jonn

Για πρότεινε κανένα και σε μας που δεν θα πάρουμε Tonelab...Στείλε p.m. μην γ@@@σ**με με άσχετα το topic του ανθρώπου!!! Tα δύο άλλα αρνητικά τα είπαν οι χρήστες της Tonelab μόνοι τους και μαζί με την απαίτηση για ΑΠΟΛΥΤΗ ευελιξία στον ήχο την καθιστούν για μένα "λίγη"' date=' αν και δέχομαι ότι είναι super εύχρηστη!!! 8) Και όσο για τον ήχο της στα drive κλπ., δεν ταπεινώνει τίποτα και κανέναν. Ο καθένας έχει άλλη άποψη για τον ήχο και ψάχνει διαφορετικά πράγματα, επομένως ανάμεσα σε διαφορετικές, αλλά ποιοτικές λύσεις είναι αστείο να θέτουμε τέτοιες ταμπέλες!

Όσα λέει ο Superfunk έχουν μεγάλη βάση, αν και εγώ προσωπικά προτιμάω τα ξεχωριστά πετάλια μου από οποιοδήποτε combo unit. ¨Εχω πολλούς λόγους γι'α αυτό, απλά δεν είναι της παρούσης... Αν όμως εσύ δεν θέλεις να μπεις στην διαδικασία της διαρκούς αλλαγής settings και τα θέλεις όλα μαζεμένα, όρμα στην Tonelab SE χωρίς άλλη σκέψη... Είναι ότι καλύτερο στο είδος, και από τιμή είναι μόλις 45 ευρώ πιο ακριβή από την αμφιβόλου ποιότητας Zoom.

Όλα σχεδόν τα delay/reverbs που χρησιμοποιούμε σήμερα είναι ψηφιακά, επομένως έτσι κι αλλιώς στα time fx όλοι αλλοιώνουμε την αναλογική αλυσίδα εφφέ. Παρ'όλα αυτά, κι επειδή από όσα λες καταλαβαίνω ότι έχεις ήδη κάποια εφφέ σε ξεχωριστά πετάλια έχω να επισημάνω 2 πράγματα: 1. Η Zoom δεν ακολουθείται δυστυχώς από τη φήμη της φερέγγυας εταιρείας που παράγει μηχανήματα με πολλές δυνατότητες. Περιορίζεται σε απλοικές, ερασιτεχνικές και σχετικά ΦΘΗΝΕΣ λύσεις. 2. Όσον αφορά στην ευελιξία του ήχου σου, ένα ξεχωριστό πετάλι για delay και ένα για reverb είναι νομίζω πολύ καλύτερο, από ένα ενιαίο unit, που επί της ουσίας είναι απομίμηση της VOX Tonelab, και επειδή πρέπει μέσα στην τιμή της να χωρέσει όλων των ειδών τα fx, σίγουρα υπολείπεται ποιότητας για χάρη της ποσότητας. Με τα 450 ευρώ που κοστίζει αυτό το μηχάνημα, αγοράζεις δύο πολύ καλά πεταλάκια για τα εφφέ που χρειάζεσαι και...προσθέτεις και 1-2 ακόμα στο υπάρχον rig σου. Ελπίζω να βοήθησε η άποψή μου...

¶κουσα κι εγώ τα clips της κιθάρας Spimav_z και θα συμφωνήσω με τον Earendil...η κιθάρα ακούγεται ακριβώς όπως θα περίμενε κανείς και είναι θέμα χρόνου και συνήθειας να μάθεις να φέρνεις τους humbuckers στα μέτρα σου! :D

Για organs υπάρχει το B4 της Native Instruments που έχει πολλούς ήχους (hammond, vox, farfisa κλπ.) και για κλασσικά keyboards μ'άρεσαν αρκετά οι ήχοι του Lounge Lizard (rhodes, wurlitzer, clavinet κλπ.) Δεν θυμάμαι με ακρίβεια, αλλά νομίζω και τα δύο πακέτα είναι και DXi και VST... Για ακουστικό πιάνο έχω ακούσει απίστευτα θετικά σχόλια για ένα πακέτο της Steinberg νομίζω "Grand Piano", αλλά δεν το έχω ακούσει ο ίδιος ποτέ. Πέραν αυτού δεν έχω υπ'όψιν μου κάτι πολύ καλό σε software, βέβαια υπάρχουν πάρα πολλά που είναι απλώς καλά, δηλαδή έχουν ήχο που μέσα σε ένα mix δεν είναι "ψεύτικος" τόσο που να γίνεται άμεσα αντιληπτό από το μέσο αυτί.

