audiobox

Gdevelek και εγώ έτσι θεωρώ ότι είναι πιό σωστό, αλλά είπαμε μιά ιδέα για να μην διαλύσει το ενοικιαζόμενο δωμάτιο. Τα χαρτοπάνελ, θα πρέπει σίγουρα να μην αφήνουν κενά, ή αν αφήνουν, να τα "γεμίσουμε" αλλά η στήριξή τους είναι σχετικά εύκολη, από το πάτωμα ως το ταβάνι, χρησιμοποιώντας απλά μέσα, χωρίς να κάνουμε ζημιά σε πατώματα τοίχους.

Χαίρομαι που συμφωνούμε. Καταρχάς εδώ δεν μιλάμε νομίζω για διαδικασία mastering, αλλά για το master export. Δηλαδή για one shot διαδικασία να πάρουμε το final mix στο χέρι. Αν είναι να ακολουθήσει ξεχωριστό mastering, εννοείτε πως δεν θα στείλεις τέτοια κομπρεσσαρίσματα, ακόμα κι από τα bus θα χαλαρώσεις, ή μπορεί να αλλάξεις και τεχνική σε κάποια θέματα. Το ότι ανεξάρτητα με το που θα βρίσκετε το master volume του daw μας, η δυναμική περιοχή ορίζεται μόνο από τα dac του συστήματος μας, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι καλό να έχουμε ένα δυνατό volume στο master μας, αν το καταφέρουμε κι αν όλα πάνε καλά. Δηλαδή, όταν έχουμε ένα κλιπάρισμα, η πρώτη μας αντίδραση δεν μπορεί να είναι "κατέβασε το volume"! Eξάλου ένα level maintenance με ένα κομπρεσοράκι του στυλ 2:1 στα -3 db, ή ένα limiter στα -0.5 ίσα ίσα να "τσιμπάει" αν χρειαστεί, δεν νομίζω να οδηγεί σε λάθος τεχνική, εκεί όπου χρειάζεται. Ίσα-ίσα που μας προστατεύει από πολλά αναίτια "κατέβασε λίγο το volume", και οδηγεί στην περίφημη "μεγιστοποίηση" της έντασης (όπου και είναι το θέμα του post), με εμφανή κέρδη στα τελικά μας level. Κι ακόμα κι αν η δυναμική περιοχή είναι ανεξάρτητη, με το τι θα κάνουμε εμείς, δεν είναι "υποχρέωση" μας να προσπαθήσουμε να αυξήσουμε τον λόγο σήματος/θορύβου για να εκμεταλευτούμε αυτήν την δυναμική περιοχή, έχοντας ισχυρά σήματα? Αλλά θα μου πεις, για να το πετύχουμε αυτό, δεν σημαίνει ότι master volume του daw, πρέπει να είναι ντε και καλά στο 0, όπως το εννοώ εγώ. Δεκτόν. Εγώ προτείνω αυτήν την προσέγγιση για να έχω και γνώση του ακριβούς leveling in/out στο σύστημα με το Master στο 0 και όχι συνεχώς relative ενδείξεις.

Και εκτός αυτού, δεν είναι φυσικό ότι θα κλιπάρει αν μετά τον κομπρέσσορα βάλω eq και δώσω +5 db σε μιά συχνότητα αν ήδη ο κομπρέσσορας ήταν κοντά στο 0 από πρίν? Αυτό εννοώ "ξεκομπρεσάρισμα", μετά θέλει πάλι το σήμα περιποίηση...

Ναι έχεις απόλυτο δίκιο, έτσι είναι, μπορείς πράγματι να "μαζέψεις" λίγο την ένταση από το eq, αλλά μιλώντας για "μεγιστοποίηση" της έντασης αυτό θα ισοδυναμούσε με το ότι έχω ένα peak στα 2 khz και εγώ χαμηλώνω -4 db όλο το master δηλ. όλο το bandwith και χάνω για εκείνο το κλιπάρισμα στην συγκεκριμένη περιοχή και ένταση στο σήμα μου αλλά και δυναμική περιοχή από το daw, ενώ ένας καλός brick wall limiter θα κρατούσε το σήμα εκεί ψηλά χειριζόμενος καλά το clip. Αν τώρα, με την λογική χαμηλώνω ότι κλιπάρει σε όλα τα κανάλια (αντί να διατηρώ "ζωντανά" τα level με ένα κομπρέσσορα ή limiter στο προβληματικό κανάλι, στα Bus ή στο master, που κομπρέσσορας δεν σημαίνει πάντα "δώστου αβέρτα" ), τότε για μερικά κλιπ μέσα σε όλη την μίξη, θα βρεθούμε εως και -12 db πίσω στα rms level του κάθε track και της όλης μίξης, χώρια ότι θα έχουμε αφήσει ανεκμετάλευτη ένα κάρο δυναμική περιοχή. Γιατί νομίζω είναι και πολύ διαφορετικό, να παίρνεις από το κάθε track ξεχωριστά καλό σήμα με pre fader κομπρέσορα και με post fader limiter, και να εκμεταλεύεσαι στο φουλ την δυνμαμική περιοχή από το κάθε ένα κανάλι, παρά να έχεις ψόφια σήματα και στο master να προσπαθείς με έναν τελικό κομπρέσορα με ρύθμιση Threshold -12 db να κερδίσεις όλο το χαμένο έδαφος. Συνήθως στον master compresor εγώ δεν χρειάζεται να κατεβάσω το threshold περισσότερο από -6 db, δουλεύω γύρω στο -4. Αν δω ότι χρειάζεται κάτι τέτοιο, το λαμβάνω ώς "λάθος" και ξαναγυρίζω στην μίξη για καλύτερο leveling. Προσωπικά, εγώ κάπως έτσι σκέφτομαι και δουλεύω, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έχω σε όλα τα κανάλια κομπρέσσορες, ή ότι δεν χαμηλώνω κάποια volume (το master μου ποτέ, είναι καρφωμένο στο 0 αιώνες...)

