Jazzjoker

Ευχαριστώ για τις ευχές παιδιά. Ηλία, μου αρέσει ο blues τρόπος χρονολόγησης. Θα τον κρατήσω για την υπογραφή μου ;D

Είδες τι παθαίνεις αν βάλεις τη λέξη μπλουζ στον τίτλο; Μπουκάρουν κάτι μαύροι και σου κάνουν σκληρή κριτική ;D Το σόλο των πλήκτρων πλησιάζει περισσότερο στο ύφος και είναι ωραιότατο. Η lead κιθάρα ακούγεται μια χαρά επίσης όταν δεν προσπαθείς να το μπλουζίσεις. Ειδικά στο πρώτο κόρους και πριν το μπρέικ. που μάλλον το προσπαθείς, ακούγεται σα να θέλει η τέλε να σε πάει στα γνωστά σου μελωδικά δωρικά μονοπάτια κι εσύ να της λες "όχι, θα παίξεις μπλουζ θες δε θες" ;D

Χάιπερπάνε, πιο πολύ από σένα έχω ακούσει Satriani παρά από ορίτζιναλ εκτελέσεις ;D Απ' ό,τι φαίνεται κι από τους γνώστες, τον εκπροσωπείς επάξια. Εγώ απλώς απολαμβάνω τα ωραία licks.

Κι εμένα μου άρεσε. Δείχνει ότι η δημιουργικότητα δεν κολλάει στον εξοπλισμό (βέβαια η fender fender κι ας είναι και ΜΙΤΖ). Ποιος θα το φανταζόταν ότι τα μισά είναι samples... Το είδος είναι swamp ζεϊμπέκικο νομίζω. Τι μου θύμισες τώρα. Χάλια. Κι έκλεισα και τα 35 σήμερα :(.

Τι κιθάρα χρειάζομαι για να μπω στην κλίκα; Υπάρχουν περιορισμοί σωματικών διαστάσεων; (αν όχι θα έπρεπε)

Ναι ρε παιδί μου. Το ίδιο πράγμα λέμε.

Πολύ ωραίος ήχος πραγματικά. Η κιθάρα είμαι warmoth partcaster με μαγνήτες lollar απ' ό,τι διάβασα και παίζει σ' έναν dr. z ενισχυτή. Ωραία κι η "σκηνοθεσία" των βιντέων.

Η Avril πάντως είναι σαφώς πιο χοτ.

Δεν πειράζει. Αρκεί που είναι γυναίκα που προτιμάει αντί για roses, rosewood.

Από τη στιγμή που αυτά τα κομμάτια απευθύνονται σε ένα μάλλον ευρύ κοινό που τα βαριέται τα σόλα, θα έλεγα δεν κολλάει. Προσωπικά, σόλο κιθάρα μου αρέσει να ακούω σε κομμάτια με τζάζικη αρμονία και γκρουβαριστό μπιτ (μιλώντας πάντα για το ευρύτερο είδος). Αλλά και πάλι, όχι πολλά μέτρα. Όπως ανέφερα και πριν, αν το κομμάτι έχει εμπορικό σκοπό (που κατά τη γνώμη μου θα έπρεπε να έχει) αυτό που θέλεις είναι easy listening, ευκολόπεπτο αλλά και ωραία φωνή/μελωδία μαζί. Νομίζω ότι το έχετε πετύχει αν φύγει το σόλο της κιθάρας ως έχει. Εναλλακτικά θα μπορούσε να αντικατασταθεί (λέω τώρα μια ιδέα) με μια κιθάρα με μπόλικο delay η οποία να παίζει κάτι μεταξύ αρμονίας και μελωδίας για κανά 8άμετρο. Εν ολίγοις θα έμενα μακριά από αυτοσχεδιασμούς.

Είναι πολύ ωραίο. Καλοκαιρινό, δροσερό, μελαγχολικό. Η παρατήρηση που έχω είναι η εξής: Το κομμάτι το ακούω εμπορικό με την έννοια ότι θα μπορούσε να παιχτεί άνετα σε καλοκαιρινά lounge μπαράκια (με ένα χορευτικό ριμίξ, άνετα και σε κλαμπ). Υπό αυτό το πρίσμα (και μόνο) το σόλο της κιθάρας είναι αχρείαστο και δημιουργεί κοιλιά και αυξημένη διάρκεια, στοιχεία που είναι μείον για το είδος. Αν ο σκοπός σας είναι μη εμπορικός, η παρατήρηση δεν ισχύει. Έδιτ: στο 1:26 έχει μια αρκετά εμφανή παραφωνίτσα της τραγουδίστριας που θέλει σιάξιμο.

Είπα να αρχίσω να γράφω βλακείες αλλά παραείναι καλό. Το γουστάρω πάρα πολύ (το είχα ξανακούσει στο myspace σου που το είχες κάποια στιγμή και ξενέρωσα που το έβγαλες). Η κιθάρα είναι τρελή και μου αρέσει και εκεί που τα χώνεις δίχως αύριο. Αν μπορώ να κάνω κάποια παρατήρηση, είναι σε σχέση με τη φωνή την οποία προσωπικά θα ήθελα mellow με ξεσπάσματα σε σημεία και όχι full rock όπως είναι τώρα. Δεν είχα καμία αμφιβολία ότι και το blues το σκίζεις. Υ.Γ. Η κιθάρα είναι τέλε; Είναι καμιά πανάκριβη βίντατζ ρέλικ; (να την έχει κατουρήσει ο Άλμπερτ Κόλλινς και τέτοια) γιατί σκέφτομαι να μην αγοράσω καμιά τέτοια τελευταίως.