Τώρα που διευκρινήσαμε ότι μιλάμε για bolt-on κιθάρες ας πω κι εγώ τη γνώμη μου. Θα ξεκινούσα με μια Ασιάτισσα (γεια σου σύντροφε Earendil..) και θα την τρέλαινα στα upgrades...μαγνήτες, hardware, καινούριο μπράτσο αν το κανονικό δεν με βόλευε... :D Αύτό σε ποια κατηγορία με βάζει ;;; Upgraded ή Partcaster...;;; Γιατί μια κιθάρα από την οποία μπορεί να κρατήσω τελικά μόνο ένα σώμα κι ένα pickguard δεν είναι ολίγον partcaster ;;; Θα ξεκίναγα πάντως με μια έτοιμη, ολόκληρη κιθάρα και αυτό για να προχωράω τις αλλαγές μία-μία όπου διαπιστώνω ελλείψεις ή προβλήματα.

Κι εγώ το Squier θα σου προτείνω man! Τίμιο, αξιόπιστο, σε μεγάλο βαθμό πιστεύω ότι θα έχεις τον καλύτερο ήχο μπάσσου, αυτόν ενός Jazz Bass, ακόμη και με τους stock μαγνήτες.

Και μου το έλεγε ο Μιχάλης να ξεπεράσω και τα mahogany solid body και την Epiphone Casino και να ορμήσω σε κανένα σκάφος Johnson... Στα καθαρά όπως την περίμενα...ζεστός, γλυκός ήχος..απλά super! :D Στα βρώμικα καλύτερη από ότι φανταζόμουνα το παραδέχομαι, αλλά δεν ενθουσιάστηκα (ίσως και επειδή γουστάρω πάρα πολύ τα βρώμικα της SG!), έχει πάντως και με το overdrive χαρακτήρα στον ήχο της... Βέβαια εγώ ψήνομαι για το μοντέλο που φαίνεται από κάτω, με το Bigsby Tremolo, αλλά νομίζω (αν βλέπω καλά στις φωτό...) ότι οι μαγνήτες είναι ίδιοι με αυτής του fleamail, επομένως ηχητικά δεν θα υπάρχουν διαφορές! Πάντως όλες οι γνώμες που έχω ακούσει συγκλίνουν στο ότι πρόκειται για όργανα που διαθέτουν και πολύ καλή ποιότητα κατασκευής για τα λεφτά τους, επομένως η αγορά από e-bay ή online store δεν εμπεριέχει μεγάλο ρίσκο, δεν χρειάζεται να ψάξεις την ΜΙΑ που θα βγει καλή. Το μόνο που θέλω ακόμα για να πειστώ 100% είναι να μπορέσω να πιάσω κάποια στα χέρια μου έστω και για 10 λεπτά... :wink:

Σύντροφε Ηλία...τώρα που ο μεγάλος και φωτισμένος ηγέτης αποφάσισε οι SG να παράγονται στην Κίνα θα είναι η ΜΟΝΑΔΙΚΗ λύση για να χτυπήσουμε το "κεφάλαιο" κατακέφαλα! :lol: :lol: Παράτα τις αμερικάνικες Fender δείγμα ιμπεριαλισμού και άκρατου καπιταλισμού και έλα μαζί μας... :lol: :lol:

Μιας και ανοίξαμε το θέμα ας κάνω κι εγώ μια ερώτηση... Χρησιμοποιώ για booster ακριβώς γι' αυτό το σκοπό (ανέβασμα στάθμης στα lead parts) ένα πεταλάκι overdrive με το gain χαμηλωμένο σχεδόν εντελώς (ε μερικές φορές το τσιμπάω μέχρι το "1" για να δώσω λίγο γρέζι στον lead ήχο... :D ). Αυτό το overdrive πεταλάκι -> booster που είναι καλύτερo να τοποθετηθεί μέσα στο chain ;;; Έχω δοκιμάσει να το βάλω στην αρχή μετά το wah/filter και πριν το distortion, αλλά επίσης και ακριβώς πριν τα delay/reverbs. Στην δεύτερη περίπτωση, αν και είναι κάπως ανορθόδοξη νομίζω, διότι όλο το modulation section προηγείται του booster, το αποτέλεσμα είναι καλύτερο. Βλέπω δηλαδή ότι είναι καλύτερο να boost-άρεις ένα σήμα με phaser π.χ. παρά να βάλεις phaser σ'ένα boost-αρισμένο σήμα όταν θέλεις να παίξεις ένα lead part.

