Jazzjoker

Λοιπόν. Αρχικά έπεσε το μάτι μου στον τίτλο που τον βρίσκω καταπληκτικό, ειδικά αφού διάβασα τα περί του θέματος της αναμονής. Το πρώτο (μη) μέρος/εισαγωγή μου έδωσε μια εικόνα rewind. Σα να γυρνάει ο χρόνος ανάποδα. Το δεύτερο (μη) μέρος είναι ένα τεράστιο παραμορφωμένο ρολόι που μετράει τα δευτερόλεπτα βασανιστικά και νομοτελειακά. Μου άρεσε πάρα πολύ και σαν κομμάτι από μόνο του και σαν υλοποίηση της ιδέας της αναμονής και του (μη) χώρου.

Είναι ωραιότατο για hip hop. Χωρίς φωνητικά, δυστυχώς, είναι πολύ άδειο και επαναλαμβανόμενο. Επίσης χρειάζεσαι πιο "παρόν" μπάσο για τέτοιο είδος.

Ασυζητητί μεγάλοι κιθαρίστες και οι δύο. Θεωρώ όμως ότι η ταχύτητα που επέλεξαν να παίξουν το συμπαθέστατο flinstones theme ήταν ατυχής. Κανείς από τους δύο δεν αισθάνεται άνετα και ειδικά ο Kessel δε σταυρώνει και πολλές κανονικές νότες στο σόλο του.

Ανεβάζω κι ένα δικό μου take με μπόλικα λαθάκια. funk-o-jam-jazzjoker.mp3

Κάνω ένα bump γιατί και τα παιδιά που ανέβασαν ήδη έπαιξαν ωραία πράγματα αλλά και γιατί το πρότζεκτ είναι πολύ ενδιαφέρον και πρέπει να προχωρήσει νομίζω.

θυμήθηκα τον τρομερό Johnny Winter που είχα να ακούσω καιρό και είχα ξεχάσει πόσο πολύ μ' αρέσει. Πάρτε ένα heavy acoustic blues Τζόνι στάιλ :)

Γιατί λυπάσαι; Πολύ ωραίο είναι. Εγώ προσπαθώ να το παίξω με φράσεις σε 16α κυρίως και προς το παρόν δε μου βγαίνει καλό. Σε κάθε περίπτωση είναι καλή ρυθμική μελέτη.

Ποτέ δε συμβουλεύομαι άλλους όταν θέλω να αγοράσω κιθάρα ή ενισχυτή. Εκτός απ' το ότι προτιμώ να διαλέγω μόνος μου, δε μου αρέσει να βλέπω ανθρώπους να δέρνονται

kguitar ωραιότατος καθώς και στο άλλο backing που άκουσα τώρα. Για να ακούσουμε κι άλλες συμμετοχές.

Παίξε εσύ κι άμα το χαλάσεις θα στο πούμε εμείς ;D

Προσωπικώς δεν έχω παίξει ποτέ με τέτοια όργανα. Οπότε δεν έχω άποψη για το αν αξίζουν ή όχι τα λεφτά τους. Αυτό που ξέρω όμως είναι ότι διαθέτω 2 κιθάρες 15ετίας τις οποίες έχω προσαρμόσει ακριβώς στις ηχητικές/παικτικές απαιτήσεις μου και δεν τις αλλάζω με ΤΙΠΟΤΑ. Άσε που τις βλέπω να γερνάνε όμορφα στα χέρια μου με τα πρώτα σημάδια φυσικού relicing (δεν το επιδιώκω καθόλου) το οποίο έχει προέλθει αποκλειστικά από μένα. Υ.Γ. Και περιέχουν και όλο το mojo του σύμπαντος για μένα :)

Έφτιαξα ένα backing φανκοδεκάμετρο με ντραμς-μπάσο-κιθάρα για ρυθμική προπόνηση στα σόλο. Σας το παραδίδω και όποιος έχει όρεξη ανεβάζει το take του. Το bt είναι 4 λεπτά και δεν έχω κάνει fade out. Κάντε τα κουμάντα σας κατά το δοκούν. funk-o-jam.mp3