Ας τα δούμε με την σειρά : Αν μετά τον κομπρέσσορα, χρησιμοποιήσω ένα eq και δώσω πχ. +4 db σε μία περιοχή, φυσικά και θα ξανακλιπάρει το master μου, το οποίο μέχρι τότε έπαιζε κοντά στο μηδέν, οπότε πρέπει να ξαναβάλω μετά το eq τουλάχιστον ένα σκέτο brick wall limiter με ρύθμιση -0.1 ή 0.5 για να το "ξαναμηδενίσω". Τώρα για τιε ενδείξεις των εντάσεων. Είναι γνωστό, πως η κάθε συσκευή, λόγω κατασκευής, αλλά και λόγω διαφορετικών τύπου σημάτων που κυκλοφορούν μεταξύ τους από την μία στην αλλη, δίνει διαφορετική ένδειξη level. Επίσης είναι γνωστό, ότι πριν "δουλέψουμε" το σύστημα κάνουμε και level calibration, δηλαδή εξομειώνουμε τις ενδείξεις σε όλη την αλυσίδα των μηχανημάτων μας, που αυτό με την σειρά του σημαίνει σωστό και ίδιο ρεύμα παντού. Στην ψηφιακή κονσόλα της Yamaha DM1000 για παράδειγμα, αναφέρεται ότι το 0 dbfs ένδειξη αντιστοιχεί σε +24dbu αναλογικού σήματος (αυτό είναι το headroom της κονσόλας/σκίζει το κονσολάκι...), πράγμα το οποίο σημαίνει σε απλά Ελληνικά, ότι όταν το meter της DM1000 θα δείξει -24db, θα βρισκόμαστε στο 0 μιάς αναλογικής κονσόλας, δηλαδή θα είμαστε τελευταίο πράσινο, πρώτο πορτοκαλί λαμπάκι στο vu μετρο... Αντίστοιχα, θα πρέπει όταν δουλεύω σε dbfs κλίμακα μέτρησης να ξέρω εκ των προτέρων το 0 db ψηφιακού σε τί db αντιστοιχεί σε αναλογική στάθμη. Ένας απλός τρόπος να εξισοροπήσουμε τα level μεταξύ κονσόλας, προενίσχυσης, μίκτη κάρτας και daw είναι στην πρώτη είσοδο του συστήματος πχ. προενίσχυση να δώσω έναν σταθερό τόνο 1khz, να ανοίξουμε το gain μέχρι το πρώτο κλιπάρισμα και από εκεί και πέρα, έχοντας τα master level κάθε επόμενης συσκευής ή software στο 0 (για αναλογική συσκευή) ή στο τέρμα (0 dbfs) για ψηφιακή συσκευή, να προσαρμόζουμε την ένταση του καναλιού έτσι ώστε όταν κλιπάρει η πρώτη προενίσχυση, όλα τα υπολοιπά από εκεί και πέρα, να κλιπάρουν μαζί, το ίδιο, στο ίδιο σημείο. Έκτοτε ΔΕΝ ξαναπειράζουμε τα master level καμίας συσκευής που θα πρέπει πάντα να είναι στο 0 (analog) ή στο τέρμα (dbfs) και έτσι το gain, μαζί με το volume fader, κάθε καναλιού, κάνουν όλη την υπόλοιπη δουλειά ελεύθερα όπως γουστάρουμε. Όποτε χρειαστεί να ελέγξουμε την ακεραιότητα του σήματος και το σωστό του leveling σε όλη την αλυσίδα μας, θα πρέπει να έχουμε υπόψιν μας, ότι όπου κλιπάρει το πρώτο, εκείνη την στιγμή, θα πρέπει ακριβώς το ίδιο να κλιπάρουν και όλα τα υπόλοιπα μέχρι το τέρμα. Στα Plug in τώρα : Όλων οι είσοδοι είναι στο 0 (δεν εννοώ στο - άπειρο) και ρυθμίζουμε την έξοδο του πρώτου να μην κλιπάρει την είδοδο του 2ου στην σειρά και ούτω καθ'εξής. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι τα σήματα ντε και καλά μετά στην παραγωγή θα είναι πάντα τόσο δυνατα. Μιξάρουμε σε ότι εντάσεις θέλουμε και μετά φτάνουμε πλέον στο master μας, όπου με το σωστό κομπρεσσάρισμα "σιδερώνουμε" τα level μας και είμαστε έτοιμοι. Όταν από το DAW μας κανουμε κατευθείαν export, δεν υπάρχει λόγος το παραγώμενο αρχείο να έχει άλλο level από αυτό που έδειχνε το master μας, μέσα. Και αφού μετά θα το ακούσουμε από την ίδια κάρτα ήχου, με την οποία κάναμε προηγουμένως την μίξη, δεν θα έχουμε άλλη ένδειξη στο controll mixer της κάρτας. Αν παιχτεί σε άλλο υπολογιστή, με άλλη κάρτα, είναι πιθανό να δούμε διαφορές στην ένδειξη του vu μετρου, αλλά αν έχει γίνει σωστή δουλειά, όπου κι αν παίξει το αρχείο αυτό (πάντα από software player) σίγουρα δεν θα κλιπάρει (εφόσον μιλάμε για wav αρχείο και όχι export ή μετατροπή του σε mp3). Αν δούμε κλιπάρισμα, σίγουρα κάποια ένταση, είναι "τσιμπιμένη" κάπου, πάνω από το μηδέν, ή κάπου κάτι τρέχει και δεν είμαστε σε unity gain (το σωστό level για playback) ή αυτό θα οφείλετε στην διαφορά της δυναμικής περιοχής που μπορεί να διαχειριστεί η κάθε κάρτα ήχου ανάλογα με τους converters που φαράει η κάθε μία. Αν χρειαστεί μπορούμε να δεχθούμε μιά προσαρμογή +/- 0.5 εως 1.5 db στο master του άλλου player ή της άλλης κάρτας αν έχουμε κλιπ, αλλά μέχρι εκεί.