ΕΝΟΡΧΗΣΤΡΩΣΗ είναι η απάντηση που ψάχνεις NemOOO. Εντάξει όχι σε επίπεδο συμφωνικής ορχήστρας, αλλά ενορχήστρωση. Τι θα παίζει το κάθε όργανο, με τι ήχο και σε ποια σημεία... Πολύ βασικό πράγμα για να ακουστεί μια μπάντα καλά, σημαντικότερο και από ένα καλό τραγούδι πολλές φορές, γιατί δεν είναι λίγα τα παραδείγματα όπου μέτρια πράγματα παίχτηκαν με έξυπνο τρόπο και ακούστηκαν καταπληκτικά. Εδώ και 40 χρόνια οι ροκ μπάντες χρησιμοποιούν rhodes, wurlitzers, πιάνα, hammonds και synth pads...και άλλα τόσα χρόνια ηλεκτρικά μπάσσα και το πράγμα δουλεύει μια χαρά. Ψάξε τον ήχο σου περισσότερο, να μην πέφτεις στις συχνότητες του μπάσσου, να μην καλύπτεις τα riff του δημιουργώντας φασαρία...Το ίδιο και ο μπασσίστας... Και όπως έχει ειπωθεί μερικές φορές εδώ μέσα και με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο...μια μπάντα αναδεικνύει τα τραγούδια της προσέχοντας πολύ ΤΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΙΖΕΙ ΚΑΘΕ ΟΡΓΑΝΟ και όχι το αντίστροφο!!!

+1.000.000... Και το πιο δύσκολο κομμάτι της διαδικασίας είναι να μπορείς να τα πετύχεις όλα αυτά ανάλογα με το κομμάτι, όταν η μπάντα βρίσκεται κάπου στη μέση...

Όπου μπορείς να βρεις 1Spot στην Αθήνα, μπορείς να βρεις και τα υπόλοιπα προιόντα που σχετίζονται με αυτό. Το γράφω ξεκάθαρα και πιο πάνω... Αλλά τέτοια ανταπτοράκια μονάχα 1Spot θα βρεις, δεν πρέπει να υπάρχουν άλλα, εκτός κι αν πας σε μαγαζί με ηλεκτρονικά και σου φτιάξει...

Πραγματικά πολύ μεγάλος παραγωγός...κατάφερε μέσα στο studio να δημιουργήσει νέες μουσικές τάσεις και να εξυψώσει μπάντες στην κορυφή, δίνοντας συχνά πνοή μεγάλων έργων σε συνθέσεις που δεν την διέθεταν. Και χαμένος μέσα στον κυκεώνα των ιδεών του ως μηχανικός, κατέληξε δυστυχώς φλύαρος και απόμακρος σαν δημιουργός. Τουλάχιστον μετά τους Roxy Music, γιατί με το γκρουπ κινείτο σε άλλο εντελώς πλαίσιο.

Μπορεί και να έχεις δίκιο eye...Στα δικά μου αυτιά τουλάχιστον είναι πιο πειστικό να θεωρήσουμε ότι ο αντικαταστάτης του CD θα είναι το μέσον θα κάνει την μουσική ΚΑΙ ΟΠΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ εκτός από ακουστική. Σε μια τέτοια λύση ενυπάρχει και το στοιχείο της προσωπικότητας του καλλιτεχνικού αντικειμένου, ενώ σε ένα αρχείο στο PC δεν υπάρχει καμία προσωπικότητα. Μπορεί σε 10-15 χρόνια όταν λέμε album να εννοούμε ένα DVD με τα τραγούδια + τα video clips τους!!! 8O Βέβαια λες ότι η "καλλιτεχνική προσωπικότητα" του μέλλοντος θα είναι "μπούτια τραγουδιάρας"...Πάντα δεν ήταν όμως το image το μεγαλύτερο όπλο του mainstream...αλλά και πάντα δεν έβρισκε ο πιο alternative ήχος τον δρόμο του μετατρέποντας ακόμη και κακάσχημους τύπους ή τερατόμορφους σε είδωλα που κάποιοι λάτρευαν να βλέπουν ;;; ¶λλωστε η ύπαρξη των "εναλλακτικών" μουσικών τάσεων που απευθύνονται υποτίθεται σε "λίγους" πηγάζει σε ένα βαθμό από την ανάγκη κάποιων ανθρώπων να αισθάνονται ότι διαφέρουν από τη μάζα...λογικά ακόμα και αν εξαφανιστεί το CD αυτό θα συνεχίσει να ισχύει. Και η μουσική βιομηχανία έχει κάνει πλέον ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΟΥΣ να πιστεύουν ότι ανήκουν σε αυτούς τους "λίγους εναλλακτικούς" και μάλλον δεν θα θέλει να τους χάσει! Πιστεύω ότι όταν θα φθάσουμε στο σημείο που η νέα μορφή διανομής μουσικής θα ΚΥΡΙΑΡΧΗΣΕΙ εντελώς (και δεν βλέπω να είναι τα online stores που πουλάνε mp3...) θα βρεθούν και πάλι οι τρόποι να ενταχθούν σε αυτήν όλες οι τάσεις και τα στυλ...

