jonn

TELECASTER ΚΑΙ ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΣΤΑ ΚΑΓΚΕΛΑ!!!... Αμερικάνικη κατά προτίμηση, αλλά αν σε βγάζει από το budget και η MEX STD Tele μια χαρά θα σου κάνει (από Internet θα σου έρθει περιπου στα 450 ευρώ), και συμφωνώ με τον SUPERFUNK πως όσοι αναφέρεις παίζουν σχεδόν αποκλειστικά με Tele.

Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω ότι οι περισσότεροι προ-γράψαντες έχουν απόλυτο δίκιο. Τι έκτρωμα είναι αυτό που βγαίνει από τα μυαλό και τα χέρια αυτού του τύπου ρε παιδιά...¶μα είναι να αποθεώνουμε όποιον παίζει γαμάτα legato χωρίς λόγο ύπαρξης τότε όντως να παρατήσουμε και την κιθάρα και τη μουσική γενικότερα... Τελικά μερικές φορές τείνω να πιστέψω την θεωρία που λέει ότι η υψηλή τεχνική είναι καταφύγιο των ατάλαντων...Αναρωτιέμαι αν αυτός ο τυπάκος μπορεί να γράψει ένα rock/pop/blues/punk (ή οτιδήποτε άλλο...) τραγούδι της προκοπής!!! -1.000.000 για τις ελεεινές του γκριμάτσες!!!

Σημασία δεν έχει μονάχα πόση τάση διοχετεύεται στο κύκλωμα που ανήκει μια λυχνία, αλλά και η αντίσταση που παρεμβάλεται μέχρι και πάνω στην λυχνία. Ως γνωστόν ρεύμα=τάση/αντίσταση (I=V/R, Nόμος Ohm) και μόνο αν ξέρουμε το πόσο ρεύμα περνάει από το κύκλωμα μπορούμε να καταλήξουμε στο κατά πόσον τα νήματα πρέπει να πυρακτωθούν. Και αν θέλουμε να είμαστε ακριβέστεροι μην ξεχνάτε ότι πρέπει να γνωρίζουμε και το υλικό που φτιάχτηκαν τα εκάστοτε νήματα, για να προσδιορίσουμε την θερμική αντίδραση του σώματος. ¶ρα η διαφορές μισού ή ενός Volt που αναφέρονται παραπάνω δεν είναι ασφαλή συμπεράσματα. Στα μουσικά τώρα, αφού το μηχάνημα έχει πραγματικά καλό ήχο για τα χρήματα που κοστίζει και είναι πολύ χρήσιμο και στο σπίτι και σε live...γιατί διυλίζουμε τον κώνωπα για ένα "ολίγον τραβηγμένο" marketing trick ;

Θα συμφωνήσω με όλους τους παραπάνω! Το πρώτο που πρέπει να κάνεις είναι να βρεις ένα άψογα παιγμένο αντίστοιχο μέτρο και αντικαταστήσεις το όμοιό του που έχει το "τσαφ" όπως λες! Το trigger θα σου λύσει τα χέρια μετά από αυτό, δεν σώζει το trig-άρισμα τα λάθη του drummer, εκτός κι αν trig-άρεις 100% δηλαδή εξαφανίσεις κάθε χροιά πραγματικού ταμπούρου από το ηχογράφημα και οδηγηθείς σε πιο machin-άτη αισθητική. Στη μπάντα που παίζω το κάνουμε καμιά φορά όταν γράφουμε αν ταιριάζει αυτή η πιο electronica αισθητική με το κομμάτι, αλλά δεν είναι πανάκεια η μέθοδος αυτή.

Καλό είναι το Drumagog, αλλά το βασικότερο στα trigger είναι τα καλά samples από τύμπανα και η το αισθητικό δέσιμο. Π.χ. αν trig-άρεις σε μια κάπως ηλεκτρονική μπότα και σ'ενα piccolo snare από TAMA π.χ. το αποτέλεσμα έχει καθαρό ήχο στη μίξη και μπορείς να χειριστείς με ευκολία επιπλέον fx, αλλά πιθανώς να έχει άθλια αισθητική! Επιπλέον να ξέρεις ότι το trigger δεν μπορεί να "πιάσει" 100% το πραγματικό παίξιμο. Γρήγορες κόντρες, breaks και ghost notes πιθανώς να μην trig-άρονται γιατί το plug-in έχει κάποια ελάχιστα ms χρόνο αντίδρασης ανάμεσα σε 2 χτυπήματα που μπορεί να "πιάσει".