Γεια σου ρε Γιώργο! Περί του πρώτου βιντέου ο λόγος. Πριν από ολίγες μέρες, στο θρεντ περί ντυσίματος και σκηνικής παρουσίας, έγραφα: Nightmusic λοιπόν. Τι σου είναι το noiz :o

Μουσικά μου άρεσε πολύ μέχρι το 2:20. Το θέμα που ξεκινάει από εκεί και μετά, δε μου κολλάει με το ύφος του προηγούμενου (το οποίο είναι πρωτότυπο και ξεφεύγει από τις κλασσικές νόρμες του είδους) και ενώ αρχικά θα το έλεγα ορχηστρικό κομμάτι, αποκτάει στυλ μεταλοϊνστρουμένταλ (θυμίζει και Iron Maiden αρκετά μάλιστα). Για κάποιους βέβαια αυτό μπορεί να είναι καλό. Όσον αφορά τη μίξη, συμφωνώ με τον mick είδικά όσον αφορά την ένταση της lead κιθάρας.

Προσθέτω κι εγώ την εμπειρία μου επί του θέματος. Όταν είχα πρωτοεγγραφεί στο φόρουμ, υπήρχαν σχόλια και άνθρωποι που με ενοχλούσαν. Όταν όμως γνώρισα από κοντά τους περισσότερους από αυτούς είδα ότι: υπάρχει ένα διάχυτο και πολύ ωραίο κλίμα χαβαλέ και παρεϊστικης κοροϊδίας (σα να είμαστε στο σχολείο ένα πράμα). Οι δε άνθρωποι που πρωτοστατούν σε αυτό το ύφος, το κάνουν και από κοντά ξεκινώντας από τον εαυτό τους. Τελικά, όλοι κάνουν πλάκα με όλους και η παρέα περνάει καλά. Όλο αυτό το κλίμα, είναι δυστυχώς σχεδόν αδύνατο να περάσει στο γραπτό λόγο (δεν έχεις τις φάτσες μπροστά σου να βλέπεις το ύφος), με αποτέλεσμα, πολλές φορές να παρεξηγείται.

Χάιπερπανε και Σάμυ σας ευχαριστώ. Έχει πλάκα πώς, πολλές φορές, κομμάτια σου θυμίζουν μουσικές που δεν αποτελούν επιρροή του συνθέτη. Santana ακούω περιστασιακώς, μου αρέσει αλλά δεν είμαι και φαν. Steely Dan ζήτημα είναι αν έχω ακούσει 2 κομμάτια όλα κι όλα.

Και παιχταράς και συνθέτης. Άσε που θεωρώ πολύ ελπιδοφόρο το γεγονός ότι υπάρχει ο Mayer στα ποπ τσαρτς. Τουλάχιστον ακούει και λίγο καλό στίχο και έξυπνη μουσική (και μπλουζ κιθάρα βέβαια ;D) η μάζα. Τον πάω με τα χίλια.

Παιδιά ευχαριστώ για τα σχόλια και τις παρατηρήσεις, οι οποίες καταγράφονται και λαμβάνονται πάντα υπόψιν.

Ή αλλιώς τι κάνω Σαββατιάτικα αντί να είμαι για μπάνιο. ενξού (enjoy) Down_with_it.mp3

Δε θα ακούγονται όλες και πάνω από όλα τα ακόρντα καλά. Θα το βρεις με την εξάσκηση, πού και πότε να παίζεις τι. Θεωρητικά δεν έχει νόημα να σου εξηγήσω αλλά ούτε είναι και θεμιτό νομίζω. Καλό θα ήταν να ξεκινήσεις να "μεταφράζεις" φράσεις της κιθάρας (αν είσαι κιθαρίστας). Καλύτερο ακόμα θα ήταν να ακούσεις τι παίζουν blues φυσαρμονικίστες και να προσπαθήσεις να βγάλεις φράσεις τους. Αν βάλεις στο youtube "blues harmonica" θα βρεις εκατοντάδες βίντεο με tutorials και παιξίματα.

Ξεκίνα με G ματζόρε blues. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σε άλλες blues τονικότητες αλλά αλλάζουν οι θέσεις των φράσεων και η τεχνική οπότε άστο για αργότερα προς το παρόν. Επίσης, μια C blues harp μπορεί να χρησιμοποιηθεί άνετα και σε ένα C ματζόρε κομμάτι.

Τρίτη τρύπα, ρούφηγμα με σήκωμα. Δεν το κάνω επίτηδες ;D

Δεν παίζεις G blues scale. Παίζεις G major pentatonic + κάποιες από την G minor pentatonic ουσιαστικά. Edit: Βέβαια, με τα "σηκώματα" μπορείς να πιάσεις κι άλλες νότες (πχ Db, Bb).

H C blues φυσαρμόνικα περιέχει την C ματζόρε κλίμακα και όχι την C blues scale. Ως εκ τούτου περιέχει τη μεγάλη και όχι τη μικρή έβδομη του C. Χρησιμοποιείται δε σε blues από G.

Το έχεις ενεργοποιήσει και στο αντίστοιχο κανάλι του daw;