Jazzjoker

Παρόλο που το είδος έχω σταματήσει να το ακούω εδώ και πολλά χρόνια, βρήκα το κομμάτι σας εξαιρετικό. Πολύ θα ήθελα να ακούσω κι άλλα.

Αγαπητέ Δεκέμβριε, είμαι μαζί σου. Ο Σπανουδάκης, προσωπικά, δε μου αρέσει. Όμως γιατί πρέπει να βρεθείς εσύ απολογούμενος και μάλιστα σε πεδίο εξωμουσικό, ενώ το review σου ήταν καθαρά μουσικό, δεν το έχω καταλάβει καθόλου.

φέτα με ψωμί, σ' αγαπώ πολύ από τον κουβά πίνω το ζουμί Όσο και να θέλει κανείς να το αντιμετωπίσει με συμπάθεια, δεν....

Εξαίρετη παρομοίωση.

Τσόντα-σαφάρι. ;D (με Τίνα) Πέρα απ' την πλάκα, στα αυτιά κάποιου όπως εγώ, που δεν έχει ασχοληθεί με τέτοια πράγματα, ακούγεται θαυμαστό το αποτέλεσμα. Θα με ενδιέφερε πολύ να δω πώς γίνεται το περφόρμανς real time.

Βλέπω έντονη κλίκα Beck - Wood. Είναι και ολόιδιοι εμφανισιακά θα μου πεις...

Ξέρω ότι ο εν λόγω τύπος έχει συζητηθεί αρκετά εδώ. Τον βρίσκω φοβερά συμπαθή (σου δίνει την εντύπωση ότι αν τον έχεις στην παρέα σου όλοι θα περάσουν πολύ καλά) και γουστάρω πολύ τα βίντεο παρουσίασης που έχει κάνει γιατί είναι πραγματικά διασκεδαστικά και συγχρόνως πολύ εμπεριστατωμένα όσον αφορά τα όργανα που παρουσιάζει. Σήμερα το πρωί, έπεσα πάνω σε αυτό που θα δείτε και μου έφτιαξε το κέφι ενώ από το 3:40 και μετά, γελούσα ανεξέλεγκτα:

Μου άρεσε και αυτό. Ωραία και η φράση cause we've ended as lovers στο 1:41 ;)

+ Άκουσα και κάποια από τα υπόλοιπα του δίσκου. Έχει μέλλον ο φίλος σου. Η μουσική του μου αρέσει αλλά πολύ πιο σημαντικό αντικειμενικά είναι το γεγονός ότι έχει δικό του ορίτζιναλ ύφος.

1. "Νταξ'" θέση 2. "Η μισή ιστορία της στρατ γράφτηκε εδώ" θέση 3. "Από τότε που βγήκε ο πενταθέσιος με ξεχάσανε, κακό του κεφαλιού τους" θέση 4. "Κι εδώ η άλλη μισή" θέση 5. "Μπα, για δες. Πάει και πιο κάτω" θέση

Φοβερό βίντεο. Έχω πετύχει αποσπάσματα αλλά ποτέ ολόκληρο. 1992 ε; Η χρονιά που αγόρασα την πρώτη μου κιθάρα :)

Δεν το είδες καλά το βίντεο Ανέστη, θα σε μαλώσω. ;D Ξανακοίτα το σημείο που παρουσιάζει τον πληκτρά.

Μια που το θυμήθηκα... Υπάρχουν funk κιθαρίστες και υπάρχει κι αυτός: 4-13-11 Prince Performs "You're The One For Me" Live! on Lopez Tonight

Τώρα το άκουσα ετούτο. Πολύ, πολύ ωραίο. Και μου αρέσει που ακούγονται όλοι καθαρά. Δε βάζετε και κανά μισάωρο blues στα live σας;

Είναι πολύ καλό. Αν έχεις τους μουσικούς να το παίξουν, μην το αφήσεις με τίποτα.

Απλώς επισημαίνω ότι στο κείμενό σου πέφτεις σε αρκετές αντιφάσεις και φαίνεται να τα έχεις γράψει εν θερμώ χωρίς να πολυτακτοποιήσεις τις σκέψεις σου. Στενόμυαλοι άνθρωποι υπάρχουν σε όλα τα επαγγέλματα και τους τομείς της ζωής καθώς και στη μουσική. Δυσκολεύομαι να πιστέψω όμως ότι όλοι οι καθηγητές του ωδείου σου σε στραβοκοιτούν αν αναφερθείς στους dream theater ή παίξεις πεντατονικές. Επίσης, η μουσική στενομυαλιά δεν είναι "προνόμιο" των κλασσικών. Έχω συναντήσει ανάλογες συμπεριφορές σε jazz δασκάλους και σπουδαίους μουσικούς με όνομα. Υποθέτω ότι η (μη) λογική πίσω από αυτή την αντιμετώπιση είναι κάτι στο ύφος του: "Έχω φάει τη νιότη μου πάνω από τις παρτιτούρες. Τι να μου πεις τώρα εσύ για ροκενρόλ και προγκρέσιβ..." κλπ κλπ Σε κάθε περίπτωση, εσύ φαίνεται ότι το έχεις πιάσει το νόημα και έχεις τα αυτιά σου ανοικτά. Κράτα τα έτσι. Υ.Γ. Και ο τίτλος σου είναι ολίγον άστοχος. Αυτό που συμβαίνει στο δικό σου ωδείο (σε κάποιο βαθμό) δε συμβαίνει απαραίτητα και σε όλα τα ωδεία της Ελλάδας.