Αν έχεις κάποιο καλό trigger plug-in μπορείς να "trig-άρεις" σε κάποιον άλλον ήχο snare που θα έχει ωραιότερη και πιο καθαρή χροιά. Ακούγεται εύκολο, αλλά δεν είναι...Θέλει προσοχή!

Έχει ακούσει κανείς αυτό το πεταλάκι...;;; Λέγεται (κυρίως σε sites και forums στο εξωτερικό) ότι είναι πιστή - ηχητικά και οπτικά - αντιγραφή του Boss OS-2 αλλά στα μισή τιμή!!! Η διαφορά στην τιμή δικαιολογείται (και πάλι σύμφωνα με πληροφορίες) από το ότι η Behringer τώρα μπαίνει στην αγορά των stompbox pedals και από την χρήση αρκετού πλαστικού στην κατασκευή του.

Αν και μιλάτε για χορδές μπάσσου στα τελευταία posts...είπα να πω και εγώ την άποψή μου σχετικά με χορδές κιθάρας μιας και πρόσφατα κατέληξα με απόλυτη βεβαιότητα στο set που νομίζω μου πάει καλύτερα. Ernie Ball Hybrid Slinky 009 - 046, το όνομα αυτού και ένας συνδυασμός από 9άρες καντίνια και 10άρες μπάσσες χορδές όπως καταλαβαίνετε! ¶ψογες στην άισθηση στα χέρια, πολύ ανθεκτικές και με τον πιο γεμάτο ήχο που είχα ποτέ από τις χορδές μου!

Πριν κάποιον καιρό είχε πέσει στα χέρια μου αυτή εδώ η βαρύτονη της Epiphone http://www.thomann.de/thoiw2_artikel-168411.html Την έβαλα κατευθείαν σ'έναν Marshall JCM 800 με λάμπα στην προενίσχυση και σ'εναν Fender Bassman 200W. Η αλήθεια είναι ότι στον Marshall ακουγόταν σαν κανονική κιθάρα με τονισμένα μπάσα...δεν διέφερε πολύ από μια Tele με drop-D tuning. Στον ενισχυτή του μπάσου ακουγόταν κάτι άθλιο, σαν απομονωμένες mid-low συχνότητες από μέτριο ηχείο στερεοφωνικού ήταν... Γενικά μου φαίνεται ότι είναι ένα όργανο εντελώς ακατάλληλο για να χρησιμοποιηθεί από μπασσίστα για καθαρά ρυθμικές γραμμές βάσης. Το μοναδικό παίξιμο που βρήκα ενδιαφέρον ήταν για riff και συγχορδίες στο στυλ των Gun Club, των Madrugada, του Nick Cave ή παίζοντας με slide (πρέπει να είναι καλή φάση αν ασχολείσαι με country μουσική).

Διάβασα όλα τα posts και επειδή εκτός από μουσικός σε 3 μήνες θα είμαι και πτυχιούχος Πληροφορικής από το Πανεπιστήμιο της Αθήνας, θα καταθέσω την άποψή μου και αν θέλετε την λαμβάνετε υπ'όψιν σας. Στην διαμάχη PC - Mac ταιριάζει το αρχαίο ρητό "καθείς εφ'ω ετάχθει"...Και εξηγούμαι: Τα PC και συνεπως τα Windows και η Microsoft έχουν ως target group τον μέσο, σχεδόν αδαή σε τεχνικά θέματα χρήστη που επιθυμεί να διεκπεραιώνει απλές, καθημερινές εργασίες μέσα από τον Η/Υ. Τα Windows προσφέρουν ένα μοναδικά εύχρηστο περιβάλλον και πολλούς λειτουργικούς αυτοματισμούς με κόστος βέβαια την σταθερότητα στην λειτουργία και την διάρκεια ζωής του συστήματος ανάμεσα σε 2 full formats. Από την άλλη η Apple στοχεύει περισσότερο στον εξειδικευμένο επαγγελματία έχει πολύ καλές εκδόσεις γραφιστικών και μουσικών προγραμμάτων για τα διάφορα Macintosh, αλλά για τους περισσότερους ο τρόπος λειτουργίας των συστημάτων της είναι παρθένο έδαφος και οι επισκέψεις των τεχνικών της στους χρήστες των Mac είναι πολλαπλάσιες από αυτές των τεχνικών της Microsoft και αυτό γιατί κανείς σχεδόν δεν τολμά να βάλει χέρι στα άδυτα του Mac OS. Οι μουσικές εφαρμογές απαιτούν από έναν Η/Υ full performance, αν θέλουμε να κάνουμε σωστή και άνετη δουλειά, δυνατότητα χρήσης πολλών plug-ins ταυτόχρονα, σταθερότητα στο σύστημα και αξιοπιστία στην επεξεργασία του σήματος από το όποιο hardware και software χρησιμοποιεί ο καθένας. Η διαμάχη λοιπόν δεν έχει ουσιώδες νόημα...Ένας έμπειρος χρήστης που γνωρίζει πως και γιατί θα κάνει αποτελεσματικό tweaking στο σύστημά του, και επιπλέον έχει το χρόνο και τη διάθεση να το συντηρεί ανά τακτά χρονικά διαστήματα είναι χαζό να θυσιάσει την ευχρηστία των Windows και τα παράπλευρα οφέλη τους (π.χ. πειρατικό software, σχεδόν απόλυτο compatibility με κάθε είδους πρόγραμμα), αλλά και ξοδέψει περισσότερα χρήματα για ένα Mac. Σε κάθε άλλη περίπτωση για την δημιουργία-παραγωγή μουσικής ξοδευτείτε και αγοράστε ένα Mac αν δεν μπορείτε ή δεν θέλετε να μπλέξετε με τέτοιες διαδικασίες!