Αν χρησιμοποιήσεις DI, εκτός από το ground lift θετικό σημείο, θα αντιμετωπίσεις την περίπτωση αλλαγής "ρεύματος" του σήματος, δηλαδή το σήμα από την έξοδο του DI, θα είναι υποβαθμισμένο σε μικροφωνικό ρεύμα. Είναι πολύ πιθανό, τα ενεργά monitor σου λοιπόν, να πάρουν πολύ χαμηλό σήμα. Το σωστό gadget για τέτοιες δουλειές είναι ένα isolation box μόνο δηλ. κάτι τέτοιο : http://artproaudio.com/products.asp?type=90&cat=13&id=103 http://artproaudio.com/products.asp?type=90&cat=13&id=106 Αν και στην περίπτωση σου, αρκεί να ξεκολήσεις την γείωση (pin 1) από το XLR ή το TRS βύσμα που συνδέεται στα ηχεία σου. Αυτό είναι το ground lift και δεν χρειάζεται να προσθέσεις άλλο ένα κύκλωμα στο set up σου.

Εγώ βγάζω αρκετές μίξεις έτσι και είναι κατά την γνώμη μου, πολύ ισσοροπημένες και με δυνατές τελικές εντάσεις. Φυσικά δε χρειάζεται να είναι έτσι ένα master πχ. με φωνή-κιθάρα μόνο.

Το χαμηλό σημείο του σήματος να είναι -6, αν είναι πχ. μια tight progressive παραγωγή, αλλά σίγουρα μέχρι και -10, -12 κατεβαίνεις άμα έχεις ένα σημείο μόνο με φλογέρα πχ ή ένα πέρασμα pad / strings, αλλά γενικά για μία normal ποπ/ροκ/beat παραγωγή -8 εως 0 dbfs σε κουπλέ / ρεφραίν είναι super.

