atreu73

Άλλο ένα τραγουδάκι σε στίχους του sundropsinthehauntedcity Γυμνα τοπία δίχως μνήμη ξεθωριασμένος ουρανός μα εγινε φάρος φωτεινός της πανσελήνου το ασήμι για να μου δείξει ευθύς τον δρόμο πιο πέρα από την ντροπή ν' αποτινάξω την σιωπή σαν σκόνη που έκατσε στον ώμο. Κίτρινα φώτα στην εξέδρα αμήχανα, άβουλα κορμιά και της ζωης μου η ερημιά πάλι μου έστησε ενέδρα. Σκέφτηκα "όλα είναι χαμένα" μα όμως το κύμα στην ακτή σιγά ψιθύρισε στ'αυτί του ονείρου τα απωθημένα. Φέγγουν φωτιές στην παραλία μαύρα της νύχτας ξωτικά λένε τραγουδια μαγικά και του έρωτα γινονται λεία. Χάδια,φιλιά,στριφτό τσιγάρο πάνω στην άμμο αγκαλιά και οι ψυχές μας δυο πουλιά... Για πάντα χάθηκαν στην πάρο. Όλο κι όλο τρεις συγχορδίες. Η φωνητική γραμμή ίδια κι όμοια πάντα με την πρώτη στροφή. Από κει και πέρα. Πολλά ντραμς λούπα. Πιάνα κιθάρες λούπα ενώ Αφρικάνικες, Ινδικές φωνές καθώς και ήχοι κονσέρβα. gymna_topia.mp3

Εγώ από υπολογιστές δεν ξέρω την τύφλα μου. Είχα παρόμοια προβλήματα με σένα και το πρόγραμμα μου το πρότεινε ο ανιψιός μου. Από τότε που το έβαλα έπαψε να κολλάει στα ίντερνετ.

Τι κάνει; Καθαρίζει τα πάντα. Τα κάνει λαμπίκο.

Κατέβασε τούτο δω το προγραμματάκι. http://www.iobit.com/advancedsystemcareper.html

Να σημειωθεί ότι ακόμα κι η πιο φαινομενικά κακόβουλη ή εριστική (στην περίπτωσή μας) κριτική δεν μπορεί να κατηγοριοποιείται αυτόματα σε αναληθή ή αβάσιμη. Δυστυχώς στην περίπτωσή μας αντικειμενική αλήθεια δεν μπορεί να υπάρξει. Βλέπεις ότι εκφράστηκαν τρεις θέσεις βρίσκοντας το κομμάτι διαδοχικά εξαιρετικό, ευχάριστο και μονότονο. Δεν υπάρχει απόλυτη ταύτιση. Ούτε σε αντίληψη ούτε σε θέση ούτε και σε έκφραση. Κατά την γνώμη μου τον δημιουργό πρέπει να τον ενδιαφέρουν εξίσου όλες οι απόψεις. Για τον δεύτερο ισχυρισμό αναφορικά με την αναπόφευκτη τραγική κατάληξη κάθε αντιπαράθεσης συμφωνώ ότι δεν μπορεί να είναι διαφορετική όταν η δυνατότητα επιχειρηματολογίας αφαιρείται.

Είμαι υπέρ κάθε κριτικής, προσβλητικής ή μη. Είμαι υπέρ κάθε κριτικής επί της κριτικής, προσβλητικής ή μη, και σαν άνθρωπος συνεπής, υπέρ κάθε κριτικής επί της κριτικής επί της κριτικής και ούτω καθεξής. Κάποιοι θα αντιτάξουν ότι αυτό οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην μπουρδελοποίηση του θέματος. Διαφωνώ. Η σύγκρουση οδηγεί σε εξισορρόπηση.

Αφού απογυμνώσουμε τα κομμάτια από όλα τα φτιασίδια τους. Τα τύμπανα, τις φωνές, τις άπειρες πιθανές μορφές τους. Aν τα συμπτύξουμε να χωρέσουν σε μικρό κουτί και τα υποχρεώσουμε σε μηχανική ομιλία. Πρέπει να αναρωτηθούμε, μετά από όλους αυτούς τους σαδιστικούς ακρωτηριασμούς μπορούμε να δώσουμε προσταγή σε ένα κομμάτι; “Ε άντε τραγούδα τώρα.” Στην παραπάνω περίπτωση νομίζω μπορούμε.

Ηχομυθίες κάπου εκεί μετά το μισό χάνεται εντελώς ο χρόνος στα υπόλοιπα όργανα ενώ τα drums συνεχίζουν ακάθεκτα. Δεν ξέρω αν ήταν αυτό στις προθέσεις σου αγαπητέ αλλά άκουσέ το λίγο. Είναι σκέτο χάος και όχι με την καλή έννοια. Αυτό είναι το αντικειμενικό μου σχόλιο που ελπίζω να λειτουργήσει σαν εισιτήριο για το 2ο μέρος.

Both…. ;) Όλα είναι ένα.

