Jazzjoker

Πολύ ωραίο και ειλικρινές κομμάτι. Αναδίδει μια ηρεμία και μια απλότητα κατασταλαγμένου ανθρώπου που δεν έχει ανάγκη για φανφάρες. Το βίντεο θα το προτιμούσα με την κάμερα εντελώς στατική.

Καταρχήν μπράβο για την επιλογή του κομματιού. Ωραία το έχεις στήσει ενορχηστρωτικά και μου άρεσε και το σόλο της κιθάρας με τον ήχο του. Δε μου άρεσε όμως το πιο σημαντικό, η φωνή. Τραγουδάς μέσα από τα δόντια σου και φαίνεται να το φοβάσαι. Ως αποτέλεσμα η ερμηνεία είναι ασθενική και πρασινίζει σε κάποια σημεία. Συμφωνώ επίσης με αυτό που λέει κι ο Ray περί reverb. Παραήταν dry τα φωνητικά. Καλησπέρα.

Λάκη, να ακούσουμε πρώτα και το original mix πριν προτιμήσουμε το club mix; ;D Κάτι μου λέει ότι θα ενθουσιαζόσουν ακόμη περισσότερο.

Είναι τρελή καρέκλα λέμε! Θα συμφωνήσω για τον ντράμερ ότι είναι εκτός κλίματος, θέλει να το πάει σε ντανς αλλά οι υπόλοιποι είναι μαύροι. Με μια μικρή αλλαγή στην ενορχήστρωση θα μπορούσε να γίνει υπέργκρουβο.

Βρίσκω ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ενορχηστρωτική ιδέα την οπερετική φωνή στο βάθος, στις πρώτες στροφές. Και μόνο για αυτήν μου αρέσει. Η ενορχήστρωση γενικότερα μου άρεσε. Κατά τ' άλλα οι στίχοι σου είναι προφανώς πολύ προσωπικοί πλην όμως δίνουν σε σημεία την εντύπωση ότι κάτι σημαντικό υπάρχει. Η μελωδία της φωνής βέβαια είναι μάλλον πολύ ποπ για να λέει αυτά που λέει. Δεν ξέρω αν το έκανες εσκεμμένα αλλά δε μου κολλάει. Φοβερή η φωνή στο βάθος, στις πρώτες στροφές. Μακάρι να την έβαζες κι άλλο.

Μπα. Part of the show είναι κι αυτό. Ο κύριος Waits έφτιαχνε με ιδιαίτερη προσοχή την εικόνα του, ειδικά εκείνη την εποχή. Ότι έπινε σα νεροφίδα πάντως ναι, αλλά όχι στα live και στις συνεντεύξεις. Βέβαια, για έναν άνθρωπο έχει παραδεχτεί ότι έπινε περισσότερο από εκείνον, αφού κάνανε μια συνεργασία και γράψανε μαζί ένα από τα ωραιότερα τραγούδια όλων των εποχών.

Σπουδαίος ηθοποιός, μεγάλη η προσφορά, μεγάλη κι απώλεια. Προσωπικά, εκτός από το άφθονο γέλιο που μου πρόσφερε, κρατώ την ταπεινότητα, τη διακριτικότητα και το γεγονός ότι αποφάσισε να μείνει μακριά από τη δημοσιότητα και να μιλά μόνο πάνω στη σκηνή εν αντιθέσει με την πλειοψηφία των συναδέλφων του.

Δεν έχει σημασία. Ο Johnson είναι πιο ωραίος άντρας.

Ότι είναι σοβαρός παιχταράς ο Verheyen το ξέρουμε. Το κομμάτι (όπως και άλλα δικά του που έχω ακούσει) μου δίνει την εντύπωση ότι είναι υπερβολικά τεχνικό χωρίς λόγο και όλο αυτό εις βάρος του τελικού αποτελέσματος. Με τον Johnson πάντως δε θα τον συνέκρινα με τίποτα. Κατά την άποψή μου, εντελώς διαφορετικά μουσικά μεγέθη.

