jonn

Δυστυχώς αυτό το πρόβλημα είναι πολύ συχνό στα PCs και όχι μόνο όταν γίνονται "αρκουδιές" συνδυασμών από DIMMs διαφορετικών τεχνικών προδιαγραφών (με συχνότερο φαινόμενο το να αγνοεί ο χρήστης το μέγεθος του bus...άλλο DDR 400 και άλλο DDR 333). Συχνά συμβαίνει και όταν τα δύο DIMMs είναι από άλλη κατασκευάστρια εταιρεία. Όμως οι περισσότεροι δεν αγοράζουν μνήμες επώνυμες, αλλά no name τυλιγμένες σε αλουμινόχαρτο από τα γνωστά μαγαζιά υπολογιστών ειδικά στην Αθήνα, επειδή είναι φθηνότερες. Συμβουλή: Αν είναι να πάρετε no name αγοράστε όλη τη μνήμη σε ένα DIMM 1 GB RAM και περιοριστείτε εκεί. ¶λλωστε είναι επαρκέστατη μνήμη με τις σημερινές προδιαγραφές. Αν τώρα θέλετε οπωσδήποτε περισσότερη μνήμη και άρα πάνω από 1 DIMMs αγοράστε αυστηρά επώνυμο προιόν και φροντίστε όλα τα DIMMs να είναι από την ίδια κατασκευάστρια εταιρεία.

Αν θεωρείς επαρκές το υπάρχον DI και έχει φτιάξει τον ήχο σου στο πεδίο μπάσσο - DI - amp γνώμη μου είναι να ακούσεις πεταλάκια για μπάσσο, υπάρχουν online stores με samples από τα διάφορα ΑΝΑΛΟΓΙΚΑ stompboxes και να καταλήξεις ποια είδη εφφέ σου αρέσουν και θα είναι χρήσιμα σε αυτό που παίζεις. Αφού καταλήξεις τι θέλεις (π.χ. synth bass, chorus, flanger) ψάξε τι βγαίνει από τις διάφορες εταιρείες σε κάθε είδος. Και προπάντων μην βάλεις ψηφιακά εφφέ στο μπάσσο σου, θα καταστρέψεις τον ήχο του!!!

David Gilmour, Jimi Hendrix, Jonny Greenwood (radiohead), Tom Morello, Mike McCready (pearl jam)

Προσωπικά δεν θα έπαιρνα ποτέ πεταλιέρα αν ήμουν μπασσίστας. Όσες φορές έχω ακούσει μπάσσο (και εννοώ καλό μπάσσο, όχι της πλάκας)περασμένο από ψηφιακό πολυεφφέ (και εννοώ και ορισμένα "καλά" πολυεφφέ όπως π.χ. το Boss GT-6B, http://www.thomann.de/thoiw7_boss_gt6b_bass_effekt_prodinfo.html )ακόμη και με πολύ καλό ενισχυτή το αποτέλεσμα ήταν άθλιο, αφού οι πιο γαμάτες, υποχθόνιες συχνότητες του μπάσσου είχαν πετσοκοφτεί και τελικά είχαν εξαφανιστεί! Θα επένδυα αρχικά τα χρήματά μου σε ένα καλό DI preamp box όπως αυτό http://www.thomann.de/thoiw7_tech_21_bass_driver_prodinfo.html εξασφαλίζοντας έτσι την ποιότητα και την καθαρότητα στο σήμα του μπάσσου ακόμη και με μέτριο ενισχυτή αλλά και την δυνατότητα για overdriven ήχο. Από εκεί και μετά υπάρχει κάποιος χώρος για εφφέ στο μπάσσο αλλά περιορισμένος λόγω της ιδιομορφίας του ήχου του και του ρόλου του στην σύγχρονη μουσική να ισορροπεί μεταξύ ρυθμικών και μελωδικών parts. Αρκετό ενδιαφέρον ίσως βρεις στα synth bass fx, που είναι συνδυασμοί φίλτρων, όπως αυτά: http://www.thomann.de/thoiw7_electro_harmonix_bass_microsynth_prodinfo.html http://www.thomann.de/thoiw7_digitech_bass_synth_wah_bodeneffektpedal_prodinfo.html http://www.thomann.de/thoiw7_artikel-172611.html