Σίγουρα βγαίνουν τέτοια ανταπτοράκια από την εταιρεία που βγάζει το 1Spot (VisualSound). Λέγονται 1Spot Battery Clip Converter (CBAT). Τσεκάρετε http://www.visualsound.net/1spot.htm είναι στη μέση της σελίδας, αυτό με το πράσινο χρώμα. Πριν 1-2 μήνες είχα αγοράσει 1Spot ανταπτοράκια από barrel type σε jack type από μαγαζί στο κέντρο της Αθήνας...εκεί λοιπόν αν θυμάμαι καλά μου είχαν πει ότι υπάρχουν και τα αντίστοιχα από barrel type σε κλιπάκι μπαταρίας, άρα δεν θα είναι πολύ δύσκολο και ο stanley να δώσει λύση στο προβλημά του χωρίς να "βάλει χέρι" στο πετάλι.

Φίλε Superfunk όπως συχνά κάνεις δίνεις έναυσμα για συζήτηση αλιεύοντας πολλά ενδιαφέροντα στο δίκτυο. Όμως εδώ επέτρεψέ μου να σε βρίσκω απόλυτο και υπερβολικό... Και εξηγούμαι: Συμφωνούμε ότι όπως κάποτε τα βινύλια αντικαταστάθηκαν σχεδόν ολοκληρωτικά από τα CD, έτσι θα έρθει η ώρα που θα έρθει κάτι καινούριο για να αντικαταστήσει και τα CD. Κάτι προφανώς φθηνότερο και πιο εύκολο να παραχθεί, ώστε να πωλείται και αρκετά φθηνότερα και να φέρει τον κόσμο πίσω στο να αγοράζει μουσική. Δύσκολα όμως θα είναι κάτι δωρεάν, γιατί το διεθνές οικονομικό κύκλωμα που ονομάζουμε "μουσική βιομηχανία", δύσκολα θα αφήσει στην τύχη τους τα πράγματα εγκαταλείποντας μια επί 50 χρόνια κερδοφόρα επιχείρηση. Η στιγμή όμως που θα αντικατασταθεί το CD θα έρθει όταν θα βρεθεί αυτό το νέο μέσο αναπαραγωγής, το οποίο θα πρέπει να μπορεί να περιέχει με κάποιον τρόπο και τα παρελκόμενα του καλλιτεχνικού πακέτου. Π.χ. στην μετάβαση από το βινύλιο στο CD, τα booklet με το artwork δεν εξαφανίστηκαν, απλά μίκρυναν σε μέγεθος...δεν ξέρω αν κάποτε θα είναι φυσιολογικό να έχουν γίνει .jpg αρχεία που θα συνοδεύουν mp3, αλλά βλέπω πως μέχρι σήμερα το mp3 είναι η "κασέτα" του 2006...το ανεπίσημο μέσο αναπαραγωγής και όχι το "βινύλιο" της εποχής μας. Αυτό εξακολουθεί και είναι το CD...και πριν βρεθεί κάτι που να ΜΠΟΡΕΙ να το αντικαταστήσει ορθά σε όλους τους τομείς, θα συνεχίζει να υπάρχει...με πολλά προβλήματα στην συρρικνωμένη πλέον αγορά, αλλά θα υπάρχει!

Έχει βγει...αλλά καλύτερα 2 torrents, παρά 4 νοικιασμένα DVD... :twisted: :lol: :lol:

Όλα τα EHX πετάλια έχουν το ίδιο βύσμα τροφοδοσίας, ένα input jack 1/8'' . Προφανώς αυτό μπορεί να αλλαχτεί, κάποια μέλη του noiz μπορούν να το κάνουν για σένα, αλλά πλέον υπάρχει και στην Ελλάδα άλλη πιο απλή λύση. Με 3 ευρώ μπορείς να αγοράσεις ένα από τα transform cables του 1Spot και να από βύσμα "τύπου Boss" να καταλήξεις σε κατάλληλο για EHX.

To "Once More This Feeling" αν δεν κάνω λάθος είναι συλλογή από singles και b-sides και όχι κανονικό studio album με νέο υλικό. Τα album είναι Placebo (1997) Without You I'm Nothing (1999) Black Market Music (2001) Sleeping With Ghosts (2004) Meds (2006) Προσωπικό αγαπημένο το "Without You I'm Nothing"...