Ωραίοι είστε και ωραίο το κομμάτι σας. Πες μόνο του EZ drummer να παίζει και κανένα μπρέικ πού και πού :)

Κώστα συμφωνώ σε πολλά από αυτά που λες. Το γεγονός ότι οι περισσότεροι μύθοι του blues δεν ήξεραν νότες και θεωρία οφείλεται μάλλον στο γεγονός ότι δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να σπουδάσουν (άσε που στην εποχή τους δε διδασκόταν το blues σε κανένα σχολείο) και όταν αναγνωρίστηκαν, δεν είχαν πια λόγο. Άσε που οι περισσότεροι δούλευαν από πολύ μικρή ηλικία για να βγάλουν τα προς το ζην. Από εκεί και πέρα, το blues έχει την ιδιομορφία να είναι μια "εύκολη" πρακτικά μουσική και εξηγούμαι. Είναι απλούστατη αρμονικά και μελωδικά μπορείς να παίζεις αποκλειστικά 5 μόνο νότες πάνω σε όλα τα ακκόρντα. Τι 5 δηλαδή, αν το 'χεις και με 2 μόνο σολάρεις. Βέβαια: αυτό ακριβώς. Η μυθολογία που ακολούθησε το blues συνοδεύτηκε από μερικές, κατά την άποψή μου, τραγικές παρεξηγήσεις. Μια από αυτές είναι ότι αν μάθεις μουσική θεωρία και νότες, σκοτώνεις το blues μέσα σου. Επίσης όλα αυτά τα περί παρακμιακών καταστάσεων, αλκοολισμού, κατάθλιψης, φυλακής, 5-6 πακέτα τη μέρα, γκόμενες που σε έφτυσαν και σου διέλυσαν τα σωθικά κλπ. Για να κάνεις καλά οτιδήποτε απαιτεί πάθος και συναίσθημα, πρέπει να σε τρώει ένα σαράκι. Είτε παίζεις blues, είτε φτιάχνεις χειροποίητα έπιπλα. Το από πού μπορεί να προέλθει το σαράκι αυτό, είναι υπόθεση των ψυχαναλυτών και όχι του blues.

Και φυσικά ούτε ο Knopfler ούτε ο SRV είχαν ποτέ texas specials στις αντίστοιχες original κιθάρες τους. Έχω ακούσει μόνο τους cs '69 που φοράει η classic player 60's και μου είχαν φανεί εξαιρετικοί.

Είχα κατά καιρούς και τα 2 σετ. Μικρή σχέση έχουν ηχητικά. Ουσιαστικά μόνο όσον αφορά το high output. Από εκεί και πέρα οι tex-mex, κατά την άποψή μου, είναι οι πιο αδιάφοροι ηχητικά μαγνήτες που βγάζει η fender. Οι texas specials είναι ωραιότατοι αλλά το όνομα και η περιγραφή τους είναι παραπλανητικά καθώς όλοι σκέφτονται αμέσως srv ήχο, κάτι που δεν ισχύει σε καμία περίπτωση.

Δε νομίζω ότι ισχύει αυτό. Αρκετά διαφορετικοί μαγνήτες.

52 χρόνια μετά, με τα ίδια όργανα παίζουμε. Εύχομαι για τουλάχιστον άλλα 152. Α και μη βάλει κανένας κανά σύγχρονο factory tour και ξενερώσουμε...

Ο στυλός.