Η σκέτη επιφάνεια του χαρτονιού δεν κάνει και πολλά πράγματα από μόνη της. Μάλιστα μας δίνει και ελαφριά αντανάκλαση (όχι βέβαια περισσότερη από τον ίδιο τον τοίχο ή άλλες ακάλυπτες επιφάνεις). Το θέμα με τα πλακέ χαρτοκιβώτια, είναι για να αποφύγουμε την μανούρα του χειρισμού του πετροβάμβακα, γι'αυτό και τον βάζουμε εκεί μέσα, ώστε μετά να έχουμε να ασχοληθούμε με ένα μεγάλο πάνελ, το οποίο το πιάνουν 2 άτομα και το τοποθετούν πολύ πιο εύκολα. Καλό θα ήταν, από την έξω πλευρά του χαρτοκιβωτίου, να έχουμε την δυνατότητα να το σκεπάσουμε με μια μοκέτα, κουβέρτα, οτιδήποτε τέλος πάντων, για να κόψουμε και αυτήν την μικρή αντανάκλαση του κιβωτίου. Δημιουργήστε ηχοπαγίδες ανοίγοντας με ένα στυλό ή κατσαβίδι πολλές τρύπες επάνω στο χαρτοκιβώτιο. Επίσης μπορούμε να δημιουργήσουμε διάχυση, πολύ εύκολα και πολύ φτηνά, κολώντας επάνω σε επιφάνειες διαφορά υλικά όπως : μικρά τετράγωνα κομμάτάκια ξύλου σε διάφορες διαστάσεις (πάτε σε ένα ξυλουργείο και θα μαζέψετε με τα τσουβάλια, όσα τέτοια κομματάκια φύρα περισσεύουν από την κορδέλα), φελιζόλ σε διάφορα σχήματα από συσκευασίες ηλεκτρικών συσκευών που τα βάζουμε στον τοίχο με ακανόνιστα κενά μεταξύ τους, ακόμη και πλαστικά ποτήράκια του καφέ κολλημένα ανάποδα στον τοίχο και μάλιστα γεμίστε τα με υαλοβάμβακα μέσα και ότι άλλο υλικό μπορείτε να βρείτε εύκαιρο. Φυσικά με όλα αυτά θα πρέπει να δουλέψετε "βάζοντας και ακούγωντας τον χώρο" γιατί καταλαβαίνετε ότι δεν μπορούμε να μιλάμε για συγκεκριμένους συντελεστές ηχοαπορόφησης σε αυτήν την περίπτωση. Άλλο παράδειγμα : Στο παζάρι της πόλης μου, βρήκα ένα τύπο που πουλούσε μαξιλάρια. Είχε μικρά μαξιλάρια για τον καναπέ, πολύ ωραία 30χ30 πόντους και 5 πόντους πάχος σε διάφορα χρώματα και τα έδινε 3 ευρώ το ένα. Πήρα 30, μου τα άφησε 80 ευρώ κι έκανα στο δωμάτιο ενός φίλου μιά "σκακιέρα" στους τοίχους (μαξιλάρι - κενό - μαξιλάρι - κενό) και το δωμάτιο του από ανακλάσεις ήρθε και έγινε μέλι κι από εμφάνιση...κουκλόσπιτο! 400 ευρώ ήταν το αντίστοιχο κόστος για σφουγγάρι... Πολύ καλή λύση για το ταβάνι αυτή, με ένα καρφάκι στη μέση το μαξιλάρι δεν θα πέσει ποτέ! Φυσικά μιλάμε πάντα για καταστάσεις home studio, όπου κάνουμε προσαρμογές "πατέντα" για να "μαζέψουμε" τον χώρο και να κάνουμε την απλά αλλά ΚΑΛΑ και κυρίως φτηνά την δουλειά μας. Και τώρα άμα έχετε όρεξη για χειροτεχνία κάντε αυτό : Μαζέψτε πολλά άδεια χάρτινα ρολλά, από χαρτί κουζίνας ή αλουμινόχαρτο (που είναι πιό μεγάλα από τις τουαλέτας), γεμίστε τα με πετροβάμβακα ή υαλοβάμβακα και κολλήστε τα στον τοίχο, το ένα δίπλα από το άλλο τοποθετημένα σε οριζόντιες και κάθετες σειρές, καλύπτωντας μια μεγάλη ή όλη την επιφάνεια. Έχετε ήδη δημιουργήσει, μιά ηχοαποροφητική και ταυτόχρονα ηχοδιαχυτική (λόγου του κυλινδρικού σχήματος) επιφάνεια. Αν τα βάψετε με πλαστικό χρώμα (της αρεσκείας σας) ενισχύετε την ανάκλαση και ταυτόχρονα την διάχυση, ενώ καθώς περιέχουν πετροβάμβακα και ο κύλινδρος έχει διάμετρο 5 εκατοστά, όλη αυτή η επιφάνεια θα περιέχει και αρκετό αφρώδες υλικό από πίσω. Για περισσότερη περιπέτεια , κόψτε αυτούς τους κυλίνδρους στη μέση οριζόντια ή κάθετα για να δημιουργήσετε διάφορα σχήματα στον τοίχο ή ακόμα χρησιμοποιήστε πιό μεγάλους χάρτινους κυλίνδρους, όπως αυτούς που τυλίγουν μοκέτες ρολά, μουσαμάδες ή υφάσματα (κάποιοι είναι και πλαστικοί, πιό καλά δεν χρειάζονται βάψιμο, δεν έχουν πόρους και προσφέρουν καλύτερη διάχυση). Επίσης παλιά στρώματα ή αφρολέξ και πλάτες / μαξιλάρες από καναπέδες, βελέντζες και ότι άλλο υπάρχει χρήσιμο στο υπόγειο, στο πατάρι ή στο σπίτι της γιαγιάς, μπορεί να είναι εξαιρετικά χρήσιμο, αν βάλουμε το μυαλό μας να δουλέψει...

[glow=red,2,300]το συμπέρασμα μου είναι πολύ απλό...τα ακουστικά κόβουν ψηλές συχνότητες από τον ήχο των τυμπάνων μέσα στο δωμάτιο [/glow] Ακριβώς, αλλά αυτό δεν συνιστά παράγοντα "παραμόρφωσης" ή κάτι που δεν είναι σωστό. Ζήτα να σου βάλει μέσα στα ακουστικά, μιά ψιλή από τα over mics για να στανιάρεις τα πρίμα που χάνεις, επίσης να προσέχεις η επίστροφή των ακουστικών να είναι real time και όχι μέσα από daw γιατί αν σου τα στέλνει με latency, θα έχεις συνεχώς την αίσθηση της "βαβούρας" και του φλαμαρίσματος. Τα καλά isolation headphones, όπως και οι σωστές ωτοασπίδες, κόβουν το ίδιο σε όλες τις συχνότητες και έτσι ακούς το ΟΛΟΝ, αλλά πιο χαμηλά, xωρίς να χάνεις συχνότητες.

