jonn

@ Superfunk: Πολύ μηδενιστική αντίληψη...δηλαδή δεν υπάρχει η περίπτωση να έχει ακούσει κάτι κανείς και να έχει καταλήξει στην απόφαση ότι κάτι δεν τον εκφράζει, δεν του αρέσει, δεν τη βρίσκει ;;; Δεν θέλω να κάνω προσωπική αντιπαράθεση αλλά δεν μπορώ να ξεχάσω ορισμένα posts με ατάκες τύπου: "Κάποτε θα μεγαλώσετε και θα σταματήσετε να παίζετε metal, θα ΄βρείτε κάτι καλύτερο". Δεν υπάρχει ακριβώς η ίδια λογική εδώ πέρα δηλαδή ;;; Και όσο περίεργο κι αν φανεί έχω ακούσει ακριβώς όσα blues και όσο country χρειάζεται για να ξέρω ότι δεν μου αρέσουν...αυτό είναι λόγος να προκληθεί η λύπηση κάποιου ;;; Δεν το ήξερα μέχρι σήμερα αυτό... Καιρός να αρχίσω λοιπόν να λυπάμαι όσους δεν τους αρέσουν π.χ. οι αγαπημένοι μου Depeche Mode και ο εξ' ίσου αγαπημένος μου David Bowie...και επίσης καιρός όλοι οι μεταλάδες να λυπηθούν μερικούς σαν εμάς Superfunk που δεν μας αρέσει το heavy metal.

Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να συμπαθείς κάποιον και να αντιπαθείς σφόδρα τους γονείς του. Γιατί σήμερα το "ροκ" έχει δικά του παιδιά κι εγγόνια...u know what I mean!

Ας συμμετάσχω κι εγώ: http://www.myspace.com/fadeoutband Όλα τα σχόλια και οι κριτικές ευπρόσδεκτες!

Δεν έκρινα καθόλου αντικειμενικά, αλλά...ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ!!! :evil: :evil:

'Αμα το group, το οποιοδήποτε group ξέρει να παίζει και ξέρει πως θέλει να ακούγεται αυτό που παίζει μια χαρά θα γίνει η παραγωγή και δεν χρειάζεται να είσαι μεγάλο όνομα για να κάνεις καλή δουλειά ακόμα και στην Ελλάδα. Εγώ δυστυχώς πιστεύω τα πιο πολλά group δεν σέβονται αυτό που κάνουν και έμμεσα δεν σέβονται και το κοινό που θα το ακούσει. Όταν μπάντα έχει στόχο το πιο "φθηνά" και όχι το πιο "καλά", όπως διάβασα πριν, τότε βράστα! 8O 8O Αν ο δημιουργός αντιμετωπίζει έτσι τη μουσική του, ποιος περιμένει ότι ο μηχανικός ήχου θα την αντιμετωπίσει καλύτερα ;; Και για ποιό λόγο δηλαδή να κάτσει να ανοίξει τα μάτια και τ' αυτιά του οποιουδήποτε "έσκασε μύτη" να ηχογραφήσει χωρίς να ξέρει τι θέλει και πως το θέλει. Έχω ακούσει ελληνικές παραγωγές των 1500 ευρώ (μιλάω για album ολόκληρο) που ήταν μια χαρά και φαινόταν και η καλή μπάντα και η προσεκτική δουλειά στην ηχογράφηση και τη μίξη. Προφανώς με 1500 ευρώ δεν θα χρησιμοποιήθηκαν και τα καλύτερα μηχανήματα, ούτε άπειρες ώρες, ούτε ήρθε ο Steve Albini να κάνει παραγωγή. Απλά όλοι όσοι δούλεψαν ήξεραν τι κάνουν και τι θέλουν να πετύχουν.