Παντως τις περισσοτερες φορες ισχυει το "μουσικοκριτικος=αποτυχημενος μουσικος".... Θα συμφωνήσω σ'ένα βαθμό αν και δεν το βρίσκω τόσο κακό αυτό με τη λογική ότι καλύτερα αν είσαι αποτυχημένος μουσικός να κάνεις κάτι άλλο παρά να ταλαιπωρήσεις και άλλα αυτιά μένοντας στην ενεργό καλλιτεχνική δράση. Στην Ελλάδα έχουμε όμως και το φαινόμενο του εν ενεργεία, δραστήριου μουσικού που γράφει και κριτικές...συνήθως εκθειάζοντας επιρροές και θάβοντας κάθε τι άλλο!!!

Ψάχνω λοιπόν τον τελευταίο καιρό για την δεύτερη back-up κιθάρα μου, αλλά που να μου διευρύνει λίγο και την ηχητική παλέτα...Πέρασα από την Tele Mex STD, στην Squier Tele Custom II P90 που παραμένει η πλέον φθηνή λύση και λογικά διαθέτει και σχετική αξιοπιστία...και χθες έπεσα επάνω σε αυτό εδώ το japan-ι surf-άροντας στου Θωμά! http://www.thomann.de/thoiw7_artikel-153841.html Ακούω γνώμες από οσους την έχουν ακούσει ή ξέρουν..Αξίζει τα 650 ευρώ της ;;;

Likes: 1.) Όταν η μπάντα έχει 5/5 μέλη σε φόρμα και αποδίδει 2.) Τα recording sessios, γιατί γράφω για κάθε κομμάτι 5-6 riffs και διαλέγω τα καλύτερα για να μπουν στο mix 3.) Όταν ολοκληρώνω ένα νέο κομμάτι και σκέφτομαι πως θα το γουστάρουν κι οι υπόλοιποι 4.) Όταν ο πληκτράς "σκίζει" το Nord Lead 2 εν είδη solo κάτω από τις βρώμικες κιθάρες 5.) Όταν στο τέλος ενός live δεν ακούω κάλπικα συγχαρητήρια από γνωστούς, αλλά βλέπω άγνωστες φάτσες χαμογελαστές να σφυρίζουν ένα refrain. Dislikes: 1.) Η αίσθηση πως έγραψα κάτι που θυμίζει κάτι γνωστό 2.) Ο κακός ήχος που έχω σπίτι με την κιθάρα line in στο PC γιατί ο JCM 800 θέλει καλό μικρόφωνο που δεν έχω και δεν μπορώ να γράψω 3.) Ο bass player όταν προσπαθεί να παίξει ένα guitar riff για να με πείσει ότι δεν είναι δα και τόσο δύσκολο... 4.) Όταν ο drummer βαριέται και θεωρεί ότι midtempο είναι τα 60 bpm 5.) Όταν δεν έχω χρόνο για π΄ροβες λόγω διαβάσματος (ευτυχώς σε ένα μήνα το πρόβλημα αυτό θα εξαλειφθεί άπαξ δια παντός!)

