makam

Παλαιότερα decked, τώρα floating!! Χρήση μόνο για smooth vibrato.

Πάντως playback ΔΕΝ είναι!!! Δες το καλύτερα...

Ούτε πρόβα και δοκιμές να είχαν κάνει, δεν θα κατάφερναν τέτοιο smooth change!!!

Neck: Stratocaster, Telecaster και Jazzmaster πεντακάθαροι, διαυγής και πολύ κοντά μεταξύ τους! Ο Lipstick βγάζει πολύ χαρακτήρα! Μεταξύ των Ρ90, PAF και widerange μου άρεσε πιο πολύ ο PAF! Για τέτοια παιξίματα solo-guitar, οι πιο γεμάτοι είναι οι Ρ90 και Modern HB αφού γεμίζουν όλο το φάσμα! Bridge: Εδώ ξεχώρισα αυτούς των Telecaster, Lipstick, Gold Foil, για τον χαρακτήρα τους και τους Ρ90 και Modern HB που ήταν οι πιο γεμάτοι αν και ο τελευταίος λίγο θολώνει! To dirty section δεν μου άρεσε και το προσπέρασα... Το equalizer pedal της Boss!

Να ξεσφίξεις λίγο τις 2 βίδες που συγκρατούν τα ελλατήρια μέχρι να γίνει παράλληλη με το σώμα. Πάντα με σωστό κούρδισμα!

Και στη δική μου ήταν αρκετά ψηλά. Εσφιξα στην αρχή τις 2 πίσω βίδες των ελλατηρίων για να την φέρω στο ύψος που ήθελα (περίπου 2mm) και μετά έσφιξα τις 6 βίδες της γέφυρας, μία-μία και μισή στροφή την καθεμία στη σειρά. Ξανά κούρδισμα και πάλι λίγο σφύξιμο μέχρι που ήρθε παράλληλα με το σώμα!!

Οταν μπαίνω στις αγγελίες μέσω του forum (από pc) δυστυχώς δεν μου τις εμφανίζει ποτέ με φθίνουσα ημερομηνία και πρέπει κάθε φορά που μπαίνω να θυμάμαι να το ορίζω εκ νέου, κάτι που είναι κουραστικό και μπερδεύει! Εχει κάποιος άλλος την ίδια εμπειρία ή μόνο έγώ;

https://www.thomann.de/gr/fender_diamond_legend_cabronita_mbys.htm Δεν άντεξα να μην το ποστάρω Αλήθεια τώρα, ποιός θα την πάρει??

Ευχαριστώ πολύ! Το αντίστοιχο συγκριτικό με Fender Stratocaster είναι εδώ! Μπορείς και να ψηφίσεις τους ενισχυτές που προτιμάς για μελλοντικό best of...

Με κάθε επιφύλαξη, 1)PRS 2)Squier H 1η μου άρεσε και πιο πολύ!

Το ξέρω ότι είσαι Fender biased! Φάνηκε ακόμα και από την επιλογή σου στους υπόλοιπους (Rivera clubster, Bogie F50, Peavey) με εξαίρεση τον Peavey που λόγω EL84 έχει άλλο ήχο, αλλά μπορεί να προσεγγίσει σε ένα 60% τον ήχο fender! Σε αυτούς που θα διακριθούν μέσω της ψηφοφορίας από όλα τα parts (μη ξεχνάμε ότι έρχεται part 3 με tele) σκέφτομαι να ηχογραφήσω με distance mic, ώστε να ακούγεται αυτό που ακούω εγώ και να μην αδικούνται ενισχυτές τύπου Super Reverb, που τώρα ακούμε μόνο το ένα 10" και μάλιστα σε closed micing... Αυτον το solid (κατά τη γνώμη μου το καλύτερο solid state μαζί με τον Ultimate Chorus που έχει βγάλει ποτέ η fender) πολλοί δεν θα καταλάβαιναν σε ένα blind test!!

Απ' ότι φαίνεται, οι μικρότεροι ενισχυτές ταιριάζουν πιο καλά στην strat και ακόμα καλύτερα αυτοί που έχουν περίσσια μεσαίων! Ισως γιατί στρογγυλεύουν τα 'κοφτερά' πρίμα της κιθάρας... Η κιθάρα είναι μια American Standard του 2004.