Στο περίπου το έχω αναφέρει και σε άλλα posts. Είναι μια βαθιά ριζωμένη άποψη που έχω για την μουσική και που μέχρι σήμερα δεν με έχει πείσει τίποτε για το αντίθετο. Η έννοια μουσικός δεν επιδέχεται μονοσήμαντο ορισμό και επιπλέον δεν είναι κάποια αντικειμενικά αποκτηθείσα ιδιότητα. Είναι αυτοπροσδιορισμός!!! Ο καθένας που ασχολείται με την μουσική αυτοπροσδιορίζεται ως μουσικός, συνθέτης, παραγωγός και δεν ξέρω και εγώ τι άλλο...και κανείς δεν επιβεβαιώνει ή δεν αφαιρεί την ιδιότητα αυτή. Οι υπόλοιποι απλώς κρίνουμε υποκειμενικά την δήλωση του! Διότι π.χ. o alexd δεν θεωρεί μουσικούς τα μέλη των punk rock συγκροτημάτων επειδή ήταν "κουλά" κι επειδή δεν του αρέσουν, ο Superfunk θεωρεί βλακείες τους Genesis...προφανώς επειδή δεν του αρέσουν! Αν λοιπόν πάρουμε ως κριτήριο το ποιοι δεν έχουν σπουδάσει μουσική...οι Joy Division δεν ήταν μουσικοί...αρκεί να ακούσει κανείς το live τους και θα χορτάσει "κουλαμάρα" για όλη του τη ζωή. Αν λάβουμε υπ'όψιν το προσωπικό μας γούστο για εμένα οι Iron Maiden και οι Black Sabbath που δεν μου αρέσουν δεν θα έπρεπε να θεωρούνται μουσικοί ;;; Δεν υπάρχουν αντικειμενικά κριτήρια για να αφαιρέσεις από κάποιον την ιδιότητα του μουσικού, για τον απλό λόγο ότι δεν χρειάζεται κάτι ιδιαίτερο για να την λάβει κάποιος. Μπορεί απλά να καταγράψει ακόμη και σφυρίζοντας μια μελωδία (ακόμη και την πιο απλή και αφελή...) που έχει δημιουργήσει μόνος του και άμεσα δικαιούται αν θέλει να ΑΥΤΟΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΕΤΑΙ ως μουσικός Όσοι ασχολούμαστε με τη μουσική απλά μπορούμε να αγαπάμε αυτό που κάνουμε και να νιώθουμε τυχεροί που έχουμε εντοπίσει και βιώνουμε έναν τόσο δημιουργικό τρόπο προσωπικής έκφρασης και ενίοτε και...εκτόνωσης :D :D χωρίς να θέτουμε ταμπέλες και να κυνηγάμε "τίτλους" καλλιτεχνικού μεγαλείου ή ταπεινότητας.

Χορδές πάντα Ernie Ball Hybrid Slinky (009-046). Αν και είναι πιο δύσκολες στο set-άρισμα από ένα κανονικό 9άρι ή 10άρι set και ιδίως όσον αφορά το intonation και το ύψος του action τελικά με βόλεψαν πάρα πολύ καθώς υπάρχει άψογη ισορροπία μεταξύ μπάσσων και πρίμων και μπορεί κανείς πολύ εύκολα να παίξει και ρυθμικά και lead parts. Αν και έχω παίξει μέχρι και 40 ώρες (προσεγγιστικά 1 μήνας) με το ίδιο set και διαπίστωσα ότι η Ernie Ball έχει υψηλή ποιότητα στις χορδές τις που διατηρούν την "γυαλάδα" του ήχου τους, τις αλλάζω συνήθως κάθε 2 εβδομάδες (15-20 ώρες). Η τιμή τους είναι από 6-7 ευρώ για το κάθε set, αλλά αξίζει τον κόπο πιστεύω. Πένες συνήθως Dunlop (αλλά όχι απαραίτητα...) σε μεγέθη από .070-.090 mm ανάλογα με το τι θέλω να παίξω.