Ωραίο sfaku. Η φωνή μου θύμισε Waterboys και θα της άξιζε να βγει λίγο πιο μπροστά. Λίγο πρόχειρο το εγχείρημα όπως λες κι αυτό το τύμπανο το εμμονοληπτικό δεν λέει να αλλάξει τροπάρι, αλλά ωραίο. Κατά τα άλλα κρίμα το παλικάρι που έπεσε σε κατάθλιψη αλλά και τι θα ήταν ο κόσμος χωρίς λίγους καταθλιπτικούς εδώ κι εκεί;

Εγώ το μυστικό Εγώ το μυστικό κι ο κήπος που θα σπείρεις Εγώ το μυστικό κι ο κήπος που θα σπείρεις Εγώ κάθε λέξη που ακούς στον αέρα Εγώ το μυστικό κι η άκρη που θα γείρεις Σε μια υπέροχη ηλιόλουστη όμορφη μέρα Εγώ το μυστικό κι ο κήπος που θα σπείρεις Εγώ ο κανόνας, η ρώγα που δίνει Εγώ το μυστικό κι ο ύπνος που θα γείρεις Εγώ ό,τι χαράζει, εγώ ότι σβήνει. Η Αρκαδία είναι εκείνο το πανέμορφο μέρος όπου όλα είναι δυνατά, η ύπαρξη διακατέχεται από μια άγρια ζωντάνια. Όπου οι θεοί κατοικούν δίπλα στους ανθρώπους και άλλα τέτοια ωραία. Δεν υπάρχει επίσημη εξήγηση για τις επιγραφές στους πίνακες. Αρκαδία μπορεί να είναι ένας επί γης παράδεισος. Ένας παράδεισος για μετά ή ακόμα και εκείνο που απαντάει ο δαίμονας του Διόνυσου Σειληνός όταν πιάνεται από το βασιλιά. - Τί είναι καλύτερο για τον άνθρωπο; Ρωτά ο βασιλιάς - να υπάρχει ή όχι; Και μετά από πίεση απαντά ο δαίμονας - για σας τους θνητούς το καλύτερο θα ήταν να μην είχατε γεννηθεί ποτέ.

Μπορείς να κάνεις 3,4 λήψεις από διαφορετικές γωνίες και να τις μοντάρεις. Το αποτέλεσμα θα συνεχίσει να είναι μινιμαλιστικό αλλά θα έχει νομίζω περισσότερο ενδιαφέρον. Επίσης αφαίρεσε τους στίχους και σταμάτα να κρύβεσαι πίσω από το μικρόφωνο. Αν μπορούσα να δώσω και μια σκηνοθετική οδηγία, μην μιμείσαι ότι έχεις δει σε τ.β. και θεώρησες καλό. Δεν ξέρω τι άλλαξες, αν άλλαξες κάτι αλλά μου ακούγεται λίγο καλύτερο από την πρώτη φορά. Τέλος, τα views στο vube είναι μεγάλη μούφα. Σαν την αξιοπιστία των πολιτικών.

Συνοπτικά. Νομίζω ότι όντως θα ήταν καλύτερο με γυναικεία φωνή. Αν ήταν και δύο οι γυναίκες ακόμα καλύτερα (δεν το εννοώ σεξουαλικά). Σκίζω το καλσόν μου που για ακόμη μια φορά τα στίχοι δεν γίνονται αντιληπτά. Δεν μπορώ να καταλάβω τι παίζει. Να παινευτώ λίγο ότι το logic έμαθα να το δουλεύω καλύτερα. Έμαθα κι εκείνο το κουμπάκι του automation που ρυθμίζεις εντάσεις. Όρεξη να 'χεις και χρόνο. Και ξανά αι θενκ γιου για την ακρόαση. Μείνετε συντονισμένοι. Το παρών έχει συνέχεια. Υγ κρίμα Σάμυ που δεν θα ανέβεις. Μπορεί να μη χιόνισε αλλά κι η αιθαλομίχλη έχει το κατιτίς γιορτινό.

Από την αρχή μου θύμιζε έντονα κάτι άλλο αυτό το κομμάτι. Ωστόσο... Το 'γραψα. arcadia_ego.1.mp3

Την συζήτηση αυτή την είχα χθες με ένα φίλο. Ξεκινήσαμε/χτίσαμε/συνεχίσαμε με μια προοπτική για το μέλλον, με μια εργατικότητα και σιγουριά, βλέπαμε ότι ταυτιζόμασταν με τη δουλειά μας σε τέτοιο βαθμό που θεωρούσαμε τους εαυτούς μας ικανοποιημένους. Τώρα (εδώ δηλαδή και 2-3 χρόνια) που η δουλειά έχει πάψει να είναι σημείο αναφοράς και λόγος ύπαρξης είμαστε αναγκασμένοι να γεμίσουμε αυτό το κενό με κάτι άλλο. Οικογένεια, χόμπυ οτιδήποτε μας ευχαριστεί. Οτιδήποτε διαλέγουμε για να μας ευχαριστήσει. - Μα εμένα δεν με γεμίζει τίποτα άλλο εκτός από την δουλειά μου. Μου λέει. Τι θα πει δεν σε γεμίζει τίποτα άλλο; Ο άνθρωπος είναι ευπροσάρμοστο ζώο. Προσαρμόσου.