Mega Amp review (part 2) Ακούστε την κλασσική κιθάρα Fender Stratocaster, πως ακούγεται με 11 διαφορετικούς ενισχυτές και ψηφίστε αυτόν που κατά τη γνώμη σας της ταιριάζει καλύτερα! Ενα review με όσο το δυνατόν περισσότερους ενισχυτές κιθάρας και κάποιες εικονικές κιθάρες που θ' ακούγονταν μέσω αυτών. Το 2ο μέρος είναι λοιπόν έτοιμο και παρουσιάζεται εδώ, με πρωταγωνίστρια την Fender Stratocaster ! Η έμφαση εδώ έχει δωθεί στα καθαρά -πως αλλιώς- και όλοι οι ενισχυτές έχουν τα tone controls στο κέντρο, όπως επίσης τα volume και tone controls της κιθάρας είναι full open. Το μικρόφωνο που χρησιμοποιήθηκε είναι ένα SHURE sm57, τοποθετημένο off center δύο εκατοστά από την γρίλλια του ενισχυτή. Ανοίξτε ηχεία και monitors, φορέστε τα ακουστικά σας και κάνετε μια 1η ακρόαση. Φυσικά μια ακρόαση δεν φτάνει και θα παρατηρήσετε ότι σιγά σιγά ακούγοντας προσεκτικά, ο ενισχυτής είναι καθοριστικό στοιχείο του ήχου μας, τόσο όσο και η επιλογή της κιθάρας. Με χαρά περιμένω ν' ακούσω σχόλια και φυσικά μην ξεχάσετε να ψηφίσετε!

Τώρα μάλιστα! έβγαλα άκρη. Σε σειρά προτίμησης έχουμε και λέμε: Με εντυπωσιάσε η μεσαία θέση της Yamaha, Μου άρεσαν όλες οι θέσεις της tele, Μου άρεσε η neck θέση της Gibson και η μεσαία θέση της strat. Την Gretsch την περίμενα πίο twangy αλλά ήταν πολύ ισοροπημένη σε όλες τις θέσεις!!

Να πω την αλήθεια, μετά το 3ο λεπτό δεν καταλάβαινα πια τι άκουγα... (ποια κιθάρα με ποιό μαγνήτη και το άφησα) Η ταπεινή μου γνώμη: Καλή η προσπάθεια, αλλά ελλείψη βίντεο ή εικόνας, θα βοηθούσε να λες στο μικρόφωνο ποιά κιθάρα παίζει!!!

Νομίζω καλό θα ήταν, να βάλουμε στο thread μια ψηφοφορία και να προσπαθήσω (χρόνου επιτρέποντος) να παίξω με τους 3-4 ενισχυτές που θα διακριθούν, έχοντας όμως αυτή τη φορά τα tone settings εκεί που κατά τη γνώμη μου τους πηγαίνει καλύτερα! Αν κάποιος moderator μπορεί να το κάνει (ψηφοφορία) ας το κάνει..

Οχι δεν υπάρχει. Αν όμως κάποιος - κατά λάθος - θέλησε να χαμηλώσει το σήμα και τό έκανε από την κιθάρα και όχι από τον ενισχυτή, θα δεί τα πρίμα να εξαφανίζονται και θα νομίζει πως φταίει ο ενισχυτής ή το μεγάφωνο! (εκτός αν η κιθάρα του έχει treble bleed κύκλωμα) όπως προανέφερα...