+1000 Στην ίδια κατηγορία με την les paul βάλε και τις tele! Απαιτώ άμεση τοποθέτηση και του SUPERFUNK για το που τοποθετείται η tele στο σώμα όρθιου κιθαρίστα!

Ευχαριστω για την απαντηση!! :D Tone Modify function offers Preset EQ settings for quick tone editing λεει στο manual δηλαδη εχει καποια ''ετοιμα'' πακετα ρυθμισεων..τα οποια εχω δοκιμασει...απλα ελεγα για βελτιωση και περαιτερω ρυθμιση του ηχου που βγαινει απο την πεταλιερα.. Δηλαδη να κοβω τις μεσαιες στα ρυθμικα μερη και να τις ανεβαζω στα solo μερη κλπ.. Γι'αυτο ανεφερα και την πεταλιερα που εχω μηπως αυτο τελικα που ζηταω υπαρχει ηδη σαν preset..γιατι δεν μπορω να καταλαβω με το αυτι καθε φορα ποιες συχνοτητες ''κοβει'' η boostαρει... Λες δηλαδη πως δεν θα δω τρομερες διαφορες ε..? Από εσένα εξαρτάται το αν θα δεις τρομερές διαφορές...από το πόσο πιστεύεις ή ακούς ότι η ΜΕ50 δεν έχει καλή ισορροπία συχνοτήτων στην έξοδό της. Και πάλι βέβαια το "καλή ισορροπία" είναι σε ένα βαθμό υποκειμενικό για τον κάθε κιθαρίστα. Την πεταλιέρα σου δεν την ξέρω καθόλου, δεν ξέρω τον ήχο της, ούτε τα fx banks που διαθέτει για να σου κάνω συγκεκριμένες προτάσεις. Σημειώνω όμως ότι λες πως με το αυτί δεν εντοπίζεις εύκολα το τι ακριβώς equalizing γίνεται και καταλαβαίνω πως θέλεις να πετύχεις κάποια στοιχειώδη πράγματα cut και boost μεταξύ ρυθμικών και lead parts. Προτείνω λοιπόν πριν από οποιαδήποτε αγορά να ακούσεις την κιθάρα και την πεταλιέρα σου με προσοχή στον ενισχυτή σου και να δουλέψεις με συνδυασμούς από τα presets της ΜΕ50, του ΕQ του ενισχυτή και του tone knob της κιθάρας σου. Έτσι πιθανώς να λύσεις το πρόβλημα εκ των έσω χωρίς επιπλέον έξοδα και ΣΙΓΟΥΡΑ θα "εκπαιδεύσεις" το αυτί σου να ξεχωρίζει συχνοτικές περιοχές και αν καταλήξεις ότι είναι απαραίτητο το EQ pedal θα μπορείς να τσεκάρεις και να επιλέξεις με ασφάλεια, σίγουρος ότι πήρες αυτό που έψαχνες.

Tο ένα είναι ψηφιακό και άρα αποθηκεύει presets, το άλλο δεν είμαι σίγουρος αν είναι αναλογικό, αλλά πιστεύω ότι σαν Boss που είναι και τα δύο στον ήχο λίγες διαφορές θα έχουν, οπότε όποιο και να πάρεις τελικά την ίδια δουλειά θα κάνει. Προτίμησε το ψηφιακό πάντως αν πιστεύεις ότι τα διάφορα presets που έχεις φτιάξει στην ΜΕ50 θα χρειάζονται διαφορετικό EQ. Έχω όμως την απορία...η ΜΕ50 δεν έχει EQ...εδώ έχουν μερικά πολύ χειρότερα και φθηνότερα πολυεφφέ!