Από τις λίγες φορές, που βρίσκω τον λόγο του Superfunk, ολοκληρωμένο για να μην χρειάζεται σχεδόν κανένα άλλο σχόλιο, εκτός του ότι μάλλον το eq το βάζω πριν το compresor εκτός αν βάλω μετά το eq που θα είναι μετά το compressor και ένα brick wall limiter γιατί με την χρήση eq μετά τον compressor, στην ουσία "ξεκομπρεσάρουμε" το σήμα. Πάμε σε άλλο τώρα : Kαι γιατί να μην εκμεταλευτούμε όλη την δυναμική περιοχή και να αφήσουμε ένα -6 db στον αέρα? Για ποσοστό ασφαλείας? Αν κάνουμε καλή και απροβλημάτιστη ηχογράφηση, που θα μας οδηγήσει σε σωστή μίξη, με ένα καλό master compression μπορούμε να οδηγήσουμε το master σήμα (ανάλογα με την μαγκιά του καθενός) σε φούλ level που θα παίζει μόνιμα από -6 εώς 0 dbfs (απαλά/δυνατά περάσματα) και η μίξη μας να ακούγεται "αεράτη", ευχάριστη, με σωστά transients, καθόλου "μπουκωμένη", πολύ δυνατή σε ένταση με κυμματομορφή τύπου "ξυρισμένο γρασίδι" και εντελώς ισσοροπημένη συχνοτικά. Και κάτι τελευταίο. Το πρώτο πράγμα αμέσως μετά την ηχογράφηση του κάθε track, πριν καν το ακούσουμε : NORMALIZE!

Έχω την emu 1212m και την 1616m. Ουσιατικά είναι η ίδια μηχανή. Προτείνω την 1212m με κλειστά μάτια, γιατί όπως είπες και εσύ ΞΕΣΚΙΖΟΥΝ. Χώρια ότι δεν θα βρείς σε ΚΑΜΙΑ άλλη κάρτα, αυτούς τους μετατροπείς (από pro tools) με 118 db δυναμική περιοχή... (Δεν μπορώ να καταλάβω τι βρίσκουν όλοι στις m-audio και τις προτιμούν, μάλλον ότι βρίσκουν και στο sm58, δηλαδή πάω και τρώω στο Everest αφού εκεί πάνε όλοι, άρα καλό θα είναι...)

Αν το πολυεφφέ έχει Digital in/out (αν όχι AES/EBU έστω και coaxial SPDIF δηλαδή βύσμα RCA) όπως για παράδειγμα αυτό : http://www.tcelectronic.com/m350details.asp μπορεί να μπεί. Αλλά πρόσεχε : To RCA Βύσμα πρέπει να γράφει επάνω coaxial ή spdif ή digital γιατί αν δεν γράφει τίποτα τότε θα είναι αναλογικό και δεν μπαίνει. Και για να το καταλάβεις καλύτερα, ενώ στον αναλογικό ήχο θέλουμε 2 βύσματα (left / right = stereo) στο ψηφιακό θέλουμε 1, γιατί και τα δύο κανάλια περνάνε με την μία από εκεί ψηφιακά.

Στείλτο Γερμανία. Να πάει και νάρθει τα μεταφορικά είναι τζάμπα από αυτούς.

Αμφιβάλω αν θα δεις σοβαρή προκοπή από το σπρευ, τουλάχιστον όχι για πολύ. Άλλαξε το ποτεσιόμετρο να τελειώνεις. Από την δική μου εμπειρία, οι marshall βγάζουν γρατσανίσματα στα ποτεσιόμετρα συχνά. Ρώτα για ανταλλακτικό στο BON STUDIO.

Σίγουρα άκουσες διαφορά, αλλά κατάφερες να κόψεις μόνο τις πρίμες συχνότητες, και να μουντώσεις ελαφρώς τον ήχο, αφού κάτω από 1 KHZ, η μοκέτα ακόμα και διπλή είναι σχεδόν "αέρας" και κάτω από τα 200 hz, τζάμπα πάει η μοκέτα. Θα πρέπει να είναι από τις πολύ παχιές (1,5-2 cm) ώστε διπλή να κάνει καλύτερη δουλειά στα χαμηλά και πάλι θα σου κόψει "ανισσόροπα" τον ήχο (περισσότερο τα πρίμα σε σχέση με τα μπάσσα, μηδέν αποτέλεσμα σε sub καταστάσεις)