Φίλε math, τα mini της Danelectro χωρίς να είναι κάτι super είναι καλά μηχανηματάκια και χρήσιμα. Έχω τεστάρει μερικά, μεταξύ των οποίων και το chorus που είναι μια χαρά, και στο pedalboard μου βρίσκεται μόνιμα το Slap Echo της ίδιας σειράς εδώ και 5-6 μήνες. Έχει περάσει πρόβες, γραψίματα και live και είναι σε άψογη κατάσταση, και να φανταστείς το είχα αγοράσει και μεταχειρισμένο για 20 ευρώ!!! Οπότε δεν νομίζω ότι θα πετάξεις τα χρήματά σου... :lol: :lol:

Καλόπαικτη η Tele man! :D :D Βασάνισέ την!!! 8O

Δεν ξέρω για την συγκεκριμένη "Kurt Cobain Jaguar", και νομίζω έχω ένα video από live Nirvana (1991 άν θυμάμαι καλά), όπου ο Cobain παίζει όντως με Jaguar και όχι με Jagstang..πάντως μια γιαπωνέζικη Jaguar που έχει πέσει στα χέρια μου για λίγη ώρα μου φάνηκε μια χαρά όργανο για τα χρήματα που κοστίζει...αν και με πολύ περιοριστικό ήχο σε σχέση π.χ. με μια Strat ή μια Tele.

Pink Floyd - The Dark Side Of The Moon (David Gilmour) Radiohead - OK Computer (Jonny Greenwood, Ed O'Brien ...και κανένα περαιτέρω σχόλιο) U2 - The Joshua Tree (The Edge ...επίσης κανένα σχόλιο) Ride - OX4 (Andy Bell) Jimi Hendrix - Electric Ladyland (ποιος να έπαιξε κιθάρα σ'αυτό το δίσκο...??? 8O ) Smashing Pumpkins - Siamese Dream (Billy Corgan, James Iha ...απίστευτα τέλειος βρώμικος ήχος :D :D )

Ποστάρω εδώ τα πάντα μιας και σε αυτό το thread έγινε όλη η συζήτηση... Αισίως το "ταυράκι" έκλεισε μια εβδομάδα στα χέρια μου και πλέον μπορώ να βγάλω ασφαλή συμπεράσματα κάνοντας ένα σύντομο review: ΗΧΟΣ: ¶ψογη για indie pop crunchy ήχους (Placebo-like) και post-rock στυλ βρώμικα και όταν παίζει κανείς riffs με τον bridge μαγνήτη και για ρυθμικά μέρη με το toggle switch στην μέση και τον neck μαγνήτη με το volume στο 7 περίπου. Δεν είναι βέβαια κιθάρα για να παίξει κανείς funky grooves...αλλά who cares??? Με το που "βλέπει" overdrive στα πετάλια "ξυπνάει" :D :D και αρχίζει να "τα χώνει" αλλά τα καθαρά της να βρίσκω από τίμια και επαρκή για τον ευρύτερο rock ήχο (χωρίς βέβαια να συγκρίνονται με τα καθαρά μιας Tele...) και θεωρώ υπερβολή ότι "SG + καθαρά είναι οξύμωρο". Αρνητικό ο αρκετά ασαφής (muddy που λέμε στην αγγλικήν... :D 8O ) ήχος που βγάζει ο neck μαγνήτης όταν παίζει κανείς πολύ μπάσσα και το σχετικά αδύναμο sustain του...πιθανώς σύντομα να αλλαχτεί αυτός ο...κύριος!!! ΜΑΝΙΚΙ: Από τις πιο γρήγορες και άνετες ταστιέρες που έχω παίξει. Έκανα 4-5 ώρες να προσαρμοστώ στο παχύ μπράτσο της (σε σχέση με αυτό που είχα συνηθίσει) αλλά η ταστιέρα είναι απίστευτα γλυκιά και ευκολόπαικτη...καμία σχέση με την άθλια εντύπωση "ότι το χέρι μου κολλάει στο ξύλο" που είχα απόκομίσει από μια Gibson LP Studio. ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ: Για τα χρήματα που κοστίζει Α-Ψ-Ο-Γ-Η!!! Πολύ καλό και προσεγμένο φινίρισμα, και το μαόνι και στο σώμα και το μπράτσο δίνει την αίσθηση καλά κατασκευασμένου και στιβαρού οργάνου. Τα κλειδιά της είναι Grover Rotomatic 10mm, που σημαίνει μια χαρά (αν και δεν είναι και η κορυφή...) και η γέφυρα επίσης δεν θυμίζει κατασκευή ασιατικού οργάνου αυτής της κλάσης τιμής, αλλά τουλάχιστον μια κλάσης παραπάνω! Η κιθάρα ήταν αρκετά καλά σεταρισμένη, και με μικρές επεμβάσεις στο action και το intonation (που μου πήραν περίπου μισή ώρα...) όλα ήρθαν πλέον στα μέτρα μου. Βέβαια σε σχέση με όργανα της Gibson που έχουν πέσει στα χέρια μου τα πάντα μοιάζουν πιο λεπτεπίλεπτα και πιο εύκολο να πάθουν ζημιά, αλλά τα πάντα κρίνονται σε σχέση με το αντίτιμο που καταβάλλεται. Χαρακτηριστικό είναι ότι και το σώμα μου μοιάζει πιο λεπτό από μιας Gibson SG και ίσως αυτό να παίζει ρόλο και στο sustain που βγάζει η κιθάρα. Γενικά ο βαθμός που θα έβαζα είναι 8 και αυτό όχι γιατί η κιθάρα απέχει μονάχα 2 πόντους από το τέλειο, αλλά γιατί ο αγοραστής παίρνει πολλά περισσότερα από όσα πληρώνει και γιατί νομίζω πως είναι αρκετά ευέλικτη για όσους παίζουμε με πολλά πετάλια διαμορφώνοντας ισχυρά (heavy modulation) τον τελικό ήχο. Φωτογραφίες: http://i59.photobucket.com/albums/g294/jonny_06/Epiphone%20G400/P1010001.jpg http://i59.photobucket.com/albums/g294/jonny_06/Epiphone%20G400/P1010003.jpg http://i59.photobucket.com/albums/g294/jonny_06/Epiphone%20G400/P1010004.jpg http://i59.photobucket.com/albums/g294/jonny_06/Epiphone%20G400/P1010006.jpg http://i59.photobucket.com/albums/g294/jonny_06/Epiphone%20G400/P1010007.jpg http://i59.photobucket.com/albums/g294/jonny_06/Epiphone%20G400/P1010009.jpg