Εν γένει διαφωνώ στο μέτρο της διαφοράς που βλέπεις, αλλά θα συμφωνήσουμε ότι η διαφορά είναι το twang στοιχείο του ήχου ανάμεσα στα δύο όργανα και πως από εκεί και πέρα ο καθένας το "μετράει" στο αυτί του και επιλέγει... :D :D Εγώ όπως βλέπεις έχω ήδη επιλέξει! P.S.: Mε απορία διαπιστώνω ότι απαξιώνεις να σχολιάσεις το hi-tech gadget που παρέθεσα παραπάνω...γιατί ;;; :D :D :D

αρα' date='λοιπον δεν γουσταρεις τον ηχο της tele αλλα το σχημα της,οποτε καλυτερα να χτυπησεις την deluxe. [/quote'] Όλα είναι πολύ σχετικά SUPERFUNK...Προσωπικά έχοντας παίξει αρκετά με μια American STD (και πρόβες και live και ηχογραφήσεις) όταν άκουσα την 72 Deluxe δεν μπορώ να πω ότι βρήκα τεράστιες διαφορές με την δικιά μου κιθάρα. ¶κουσα τον ήχο της Telecaster λιγότερο vintage αν θες...κάπως λιγότερα πρίμα, περισσότερο όγκο στις χαμηλομεσαίες συχνότητες και καλύτερη απόκριση σε βαρβάτα "γκάζια". Αλλά είπα και πιο πριν...δεν θεωρώ ότι η κιθάρα δεν έχει Telecaster χαρακτήρα...απλά δεν είναι τόσο απόλυτος και κάθετος ο χαρακτήρας αυτός. Έχει περισσότερη ευελιξία. Δεν μπορώ να στο περιγράψω καλύτερα! Μου αρέσει ο ήχος της Telecaster (και το σχήμα φυσικά!) αλλά όσο έπαιζα με την STD πάντα κάτι μου έλειπε και το βρήκα στην Custom 72 Deluxe.

Σε βρίσκω υπερβολικό ως προς την άποψη για τους Marshall. Παίζω εδώ και 2 χρόνια με Masrhall JCM 800 με καμπίνα 2x12'' με Celestion ηχεία (100 W) και αυτός ο ενισχυτής με έχει βοηθήσει να βρω τον ήχο που ήθελα. Πλέον δεν μπορώ να παίξω χωρίς αυτόν και σχεδόν όλοι οι άλλοι ενισχυτές, εκτός του VOX AC30, μου ακούγονται από άθλιοι μέχρι απλώς μέτριοι. Συμφωνούμε πως οι Randall δεν είναι καλά μηχανήματα, προσωπικά θεωρώ την αγορά τους πεταμένα λεφτά. Όμως δεν μπορώ να δεχθώ ότι μπορεί να συγκριθεί με ένα λαμπάτο Marshall... Πριν περίπου 6 μήνες είχα δοκιμάσει τον Randall RG-50 και η μόνη σχέση που έχει με τον Marshall είναι το -all στο τέλος της επωνυμίας! :D :D Ηχητικά δεν βρήκα καμία σχέση με τον ζεστό british crunch ήχο του JCM 800...και θεωρώ τον Randall από τους χειρότερους ενισχυτές της κατηγορίας του μιας και έχει πολύ ξερό και "φτωχό" ήχο (δυσκολεύεσαι να πιστέψεις ότι ακούς λάμπα...) σε σχέση με τους Marshall αλλά και με Engl, Orange, Fender που παραδέχομαι έχουν γεμάτο ήχο και με χαρακτήρα, όσο κι αν δεν μ'αρέσει εμένα ο χαρακτήρας αυτός.

