schreivox

Μήπως η ντουλάπα έχει υγρασία;

Εμένα η πρόταση μου είναι να πάτε μόνο σε καλύτερους ενισχυτές κιθάρας. Κι αν προκύψει κάνα μικρόφωνο ή οτιδήποτε άλλο όπως drum machine / ηλεκτρονικά τύμπανα, χρησιμοποιήστε για αρχή τα ενισχυτάκια που έχετε ήδη. Δηλαδή μην επενδύετε σε εξοπλισμό που δεν καλείστε εσείς οι ίδιοι να παίξετε κι οποίος θα είναι εξορισμού ανεπαρκής για gig (ή καλύτερα θα είναι απλά επαρκής για καμιά μάζωξη σε φοιτητικό στέκι/ μπαράκι). Το στυλ που θέλετε να παίξετε θέλει καλές κιθάρες / δεν είναι καμιά ''εντεχνολαϊκή λαϊκοπανήγυρη'' να βγαίνει με μια κονσόλα. But that's only my opinion.

Επίσης, έχε υπόψη σου ότι για χορωδία θα χρειαστείτε πυκνωτικά μικρόφωνα.

Πάντως το maple στην ταστιέρα με το matching headstock εμένα μου θυμίζει ... πόδι που φοράει κάλτσα :P Μπρρρρ

Η κυρίως διαφορά κατ'εμέ στις δύο κιθάρες που παραθέτεις είναι η γέφυρα και το neck access . Επίσης στα 100 ευρώ διαφορά δεν καθαρίζεις εύκολα με θέμα μαγνητων. Πας σε low budget ή μεταχειρισμένα και πάλι αν.. Η charvel δικαιολογεί λίγο-λίγο τα εξτρα feature της μέχρι τα εκατό ευρώ και απ'τη στιγμή που δεν την συγκρίνουμε (από άποψη logο) με fender, αλλά με squier, υπερέχει ξεκάθαρα. Όπως υπερέχει και ως design.

Μόλις την είδα μου έσκασαν στο μυαλό σχέδια που έκανα πέρυσι για συνδυασμό tele με jaguar κι έπαθα πλάκα! Πολύ ωραίο χρώμα, από τα αγαπημένα μου. Ένα αρνητικό που έβλεπα σε custom-ιές είναι το συνδυασμό του tele επιλογέα με το jaguar tremolo , πράγμα που μου φαινόταν απαράδεκτο και χαίρομαι που η fender δεν την πάτησε σε αυτό το θέμα. Παρ'ότι όμως μου αρέσει η τακτοποίηση των knobs που έκαναν, θεωρώ ότι το έχασαν σε θέμα pickguard σε εκείνη τη μεριά.

Ακούγεται σαν θέμα του eq του ενισχυτή. Στη θέση σου θα έπαιζα με λιγότερο treble (όσο χαζό και να ακούγεται αυτό) ή με ένα equalizer να κόψω τη συγκεκριμένη συχνότητα. Δεν ακούγεται σαν θέμα κιθάρας εννοώ.. εκτός και αν η λύση είναι να παίξεις με καμιά les paul ;D Δεν ξέρω αν παίζει κάτι με τα ηλεκτρικά βέβαια

Νομίζω ότι, αν και θα σου βγει πιο ακριβά, αυτή είναι μια safe λύση. Δεν μπορείς με μια ακρόαση να καταλάβεις ποιο προτιμάς σε σειρά. Το δεύτερο πετάλι κατ'εμέ είναι αυτό που δίνει τη χροιά. Σε περίπτωση που είναι το fuzz πχ. και θες να το σπρώχνεις με το tubedreamer θα έχεις την τελική χροιά του red muck αλλά θα αναγκάζεσαι να ρίχνεις πολύ το gain του. Αν δεν βάλεις switch αλλαγής σειράς, βάλε το tubedreamer μετα απο κάποιο distortion γιατί αυτά μπορείς να τα μπουστάρεις με το treble booster. θα μπορούσε να πάει ως εξής : treble booster- red muck- tubedreamer- rattler. Ωστε να εχεις ανοιχτες πολλές εναλλαγές σε stacking.

Εγώ παρατήρησα ότι όλα τα σετ έχουν κάτι κοινό μεταξύ τους εκτός από το τελευταίο, το punchy. Αυτό το κοινό που έχουν θα το χαρακτήριζα 'σώμα' και έλλειψη shrill ψηλών. το τελευταίο σετ θα μπορούσε να είναι κι ένα σετ του seymour duncan με έξτρα πρίμες όμως και output.

Από τα καινούρια vox μόνο στο ac θα επένδυα. Το clean δεν μου φαίνεται να κάνει για πετάλια.