new rock (Placebo, Radiohead), post-rock (Godspeed, Mogwai), trip-hop (Massive Attack, Portishead, Archive), Nick Cave, Pink Floyd, Pearl Jam (ξεχωριστά είδη από μόνοι τους αυτοί...), ολίγον nu-prog (Porcupine Tree, Mars Volta, Tool - πιο metal αλλά πιάνονται...) και ολίγον emo (π.χ. Appleseed Cast) Ακούω κι άλλα βέβαια...π.χ. Depeche Mode ή Bad Religion αλλά μεμονωμένα group όχι ολόκληρες σκηνές

Αν και δεν είμαι fan του μεταλλικού ήχου, οι Tool μου άρεσαν πολύ και συνεχίζουν να μου αρέσουν. Το καινούριο album δεν με ξετρέλανε στο πρώτο άκουσμα, αλλά σίγουρα θα του δώσω κι άλλες ευκαιρίες πριν βγάλω τελικό συμπέρασμα. Αξίζει πάντως τον κόπο να αφιερώσει κανείς μερικές ώρες ακρόασης σε τόσο καλούς μουσικούς με τόσες πολλές ιδέες.

Θα συμφωνήσω με τον mechmg93 γιατί κι εγώ πιστεύω πως είναι άλλο πράγμα πόσο καλός κιθαρίστας είσαι και άλλο το πόσο ψάχνεις/προσέχεις/εξελίσσεις τον ήχο σου. Δεν μπορώ να δεχτώ ότι π.χ. εξ' ορισμού ο SRV έχει καλύτερο ήχο από τον κάθε Edge ή Greenwood επειδή είναι καλύτερος κιθαρίστας. Ο "καλός ήχος" είναι ζήτημα απόλυτα υποκειμενικό και έχει να κάνει με το στυλ που στον καθένα αρέσει. Όσο για το αν τα πολλά εφφέ αλλοιώνουν ανεπανόρθωτα τον ήχο μιας κιθάρας η άποψή μου είναι ότι μόνο τα μέτρια έως κακά όργανα καλύπτουν τις αδυναμίες τους πίσω από σειρές πεταλιών. Ένα καλό όργανο θα οδηγεί αυτό τα εφφέ κρατώντας το χαρακτήρα του ακόμη και στο πιο ακραίο high gain.