Τον τελευταίο καιρό έχω προβληματιστεί πολύ με την σειρά των fx στο pedalboard προσπαθώντας να πετύχω μια αλυσίδα από εφφέ που να μπορούν να προσφέρουν ποικιλία από ήχους. Η σειρά που συνήθως χρησιμοποιώ είναι: EHX Doctor Q(envelope follower) -> EHX Double Muff -> EHX Small Stone -> Behringer OD100 (overdrive/distortion) -> Korg AX1 (compressor,chorus,delay,reverb) H βασική χρήση τoυ ψηφιακού Korg είναι για delay (χρησιμοποιώ τόνους delay στα περισσότερα κομμάτια) και reverb. Chorus χρησιμοποιώ ελάχιστα και τα τέσσερα chorus που έχει αυτό το πολυεφφέ με καλύπτουν. Το θέμα είναι ότι στήνω το envelope follower στην αρχή γιατί κάνει το ισχυρότερο modulation και το phaser (Small Stone) ανάμεσα στα δύο "γκάζια" για να πετύχω διαφορετικούς συνδυασμούς βρώμικου phased ήχου (είναι προφανές ότι άλλο phaser+βρώμα και άλλο βρώμα+phaser). Τα προβλήματα που παρουσιάζονται είναι δύο: 1. Με το Double Muff και το Doctor Q ανοιχτά έχω πολύ θόρυβο όταν δεν παίζω που αν τα βάλω ανάποδα (Muff -> Doctor Q) μειώνεται, αλλά ο ήχος που βγαίνει δεν είναι auto wah με γκάζια αλλά ένα άθλιο "τζιτζίκι"! 2. Όταν έχω το Muff και το phaser ανοιχτά βγάζω έναν super ενδιαφέροντα ήχο με πολλές αρμονικές και περίεργες συχνότητες αλλά χάνω περίπου 2 dB ένταση. Όταν το phaser παίζει με το Behringer οπότε προηγείται της βρώμας όλα είναι ΟΚ και παράγεται ένα κλασσικό overdriven phaser στο στυλ του ήχου των Radiohead στο "The Bends". Δεδομένου ότι δεν σκέφτομαι να εγκαταλείψω την χρήση του Korg για delay και reverb (επομένως θα το έχω πάντα στο τέλος) και δεδομένου επίσης ότι σύντομα σκέφτομαι να αποκτήσω ένα EHX Pulsar τρέμολο, ακούω προτάσεις για την πιθανά καλύτερη σειρά των υπολοίπων pedals...τα οποία θυμίζω είναι: Doctor Q, Small Stone, Muff, Behringer OD100....και Pulsar. Αν μπορείτε καταγράφοντας τις προτάσεις σας σημειώστε και τι περίπου ήχος παράγεται, τι στυλ μπορεί να ταίριαζαν σε κάθε set up, ώστε να ξέρω τι τσεκάρω κάθε φορά (άλλο να ψάχνεσαι για blues ήχο, άλλο για punk...).

Από εμπειρία ως κιθαρίστας σε μπάντα με keyboards και μάλιστα με keyboards που παίρνουν συχνά τον πιο lead ρόλο στα κομμάτια πιστεύω ότι ο Superfunk έχει απόλυτο δίκιο. Για να ακουστεί ένα κομμάτι καλά, πρέπει πάνω απ'όλα να ακούγεται καθαρά και για να συμβεί αυτό πρέπει τα μελωδικά κυριώς όργανα να έχουν διακριτούς ρόλους. Αν δηλαδή δύο κιθάρες παίζουν την ίδια συγχορδία στην ίδια οκτάβα και με τον ίδιο αρπισμό άστα να πάνε, το ίδιο και μεταξύ κιθάρας και πλήκτρων αν ο ήχος των δύο είναι στην ίδια περιοχή συχνοτικά. Σε κάθε κομμάτι πρέπει σε όλα του σημεία να έχει ξεκαθαρίσει η μπάντα πιο είναι αυτό που πρέπει να φανεί ως lead και οι υπόλοιποι να παίξουν όσο χρειάζεται για να το αναδείξουν...και συχνά δεν πρέπει να παίξουν και τίποτα γιατί το αποτέλεσμα μπερδεύει και θολώνει τον συνολικό ήχο. Από εμένα προσωπικά η "συμβουλή" είναι πως σε ένα group παίζουμε για να υπηρετήσουμε το κομμάτι και όχι το προσωπικό μας ξεκ*****α!

Ότι καλύτερο κατά την εμπειρική γνώμη μου (όχι παίζοντας πλήκτρα, αλλά προσέχοντας τον ήχο του πληκτρά στο group...) ότι καλύτερο κυκλοφορεί σε virtual analog synth είναι οι εκδόσεις των nord lead της Clavia. Βέβαια σε σχέση με το MicroKORG μιλάμε για σχεδόν τριπλάσιο budget αλλά τα μηχανήματα σκοτώνουν!