Η διαδικασία που αναφέρεις ανήκει εξολοκλήρου στον παραγωγό και αυτός μπορεί να είναι και ο καλλιτέχνης (χωρίς να είναι πάντα αυτό το καλύτερο βέβαια.. χρειάζεται κι ένα τρίτο αυτί.) Τώρα πιο τεχνικά.. Αν υπάρχουν κάποιες συνταγές στη μίξη πχ. στο eq , αυτό γίνεται για να αποτυπωθούν τα tracks των οργάνων και των φωνών όσο καλύτερα γίνεται. Από κει και πέρα το που θα τοποθετηθούν όσον αφορά το left-right ή το βάθος δεν είναι απαραίτητα μονόδρομος και σίγουρα υπάρχουν και διαφορετικές προσεγγίσεις. Υποθέτω, στην ιστορία της ηχοληψίας υπάρχουν παραδείγματα καινοτομιών που μετά όμως έκαναν σχολή. Όσον αφορά το mastering κι εκεί τα πράγματα ακολουθούν ένα παρόμοιο δρόμο. Ζητούμενο, νομίζω, είναι αυτό που γράφεις να μπορεί να ακούγεται το ίδιο σωστά από διαφορετικά μέσα. Αν το δούμε λοιπόν κι αυτό σαν μία τέχνη βλέπουμε ότι ακολουθεί κάποια παράδοση και δεν υπάρχει σαφής λόγος να γίνουν όλα αντισυμβατικά. Αυτό είναι κάτι που το κρίνει η ανάγκη. Όπως κι όταν υπάρχει υπερβολή σε by the book προσεγγίσεις το αποτέλεσμα τείνει να στερείται εμπνεύσεως αλλά, από την άλλη, υπάρχει το τεχνικό κομμάτι και οι όποιοι περιορισμοί της ηχογράφησης (μέτρια takes, κακά κουρδίσματα τυμπάνων, χαμηλό budget- χρόνος) που πρέπει να λαμβάνουμε υπ'όψιν. Οπότε ο συλλογισμός σου αναλόγως της περίπτωσης μπορεί να στέκει. Αν έπεσες σε κάποιον στενόμυαλο μιξερά πχ. μπορεί να μην σε καλύπτει η πρόταση του. Υπάρχει και το ενδεχόμενο όμως να μην ξέρεις που βρίσκεσαι και αυτά που σου λέει κάποιος να είναι η πιο ρεαλιστική προσέγγιση για να συνεχίσεις την διαδικασία της ηχογράφησης, μίξης κλπ. (όχι, εσύ- παράδειγμα φέρνω)

Inspiring gallery!

(Και τώρα ήρθε η ώρα για την πιο κλασική απάντηση στο νοιζ) Στη θέση σου θα κοίταγα αγγελίες. Έριξα μια ματιά στο smartnoiz και είδα ενδιαφέροντα πράγματα. Και dunlop (αυτό μάλλον είναι ο αρχικός ήχος που σου έκανε κλικ και σε αρπαγμένο κανάλι θα έχει κάποιο midrange), και κανα δυο crazy tube circuits (ειδικά το starlight από τα αγαπημένα μου fuzz-distortion) , Jam (εγώ παίζω με το red muck που είναι καταπληκτικό αλλά δεν έχει μεσαία), κάποιοι κλώνοι (maestro και Zvex νομίζω) και σε περίπτωση που θες απλά να πάρεις μια ιδέα χωρίς να ξοδευτείς, Boss (πιστεύω ότι με την πληθώρα ήχων του σε φέρνει πολύ κοντά σε αυτό που θες) και Behringer.

Κάποιες σκόρπιες ιδέες που μου'ρχονται Η μόνη λύση στο μυαλό μου είναι να γίνεσαι όσο καλύτερος γίνεται μουσικός ώστε να μπαίνεις σε καλύτερα σχήματα. Από κει και πέρα εννοείται το pr είναι πολύ μεγάλη υπόθεση. Το ξέρω είναι πολύ δύσκολο, αλλά μια μπάντα που δουλεύει σκληρά και έχει καλές ιδέες (θέλω να πιστεύω ότι) μπορεί να μαζέψει κόσμο (έστω με αργούς ρυθμούς). Ο κόσμος έρχεται πιο εύκολα να σε δει σε μαγαζί που το έχει σε κάποια υπόληψη κι όχι σε ένα τυχαίο μπαράκι, εκτός κι αν μιλάμε για ακουστικό gig δύο ατόμων- εκεί μπορεί και να κάτσει η φάση. Γενικά, είναι καλό να είσαι μέσα σε κάτι όπου σιγά-σιγά επενδύεις και παίρνεις πίσω κάποια θετικά.

Τώρα έπαιζα και με το Guyatone HD-3 (Hot drive) . Μπόλικα μεσαία, τρεις ρυθμίσεις για voicing και στο νεκ μαγνήτη παρατήρησα ότι έχει χροιά τελείως fuzzy , ( βέβαια κατα τα άλλα είναι ένα distortion με έντονα μεσαία). Με χαμηλά το gain για να μπουστάρεις νομίζω μπορείς να παίξεις με διάφορα πετάλια . Οπότε το καλύτερο είναι να τα δοκιμάσεις με τον ενισχυτή σου για να επιλέξεις αυτό που σου ταιριάζει καλύτερα.

