Jazzjoker

Thank you Lakis. Ναι, η διάρκεια είναι ένα θέμα αλλά οφείλεται στο πολύ αργό τέμπο. Ουσιαστικά το κομμάτι είναι: εισαγωγή - 2 chorus στίχοι - 1 chorus σόλο - 1 chorus στίχοι.

Ναι, έχεις απόλυτο δίκιο. Μπερδεύτηκα γιατί κοιτούσα την παρτιτούρα και είδα εκείνο το Bm7b5 στην αρχή του επόμενου μέτρου. Edit: Το διόρθωσα λοιπόν για να είμαστε σωστοί.

Μια διευκρίνιση να κάμω παρακαλώ: Δεν είναι "οι ξαδέρφες". Η σωστή περιγραφή είναι "η ξαδέρφη και τα μοντέλα". Συνεχίστε

Περικλή και Earendil, τις ευχαριστίες μου για την ακρόαση.

Πολύ σωστός ο spy. Να προσθέσω απλώς ότι εκείνο το Bb7 είναι αντικατάσταση τριτόνου όπως λέει κι ο warwick (αντικαθιστά ένα E7) και αν το δούμε αυστηρά αρμονικά είναι το IV7 της F melodic minor και παίρνει Bb Lydian b7 (F melodic minor) όπως ανέφερε ο spy. Η μοντέρνα προσέγγιση όμως είναι οι αντικαταστάσεις τριτόνου να παίρνουν mixolydian όπως θα έπαιρνε και ένα απλό V7 δηλαδή. Όχι. Σε ένα κλασσικό II-V δεν έχει καμία λογική αυτό που λες (θα ακουστεί και χάλια). Εκτός κι αν η μπάντα έχει συνεννοηθεί να το πάει αλλού και τα αρμονικά όργανα σου παίξουν τις αντίστοιχες επεκτάσεις από πίσω. Αλλά πλέον σε αυτή την περίπτωση δεν υπάρχει πια II-V. Παρεμπιπτόντως στη jazz, ένα φρύγιο ακόρντο δεν παιζεται σχεδόν ποτέ ως m7 που είναι χαρακτηριστικό voicing της dorian αλλά ως sus7, μικρή έβδομη και τέταρτη δηλαδή. Είναι και θέμα εμπειρίας και θέμα αυτιού. Στο συγκεκριμένο σημείο του κομματιού πάντως βλέπεις ένα dominant ακόρντο που λύνεται σε Fmaj7, μια κλασσική V-I πτώση.

Εγώ πάντως σας το κρατάω και όταν κατέβει ο Παπαδόπουλος θα τα κανονιέσω μαζί του να μη σας πούμε και μετά θα ανεβάσουμε φωτό και βίντεο όπου θα φαίνεται εμφανώς ότι περνάμε μαμάτα.

Ευχαριστώ Αργύρη. Άσε και έχω τύψεις γιατί στην μπυροποσία του είπα ότι έχει μαλακώσει και μετά από αυτό έχει ξεσαλώσει ;D

Πιο πολύ το sennheiser ακούς (είναι πιο δυνατά στη μίξη) αλλά το t-bone συμπληρώνει πάρα πολύ ωραία. Δεν έχω δοκιμάσει άλλα ribbon για να συγκρίνω αλλά είμαι πολύ ευχαριστημένος. Σε ευχαριστώ Πάνε. Φοβάμαι ότι αν τη βγάλω πιο μπροστά τη φωνή δε θα λέτε πια ότι την έχω ;D

Έκλεψες φράσεις παιγμένες από στρατ με gibson;;;; Πάλι καλά που ήταν unplugged γιατί κανονικά σε τέτοιες περιπτώσεις εκρήγνυται ο ενισχυτής και η gibson μεταμορφώνεται σε μαντολίνο. ;D Έχεις δίκιο για τη φωνή όπως κι ο Γιώργος. Θα το ξανανεβάσω με κάποιες βελτιώσεις και τη φωνή πιο μπροστά. Οι κιθάρες γράφονται με δύο μικρόφωνα κέντρο και δεξιά του μεγάφωνου, ένα ribbon t-bone rm700 κι ένα δυναμικό sennheiser e906. Ευχαριστώ για την ακρόαση και τα σχόλια Σταύρο. Χαίρομαι αγαπητέ παπέα. Στόχος επετεύχθη.