Σας ευχαριστώ όλους για τις ευχές και τις προτάσεις. Αφού παίξω αρκετά και "στρώσω" με το όργανο θα γράψω πλήρεις εντυπώσεις με λεπτομέρειες εν είδη review. Μέχρι τότε πάω να παίξω κάτι καθαρά με το bridge μαγνήτη, ένα Big Muff κι ένα Rectifier!!! :twisted: :twisted:

Μετά από ολοήμερο ψάξιμο, δοκιμές, tests και παρα πολλή σκέψη εγένετο... Epiphone G-400 Worn Cherry Η κιθάρα μου άρεσε πραγματικά πολύ με τη μία...δεν φοβάμαι την ταστιέρα της που με ξενίζει θα την συνηθίσω παίζοντας συνέχεια. Το τι παίρνεις από αυτήν με το τι πληρώνεις είναι ασύλληπτο. Δυστυχώς οι Squier της σειράς Custom Vintage Modified αν και πολύ καλές στον ήχο, στα χέρια μου έμοιαζαν με παιχνίδι και εντόπισα δυστυχώς πολλά αρνητικά στην ποιότητα κατασκευής. Θεωρώ ότι η G 400 θα μπορούσε αν και Κορεάτικη να πουλιέται εύκολα 80-90 ευρώ παραπάνω και να αξίζει τα λεφτά της. Κι όσο για τα καθαρά της...χωρίς να φθάνω σε υπερβολές θα πω ότι είναι τίμια και αξιόπιστα για κάθε στυλ του ευρύτερου rock ήχου. Μαζί σας λοιπόν κι εγώ με την "παραμελημένη θεά" όπως λέει ένα παλιότερο topic!!!

Σας βλέπω χωρισμένους σε δύο "στρατόπεδα"...G-400 και Tele Custom. Θα τις ακούσω και τις δύο κιθάρες μάλλον σήμερα και θα τις ψάξω σε όλα (ξύλα, φινιρίσματα, ποιότητα κατασκευής κλπ.) ώστε η απόφασή μου να είναι όσο το δυνατόν ορθότερη.

Κι εγώ από διάφορα reviews περίπου αυτές τις απόψεις είχα σχηματίσει superfunk και άρχισα να καταλήγω προς την Tele Custom II. Την Epiphone δεν την έχω απορρίψει ακόμα, αλλά δυστυχώς έχω πρόβλημα με τις ταστιέρες των SG και LP, που δεν με βολεύουνε καθόλου. Θα θέσω ακόμα δύο ερωτήσεις όποιος ξέρει ας απαντήσει 1. Ισχύει ότι η Squier Tele Custom II πέρα από τα όσα θετικά έχει θέλει πολύ προσεκτικό και επαγγελματικό σετάρισμα για να παίξει καλά ; Επίσης διαβάζω ότι έχει "agathis body"...τι είδους ξύλο είναι αυτό και πόσο βαριά είναι η κιθάρα ; 2. To Epiphone ταυράκι θα υστερεί θεαματικά στους καθαρούς ήχους και θα καταλήξει να κάνει μονάχα για "άγρια γκάζια" (Φίλος που την έχει, έχει πλέον αυτή τη γνώμη για κάθε είδους "ταυράκια").

1. Squier Tele Custom II (P-90s) 220 euros 2. Squier Jagmaster (Duncan Designed humbuckers) 270 euros 3. Epiphone G-400 (Alnico V humbuckers) 310 euros Θέλω μια κιθάρα να μην περνάει τα όρια των 350 euros και ψάχνοντας τις διάφορες λύσεις κατέληξα σε αυτές τις τρείς. Πείτε γνώμες έχοντας στο μυαλό σας ότι θα χρησιμοποιηθεί σε στυλ new rock/indie/alternative

Το άκουσες ζωντανά με κιθάρα-ενισχυτή (και αν γίνεται με την δική σου κιθάρα) ή μονο samples ? Αν έχεις ακούσει μόνο samples, άκουσέ το ζωντανά !!! Τα Muff μπορούν να βγάλουν πολλούς διαφορετικούς ήχους αν τα ψάξεις λίγο...