Σιγά μην έκανα εγώ κάτι τόσο χοντροκομμένο...αφού θα ήμουν ο Νο1 ύποπτος!!! :lol: :lol: :lol: :evil: :evil: :evil: ... :twisted: :twisted: :twisted: Ακόμα ψάχνετε τον ένοχο ε...??? [mode σατανικό γέλιο=ΟΝ]ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ![/mode] :twisted: :twisted: :twisted:

Στο σημείο που συναντιέται η Θεμιστοκλέους με τον πεζόδρομο της Κωλέττη, ξεκινάει και ένας ακόμη δρόμος κάπως λοξά. Λέγεται οδός Σουλτάνη. 20-30 μέτρα από το σημείο που ξεκινάει η οδός αυτή είναι το GuitarStore και 10 μέτρα πιο πέρα το DrumStore.

Η αλήθεια είναι πως στις κερκίδες ήταν λίγο χαμηλά οι στάθμες ειδικά στην αρχή. Αυτή την πληροφορία έχω κι εγώ από φίλους που ήταν εκεί...και το διαπίστωσα και μόνος μου όταν ανέβηκα επάνω (αποκαμωμένος πλέον...)στο I Believe In Miracles (15' πριν το τέλος). Σε όλο όμως το live βρισκόμουνα περίπου 5-6 μέτρα πίσω από την 1η σειρά και λίγο αριστερά από τον Vedder...σε εκείνο το σημείο ήταν μια χαρά και όσο δυνατά έπρεπε για να μην βγάλουμε πονοκέφαλο μετά από 2,5 ώρες και να νιώσουμε την ένταση και τη δυναμική του group! Κι επειδή η αλήθεια είναι κάπου στη μέση και τα κλειστά γήπεδα δεν είναι οι πλέον κατάλληλοι χώροι για συναυλίες, αλλά επειδή νομίζω πως το sound crew των Pearl Jam έκανε ήχο σε καμιά 15αριά γήπεδα μόνο σε αυτή την τουρνέ (δείτε που έπαιξαν σε Τσεχία, Κροατία, Ισπανία, κλπ.), καταλήγω πως η ένταση είναι συνειδητή επιλογή για τρεις κυρίως λόγους: 1.) Το (λογικό) κόλλημα με την ασφάλεια μετά την τραγωδία του Roskilde τους οδηγεί αναπόφευκτα και στο να μην προκαλούν ακραία το κοινό. Έχω δει το live τους στο Reading 2006 (παίζει σε torrent, οι fan ψαχτείτε λίγο...) και φαίνεται ξεκάθαρα και εκεί: Ο Vedder προλογίζοντας το "Even Flow" τους παρακαλεί να ηρεμήσουν όλοι και ζητά το ΟΚ από τον head security guard για να ξεκινήσει το κομμάτι!!! 2.) Ψάχνουν να μειώσουν και τις αντηχήσεις των γηπέδων για να βγαίνει το δυνατόν καθαρότερη η μίξη θυσιάζοντας κάποια (πορωτικά πάντως...) dB. 3.) Έχουν πια περάσει και κάποια χρονάκια από τις πλάτες τους...και δεν είναι πλέον η grunge μπάντα που διέλυσε τη σκηνή το '92 στο Pinkpop...Και μάλλον δεν θέλουν και να είναι! Η συναυλία πάντως ήταν καταπληκτική...άξιζε και με το παραπάνω τα χρήματά της και έπειτα από τόσα χρόνια αναμονή η μπάντα μας δικαίωσε απόλυτα μένοντας 2 ώρες και 40 λεπτά στη σκηνή. Από τις λίγες φορές που λέω πως και με ακριβότερο ακόμη εισητήριο θα είχα φύγει ικανοποιημένος...άλλωστε χαλάλι τα όποια λεφτά...δεν πιστεύω να τους ξαναδούμε στην Ελλάδα ακόμη κι αν περιοδεύσουν στην Ευρώπη.

Setlist: Go, Animal, Life Wasted, Hail Hail, Corduroy, Severed Hand, Worldwide Suicide, Small Town, Given To Fly, Marker In The Sand, Sad, Even Flow, Daughter/(Another Brick In The Wall Pt. 2), You Are, Wishlist, Insignificance, Jeremy, Betterman 1st Encore: Footsteps, I Am Mine, Inside Job, Black, Rearviewmirror, Porch 2nd Encore: Smile, I Believe In Miracles, Alive, Rockin' In The Free World, Yellow Ledbetter 2 ώρες και 40 λεπτά στη σκηνή...μετά από 10 χρόνια αναμονής!