Για ρίχτε γνώμες και για αυτό εδώ το όργανο.. http://www.thomann.de/fender_mex_std_jazz_bass_prodinfo.html?sn=a14a2e32c9d4b175d6223fd1469e3b7e Ο δικός μου μπασσίστας το παρήγγειλε χθες από του "Θωμά-nn το μαγαζί"

ΟΚ, αλλά ας μείνουμε στην ουσία...Το θέμα είναι πως οι δύο κιθάρες μοιάζουν και αν κρίνω από όσα λες SUPERFUNK η Squier Custom υπερέχει λίγο στους μαγνήτες και στην αίσθηση του μπράτσου της στο παίξιμο. Και η ερώτηση παραμένει: Όταν η Squier Custom II κοστίζει μόλις 250 ευρώ και η Fender 72 Deluxe σχεδόν 700 τι δικαιολογεί την διαφορά στην τιμή και γιατί να πειστεί κανείς να μην ακολουθήσει τον κανόνα ότι πληρώνεις παίρνεις και να αγοράσει τελικά την Squier ; Γιατί έτσι όπως τα γράφεις καταλήγω ότι προτείνεις την Squier και μόνο αφού αποκαλείς την Deluxe ΒΑΡΙΑ,"ψοφια" και με πολυ λεπτο μπράτσο

Οπτικά έχουν αρκετή σχέση. Το σκάφος μοιάζει να είναι ίδιο ακριβώς και στις δύο. Οι μαγνήτες όμως έχω την εντύπωση ότι δεν πρέπει να είναι ίδιοι αν και στο Thomann γράφει πως η Fender Tele Deluxe έχει μαγνήτες " 2 x Wide Range Humbuckers", άρα πρόκειται για humbuckers αλλά όχι P90 Seymour Duncan. Και φυσικά η Deluxe δεν έχει ίδια απόληξη στο μπράτσο (εκεί που είναι τα κλειδιά δηλαδή) με τις κλασσικές Telecaster, αλλά "φέρνει" πιο πολύ σε Strat. Όσο για τον ήχο της και το κατά πόσον αξίζει τα 690 πέρίπου ευρώ της, ελπίζω σε βοήθεια από κάποιους που την έχουν ακούσει γιατί κι εγώ την σκέφτομαι...

Thanx SUPERFUNK...Δυο ερωτησούλες ακόμη: 1. Τι ακριβώς είναι το P90 ; Το είδα κι εγώ στο Thommann αλλά δεν έχω ιδέα τι είναι... 2.Λογικά με τους δύο humbuckers θα μπορεί κανείς να βγάλει και λιγότερο πριμαριστούς ήχους σε σχέση με την κλασική Tele, πιο δυνατά βρώμικα ρυθμικά κλπ. Τα λέω καλά...;

Θα ήθελα γνώμες επάνω σε αυτή την κιθάρα http://www.thomann.de/thoiw2_artikel-184293.html ...σε σύγκριση με μια Fender STD Telecaster Mex! http://www.thomann.de/thoiw2_fender_standard_telecaster_prodinfo.html Όποια από τις δύο αγοραστεί θα παίξει το ρόλο της back-up κιθάρας και γι' αυτό δεν θέλω να δαπανήσω πολλά χρήματα. Αξίζει η Fender MEX τα περίπου 190 παραπάνω ευρώ... Υπ' όψιν ότι δεν θέλω να μπω στη διαδικασία αφού την αγοράσω να τα αλλάξω όλα επάνω της σε 2-3 μήνες...

Γνωρίζει κανείς αν ισχύει η πληροφορία ότι μια κυκλοφορία για να θεωρηθεί EP (Extended Play) και όχι full album και επομένως να κοπεί, να διανεμηθεί και να πουληθεί σαν EP δεν πρέπει να ξεπερνά σε διάρκεια τα 23 λεπτά ;

SUPERFUNK >> Χωρίς να διαφωνώ 100% με αυτά που λες το πολύ καλό mastering studio και εν προκειμένω για την Ελλάδα το Athens Mastering δεν είναι πανάκεια για καλό αποτέλεσμα και το λέω αυτό επειδή τυχαίνει να έχω παράδειγμα. Ακόμη κι εκεί που οι άνθρωποι που δουλεύουν είναι επιστήμονες και σοβαροί επαγγελματίες παίρνοντας μια μέτρια μίξη στα χέρια τους και χωρίς σαφής οδηγίες από το δημιουργό απέτυχαν παταγωδώς και το τελικό αποτέλεσμα ήταν χάλια... Ονόματα και διευθύνσεις περιττεύουν, αλλά πρόκειται για δισκογραφική δουλειά γνωστής μπάντας.