Αυτό που χρειάζεται είναι να αφεθεί το θέμα να κυλίσει. Δηλώνω φανατικός θαυμαστής της ανελέητης σύγκρουσης και του ήπιου χειρισμού της. Θέλω να είμαι μάρτυρας και να συμμετέχω σε μια σφοδρή ανταλλαγή προσβολών γιατί εκεί καταλαβαίνω καλύτερα τον συνομιλητή μου. Εκεί, μέσα από την φυσικότητα, αποκτά υπόσταση ο συνομιλητής μου. Σαν άνθρωπος λέει επιτέλους και πως πραγματικά αισθάνεται. Αυτό έχει ενδιαφέρον. Ομολογώ ότι μου αρέσει η αντιπαράθεση για τους τουρκαλβανούς και τους έλληνες ή τους μη-έλληνες. Την βρίσκω διασκεδαστική. Μου αρέσουν και οι εύθυμες φατσούλες του sf. Είναι κι αυτός ένας τρόπος να περνάς την ώρα σου τώρα που οι δουλειές πάνε κατά διαόλου.

Στο ετυμολογικό του Μπαμπινιώτη υπάρχει όντως μείξη και παραπέμπει στην μίξη. Σε ένα άλλο λεξικό αρχαίων που βρήκα δεν υπάρχει. Εκεί υπάρχει μόνο μίξις. Από όπου και προέρχονται: μιξο-βοάς: διθύραμβος, αναμεμιγμένος με βοές μιξο-θάλασσος: αυτός που συνουσιάζεται με την θάλασσα. μιξ-οδία : εκεί όπου πολλοί δρόμοι συναντιούνται Και φυσικά, το πολυαγαπημένο: μιξο-λύδιος: μόνο κατά το ήμισυ λύδιος που δεν αφήνει πολλά περιθώρια πέραν της φυσικής μας επιδεικτικής και συνάμα ταπεινής παρουσίας στη γιορτή του Παν, στο ιερό γλωσσολογικό θαύμα της πανο-λύδιας σχολής. Στο μύξα-συνθετικό που αναφέρει ο Παράγκας να προσθέσω ότι τα ρουθούνια ονομάζονταν και μυξωτήρες.

Για να πούμε όμως και την κακία: "Δεν υπάρχει κακή δημοσιότητα"

Αυτά, αγαπητέ συνήγορε, για να φτάσουν στις δικές μας δύσβατες περιοχές θα πάρουν καμιά εκατονταετία.

Εγώ θα ομολογήσω ότι έκανα μετατροπή στο τζάκι για να ζεσταίνει τα σώματα. Πέρσι μου έφυγαν κοντά στα 4 χιλιάρικα για θέρμανση. Φέτος νομίζω ότι με ένα γέμισμα θα τον βγάλω τον μαριόλη τον χειμώνα.

Η κατάσταση πάντως είναι απελπιστική με τα καυσόξυλα. Ξαφνικά όλοι ανακαλύψανε το τζάκι που το είχαν για μόστρα. Βλαχαδερά, ξέρατε από τζάκι εκεί στο Βόλακα, που έλεγε κι ο συγχωρεμένος ο νονός μου. Το πετρέλαιο είναι καλύτερο και δεν βρωμάει καθόλου. Εγώ όταν περνάω από κάτι πολίχνες και ευόσμους βάζω την Mercedes s5000 μου στην ανακύκλωση αέρα για να μην με πιάνει η μπίχλα. Τώρα άρχισε να βρωμάει κι η καλαμαριά. Όλοι στο αυτόματο πρέπει να την έχουμε τη Mercedes σύντροφοι.

Κατά τη γνώμη μου captain dog είναι αδύνατο να σταθεί το κομμάτι χωρίς φωνητικά.

Τελικά, αδελφοί εν Χριστώ, βγήκε αυτός ο τύπος. Γκαντεμία. Ίσως του χρόνου. http://poy.time.com/2013/12/11/person-of-the-year-pope-francis-the-peoples-pope?iid=poy-main-lead

Πολύ όμορφο Nikolas. Μου θύμισε Georges Delerue. Με τι πρόγραμμα έγραψες;

Περί ορέξεως φυσικά δεν γίνεται κουβέντα. Ό,τι γουστάρει ο καθένας. Προσωπικά ενίοτε με πιάνουν τα διαόλια και η ζηλόφθονη φύση μου μου χώνεται άγρια όταν κάποιος βρίσκει ενδιαφέρον κάτι που δεν βρίσκω εγώ. Γιατί δηλαδή; (λέω μέσα μου). Τι δεν ακούω; Τι μου διαφεύγει; Άσε που επειδή είχα δυνατά την μουσική δεν άκουσα την γυναίκα μου που βαρούσε λέει μια ώρα. Μπήκε μέσα και με στόλισε κανονικά. Βλάκα, βόδι, παπάρα. Και για κερασάκι... αρχίδι. Βρίζει πολύ τελευταία. Δεν ήταν έτσι όταν την πρωτογνώρισα.