Ευχαριστώ πολύ Γιάννη. Στην ουσία τοποθετώντας το mic τόσο κοντά, αυτό που ακούμε είναι ένα μεγάφωνο, άντε καί λίγο από τα bounce του χώρου, κάτι που αδικεί τους Twin, Electradyne και πολύ περισσότερο τον Super. Το φλατ στους ενισχυτές κιθάρας είναι πολύ παρεξηγημένο και το έχω ψάξει στο παρελθόν διεξοδικά! Αυτό που λέει φλατ η Fender είναι: TREBLE=0, MIDDLE=10, BASS=0 και αυτό γιατί οι Fender είναι πολύ mid-scooped. Από την άλλη η Mesa Boogie θεωρεί φλατ ή σαν standard σημείο έναρξης: TREBLE=1:00, MIDDLE=8:00, BASS=1:00 (clock position) αλλά τα pots είναι τόσο interactive που θέλεις αρκετές ώρες ψαξίματος, αλλά στο τέλος θα φέρεις τον ήχο της κιθάρας σου εκεί που θέλεις! ο RIVERA προτείνει: TREBLE=6, MIDDLE=1, BASS=4 ο Peavey: TREBLE=12:00, MIDDLE=10:00, BASS=1:00 (clock position) ενώ ο ENGL: TREBLE=5, MIDDLE=5, BASS=5 Δεν είναι η ιδέα σου! Οσο ανεβάζουμε ένταση, τόσο οι χαμηλές συχνότητες βγαίνουν προς τα έξω. Θα θυμάστε το κουμπάκι loudness που είχαν οι παλαιότεροι ενισχυτές Hi-Fi, που στην ουσία ενίσχυαν τα μπάσα όταν θέλαμε να ακούσουμε σε χαμηλή ένταση!! Η σωστή αντιμετώπιση είναι να κόβεις λίγο τα μπάσα (αν υπάρχει ρυθμιστικό) και φυσικά να έχεις το volume της κιθάρας open full, εκτός αν η κιθάρα σου έχει κύκλωμα treble-bleed...

Ετσι ακριβώς Σπύρο! Αν έβαζα τις ρυθμίσεις που μου αρέσουν, θα ακούγονταν οι περισσότεροι ενισχυτές όμορφα αλλά παρόμοιοι... Εγώ πάντως ποτέ δεν βάζω τα ρυθμιστικά στη μέση, πόσο μάλλον που αυτή η ρύθμιση αδικεί πρωτίστως τους Mesa Boogie τους RIVERA και Peavey, ευνοεί όμως πολύ τους Fender που είναι mid-scooped. Για τον Super η εξήγηση που εγώ δίνω, είναι ότι το mic πιάνει τον ήχο από ένα 10" μεγάφωνο μόνο, ενώ εμείς ακούμε κανονικά τον ενισχυτή με τα τέσσερα μεγάφωνά του από μια απόσταση περίπου δύο μέτρων. Αλλος ήχος!

Ευχαριστώ πολύ Νίκο! Νομίζω οι Twin και Bassman είναι οι βασιλιάδες των ενισχυτών! Είναι αυτοί που πάτησαν επάνω τους και αντέγραψαν οι περισσότεροι μετέπειτα κατασκευαστές, αλλά το πολύ καλό πόσο καλύτερο μπορεί να γίνει? Βέβαια οι εποχές άλλαξαν, οι σχεδιάσεις έγιναν πιο μοντέρνες με fx loops, pcb boards, τα μεγέθη μίκρυναν και μαζί και το βάρος και τα watts, αλλά όπως λένε και οι Αμερικάνοι 'nothing can replace heavy iron' αναφερόμενοι στους μετασχηματιστές, τα ρεύματα και τα watts! O Peavey classic είναι πράγματι ευκαιρία για κάποιον που μπαίνει με αξιώσεις στον χώρο των λαμπάτων και ο Deluxe 112 plus παραμένει αξιοπρεπέστατος!

Δεν θα το έλεγα! Είναι πολύ τίμιος ενισχυτής, πολύ δυνατός, ελαφρύς, φθηνός, με μηδέν έξοδα συντήρησης και ότι καλύτερο έχω ακούσει σε τρανζίστορ που θέλει να γίνει blackface, αυτός και όλη η σειρά που έβγαζε κάπου εκεί στα '90s η Fender (Princeton chorus, deluxe 112 plus, stage 112, Ultimate Chorus) και ήταν όλοι Made in USA! Ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω γιατί η Fender κάποια στιγμή τους κατήργησε για να τους αντικαταστήσει με την σειρά DSP που ήταν χειρότεροι και αναξιόπιστοι. Φυσικά μόλις τον κάνεις Α-Β με την αληθινή λάμπα, νομίζεις ότι μπήκε μια κουρτίνα ανάμεσα σε 'σένα και τον ενισχυτή! Και πολύ καλά κάνεις Νέστορα και δεν τον αλλάζεις! Οι RIVERA είναι το κρυμμένο διαμάντι των λαμπάτων ενισχυτών! Αξιόπιστοι, καλοκατασκευασμένοι από κάποιον που σίγουρα ξέρει να φτιάχνει ενισχυτές! Δεν είναι τυχαίο (κάπου το διάβαζα τελευταία) ότι η Taylor δοκιμάζει όλες τις ηλεκτροακουστικές της και τα συστήματα που φοράνε, σε έναν RIVERA Sedona, που τον έχει σαν μηχάνημα αναφοράς!!!