Παιδιά σας ευχαριστώ όλους για τα σχόλια και τις παρατηρήσεις. Όσον αφορά τη φωνή, φανταστείτε ότι το καποτάστο κατέβηκε πολλά τάστα μέχρι να είμαι σχετικά άνετος καθότι αρχικά, το είχα γράψει με ανοιχτές χορδές. Δεν το πήγα παρακάτω γιατί δε μου άρεσε πια ο ήχος της κιθάρας. @Ray: Όχι δεν έχω ακούσει. Thanks για την πρόταση.

Είσαι lounge rock, τέλος! Πρόταση για το επόμενο βίντεο: σεκάνς από σφουγγάρισμα με γυαλιά ηλίου και dry martini στο βάθος. Μου άρεσε :)

Αυτό το αναφέρεις ως δεδομένο ενώ μάλλον υπάρχουν πολλές διαφωνίες...

Ηλεκτρακουστική με τα χίλια. Μ' ένα σμπάρο, δυο τρυγόνια. Επίσης, τα σύκα σύκα κι η σκάφη σκάφη, από Μάη καλοκαίρι κι από Αύγουστο χειμώνα, να σε κάψω Γιάννη μου να σ' αλείψω λάδι, ψηλός ψηλός καλόγερος και κόκαλα δεν έχει τι είναι;

Ωραιότατα παιγμένο και ο ήχος επίσης. (Εμένα γιατί μου ακούγονται χάλια όλα τα presets του Guitar Rig 4 και το έχω παροπλίσει;)

Εξαιρετικό το βρίσκω. Καλύτερο από το προηγούμενο και πολύ καλύτερο από άλλα αντίστοιχα (και "μεγαλύτερα") που έχω δει. Πολύ ωραία δουλειά.

Παιδιά, θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι τα παραδείγματα που αναφέρατε δεν έχουν να κάνουν με σπουδαγμένους ή μη μουσικούς αλλά με κολλημένους ανθρώπους, ανεξαρτήτως εκπαίδευσης.

Γράφτηκε και παραπάνω νομίζω αλλά το λέω κι εγώ. Αν είσαι άνθρωπος που η γνώση μπορεί να σε περιορίσει και να σου κόψει το potential, τότε θεωρώ σίγουρο ότι και χωρίς γνώση, δε θα έκανες και πολλά. Για την ακρίβεια, όλοι οι σπουδαγμένοι πρωτοπόροι χρησιμοποίησαν τη γνώση ως εφαλτήριο καθότι είναι γνωστό φετίχ των μουσικών (και όχι μόνο) να σπάνε τους θεωρητικούς κανόνες. Πιο εύκολα δε τους σπας αν τους γνωρίζεις καλά λέω εγώ.

Αυτό που μπορώ να προσθέσω εγώ δεν είναι κάποιος συγκεκριμένος μουσικός αλλά ένας δίσκος με εκπληκτικά τραγούδια και εξαιρετική ενορχήστρωση στις ακουστικές κιθάρες. Μιλάω για "Τα Μπαράκια", τον πρώτο δίσκο του Βαγγέλη Γερμανού με τον ίδιο και το Θανάση Μπίκο στις κιθάρες. Και ένα δείγμα:

Παιδιά μην μπερδεύετε τον άνθρωπο αν δεν είστε σίγουροι για αυτά που γράφετε. Το κείμενο που παραθέτεις αναφέρεται στην audition που θα περάσεις προκειμένου να διεκδικήσεις υποτροφία και όχι για admittance στη σχολή.

Αυτό δεν ισχύει. Το Berklee είναι μια ιδιωτική σχολή. Αν διαθέτεις τα χρήματα να πληρώσεις τα (ακριβά) δίδακτρα, μια χαρά σε παίρνουν κι ας είναι το επίπεδό σου μέτριο ή χαμηλό. Αυτό που είναι δύσκολο είναι να πάρεις full υποτροφία ή έστω μια μεγάλη υποτροφία που να καλύπτει αρκετό μέρος των διδάκτρων. Ο Νάκας είναι ένα ωδείο με πολύ καλό τμήμα μοντέρνας κιθάρας (όσο ήταν διευθυντής ο Μπαλταζάνης τουλάχιστον, τώρα δεν έχω εικόνα) αλλά ουδεμία σχέση έχει, ως μέγεθος σχολής και με ό,τι αυτό συνεπάγεται, με το Berklee. Η άποψή μου όσον αφορά την πρώτη σου ερώτηση είναι να περιμένεις 1-2 χρόνια κάνοντας παράλληλα μαθήματα είτε σε ωδείο είτε στο σπίτι και μετά να πάρεις την τελική σου απόφαση. Αν παρ' όλα αυτά είσαι ήδη απολύτως σίγουρος ότι θέλεις να σπουδάσεις μουσική και ξέρεις ότι το Berklee σου κάνει (ξεκοκάλισε το site τους και στείλε και κανά email να πεις ότι ενδιαφέρεσαι και ρώτα τους συγκεκριμένα πράγματα. Ουδείς από εμάς θα στα πει καλύτερα) και διαθέτεις τα λεφτά για τα δίδακτρα και τη ζωή στις ΗΠΑ τότε καλό ταξίδι και καλή επιτυχία.