Δυό-τρία πράγματα μόνο. α) Η τελική ένταση εξαρτάται και από την προσφερόμενη δυναμική περιοχή του συτήματος σου. Δηλ. Αν η κάρτα σου έχει dynamic range 100 db, μία άλλη με 112 ή 116 db, με την ίδια μίξη στις ίδιες εντάσεις, θα σου δώσει καλύτερο λόγο σήματος/θορύβου και headroom. β) Όσο πιό καλά ηχογραφείς το αρχικό σήμα, τόσο καλύτερες εντάσεις καταφέρνεις μέσα στην μίξη (καλή προενίσχυση και ΔΥΝΑΤΟ σήμα στην ηχογράφηση, λίγο πριν το peak). γ) Το υπερκομπρεσσάρισμα ή οι απανωτοί κομπρέσσορες, μπορεί να σου καταστρέψουν το ηχητικό αποτέλεσμα, δηλαδή κομπρεσσάρισμα με...τρόπο. δ) Μιά χαρά στον σωστό δρόμο πειραματίζεσαι, συνέχισε και βρες την δικιά σου αλήθεια στο θέμα, γιατί μόνο γενικές κατευθύνσεις μπορούν να σου προταθούν και όχι ακριβώς η λύση που ψάχνεις. ΥΓ : Δυνατότερες εντάσεις και καλύτερο αποτέλεσμα, έχεις με ηχογράφηση στα 24bit από τα 16

Τα HS80M έχουν οπίσθια τρύπα bass reflex. ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ προυπόθεση για ΟΛΑ τα μόνιτορ αυτού του τύπου, είναι ότι πρέπει ο πίσω και οι πλαϊνοί τοίχοι, να απέχουν ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 1 με 1,5 μέτρο από το ηχείο, και καλό θα ήταν να έχουν και ένα σφουγγάρι κολλημένο επάνω (οι τοίχοι), αλλιώς θα ακούς ΑΛΛΑ πράγματα. Πριν τα πάρεις, τσεκάρησε τον χώρο τοποθέτησης τους... Εξάλου το εγχειρίδιο χρήσης των HS80M, το αναφέρει καθαρά, ότι για βέλτιστη απόδοση θα πρέπει να βρίσκονται μακριά από τοίχους 1 μέτρο. Συμβουλή, που το 90% των χρηστών αγνοούν ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΑ, και δεν δίνουν σημασία. Για να συμπληρώσω και το θέμα στο σύνολο του, ΟΛΑ τα μόνιτορ, με η χωρίς bass reflex, πρέπει να τοποθετούνται όσο γίνεται μακριά από τοίχους και γωνίες, ποτέ επάνω στο γραφείο χωρίς σοβαρή μόνωση (10 εκατοστά σφουγγάρι) να πατάει επάνω το ηχείο, ποτέ επάνω σε βιβλιοθήκες και ράφια και να έχετε υπόψιν σας, ότι η τοποθέτηση του monitor επάνω στο γραφείο, ακόμα και με πατούρα μόνωσης, δημιουργεί προβλήματα, καθώς το γούφερ και η κόρνα απέχει πολύ λίγο ύψος από την τάβλα του γραφείου και δημιουργεί σοβαρές και άμεσες ανακλάσεις με αυτήν την επιφάνεια, κάτι που μοιάζει σαν να τα βάλατε στο πάτωμα. Επίσης, το γραφείο και οι βιβλιοθήκες, αποτελούν στην ουσία ανοιχτές καμπίνες και οι κραδασμοί, οι δονήσεις και ο ήχος από τα monitor αντιδρά άμεσα με το έπιπλο και τις κοιλότητες και βγαίνουν ΑΛΛΑ πράγματα. Ξέρω 2 περιπτώσεις, όπου όταν τα monitor αλλάξαν θέσεις, ξαναέγινε η μίξη από την αρχή σε 2 project... Κατά την γνώμη μου, όταν στήνεις το home studio το ΠΡΩΤΟ πράγμα που κάνεις, είναι να βάλεις σε άδειο δωμάτιο, στην σωστή θέση, πάνω σε μεταλικές βάσεις τα monitor και μετά, προσέχοντας να μην επηρεάσεις τον ήχο, στήνεις γύρω από τα monitor, όλο το υπόλοιπο studio και όχι αφού το στήσεις, μετά να πεις : "Και τώρα, που περισεύει λίγος χώρος, να βάλουμε και τα monitor?". Ξέφυγα λίγο, από το θέμα του post, ε? Δεν πειράζει...κουβέντα κάνουμε.

