BillTrantos

Όχι απλά δεν τα έχω δει από κανέναν αρχάριο, αλλά ξέρω και αρκετό κόσμο που δεν τα έχει ενώ ασχολείται χρόνια. Ίσως πάλι πρέπει να καταλήξουμε ότι οι παλιοί είστε αλλιώς, αλλά από μένα δε θα το διαβάσεις αυτό.

Στους 9 μήνες ο σκοπός είναι να αναπνέεις κυριολεκτικά ενώ παίζεις. Ξέρω αρκετό κόσμο που από τη συγκέντρωση και την ταραχή ξεχνούσε να πάρει ανάσα. Για να έχεις λοιπόν δυναμικές, αναπνοές και ελευθερία, χρειάζεται να είσαι σε ένα Α' επίπεδο και να έχεις μια σχετική άνεση. Εν συντομία, πρέπει να μπορείς να παίξεις χωρίς να πολυσκέφτεσαι τα του κομματιού, κάτι που προϋποθέτει (ξανά) να έχεις περάσει σημαντικό χρόνο και με την κιθάρα συνολικά, αλλά και συγκεκριμένα με το εκάστοτε κομμάτι. Θεωρώ εξωφρενικό να υπάρχει αυτή η απαίτηση από αρχάριο. Η απαίτηση από τον αρχάριο είναι να παίξει σωστά τις νότες, εντός χρόνου και να περνάει καλά. Δεν είπε κανείς μας ότι ακούσαμε τη μετενσάρκωση του Santana, είπαμε ότι είδαμε μια πάρα πολύ καλή προσπάθεια δεδομένου του context που έχουμε.

Δε λες κάτι λάθος, αλλά πώς φτάσαμε σε αυτό το συμπέρασμα; Ο άνθρωπος ανέβασε 1(!) κλιπ μιας μαθήτριάς του. Άρα αυτό θα κρίνουμε και μάλιστα έχοντας το context ότι η μαθήτρια δεν παίζει καλά καλά 1 χρόνο. Για τα υπόλοιπα που πολύ σωστά λες, θα πρέπει να γίνει τεστ θεωρίας, αρμονίας, ear training, sight reading, κλπ. Εγώ φέτος έμαθα ξανά να διαβάζω πεντάγραμμο, μιας και το είχα ξεκινήσει πριν καμιά 20αριά χρόνια, αλλά ως κιθαρίστας σε ροκ μπάντες δε μου χρησίμευσε ΠΟΥΘΕΝΑ και μοιραία το ξέχασα. Τώρα που κάνω composition/orchestration courses μου χρειάζεται. Καταλαβαίνεις τι θέλω να πω; Η κοπέλα το πάει άψογα, ας μην είμαστε ψείρες.

Με πρόλαβες ενώ έγραφα το ίδιο πράγμα. Εγώ σαν την μαθήτριά σου ακούστηκα μετά τα πρώτα 3-4 χρόνια, οπότε χίλια μπράβο. Την υπόλοιπη συζήτηση δεν την καταλαβαίνω για να είμαι ειλικρινής.

Line 6 POD (ελληνιστί φασόλι) σε όλες τις κιθάρες. WTF!

Τη ζαχάρωνα καιρό γιατί έχει μοντέρνα features και παράλληλα δεν ξεφεύγει στο οπτικό κομμάτι από αυτό που έχω στο μυαλό μου ως strat, αλλά τελικά όταν τη δοκίμασα δεν την πήρα. Ο κύριος λόγος ήταν το μπράτσο. Τελείως φλοίδα, ήταν λες και είχες κολλήσει λαιμό από Ibanez RG σε σώμα strat. Δεν είμαι καθόλου φαν αυτών των μπράτσων, οπότε ήταν ο ορισμός του dealbreaker. Οι μαγνήτες κομπλέ, αλλά δεν τρελάθηκα κιόλας, δηλαδή θα τους άλλαζα σίγουρα αν την αγόραζα, οπότε πάμε πάνω από 1000 ευρώ κόστος. Παρ'όλα αυτά γνώμες είναι αυτές, οπότε θα ευχηθώ να τη χαρείς και να μας γράψεις ένα review σύντομα.

Δε συγκρίνεται με τον ήχο που έχω στο setup μου, βέβαια γούστα είναι αυτά. Για μένα χίλιες φορές πλαγκίνια και PC.