Το βασικότερο σημείο του Mastering είναι το EQ με τη λογική ότι ανάλογα με το πως θέλεις να ακούγεται συνολικά ο ήχος σου, έχει σημασία ποιες συχνοτικές περιοχές θα γλυκάνουν και ποιες θα τονιστούν παραπάνω. Βέβαια το Μastering δεν μπορεί να διασώσει, όσο καλός επαγγελματίας και να στο κάνει, μια κακή μίξη με άσχημη κατανομή οργανικών και ΙΔΙΩΣ φωνητικών συχνοτήτων...αν το πρόβλημα στο ΕQ ενυπάρχει συνολικά στην μίξη αλλά και σε μεμονωμένα κανάλια τότε απλά ο ηχολήπτης του mastering θα "ξεπλύνει" τις εντάσεις αυτών των συχνοτήτων κι έτσι θα πάρεις στα χέρια σου κάτι σωστό όσον αφορά τις συχνότητες, αλλά πιθανότατα χωρίς την αισθητική και καλλιτεχνική άποψη που επιχείρησες να περάσεις στην ηχογράφηση. Ο τελικός ήχος δηλαδή δεν πρέπει να είναι μόνο σωστός και καθαρός, αλλά και να ταιριάζει με το κομμάτι.

Νομίζω πως δεν υπάρχουν πλέον τελωνειακοί δασμοί με χώρες της Ε.Ε. όπως η Γερμανία, αλλά σίγουρα ισχύει πως ο Thommann θα σε επιβαρύνει με ένα ποσό της τάξης των 20-30 ευρώ για έξοδα μεταφοράς... ¶ρα 370+30=400 και έρχεσαι στα ίδια χρήματα γι' αυτό που θες να αγοράσεις.

SUPERFUNK -> Τα πεταλάκια δεν τα έχω αγοράσει, τα δανείστηκα από φίλους που τα έχουν και έκανα δοκιμές. boody -> Έχω φτιάξει με πολύ προσπάθεια ορισμένoυς πολύ καλούς ήχους στο Korg, επάνω σε συγκεκριμένα κομμάτια της μπάντας που παίζω, και δεν θέλω να τα χάσω ξεκινώντας από το μηδέν. Θα δοκιμάσω την σειρά με τον Compressor στην αρχή που προτείνετε όλοι σχεδόν, αλλά έχω και μια νέα εναλλακτική που θέλω να σχολιάσετε: Σκέφτομαι να αγοράσω το Boss Line Selector (LS-2) και να παίρνω μία είσοδο από το ψηφιακό (αφού έχω συγκεκριμένα, έτοιμα presets) και μια από το αναλογικό pedal board. Θα επιλέγω ποιο από τα δύο σήματα θα πηγαίνει στην μία, κοινή έξοδο προς τον ενισχυτή και έτσι δεν θα μπλέκω αναλογικά και ψηφιακά σήματα. Και το μόνο που μένει είναι να πειραματιστώ για να μην έχω εκνευριστικές διαφορές σε στάθμες όταν μέσα στο ίδιο κομμάτι περάσω από ένα ψηφιακό ήχο σ'έναν αναλογικό. Πως σας φαίνεται ;

Πριν μερικούς μήνες απέκτησα ένα ψηφιακό πολυεφφέ Korg AX1...Παίζοντας διαπίστωσα ότι σε πολλά σημεία το εν λόγω μηχάνημα είναι άθλιο (π.χ. overdrives, distortions), αλλά παρ'όλα αυτά διαθέτει ορισμένα πολύ καλά features, όπως κάποια Hold, Drone, Chorus, Phaser και γενικώς modulation effects. Αποφάσισα λοιπόν να το κρατήσω και να συμπληρώσω το set up μου με αναλογικά πεταλάκια... Σκέφτομαι λοιπόν το Boss DS-1 ή το ProCo Rat για distortion, το Compressor/Sustainer της Boss και το DD-6 GigaDelay επίσης της Boss. Πειραματικά λοιπόν τα τοποθετώ στην εξής σειρά Fender Telecaster -> DS-1 -> Korg AX1 -> DD-6 -> Compressor -> Marshall JCM800 και σε σχέση με τον ήχο που είχα παίζοντας μόνο με το Korg-άκι έχω μικρότερες εντάσεις και πολύ περισσότερες mid-high συχνότητες...δηλαδή ακούγεται σαν να έχω ηχείο από τρανζιστοράκι ραδιόφωνο... Τι προτείνετε να κάνω...;