Thank you kguitar και Νέστωρ. Το "έξω" που λέτε, ο Νέστορας κι εσύ, δεν είναι ουσιαστικά εκτός αρμονίας (εκτός κι αν εννοείτε 2 εμφανέστατες πράσινες που ακούγονται στο take μου ;D) αλλά νότες παιγμένες με "λογική" άλλης αρμονίας. Π.χ. σε κάποιο σημείο του dorian section παίζω e minor pentatonic, οι νότες της οποίας είναι κανονικότατα στην αρμονία, το αποτέλεσμα όμως ακούγεται μέσα/έξω. Όσον αφορά τα γρήγορα περάσματα που λες, δε θέλω να δικαιολογούμαι για την μέτρια τεχνική μου αλλά και το γεγονός ότι πολύ πρόσφατα η τέλε μου φόρεσε εντεκάρες και το action πήρε την ανιούσα, δε διευκολύνουν την κατάσταση. Ευελπιστώ ότι θα μπορώ να παίζω αξιοπρεπώς και διατονικά μετά από προπόνηση. Πάντως κι εμένα του Longshadow μου αρέσει περισσότερο. :-X

Με αυτό δε θα μπορούσα να διαφωνήσω περισσότερο. Επίσης θεωρώ ότι καλό θα είναι, σε τέτοιες βαρυσήμαντες δηλώσεις που προφανώς αποτελούν προσωπική άποψη του γράφοντος, να τονίζεται ότι πρόκειται για προσωπική άποψη. Χτυπάει άσχημα. Επίσης να πω ότι, κατά την άποψή μου, το συναισθηματικό υπόβαθρο (πες το όπως θες) για να παίξεις καλά blues είτε το έχεις είτε δεν το έχεις. Και αν το έχεις, δε θα σε κάνει το ωδείο να το χάσεις.

btw όποιος θέλει να μαθαίνει και ορθογραφία ενώ γράφει στο νόιζ ή σε οποιοδήποτε άλλο ελληνικό φόρουμ υπάρχει αυτό: https://addons.mozilla.org/en-US/firefox/addon/3439/

Προσπερνώ τα περί βιωσιμότητας μιας τέτοιας επένδυσης κλπ και απαντώ στο αρχικό ερώτημα: Έχω βρει κάποιους ανθρώπους/σχήματα (όλοι ερασιτέχνες, usigned και ακυκλοφόρητοι) στο myspace των οποίων η μουσική θεωρώ ότι πρέπει να ακουστεί. Θα μας έκανε καλό. Αν θέλετε λινκς, ευχαρίστως. Από εκεί και πέρα, δεν έχω ιδέα αν αυτοί οι άνθρωποι θέλουν/μπορούν. Αν είχα τη δυνατότητα, θα τους πλησιάζα και θα προσπαθούσα να τους πείσω. Βέβαια, σκέφτομαι και ακούω ως ακροατής και όχι επιχειρηματίας. Πιθανότατα θα φαλίριζα αλλά αν ήταν να την κάνω την επένδυση, εκεί θα πήγαινα. Υ.Γ. Θα προσέγγιζα αποκλειστικά σχήματα με original υλικό. Πιστεύω ότι οι διασκευές δεν έχουν καμία τύχη εκτός κι αν είσαι ήδη ο Santana.

Λοιπόν, αποφεύγω να σχολιάσω τον Νταλάρα, τον οποίο ο Νέστορας επικαλείται για πολλοστή φορά, μετά από ακρόαση κλιπ του Γιώργου ;D και προχωρώ σε μια διόρθωση. Το bt δεν είναι ξεκούρδιστο. Ξεκούρδιστα είναι τα αυτιά μου. Ξαναπιάνοντάς το μετά από ώρες με άλλη κιθάρα, δεν άκουσα τίποτα λάθος. Δοκίμασα όλες τις κιθάρες και μου ακούγεται μια χαρά. Προφανώς χρειάζομαι πού και πού ηχητική ξεκούραση αλλιώς πάω για intonation. Τεσπά. Έγραψα κι εγώ ένα take τελικώς. dorian_to_lydian_-_jazzjoker.mp3

Μ΄αρέσει. Θέλει όμως περισσότερη προσοχή στο timing του μπάσου. Είπαμε. Αυτά τα μαύρικα θέλουν rythm section που έχει καταπιεί το μετρονόμο.