Θα πας σε ένα ΚΩΤΣΟΒΟΛΟ ή σε ένα μαγαζί που αλλάζει παρμπριζ αυτοκινήτων, θα στηθείς από έξω και θα περιμένεις ή θα τους ζητήσεις να σου κρατήσουν, χαρτοκιβώτια από μεγάλες LCD τηλεοράσεις, ή από συσκευασίες παρμπρίζ (αυτά είναι τα καλύτερα). Τα χαρτοκιβώτια αυτά έχουν βολικές διαστάσεις πχ ένα χαρτοκιβώτιο από παρμπρίζ λεωφωρείου είναι 2 μέτρα μήκος, 1,5 μέτρο ύψος και 30 πόντους πάχος, δηλαδή είναι πλακέ και μεγάλο. ΕΚΕΙ ΜΕΣΑ, θα βάλεις τον πετροβάμβακα και μετά όλο μαζί το χαρτοκιβώτιο θα το στηρίξεις στον τοίχο. Με πολλά τέτοια χαρτοκιβώτια,διαφόρων διαστάσεων, μπορείς να κάνεις μεγάλα "Πάνελ" και έτσι δεν χρειάζεται να καρφώσεις, να κατασκευάσεις ή να χαλάσεις κάτι από το δωμάτιο που το νοικιάζεις. Επιπλέον, τα πάνελ αυτά είναι αφαιρούμενα, μετακινούμενα, προστατεύουν τον πετροβάμβακα και εσένα από τον πετροβάμβακα, μπορείς να τα βάψεις ή να τα ντύσεις με ύφασμα ή μοκέτα, είναι ελαφριά κατασκευή, τα φορτώνεις και φεύγεις σε άλλο σπίτι, κτλ, κτλ. Επίσης ένα τέτοιο μεγάλο χαρτοπάνελ μπορείς να το βάλεις στο πάτωμα ξαπλωτό και από επάνω τον ενισχυτή της κιθάρας. Αυτό θα τον προστατέψει τον ήχο και από τις αντανακλάσεις του πατώματος.

Θείο, άκου πως έχουν τα πράγματα. Ότι είναι βύσμα XLR δεν σημαίνει ότι βάζουμε επάνω ότι άλλο έχει βύσμα XLR. Τα digital XLR, που διαθέτει η RME, είναι για να επικοινωνεί με ψηφιακό σήμα τύπου AES/EBU. Αυτό σημαίνει ότι εκεί συνδέουμε ΜΟΝΟ συσκευές που το XLR γράφει επάνω AES/EBU. Για να σου γίνει χρήσιμη αυτή η σύνδεση θα πρέπει α) Η υποψήφια προς σύνδεση συσκευή να έχει εξόδους/εισόδους AES/EBU ή coaxial SPDIF (RCA) β) Να χρησιμοποιήσεις έναν analog to digital και digital to analog converter, ώστε πρώτα να μετατρέψεις τα σήματα σε ψηφιακά. Οπότε μην μπερδέυεσαι με το XLR. Δηλαδή από ένα σωλήνα νερού, δεν περνάει πάντα νερό, μπορούμε να στείλουμε και πετρέλαιο...

Για να μην κάνεις φορματ, θα πρέπει να βρείς motherboard με ίδια χαρακτηριστικά (συμβατότητα με cpu, μνήμες, chipset) και να σου κάνει την "μεταφορά" κομπιουτεράς που ξέρει, γιατί με το που ανοίξει το σύστημα επάνω σε άλλη motherboard, θα γίνει την πρώτη φορά της... Πόπης. Ο φίλος μου, κάθε φορά που δούλευε ο σκληρός και άναβε το λαμπάκι λειτουργίας του, τον άκουγε από τα ηχεία και μάλιστα στο Cubase τον ηχογραφούσε κιόλας! Άλλαξε σκληρό και σώθηκε... Εγώ ακόμη και σήμερα, κάποιες φορές όταν "ανοίγει" σελίδα ο firefox στο internet, ακούω ένα πολύ ψιλό βζζζ, στα ηχεία, αλλά μέχρι εκεί. Κατά την γνώμη μου, το πρόβλημα αφορά τα ηλεκτρικά της motherboard και των συνδεδεμένων εσωτερικά συκευών και μάλλον προέρχεται από την εν γένη κατασκευή και λειτουργία του υπολογιστή αφού ψιλιάζομαι ότι οι θόρυβοι αυτοί αφορούν επαγωγικά ρεύματα, χαμηλής τάσεως, από γειτνίασεις κυκλωμάτων καλωδίων και πηνιώσεων μέσα στον υπολογιστή. Μπορείς να δοκιμάσεις 1-2 πράγματα πριν σε "πάρω" στο λαιμό μου και αλλάξεις motherboard. Άνοιξε τον υπολογιστή και προσπάθησε να "ανακατέψεις" με το χέρι και να κουνήσεις τα καλώδια τροφοδοσίας των συσκευών και τα πλακέ καλώδια σύνδεσης των σκληρών επάνω στο motherboard. Πολλοί κομπιουτεράδες, για λόγους "τακτοποίησης" πιάνουν όλα τα καλώδια τροφοδοσίας των συσκευών και τα δένουν μαζί μάτσο, με δέστρες. Ξέλυσε τα, άφησε τα χύμα καιο γενικά προσπάθησε να τακτοποιήσεις τα καλώδια με άλλο τρόπο σε άλλες θέσεις, μέσα στο κουτί. Άλλαξε PCI (PCI-e) θέση στην κάρτα γραφικών ή σε άλλες κάρτες αν έχεις μέσα και προς θεού, μακριά από κάρτες TV. Και τέλος (θα ήταν και το καλύτερο δηλαδή) να είχες την δυνατότητα να έστηνες την κάρτα επάνω σε άλλο υπολογιστή με το υποψήφιο motherboard, για να τσεκάρεις την διαφορά. Ο δικός μου κομπιουτεράς, μου άλλαξε motherboard, επεξεργαστή, μνήμες δεν έκανε φορμάτ και μέσα σε 1 μέρα, μου παρέδωσε τον υπολογιστή, με το παλιό σύστημα και τα προγράμματα. Από τότε έχουν περάσει πάνω από 6 μήνες, χωρίς κανέναν πρόβλημα. Το κακό είναι ότι βρίσκεται Σέρρες κι έτσι δεν μπορώ να σου τον προτείνω...

