :) Το πρώτο μου και μοναδικό μπάσσο (δεν το πολυχρησιμοποιώ έτσι και αλλιώς) ήταν ένα μεταχειρισμένο Squier P-Bass. Το πρώτο μου ''πεταλάκι'' ήταν ένα....του χεριού (το Pandora της Korg)...ακόμα θυμάμαι στα πρώτα μου λάιβ που άλλαζα τους ήχους με το χέρι...

Καλή χρονιά! Το λογότυπο είναι κάτι πολύ δευτερεύων κατα τη γνώμη μου. Αυτό που μετράει σε μια μπάντα είναι η ποιότητα και η σφραγίδα που αφήνει η μουσική της. Το αν τα μέλη πάνε και έρχονται, αυτό έχει να κάνει με το πόσα από τα μέλη είναι η ψυχή του συγκροτήματος. Δηλαδή αν ο τραγουδοποιός-ή αυτός που τρέχει πιο πολύ τέλος πάντων- είναι ένας, δυο, τρεις. Αυτός-αυτοί μένουν σταθεροί σε ένα συγκρότημα, οι υπόλοιποι είναι απλά σέσσιον και βρίσκονται συγκυριακά στη μπάντα, και κάποια στιγμή αναπόφευκτα θα την εγκαταλείψουν πρόωρα. Εγώ ανήκω στη δεύτερη κατηγορία :P (χωρίς να σημαίνει ότι δεν κατέθεσα τις καλύτερες ιδέες μου για την μπάντα, ίσα ίσα που την υπηρέτησα πιστά, όπως θα την υπηρετήσει και ο διάδοχός μου και ού το καθεξής, απλά καμιά φορά τα φέρνει έτσι η ζωή που δεν μπορείς να ακολουθήσεις). Τώρα, λογότυπο η μπάντα έχει, αλλά για να καταλάβεις μόνο εμείς το ξέρουμε γιατί όσες φορές μας έβγαζαν αφίσα για λάιβ, το λογότυπο ήταν άσχετο κάθε φορά! ;D Ίσως να ήταν δική μας παράλειψη, αλλά σιγά τώρα το αφεντικό μην κάτσει να σε ρωτήσει τι logo θες στην αφίσα, να τελειώνει την δουλειά του όσο πιο γρήγορα και απλά μπορεί θέλει. Στη μνήμη του κόσμου θα μείνετε με τα καλά τραγούδια σας και τις καλές και τακτικές εμφανίσεις σας(είτε αλλάζετε μέλη είτε όχι, οι περισσότερες μπάντες αλλάζουν συνέχεια)...το θέμα του λόγκο σκεφτείτε το στον ελεύθερό σας χρόνο αν γουστάρετε, αλλά μην βασιστείτε σε αυτό :P Υ.Γ. Αν είστε death-black metal μπάντα, μην κάνετε καν το κόπο να βγάλετε λόγκο...γιατί ΟΛΕΣ έχουν το ίδιο!! ;D

Καλή χρονιά σε όλους!!! Είμαι σίγουρος ότι για μένα το '10 θα είναι μια πολύ γαμημένη χρονιά (λόγω φανταρικού :P ) αλλά παρόλα αυτά εύχομαι για όλους εσάς να είναι μια δημιουργική χρονιά, με καλή μουσική, νέο gear, επιτυχίες, συναυλίες και ό,τι άλλο επιθυμείτε.....χικ!

post διορθώθηκε, σόρρυ :) :)

Ξαναπαραθέτω την απορία γιατί οι απαντήσεις ήταν άσχετες με την ερώτηση (τι καλά ηλεκτρικά να βάλω στην squier?? Αυτό ήταν θέμα του '05! :D Εμένα η ερώτηση έχει να κάνει με την επίδραση του χρόνου στα ξύλα, ίσως έπρεπε να ανοίξω άλλο θρεντ) Όσον αφορά τα ταξί και τους πιτόγυρους, επειδή μένω σε τουριστικό μέρος, αυτά περάσανε ανεπιστρεπτί. Οι ντόπιοι δεν έχουν πλέον ΠΟΙΟΝ να κλέψουν γιατί ο τουρισμός έχει μειωθεί αισθητά-σε ορισμένες περιοχές του νησιού πλέον τουρισμός ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝ. Όπως έστρωσες θα κοιμηθείς. Όπως σωστά τονίζει η evilnye, καμία σχέση ο παραλληλισμός με μεγάλες εταιρίες παραγωγής οργάνων που πουλάνε ΤΟ ΙΔΙΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΑΠΟ ΤΟ '50 και το πουλάνε ακόμα σαν ζεστά ψωμάκια.