Και τι σε κάνει να πιστεύεις ότι ο μη αυτοδίδακτος δεν την έχει αυτή την ελευθερία; Σε κάθε περίπτωση, δεν είναι αυτό το θέμα του θρεντ ούτως ή άλλως.

Η προσωπική μου άποψη είναι ότι σήμερα είναι πολύ πιο δύσκολα τα πράγματα αλλά αυτό είναι ανεξάρτητο του αν ένας μουσικός είναι σπουδαγμένος ή όχι. Όταν ο Hendrix άλλαξε για πάντα το πώς παίζεται και αντιμετωπίζεται η ηλεκτρική κιθάρα ήταν η δεκαετία του 60. Το όργανο ήταν μόλις 20 ετών (υπήρχαν άραγε δάσκαλοι "ηλεκτρικής κιθάρας" τότε;). Από τότε και μέχρι σήμερα, δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες, ηλεκτρικοί κιθαρίστες (αυτοδίδακτοι και μη), έχουν γίνει πρωτοπόροι και έχουν προσθέσει νέα στοιχεία στην αντιμετώπιση του παιξίματος της ηλεκτρικής κιθάρας. Είναι λογικό ότι οι δυνατότητες σιγά σιγά εξαντλούνται. Όσον αφορά τους αυτοδίδακτους μουσικούς και το στίγμα που άφησαν, δε νομίζω ότι σε αριθμούς ήταν περισσότεροι από τους σπουδασμένους. Απλώς το να είσαι αυτοδίδακτος και μεγάλος είναι είδηση και προκαλεί θαυμασμό από μόνο του. Ακριβώς όπως ένα φυσικό ταλέντο στη ζωγραφική π.χ. ενός ανθρώπου που δε διδάχτηκε ποτέ σχέδιο και έγινε μεγάλος ζωγράφος. Είναι στοιχείο που εντυπωσιάζει όπως και να το κάνουμε.

Δε σας άρεσε ε; (+ shameless bump ::))

Παιδιά σας ευχαριστώ. Ανεβάζω και μια ενορχηστρωμένη βερσιόν από ένα φίλο που έκανε εξαιρετική δουλειά πάνω στο κομμάτι. The_Family_Song_orchestrated.mp3

Ένα καινούριο κομματάκι. Επίκειται νέα ηχογράφηση γιατί η φωνή θέλει βελτίωση και ξεχνάω και τους στίχους σε ένα σημείο αλλά αυτή την εβδομάδα δεν έχω χρόνο με τίποτα. Σας παραθέτω και τους στίχους για όποιον θέλει να διαβάσει. The Family Song He’s standing naked in a room that’s filled with hats no one told him to bring his own. Like a father like a son fishing for hearts some have swam and some have flown some have flown. (chorus) Everyday they just throw their clothes away and everyday they pay the price they have to pay for love is tearing them apart. She’s standing naked in a room that’s filled with shoes she’s sad she hasn’t worn her own. Like a mother like a daughter when she’s young a sun that’s promised but never shown. (chorus) He’s in the middle of a trip to distant space and those are happy times indeed. They’re born as stars but it’s the suns that take their place like sons when fathers are in need are in need. (chorus) She’s in the middle of vacation by the sea those lights are blinding when you’re down. She’s gathered shells and kept them safe and sound for me like mothers do when daughters frown when daughters frown. (chorus) The_Family_Song.mp3