Αν έχετε και 1-2 ακόμη group από φίλους ή γνωστούς που να μην βρίσκονται μουσικά σε άσχετο έδαφος μαζευτείτε και δοκιμάστε στο Μικρό Μουσικό Θέατρο...τα περισσότερα groups που ξεκινάνε περνούν από την ΜΙΚΡΗ αλλά δεκτική σε όλα σκηνή του. Κάθε αρχή και δύσκολη βέβαια, αλλά αν έχετε δικό σας υλικό και το βλέπετε σοβαρά...αξίζει να το παλέψετε!

Είχα ακριβώς το ίδιο πρόβλημα...είχα όλα τα πεταλάκια επάνω σε ένα τροφοδοτικό με διακλαδωτή και το αποτέλεσμα ήταν ότι επειδή αν και όλα δέχονται τάση 9V, αλλά κάθε ένα παίζει σε διαφορετική ένταση ρεύματος (mA), κάποια υπολειτουργούσαν με αποτέλεσμα στην τελική έξοδο του pedalboard να χάνω περίπου 2 dB, σε σχέση με το να βάλω την κιθάρα "καρφί" στο Marshall και κάποια δέχονταν παραπάνω ένταση ρεύματος από αυτή που απαιτούσαν και έτσι έβγαζαν θόρυβο της τάξης του 20%. Αρχικά σκέφθηκε να δοκίμαζα τη λύση "πολύμπριζο 7 θέσεων και άλλα τόσα τροφοδοτικά κάθε ένα κατάλληλο για κάποιο πεταλάκι", αλλά αν έπαιρνα τα αυθεντικά τροφοδοτικά των κατασκευαστών δεν θα ήταν καθόλου συμφέρον οικονομικά. Τελικώς με λίγο ψάξιμο κατέληξα στο ONESPOT και τέρμα ο θόρυβος!

Για τα χρήματα που θα δώσεις είναι μια χαρά. Αλλά μην περιμένεις ότι έχεις ανακαλύψει την ευκαιρία του αιώνα... Έχω παίξει πάρα πολύ με αυτή την κιθάρα και την έχω ακόμη, βέβαια μόνο στην όψη μοιάζει με αυτήν που θα αγοράσεις εσύ (αλλαγμένοι μαγνήτες, bridge, κλειδιά, και όλα τα ποτενσιόμετρα/switches/καλώδια στο σώμα και το εσωτερικό της.) +: Ελαφριά κιθάρα με πολύ ευκολόπαικτη ταστιέρα και παρά την έλλειψη locks στο headstock δεν χάνει διαρκώς το κούρδισμα όπως αρκετές κιθάρες από την φθηνή σειρά της Ibanez. O διπλός μαγνήτης στο bridge αποδίδει καλό output με κάπως πολλά πρίμα, παίζοντας όμως λίγο με το tone και το ΕQ του ενισχυτή τον φέρνεις στα ίσα του. -: Το τρέμολο που διαθέτει και το bridge της είναι πατάτες...με το που θα χρησιμοποιήσεις το τρέμολο το κούρδισμα χάθηκε! Τα saddles toy bridge είναι πολύ μέτρια κατασκευή και μετά από χρήση 1 χρόνου αρχίζουν να κόβουν τις χορδές όταν τις περνάς και κουρδίζεις (μου το είχαν κάνει 2-3 φορές πριν το bridge πάει περίπατο...) Ο μεσαίος μονός μαγνήτης είναι επιεικώς απαράδεκτος...Βγάζει φοβερά πολύ θόρυβο και εξαφανίζει όλο το sustain! ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Κι εγώ τόσα χρήματα είχα δώσει γι' αυτό το όργανο κι 1 χρόνο αφού την αγόρασα έδωσα συνολικά άλλα τόσα για να αλλαχτούν όσα σου ανέφερα παραπάνω κι ευτυχώς που ο φίλος που τα έφτιαξε όλα δεν πήρε χρήματα για την δουλειά που έκανε. Σίγουρα για 220 ευρώ είναι value for money...αλλά για να γίνει μια πραγματικά καλή κιθάρα και παικτικά και όσον αφορά τον ήχο της το budget είναι 450 ευρώ...και με τόσα χρήματα αν δεν έχεις άλλη κιθάρα πάρε μια Light Ash Tele από κανένα online store (δεν κάνω διαφήμιση σε κανέναν...πάρε από όποιον γουστάρεις εσύ!) και θα είσαι μια χαρά! Για έναν beginner είναι ΟΚ, αλλά έναν άνθρωπο, που παίζει σοβαρά κιθάρα 2-3 χρόνια ή παραπάνω, δεν μπορεί να το ικανοποιήσει αυτό όργανο αν δεν του αλλάξεις τα φώτα![/b]