Το πετάλι noise reduction δεν κάνει αυτήν την δουλειά που έκανε το καλώδιο που σύνδεσες και ως εκ τούτου δεν θα σε απαλλάξει από αυτό το φύσημα. Με την σύνδεση αυτή, είναι εμφανές, ότι υπάρχει πρόβλημα γείωσης, αλλά και πάλι δεν είμαι σίγουρος ότι λύνεται μόνο από την πλευρά της πρίζας (δηλαδή της κεντρικής τροφοδοσίας). Το ότι τις 3 τελευταίες μέρες σου δημιουργήθηκε το πρόβλημα, δεν σε βάζει σε κάποιες υποψίες? Άλλαξες μπρίζα? δωμάτιο, πολύμπριζο? Μήπως βάλε-βγάλε το καλώδιο στην κιθάρα και στον ενισχυτή, είτε στην κιθάρα, είτε στην είσοδο του ενισχυτή, ξεκόλησε από μέσα κάποιο καλωδιάκι γείωσης? Μήπως σου έπεσε ή χτύπησε η κιθάρα ή ο ενισχυτής και κόπηκε κάτι? Δοκίμασες την κιθάρα με άλλο ενισχυτή? Τον ενισχυτή με άλλη κιθάρα? Υπάρχει περίπτωση το πρόβλημα να δημιουργείται και σε κάποιο ενδιάμεσο στάδιο του κυκλώμτος του ενισχυτή. Το πιό σίγουρο είναι να πας τον ενισχυτή σε έναν τεχνικό και μπροστά του να τον ανοίξεις και να συνδέσεις το καλώδιο στην λούπα, για να δει και αυτός εκείνη την στιγμή το αποτέλεσμα. Αν δεν ψιλιαστεί τι τρέχει, τζάμπα το πτυχίο του...

Έχω την εντύπωση, γιατί έχει ξανατύχει σε φίλο μου, πως το πρόβλημα σου δεν είναι απλό. Δεν νομίζω ότι φταίει πολύμπριζο, τροφοδοτικό ή balance καλώδιο. Αν σου έλεγα να αλλάξεις motherboard θα με πιστέψεις???

α) κόκα κόλα έριξες? (χιούμορ) β) Μπορείς να χρησιμοποιήσεις μια λεπτή λάμα, ή ένα πολύ ψιλό ίσιο κατσαβιδάκι χώνοντάς τα ανάμεσα στο κεφάλι της βίδας και στο ξύλο. Θα πιέσεις ελαφρά προς τα επάνω αν καταφέρεις λίγο να σηκωθεί ή να βγει προς τα επάνω το κεφάλι της βίδας και θα το μαγκώσεις με ένα μυτοτσίμπιδο. Θα ξεβιδώσεις την βίδα, γυρίζοντας την με το μυτοτσίμπιδο.

Εγώ έβαλα αγγελία, για να βρω ένα triton extreme 61 σκέτο χωρίς τιπτις επάνω, με 1200 ευρώ και δεν πουλάει κανείς, εκτιμώντας ότι το όργανο ΤΟΥ, κάνει 2000 το λιγότερο (που να δείτε το δικό μου ΟΡΓΑΝΟ πόσο κάνει...). Όσο για την υπεραξία της moss, που βοηθάει τον κόσμο να βγάζει το ψωμί του, δηλαδη τους ΣΚΥΛΑΔΕΣ να παίζουν ΑΗΔΙΕΣ, η "υπεραξία" αυτή συγκεντρώνεται σε 2 ήχους, και όπως πολύ σωστά είπε πριν ο manosx το 99,9% των πληκτράδων, δίνουν 3000 για το τάδε "fantom" η "Korg", κάνουν μια γύρα στα preset και μετά απογοητευμένοι από τον θρυματισμό των ηχητικών τους ονείρων και προσδοκιών, ψάχνουν "άλλους" ήχους να φορτώσουν για να σώσουν την υπόληψη τους, λες και ο ήχος κάνει τον "παίκτη" ή λες και κάνουμε διαγωνισμό καλύτερου VA κλαρίνου... Η πραγματική υπεραξία της moss, υπάρχει μόνο για αυτόν που ξέρει να την προγραμματίζει και ξέρει ότι το triton δεν προφέρεται "Τρίτον" αλλά "Τραϊτον". Γιατί μετά το Τρίτον, υπάρχει μόνο το Τέταρτον. Και τα αυτοκίνητα TOYOTA προφέρονται "Τογιότα" και όχι "Τουγιότα".