Ωραίες απόψεις στο thread, ωραία κουβέντα γενικά. Ως οπτική κλείνω προς τον Φούζιο και τον Cordy. Εγώ θα πω ότι με ό,τι κι αν παίξω (Marshall, Victory, Blackstar, Atomic Amplifire, Fractal, plugins) παρόμοιο ήχο καταλήγω να έχω, γιατί ο ήχος που έχω μες το κεφάλι μου δεν αλλάζει. Μου αρέσουν τα boxy μεσαία, δε μου αρέσει ιδιαίτερα το επιβλητικό low end και με ενοχλούν οι έντονες ψηλές. Οπότε ό,τι και να μου δώσεις θα το ρυθμίσω με αυτή τη λογική. Αυτό που κοιτάω πλέον είναι η ευκολία στη χρήση, τι με εμπνέει περισσότερο, αλλά και τι ταιριάζει με το κάθε project. Περί amp in the room no comment, αν ήθελα να αλλάξω διαμέρισμα έβρισκα και πιο εύκολο τρόπο.

Γράφοντας σε ένα forum σαν κι αυτό ζητώντας γνώμες για κιθάρα ή εναλλακτικές, θα πάρεις από τον καθένα μας και μια διαφορετική απάντηση/πρόταση. Συχνά αυτές οι απαντήσεις/προτάσεις θα είναι και αντιφατικές. Αν λοιπόν είσαι αρχάριος, ή δεν είσαι πολύ σχετικός με κιθάρες/specs, κλπ, θα μπερδευτείς ακόμα περισσότερο. Το floyd πχ είναι μια χαρά, αρκεί να κάτσεις να μάθεις πώς σετάρεται. Για έναν και μόνο λόγο: Αν σου σπάσει χορδή καληνύχτα. Δεν αλλάζει όπως αλλάζει σε παραδοσιακές γέφυρες, οπότε αν είναι η μοναδική σου κιθάρα, τότε δε θα μπορείς να παίξεις μέχρι να πας σε μάστορα. Και αν ο μάστορας είναι busy και σου πει αναμονή μερικές μέρες; Και αν σου γίνει η στραβή σε jam/πρόβα/live; Επόμενο ζήτημα (που ίσως θα έπρεπε να είναι πρώτο) είναι ο ενισχυτής. Δε θα βγάλεις ήχο ακόμα και με το καλύτερο μεταλοκίθαρο, όσο έχεις τον συγκεκριμένο ενισχυτή. Εμένα μου φαίνεται αδιανόητο να ξοδέψεις 850 για κιθάρα ενώ παίζεις με Marshall MG. Μπορεί ο επόμενος από μένα να σου γράψει ότι το floyd μαμεί, ότι είναι πανεύκολο και να το πάρεις. Μπορεί ο μεθεπόμενος να σου πει ότι και με τον Marshall MG θα κάνεις δουλειά. Μετά άλλος θα πει για EMG μαγνήτες, άλλος θα κράξει επειδή είναι active, και πάει λέγοντας στον αιώνα τον άπαντα. Η δική μου "συμβουλή" στο τέλος της μέρας: Πάρε ιδέες από το internet (fora/YouTube) αλλά μην αποφασίσεις με βάση αυτά. Βγες έξω, δοκίμασε κιθάρες, δοκίμασε ενισχυτές, αξιολόγησε το κατά πόσο αντιλαμβάνεσαι διαφορές σε ήχο και χέρι και μετά πάρε αποφάσεις με το τι θα κάνεις τα χρήματά σου, γιατί με 850ε οριακά φτιάχνεις ολόκληρο metal rig. Αν πχ καταλήξεις ότι δεν αντιλαμβάνεσαι τρελές διαφορές, θα έλεγα να κάτσεις στα αυγά σου μέχρι να τις αντιληφθείς. Το πότε χρειαζόμαστε ένα upgrade και πότε το θέλουμε συχνά δε συμβαδίζουν, ειδικά στην αρχή.

Τότε το μπασιστικό αποτέλεσμα είναι ακόμα πιο εντυπωσιακό. Με ποιο έγραψες; Εγώ πιο εύκολα θα τα έπαιζα παρά θα τα έγραφα στο piano roll ή στο midi keyboard, αλλά γενικά δεν τα πάω καλά με articulation-key switching.