Και τα δύο φίλε ΒΚοstas είναι DVDs που υπάρχουν στο εμπόριο (...αλλά και αλλού :D ). Το DVD των Radiohead πράγματι είναι παλιά συναυλία τους από το 1994 και λέγεται "The Astoria London Live", ενώ το DVD των Placebo είναι το "Soulmates Never Die / Live in Paris 2003". Σου βάζω links από το amazon.com για να τα δεις: http://www.amazon.com/gp/product/B000BNXDEQ/qid=1145524480/sr=1-1/ref=pd_bbs_1/103-1737413-3230217?%5Fencoding=UTF8&s=dvd&v=glance&n=130 http://www.amazon.com/gp/product/B0001LJC16/qid=1145524562/sr=1-1/ref=pd_bbs_1/103-1737413-3230217?%5Fencoding=UTF8&s=dvd&v=glance&n=130 Τα έχω και τα δύο στην συλλογή μου με μουσικά DVDs σε ιδιαίτερα περίοπτη θέση, καθώς πραγματικά πρόκειται για πολύ καλές live εμφανίσεις. Για τους Radiohead πάντως μέσω του site του δικτυακού fan club τους www.ateaseweb.com μπορεί κανείς να αποκτήσει πρόσβαση και σε bootleg DVDs από πιο καινούριες εμφανίσεις τους (2003-2004).

Το μοναδικό πράγμα που νομίζω βρίσκεται μέσα στο budget σου είναι το πολυεφφέ της Zoom ( :( 8O ), το Zoom 505 II που βέβαια περισσότερο παιχνίδι είναι και όχι εργαλείο για να βγάλεις ήχο. Δες το εδώ: http://www.zoom.co.jp/english/products/505/index.php Εγώ πάντως θα σου πρότεινα αν είναι να δώσεις τώρα 50 ευρώ για αυτό το πράγμα, κράτα τα χρήματά σου και όταν τα κάνεις 90 ευρώ πάρε ένα combo Marshall MG10 (10 Watt) ενισχυτή να κάνεις τη δουλειά σου. Θα έχεις πάρει ένα πολύ τίμιο μηχάνημα για τα χρήματα που θα δώσεις και θα μπορείς μια χαρά να παίξεις στο σπίτι. Δες τον εδώ: http://www.marshallamps.com/product.asp?productCode=MG10CD

Στα χρόνια που παίζω κιθάρα κατέληξα σε ένα πράγμα όσον αφορά τα fx. Το μεγαλύτερο λάθος είναι να αγοράζεις πεταλάκια πριν καλά-καλά κατορθώσεις να εμφανίσεις τον ήχο που θέλεις στον ενισχυτή που παίζεις με την κιθάρα που παίζεις. Τα εφφέ δεν φτιάχνουν τον ήχο, τον εμπλουτίζουν, δημιουργούν ατμόσφαιρα, αλλά ΔΕΝ ΦΤΙΑΧΝΕΙΣ ΗΧΟ ΑΠΟ ΑΥΤΑ!!! Και το πιο κρίσιμο σημείο είναι ότι όσοι συνάδελφοι κιθαρωδοί ξέρω δεν επιλέγουν με βάση το rig που έχουν. Αποφασίζουν π.χ. "θέλω / χρειάζομαι ένα phaser", ακούνε 5 πετάλια και αγοράζουν αυτό που τους άρεσε καλύτερα συνήθως με μια κιθάρα κοντά σε αυτή που έχουν, αλλά σε ενισχυτές πιθανώς κλάσεις καλύτερους και χωρίς το υπόλοιπο fx chain. Και μετά ψάχνονται τι φταίει και το ίδιο πεταλάκι δεν ακούγεται όπως στο μαγαζί... Θέλει πολλή υπομονή και ψάξιμο η επιλογή των πεταλιών. Πολύ περισσότερο θέλει ψάξιμο η όποια μετατροπή αποφασίσει κανείς να τους κάνει. Τα πεταλάκια είναι κομμάτι του οργάνου...θα άλλαζε κανείς μαγνήτες στην κιθάρα του επειδή απλά τους άκουσε σε κάποια άλλη κιθάρα και του άρεσαν ;;;

Κι εγώ ένα Staton πικάπ έχω...δεν θυμάμαι αν είναι ακριβώς το ίδιο μοντέλο και συμφωνώ ότι είναι καλή αγορά για τα χρήματα που κοστίζει. Εντάξει υπάρχουν και πολύ καλύτερα-ακριβότερα μηχανήματα, αλλά αν το θες απλά ως τμήμα του στερεοφωνικού σου για το σπίτι πιστεύω είσαι ΟΚ.