Πολύ ενδιαφέροντα όλα αυτά. Μιας και αναστήθηκε το θέμα θα ήθελα να εκφράσω μια απορία που έχει να κάνει με τα ξύλα σε κιθάρες. Ισχύει ότι όσο πιο παλιό είναι το ξύλο μιας (καλά κατασκευασμένης) κιθάρας τόσο πιο μεστό και γλυκό ήχο βγάζει? Ή όσο περνάει ο χρόνος τόσο πιο πολύ χάνει μια κιθάρα την αξία της(λόγω φθοράς ΚΑΙ των ξύλων)? Είναι τελικά τα (ακριβά) ξύλα μιας κιθάρας σαν το παλιο καλό κρασί ή όχι? :P Έχω ακούσει και τις δύο απόψεις. Πάντως όταν βλέπω αγγελίες για καλές κιθάρες που είναι άνω των 15 χρόνων, η μόνη ''διαφορά'' που γλυτώνω εγώ στην τιμή δεν είναι λόγω της φθοράς των ξύλων(υποθέτω), αλλά το πόσα χρόνια την έχει χρησιμοποιήσει ο κάτοχός της. Για παράδειγμα δεν έχω βρει gibson LP standard κάτω από χιλιάρικο, ούτε αμερικάνικη fender stat κάτω από 700-800 ευρώ. Δηλαδή και πάλι πιο ακριβές από την καλύτερη epiphone ή μεξικάνικη-γιαπωνέζικη strat αντίστοιχα... Τελικά πληρώνουμε το made in USA ΜΟΝΟ ή τα ποιοτικά ξύλα παίζουν το ρόλο τους στην μεταπωλητική αξία και στην εξέλιξη του οργάνου στο πέρασμα του χρόνου?

;D Λοιπόν επειδή το τόπικ είναι πολύ ωραίο, ας δώσουμε και μια σοβαρή απάντηση : Radiohead - all I need Radiohead - paranoid android Muse - Hysteria (κανείς ρε παιδιά so far?) Muse - New Born Muse - The Uprising Pink Floyd - Money Iron Maiden - 2 minutes to midnight RHCP - Can't stop Michael Jackson-Thriller Michael Jackson - Billie Jean Τοοl - Schism και όποια μπασογραμμή θέλετε από τον αείμνηστο John Entwistle (THE WHO)

Όλες οι μπασογραμμές από το ''...and justice for all'' των Metallica

λέω και εγώ τι έγινε, μπηκα πάλι στο προηγούμενο θρέντ και λέω μάλλον λογοκρισία έπεσε ;D Διαφωνώ. Σήμερα, ίσως περισσότερο από άλλες φορές, υπάρχουν Έλληνες καλλιτέχνες που έχουν πολλά να πούν. Να 'ναι καλά το myspace. Εκεί ανακαλύπτω μπάντες,είτε ελληνόφωνες είτε αγγλόφωνες, που αν και δεν διεκδικούν δάφνες πρωτοτυπίας, ακούγονται φρέσκιες στα δικά μου αυτιά και έχουν κάτι να μου πούν. Πλέον για να βγάλεις κάτι που ακούγεται, δεν χρειάζεται να υπογράψεις συμβόλαιο με τη sony, δόξα τω θεώ η τεχνολογία προχώρησε και με πολύ μικρό κόστος μπορείς να καταθέσεις τις μουσικές σου ανησυχίες, αλλά και να τις μοιραστείς με κόσμο μέσω του internet. Θυμάμαι κάτι ντέμο από μπάντες φίλων μου στα μέσα των 90's που σκάγανε ένα κάρο λεφτά στα στούντιο και το αποτέλεσμα ηταν ΣΚΑΤΑ :P Άσε που για να τα ακούσεις έπρεπε να μπεις στον κόπο να τους ταχυδρομήσεις ώστε να σου στείλουν την κασσέτα. Ευτυχώς σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει και έχουμε πρόσβαση σε πολύ καλές μουσικές από ανθρώπους της χώρας μας.