Ρε μην τσακώνεστε ;D Κατ' αρχήν ευχαριστώ όλους για την ακρόαση και τα σχόλια. Άσε τώρα τι είναι το μπάσο και τι παίζει. ;D Περιμένω να τελειώσει η κρίση για να αγοράσω ένα και να παίζω εγώ, να τελειώνει η ιστορία με τα μίντια. Ναι Στράτο, είναι όντως η καινούρια στρατ. Τα περί ένα κλικ out δεκτά αλλά όχι με αυτή την μπάντα ;D. Ούτε ο ένας ούτε ο άλλος καταλαβαίνουν πέραν αυτών που τους έχω πει να παίξουν. Είναι απαράδεκτοι. Θα τους το κρατήσω που δεν είπαν τίποτα. Κλικαδόροι, τι περιμένεις. Ευχαριστώ αγαπητέ hot_sauce. Το μπάσο είναι vst από εμένα γραμμένο (τρομάρα μου) και τα ντραμς είναι ez drummer με κάποιες παρεμβάσεις. Γιώργο, ευχαριστώ πολύ. Έχεις δίκιο για τη φωνή, θέλει πιο μπροστά.

Ξανάρθε η ώρα μου για μια μπλουζοδιασκευή. Πρόκειται περί μιας από τις αγαπημένες μου μπαλάντες γραμμένη από τους Willie Dixon και Eddie Boyd. Έκανα μια τίμια προσπάθεια στα φωνητικά αλλά το αποτέλεσμα είναι αρκετά μακριά από το να θεωρηθεί καλό. Το ανεβάζω από box.net γιατί το κομμάτι είναι μεγαλούτσικο και έπρεπε να πέσει πολύ κομπρέσιον για να χωρέσει εδώ. http://www.box.net/shared/ic7mvfjsfhioptijd58v JJ

Ό,τι καλύτερο έχω ακούσει από σένα Σταύρε. Φοβερές μελωδίες κουπλέ και ρεφρέν, με τις επιρροές σου παρούσες (ειδικά το ρεφρέν μου θύμισε μεταξύ άλλων purple των 70's. Tρομερό ενορχηστρωτικά το hammond) αλλά με το δικό σου ύφος ακόμη πιο παρόν. Του αξίζει οπωσδήποτε να μπει στα μελλοντικά σου σχέδια κυκλοφοριών. Να πω επίσης ότι η ένταση του σόλο στη μίξη είναι επιτέλους του γούστου μου. (δεν καταλαβαίνω γιατί στα πιο πρόσφατά σου είναι πάντα οριακά χαμηλά).

Μου αρέσουν πολύ και τα παλιά και τα μεταγενέστερα. μέρος του soundtrack της εφηβείας μου. Πού είναι ο Κώστας να ξαναπεί το αστείο με Dire Straits και Chris Rea;

Μου αρέσει πολύ το τραγούδι, Ηλία. Και οι φράσεις που επέλεξες για να ντύσεις τις εικόνες, μου μιλάνε. Είναι μεγάλο το κόστος που να με πάρει :'(

Νομίζω ότι ακούω ανεμιστηράκι ;D

Επειδή οι περισσότερες τζαζ εκτελέσεις είναι ουσιαστικά διασκευές, μάλλον πρόκειται περί άγραφου νόμου. Παρεμπιπτόντως, ούτε το my favorite things είναι του Coltrane: http://en.wikipedia.org/wiki/My_Favorite_Things_%28song%29

Νικόλα μου άρεσε πολύ το θέμα αλλά μας το έκοψες πάνω στο καλύτερο. Επόμενη ηχογράφηση με αυτοσχεδιασμούς παρακαλώ. Ελάχιστη διάρκεια 7 λεπτά ;D