Θα έλεγα με τα μεσαία κάπου στο 8-9 ο Electradyne μεταμορφώνεται σε έναν 'στρογγυλό-γλυκό' blackface, άσε που παίρνει και τα πετάλια καλύτερα απ' όλους! Εχεις δίκιο για τον Engl. Οι λάμπες του ήταν μισοπεθαμένες, αλλά τον είχα στη διαθεσή μου για πολύ λίγο ώστε να μπώ στη διαδικασία για αλλαγές. Η ηχογράφηση τον αδικεί, ενώ κατά τα άλλα πρόκειται για πολύ τίμιο και καλό μηχάνημα!! (τον ξανα άκουσα μετά το service του - after covid19 quarantine -) και ήταν πεντακάθαρος, λαμπερός και διαυγής! Πόσο δίκιο έχει ο SF! Πράγματι δεν ταιριάζουν όλες οι κιθάρες με όλους τους ενισχυτές. Ναι, ο Electradyne είναι 'to die for'. Τα κάνει όλα τόσο καλά και γλυκά!!! Αν δεν είχε αυτό το βάρος, που νομίζεις ότι είναι χτισμένος στο πάτωμα...

Σίγουρα τα μεγάφωνα παίζουν μεγάλο ρόλο και κατά τη διάρκεια του review είχαμε τη δυνατότητα να πειραματιστούμε λίγο με αλλαγή καμπινών και μεγαφώνων. Αλλαζε η χροιά αλλά ο χαρακτήρας του ενισχυτή παρέμενε... Μου αρέσει η παρατήρησή σου για τον τρανζιστοράτο και φαντάζομαι αναφέρεσαι στον Fender Deluxe 112 plus. Κατά τη γνώμη μου πρόκειται για το καλύτερο solid state που έχει βγάλει ποτέ η Fender!! Μακράν καλύτερο από όλα τα μετέπειτα, μη μιλήσω για τις τελευταίες digital υλοποιήσεις Τώρα για τους polytone και Henriksen, λόγω της κλειστής καμπίνας τους μοιάζουν λίγο με τον AER και φυσικά πάσχουν πολύ σε αίσθηση και fullness σε σχέση με τους λαμπάτους! Καλοί για κουβάλημα και πρακτικότητα, αλλά εως εκεί...

Εχεις απόλυτο δίκιο! Ο burstbucker pro είναι λες και φτιάχτηκε για Les Paul και ES 335! Ωραία πρίμα, μεστά μπάσα, πολύ 'μουσικός' μαγνήτης!

Με πρόλαβε ο SF. Με τον όρο εικονικές φυσικά εννοώ classic, industry standard instruments, όπως Gibson Les Paul, Fender Strat και Tele, Gibson L5 και μερικές ακόμα... και φυσικά επ' ουδενί virtual!!! Μακριά... SF έχεις δίκιο για τους Mesa Boogie! Τους αδικεί πολύ το mid control στη μέση, αλλά αν δεν ήταν έτσι θα είχαμε άλλα προβλήματα ότι μεροληπτώ υπέρ του ενός έναντι του άλλου! Γι' αυτούς που έχουν παίξει με πολλούς ενισχυτές όπως εσύ, ξέρουν πως ο Mesa μπορεί με κατάλληλο tone stacking να ακουστεί ή να πλησιάσει σε ένα 70 -80% τον ήχο του blackface, το αντίθετο όμως δεν γίνεται! Κι εκεί είναι που απόλαυσα και απολαμβάνω το versatility του Electradyne ή ακόμα και του μικρού Subway Blues!! O F50 από την άλλη, νομίζω ότι ήταν η απάντηση της Mesa Boogie στην Fender εκείνη την εποχή που παρουσιάστηκε και προσεγγίζει τον ήχο Fender πιό άμεσα, χωρίς να παίξεις πολύ με το eq. H Gibson Les Paul Standard είναι του 2007, chambered, με Burstbuckers Pro