Μια χαρά σαν ιδέα και γενικά ένα μεταχειρισμένο fuzzface ή big muff θα σου κάνει δουλειά. Μην πας για κάτι πολύ ακριβό μόνο γιατί σε τρανζιστοράτο μπορεί και να μην αξίζει. Επίσης, κάποια fuzz (όπως το red muck του Jam) έχουν έλειψη μεσαίων-mid scoop , οπότε έχε το υπόψη.

Με τις jj όταν άλλαξα τις stock στον ενισχυτή μου είδα σημαντική βελτίωση στον ήχο μου.

Καλά αυτός είναι ανώμαλος ;D

Πολύ καλή δουλειά, μπραβο! Ωραίο casing και γραφιστικά. Fuzzy overdrive με ωραίο midrange!

Σταυρώστε άφοβα >:D https://www.youtube.com/user/intheblues Εμένα αυτός. Ο κος Intheblues. παλιά όλα μου ακούγονταν πολύ trebly, ice-picky, ίδια, πολύ bluesy, δεν ξέρω τι μου φταιγε :P Φαντάζομαι αυτό το έχει φτιάξει πλέον. Μετά όμως άρχισα να παρατηρώ ότι όσο μεγαλώνει το κανάλι του δεν μου 'πάει' το πως επικοινωνεί την εικονα του και σαν στυλ. Θα τον δω μόνο αν ψαχνω κάτι συγκεκριμένο που τυγχαίνει να μην έχει reviews από άλλους. Κρίμα, γιατι παίζει ως επί των πλείστων με deluxe reverb που είναι κι η δικιά μου επιλογή ενισχυτή..

Νομίζω ''μετά'' τον Johan Segeborn δεν έχω ασχοληθεί άλλο με παίκτες -reviewers αλλά προτιμώ τους πιο θεωρητικούς όπως Philip McKnight μέχρι και Rick Beato (καλά εδώ βγήκα λίγο off-topic :laugh: )

Σε τελε μπορει και να δεχόμουνα 3+3 :'(

Εννοώ ότι θέλει και μια προσοχη στις τιμές της από μεριά της. Μέχρι τα 2500 ευρω για τα περισσότερα μοντέλα της καλά είναι . Από κει και πέρα κάτι πεντοχίλιαρα που είχα δει τις προάλλες με έκαναν να καταλάβω ότι δεν δουλεύει με ένα price range που να ευχαριστεί τους πελάτες της. Έχει πολλά φτηνά όργανα- πολύ πιο φτηνά απο fender usa- και πολύ ακριβά όργανα κι αυτό λειτουργεί ως 'ξενέρωμα' στο αγοραστικό της κοινό. Θα έπρεπε η γκάμα της να είναι μεγαλύτερη στο price range 1900-3100 και πολλά μοντέλα θα έπρεπε να παίζουν σε πιο στανταρ τιμες πχ. 2500 Δηλαδή , μπαινεις στο σαιτ της και βλέπεις 900, ακριβώς δίπλα 3999, μετά 1999 Αυτά με μια γρήγορη ματιά στις τιμές της δείχνουν τσαπατσουλιά και έλλειψη σχεδιασμού αλλά υπερκοστολόγηση του κάθε έξτρα feature μόνο και μόνο για να υπάρχει μια 'λογική κοστολόγησης' αλλά αυτό δεν φτάνει imho...

Φταίει το μανατζμεντ λογικα και το ότι βγάζει πολλά ακριβά μοντέλα ή καλύτερα πολλά μοντέλα από ένα σημείο και μετά κινούνται σε δυσθεώρητα ποσά. Είναι απορίας άξιο κιόλας το ότι ενώ πλέον δίνει μόνο σε μεγάλα καταστήματα το εμπόρευμα της (έχω καταλάβει λαθος;) - φαντάζομαι- για να είναι τόσο δαπανηρό για τα μικρά καταστήματα κάποιο έξτρα κόστος σημαίνει κι οπότε έξτρα κέρδος για την εταιρία. Λογικά, σφάλλω με αυτή τη σκέψη και μάλλον, τελικα, τα μεγάλα μαγαζιά είναι οι κερδισμένοι κι όχι η εταιρια απο αυτό.. Αλλά όπως είπε κι ο Σουπερφανκ άλλοι είναι οι λογοι του οικονομικού προβλήματος της Γκίμπσον. (Κι απ'την άλλη δεν έχω παρακολουθήσει το θέμα της γενικότερα.)

Τα θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένεια του, και στη διαδικτυακή οικογένεια εννοείται. Ήταν από τους παλιούς 'νοιζάδες' που σφράγισαν με την παρουσία τους το φόρουμ.