Δεν ξέρω για καλύτερο, ή συγκριτικά με άλλα σου, αλλά σίγουρα είναι από τα αγαπημένα μου. Μου αρέσει η αυτοσχεδιαστική λογική που ακολουθείς συνήθως, απλά την προτιμώ εντός κάποιων σταθερών πλαισίων, όπως έκανες εδώ πχ. Τώρα σχετικά με το τι είναι, έχει σημασία; Στα αυτιά μου κάνει για 70s-80s jazz/fusion. Συγχαρητήρια και για το τι έκανες με το μπάσο, μου άρεσε και σαν ήχος και σαν παίξιμο (programming?).

Δε χρειάζεται να ανεβαίνουν οι τόνοι για το συγκεκριμένο ζήτημα, όπως είπες και εσύ, έχουν εκφραστεί οι διάφορες απόψεις, έχουν υπάρξει διαφωνίες και καμία διάθεση σύγκλισης. Κι αυτό μες το πρόγραμμα είναι. Παραπάνω γράφεις ότι έχεις βαφτιστεί πολέμιος του Spotify. Αν αυτό έχει γίνει, θεωρείς ότι έγινε αβάσιμα; Γιατί εγώ νομίζω ότι αν πάρω όλα σου τα quotes που κράζουν έμμεσα ή άμεσα την πλατφόρμα, θα φτιάξω thread με 2-3 σελίδες. Το ότι τη χρησιμοποιείς δε λέει κάτι, τουλάχιστον από μόνο του. Ο χώρος της μουσικής έχει αυτή τη στιγμή μυριάδες προβλήματα, με μεγαλύτερο κατά τη γνώμη μου τα touring logistics*. Μπορεί το business model του Spotify να είναι προβληματικό (για κάποιους), αλλά δεν είναι και ο διάβολος ο ίδιος. Ας προχωρήσουμε παρακάτω χωρίς προσωπικές διενέξεις παρακαλώ, το θέμα έχει πρακτικό ενδιαφέρον για κόσμο που θέλει να δημοσιοποιήσει τη δουλειά του. * Και αυτό γιατί για πολύ κόσμο ο μόνος τρόπος να ζήσει από τη μουσική ήταν ως τώρα το touring και ο πάγκος με το merch.

Ποστάρω ενδεικτικά ένα video από το τοπικό μου πλέον project "Netherlands Bach Society". Οι άνθρωποι πέρα από μουσικοί παγκόσμιας κλάσης, έχουν πολύ μεράκι και πολύ ωραία productions. Αξίζουν το κλικ σας.

1300 με τέτοιο headstock δεν έδινα ούτε ο Van Gogh να την είχε ζωγραφίσει. Θα ήταν τέλεια σε ένα range 600-800.

Όντως είναι πρόβλημα αυτό. Αν γίνεται τώρα αυτό, τι θα γίνει σε κάτι πιο περίπλοκο, όπως μια σκηνή με διάλογο πχ. Σημειώθηκε πάντως, θα δω τι μπορώ να κάνω. Το ζητούμενο για αρχή είναι να γράψω μουσική ξανά. Δευτερευόντως θα ήθελα να έχω λίγο περισσότερη άνεση σε διαφορετικά αρμονικά περιβάλλοντα, δηλαδή αλλιώς θα γράψεις για δράμα, αλλιώς για κωμωδία, θρίλερ, sci-fi, κλπ. Διαβάζω όσο επιτρέπει η δουλειά, αλλά επειδή ακόμα είμαι σε βρεφικό στάδιο στα πλήκτρα, ξοδεύω κι εκεί αρκετό χρόνο. Μακάρι να ήμουν ξανά φοιτητής, αλλά... Βοηθάνε πολύ τα σχόλια όλων, ευχαριστώ!

Σάμπως ξέρω και τι θέλω;! Ενδεικτικά 3 στιγμές που μου τράβηξαν την προσοχή τις τελευταίες 10 μέρες: Προς το παρόν δεν έχει γίνει flag. Δεν είναι royalty free, αλλά έβαλα επιλογή "non-commercial" στο Vimeo, δεν ξέρω όμως αν παίζει κάποιο ρόλο. Τα πλάνα αυτά είναι παρμένα από κάποιο YouTube video 10 λεπτών και στη συνέχεια αφαιρέθηκε η μουσική.