Τα αυτιά σου αποδεικνύονται πιο δυνατά από ποτέ ;D (Tele - Boss CS-3 - Barber) Συμφωνούμε. Επέλεξα την πιο μελωδική οδό παρότι κάποια takes είχαν και αρκετά άλλα πράγματα μέσα. Όταν τα άκουσα τελικά, μου φάνηκαν ψιλοβαρετά. Δεν το πολυέχω κι όλας... Σας ευχαριστώ για την ακρόαση και τα σχόλια.

Χαίρομαι που σου άρεσε αγαπητέ atreu. Για τα ντραμς έχεις δίκιο, σηκώνουν πολλή δουλειά.

Θενκ γιου Γεώργιε. Καλώς σε βρήκα :) Όντως. Το κομμάτι αρχικά, είχε ακόμη ένα chorus και έσβηνε με τη μελωδία αλλά έπρεπε να το συμπιέσω αρκετά λόγω μεγέθους. Προτίμησα να κάνω το fade out νωρίτερα.

Επιστροφή από τας εξοχάς με ένα κομμάτι του οποίου η μελωδία τριγύριζε κάμποσο καιρό στο μυαλό μου αλλά ήμουν "αλλού". Υπάρχουν διάφορα θέματα στη μίξη και κάποια λάθη που δεν κατάφερα να διορθώσω καθότι η γνώση μου είναι περιορισμένη. Σε κάθε περίπτωση, ελπίζω να σας αρέσει. JJ Υ.Γ. Τελικά το noiz δέχεται για upload αρχεία έως 6 ή έως 5 MB; Stay.mp3

Νομίζω ότι το θρεντ είναι ενδεικτικότατο όσον αφορά τις ενοχές που κουβαλάμε μέσα μας σχετικά με τις μουσικές που μας αρέσουν. Αυτό εξηγεί και πολλές συμπεριφορές και φαινόμενα της ελληνικής αγοράς τολμώ να πω. Προσωπικά πλέον δεν έχω καμία ενοχή για πράγματα που ακούω καθώς πιστεύω ότι δεν υπάρχει καλή και κακή μουσική αλλά καλοί και κακοί μουσικοί. Παρόλα αυτά και χάριν του θέματος, όταν έφηβος είχα μπλέξει με παρέα πορωμένων μεταλλάδων, κρυβόμουν όταν άκουγα από τη δισκοθήκη του πατέρα μου το αριστουργηματικό: Georges Moustaki - Ma Solitude

Στο συγκεκριμένο κομμάτι που παρέθεσες, δεν αποκλείεται καθόλου να ακούμε και vst, αν κρίνω από τον ήχο. Γενικώς πάντως για τέτοια ηχοχρώματα, you can't go wrong με strat στη θέση middle-bridge και muting με το αριστερό. Το wah δεν είναι δεσμευτικό.

Υπάρχουν δύο σημεία που είναι τόσο καθοριστικά στη διαδικασία αξιολόγησης από clips/video κλπ. που θεωρώ την όλη διαδικασία χαμένο χρόνο τελικά, παρότι προσωπικά, έχω ανεβάσει ουκ ολίγες φορές κλιπάκια προς παρουσίαση ή σύγκριση εξοπλισμού. Τα δύο αυτά σημεία είναι κατά σειρά προτεραιότητας: - Η παρέμβαση του παίκτη/δημιουργού. Και με αυτό εννοώ, όχι μόνο την παικτική δεινότητα αλλά και το ύφος, το στυλ, το είδος, το feeling, ο τρόπος που ακουμπάει τις χορδές με την πένα, αν χρησιμοποιεί δάκτυλα (τα δύο τελευταία για τους κιθαρίστες εν προκειμένω) η μίξη του κλιπ κλπ. κλπ. κλπ. - Ο εξοπλισμός που χρησιμοποιήθηκε για την ηχογράφηση όπως, μικρόφωνα (είδος μικροφώνων, τοποθέτηση), προενισχυτές, audio interface αλλά φυσικά και το σε τι χώρο έγινε η ηχογράφηση και τα διάφορα χωροταξικά που ακολουθούν. Θεωρώ τα δύο ανωτέρω τόσο σαρωτικά, όσον αφορά το αποτέλεσμα, που τα ενδιάμεσα στάδια (τα οποία αποτελούν και το ζητούμενο δηλαδή) κατά τη γνώμη μου πάνε περίπατο ακόμη κι αν το κλιπ δεν είναι παρά ένα απλό γρατζούνισμα ακόρντων καρφί σε έναν ενισχυτή ή ένα μόντελινγκ εφέ. Μια ιδέα περί τίνος πρόκειται την παίρνεις. Αλλά σοβαρή αξιολόγηση από μια ιδέα δε γίνεται.

Ξαναπαραθέτω: Αν έχω καταλάβει λάθος, δε φταίω εγώ.

Αγαπητέ τρόλεϋ, δε συνηθίζω να γράφω χωρίς να έχω διαβάσει. Ακόμη κι αν έχεις απόλυτη εμπιστοσύνη στο ακουστικό σου κριτήριο, λίγη προσοχή δε βλάπτει.