Αν και γενικά είμαι πολύ μεγάλος fan των stompboxes της ΕΗΧ...και τουλάχιστον εμένα μου ταίριαξαν όλα πολύ καλά στον ήχο που θέλω να έχω, δεν μπορώ να παρά να παραδεχθώ - έχοντας ακούσει και το Tuna Melt και το Pulsar - ότι το μικρούλι κατασκεύασμα της Danelectro είναι το απόλυτο value for money! Φυσικά και αξίζουν τα τριπλάσια χρήματα για το Pulsar, αφού έχει πολύ περισσότερες επιλογές και μεγάλη ευελιξία, αλλά μόνον αν το tremolo είναι βασικό συστατικό στον ήχο κάποιου. Εάν κάποιος θέλει μόνο να έχει έναν καλό ήχο από απλό tremolo εφφέ χωρίς περισσότερες απαιτήσεις τα 27 ευρώ του για το TunaMelt θα πιάσουν πραγματικά τόπο και δεν χρειάζεται να ξοδέψει παραπάνω.

Εμένα πάλι γιατί δεν με έχει ξετρελάνει...Marshall και ξερό ψωμί!

Λοιπόν τελικώς αποφάσισα και έκανα τις αγορές μου...Για filter/dynamic wah προτίμησα τελικά το Doctor Q της ΕΗΧ, o ήχος του κάθεται καλύτερα στα αυτιά μου και νομίζω δεν πετσοκόβει τόσες πολλές συχνότητες όσο το Synth Wah της Digitech...και από τιμή κόστισε τελικώς και 10 ευρώ λιγότερο! Επιπλέον μου έκανα δώρο και το Small Stone επίσης της EXH...όχι την αμερικάνικη αλλά την "πρώην κομμουνιστική" :D :D έκδοση... Μακράν ότι καλύτερο έχει φθάσει στ'αυτιά μου από phase shifters!!! Και με πάρα πολλές δυνατότητες...ειδικά σε συνδυασμό με το Doctor Q έχω πετύχει από hard modulation που μοιάζει με LFO μέχρι απόλυτα funk χροιές που θυμίζουν 70s. Μαζί και με το Double Muff... :D :D :D μια χαρά με βρίσκω ελπίζω να συμμερίζεστε τη χαρά μου! Μήπως να ζητήσω από την ΕΗΧ να με κάνει endorsed??? :D :D :D H αγορά Reverb ή Echo pedal αναβάλλεται για τον άλλο μήνα...χαχαχα!

Αν ισχύει κάτι τέτοιο η Microsoft πρέπει να το σκεφθεί καλά πριν θεωρήσει το νέο της λειτουργικό (Windows Vista ή καπως έτσι...) έτοιμο και το βγάλει στην αγορά. Θέλω να ελπίζω ότι η Apple θα διατηρήσει τα ίδια υψηλά standards και στην έκδοση του λειτουργικού της για PC και πως δεν πρόκειται για μια μεγάλη αρπαχτή! Μακάρι ο ανταγωνισμός να οδηγήσει σε καλύτερα προιόντα λογισμικού...το ίδιο βέβαια ελπίζαμε και με την ραγδαία πριν 4-5 χρόνια ανάπτυξη των διάφορων Linux συστημάτων...αλλά το μονοπώλιο ζει και βασιλευει ακόμη!