Άκουσα μετά από πολύ καιρό (χρόνια;) τα δύο αυτά εκπληκτικά άλμπουμ της δισκοθήκης μου. Πρόκειται για demo recordings που έκανε ο Waits το 1971, πριν το επίσημο ντεμπούτο του με το Closing Time που κυκλοφόρησε το 1973. Κάποια από αυτά τα τραγούδια συμπεριλήφθηκαν σε μεταγενέστερα άλμπουμ ενώ άλλα δεν ξανακυκλοφόρησαν ποτέ. Παραθέτω μερικά εξαιρετικά δείγματα του νεαρού τότε Waits με το φολκ ύφος, που δεν πρόδιδαν με τίποτα τη μετέπειτα στυλιστική και μουσική του εξέλιξη.

Σωστός. Υπόψιν ότι αυτές οι βασούλες παίζουν πολύ βασικό ρόλο και θα πρέπει να μπαίνουν πάντα σε εγκατάσταση motherboard. Ο βασικός ρόλος τους είναι ότι δεν επιτρέπουν να περάσει ρεύμα από το Μ/Β σασί και τούμπαλιν. Χωρίς αυτές είναι πολύ πιθανό να σου καεί το motherboard ή το hardware του συστήματος να είναι ασταθές (αυτόματα restart, μπλε οθόνες κλπ.).

Ρε παιδιά, ένας από Νιγηρία θέλει να αγοράσει έναν τέτζερε που πουλάω. Να τον εμπιστευτώ;

Σπύρο ΕΔΩ Σταύρος. Μπράβο! Το κομμάτι είναι εξαιρετικόν, σαφώς popότερον από τα μεταγενέστερα. Η φωνή σου μου αρέσει πιο πολύ τώρα αλλά δε λέω και να μην κόψεις το τσιγάρο. Αντιλαμβάνομαι τη γκρίνια περί παραγωγής (στα φωνητικά κυρίως), μόνο και μόνο γιατί έχω ακούσει και τα πιο πρόσφατα. Τέλος, δεν ξέρω αν είναι θέμα κιθάρας αλλά έχει ωραίο ήχο και στα ρυθμικά και στο σόλο. Btw έχεις γίνει πιο ροκ-μπλουζ με την πάροδο των ετών νομίζω.

+ Ομολογώ ότι τα signatures με ξενερώνουν κι εμένα. Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να έχω την υπογραφή κάποιου γνωστού κιθαρίστα πάνω στην κιθάρα/ενισχυτή μου. Θα μου πεις, κάποια από τα signatures είναι εξαιρετικά μοντέλα. Καμία αντίρρηση. Την υπογραφή δε θέλω.

Α, τζάμπα πράμα. Θα πάρω έναν από τον καθένα να είμαι καλυμμένος. Υ.Γ. Καλά, έβαλαν τον Buddy Guy να τεστάρει signature του Clapton; Ο Ερίκος είχε ξυπνήσει στραβά;

Υπάρχουν πάρα πολλά διαφορετικά μοντέλα στρατ made in mexico. Αν δε μας δώσεις καμιά πληροφορία παραπάνω, δεν μπορούμε να βοηθήσουμε.

Σκάτζε, ευχαριστώ για την ακρόαση. Σωστή η ιδέα περί πιο απλής ρυθμικής κάτω απ' το σόλο. Λάκη τα 'πες όλα. Ειδικά περί αμερικάνικου sitcom είσαι εντελώς μέσα. Εγώ σκέφτομαι Friends στην εναλλαγή των σκηνών όπου ακούγονται πολύ ωραία φανκομπλουζοθεματάκια, σχεδόν πάντα με στρατ. Όσον αφορά το περισσότερο σόλο, έχω αφήσει επίτηδες 2 chorus κενά για να γράψω κάποια στιγμή μια ενορχήστρωση για πνευστά. Θα επανέλθω.