Ακριβώς για αυτό διάλεξα drone πλάνα. Δεν έχουν δύσκολα ή απότομα transitions, δεν έχουν αντιφάσεις ή περίπλοκες συναισθηματικά εικόνες, οπότε ήταν καλό για το επίπεδο που έχω αυτή τη στιγμή. Από Στραβίνσκι και λοιπές πρακτικές είμαι ακόμα πολύυυυ μακριά, ούτε καν σαν σκέψη δεν υπάρχει αυτό. Ας πούμε αυτό που ανέφερες με το πλάνα του κάστρου, ούτε καν το σκέφτηκα. Εκ των υστέρων μου δίνει την εντύπωση χαμένης ευκαιρίας, αλλά γι'αυτό ανεβάζω πού και πού, να παίρνω γνώμες και να γυρίζω πίσω στον digital μαυροπίνακα. Σίγουρα όλοι το βλέπουμε ελαφρώς ή και πολύ διαφορετικά, αλλά αν μου λέγατε 3-4 άνθρωποι ότι αυτό που ανέβασα σας βγάζει χαρά, ανεμελιά ή έρωτα, τότε θα σήμαινε ότι κάτι πήγε πολύ λάθος στη διαδικασία, χωρίς απαραίτητα να είναι κακό το αποτέλεσμα καθαρά στο ηχητικό σκέλος.

Αυτό ισχύει, αλλά ήλιο/γαλάζιο ουρανό είχαμε να δούμε κάνα δίμηνο. Χθες-προχθές κάτι έγινε για 1-2 ώρες και είχαν ξεχυθεί όλοι έξω.

Η εικόνα στο μυαλό ήταν drone πλάνα της πόλης, αλλά με πολύ πιο γκρίζο/μουντό καιρό. Όσο έψαξα δε βρήκα ακριβώς αυτό που ήθελα, οπότε κατέληξα στα συγκεκριμένα πλάνα. Γενικά κι εγώ το αντίθετο κάνω, έχω βρει online διάφορες σκηνές (live & animation) και trailer χωρίς μουσική αλλά με special FX-διαλόγους και κάνω practice εκεί. Προς το παρόν όμως δεν είναι εκεί το επίπεδό μου, οπότε είπα να προσπαθήσω κάτι ελαφρώς πιο εύκολο, όπως drone πλάνα πόλης, ή πλάνα από φύση.

Ενδιαφέρον ότι και οι 2 κάνατε τέτοιο συνειρμό. Η σκέψη μου πιο πολύ πήγαινε σε μουντάδα, γκρι (χρώμα) και στον καιρό που δίνει την εντύπωση ότι ζεις την ίδια μέρα 10-15 φορές σερί. Αυτό προσπάθησα να μεταφράσω σε ψιλο-ambient αισθητική η οποία θα περιείχε και κίνηση/εξέλιξη αλλά περισσότερο στο background και όχι τελείως in your face. Trent Reznor από τα Lidl με λίγα λόγια. Ίσως φταίει ότι πρώτα έγραψα και μετά έψαξα πλάνα. Γενικά το αντίθετο κάνουν οι περισσότεροι. Ευχαριστώ για τα σχόλια, βοηθάνε να δω αν μεταδίδω αυτό που θέλω και αν όχι, γιατί.

Ένα πολύ μικρό "score" σε υποτιθέμενη Ολλανδική δραματική σειρά που εκτυλίσσεται στο Amsterdam. Εδώ και καιρό παρατηρώ ότι το κυρίαρχο ένστικτό μου είναι οι μπουρμπουλήθρες, είτε παίζω κιθάρα, είτε πλήκτρα, ανεξαρτήτως είδους. Γι'αυτό το λόγο προσπάθησα να με περιορίσω όσο γίνεται, για να δω τι θα βγει κατ'αυτόν τον τρόπο. 4 tracks, 2 sample libraries (Spitfire Audio Contemporary Drama Toolkit και Slate+Ash Choreographs). Ελάχιστο ψευδομάστερ στο τέλος με Eventide Omnipressor και Slate Digital FGX. Βαράτε ελεύθερα.

Για τον μουσικό Waters κανένα σχόλιο, ανήκει στο πάνθεον χωρίς ναι μεν αλλά. Για τον άνθρωπο Waters, μόνο τα χειρότερα. Βαθύτατα κομπλεξικός, διαρκώς με δασκαλίστικο υφάκι και απόψεις τελείως κόντρα με το αξιακό μου σύστημα. Από τις ελάχιστες περιπτώσεις που ξεχωρίζω άνθρωπο από καλλιτέχνη και συνειδητά δεν ακούω PF εδώ και χρόνια. Leave the kids alone, να μείνουμε όλοι κούτσουρα, μπας και κάνουμε θεό τον Waters και τον κάθε Waters. Thanks, but no thanks.