Ριχάρδος

http://www.thomann.de/gb/marshall_mhz40c_haze.htm http://www.thomann.de/gb/fender_hot_rod_deluxe_iii.htm Αυτοί οι δυο ενισχυτές έχουν τις ίδιες λάμπες στην προενίσχυση και σε τύπο και σε αριθμό . Δεν έχουν όμως παρόμοιο χαρακτήρα. Χωρίς να το ξέρω και να μπορώ να το υποστηρίξω, πιθανολογώ ότι και οι τελικές παίζουν το ρόλο τους. ;)

Ήταν επόμενο ότι η συζήτηση θα κατέληγε στη σύγκριση Purple-Zeppelin κάποια στιγμή... ;D For the record, εγω συμφωνώ απόλυτα και πιστεύω ακράδαντα ότι ο θρύλος που αναπτύχθηκε γύρω από το όνομα των Zeppelin οφείλεται κατά ένα βαθμό και στα μυστικιστικά που έκανε ο Page και στο θάνατο του Bonham...Από την άλλη, τi θρυλικό να βρεις στον 60αρη Gillan που κάνει ακόμα Live...? ;)

Εγω θα πρότεινα το carl martin hydra boost, από τα πιο μη παρεμβατικά booster που έχω δοκιμάσει. http://carlmartin.com/product%20hydra%20boost.htm

Οι φωνητικές δυνατότητες είναι κάτι αντικειμενικό, πράγματι. Αλλά το προσωπικό μας γούστο νομίζω ότι δίνει προτεραιότητες στο ποιές ικανότητες θεωρεί ο καθένας πιο σημαντικές. Στα δικά μου γούστα λοιπόν, ο όγκος και η τεχνική του Coverdale πχ αφήνει την έκταση του Hughes μίλια πίσω. Επίσης στα ίδια επίπεδα, λόγω χροιάς και ζεστασίας βρίσκεται ο Morisson και λόγω χροιάς και ελέγχου ο Stewart. Αυτό που δέχομαι είναι ότι μπορεί όντως να μην έχω ψάξει πολύ τις δουλειές του Hughes, καθώς μιλάω σχεδόν αποκλειστικά για ό,τι έχει κάνει με τους purple. Σε αυτό το θέμα, πάσο.

Σαφέστατα. Νομίζω, είναι αυτονόητο ότι εγω νομίζω ότι ο Hughes δεν είναι τόσο αξιόλογος όσο οι παραπάνω, δεν υπάρχει μεζούρα στη μουσική. Απλώς εγώ προσπαθησα και λίγο να το δικαιολογήσω και νομίζω ότι αυτό είναι πιο πλήρες και αποδεκτό από ποστ του τύπου "ποιός ήρθε;" ... ;)

RJ Dio David Coverdale David Byron Robert Plant Graham Bonett Bruce Dickinson James Hetfield Ian Astbury Klaus Meine Eric Burdon Jack Bruce (Cream) David Bowie Freddie Mercury Jim Morisson Rod Stewart Steven Tyler David Lee Roth 17...τώρα πρόχειρα δε μου έρχονται άλλοι...να τ'αφήσω; ;D

Διαφωνώ πάρα πολύ όμως...Αν πάρεις τον κάθε τραγουδιστή στην ακμή του, ο hughes δε μπαίνει ούτε στην πρώτη εικοσάδα. Μεγάλη έκταση, αλλά επιρρεπής στα λάθη και ποτέ δε μου είπε πολλά η χροιά του. Παρολαυτά, τώρα στέκεται πολύ καλύτερα από διάφορους μύθους του ροκ τραγουδιού.

Ωραίος ο hughes! Ποτέ δεν ήταν φοβερός τραγουδιστής αλλά είναι ίσως ο μόνος από αυτή τη σκηνή που όσο καλά τραγουδούσε τότε, τραγουδάει και τώρα (ίσως και λίγο καλύτερα, είναι πιο κουρδισμένος πια, πιθανόν να πίνει λιγότερο... :P). Μου άρεσε πολύ η προσέγγιση του Βοnamassa στο σόλο. Έδωσε στο κομμάτι το μπλουζ χαρακτήρα που τον διακατέχει και παράλληλα σεβάστηκε τη σύνθεση, παίζοντας μετρημένα και όχι επιδεικτικά.

Κιθάρες: Epiphone Korina Flying V (Korea, 2006) με SD Jazz neck και Gibson μαγνήτη βγαλμένο από SG του 1963 bridge. Ibanez SA260 Ενισχυτές: Marshall Haze 40 Combo Yamaha VA-5 Πετάλια: Vox V847 wah pedal (modded by JAM) Artec Dual Booster Behringer od300 Behringer tu300

D'addario 9αρες στην Ibanez Ghs Boomers 10αρες στην Flying V

To beta θεωρείται καλύτερο. Προτείνω παρολαυτά να δοκιμάσεις και τα δύο ή και άλλα γτ στα μικ φωνής παίζει μεγάλο ρόλο το ποιός θα τα χρησιμοποιεί, καθώς κάθε μοντέλο τονίζει διαφορετικές συχνότητες...Επομένως εξαρτάται από το άν ταιριάζει στο συγκεκριμένο τραγουδιστή να τονίζονται αυτές οι συχνότητες ή όχι. Θέμα ποιότητας και αξιοπιστίας δε νομίζω να αντιμετωπίσεις με κανένα από τα δύο.

Ζητώ μια ειλικρινή συγγνώμη από τον ndnikola που ζήτησε να μη συνεχιστεί η αντιπαράθεση, πρόκειται για το τελευταίο μου μήνυμα σε αυτό το θρεντ, αλλά κάποια πράγματα είναι απίστευτα...! ...

Τι σχέση έχει τώρα αυτό με το θέμα, μόνο εσύ το καταλαβαίνεις προφανώς... Όχι, δεν θα πω τι μου θυμίζει αυτό... Συμφωνώ, ούτως ή άλλως I made my point...Συνεχίζω να πιστεύω ότι η σοβαρότητα του φόρουμ βάλλεται, αλλά δε θα χαλάω τη ζαχαρένια του φίλου Άρη. Απλά θα περιμένω το επόμενο θέμα-υπερπαραγωγή...

Αφού θέλουμε να μιλήσουμε σοβαρα, ας μιλήσουμε... Από κάποιον που έχει ανοίξει 166 θέματα είναι λίγο κάπως η συμβουλή...Ειδικά αν όλα έχουν το νόημα που έχουν τα 5,6,8 που είχα την τύχη να διαβάσω. Φαντάζομαι λοιπόν ότι όπως έσυ έχεις το δικαίωμα να ανοίγεις κάθε λίγο και λιγάκι α-νόητα (χωρίς νόημα εννοώ, μη παρεξηγηθούμε, και πάντα κατά την προσωπική μου άποψη) θέματα (γτ αν δεν το είχες κάποιος θα σε είχε μαζέψει τόσο καιρό), έτσι και γω μάλλον έχω το δικαίωμα να τα κριτικάρω. Τα περί προσβολών δε τα κατανοώ, πράγματι δεν είδα ότι το θέμα είναι παλιό και μετά την ευγενική (!) σου υπόδειξη που συνοδεύτηκε από γέλια του Αη Βασίλη (είσαι μες το κλίμα των εορτών φαίνεται) νομίζω ότι η απάντησή μου ήταν απλά σε ανάλογο ύφος. Όχι τπτ άλλο, για να μη νομίζεις ότι κατάφερες και κάτι δλδ... ;)

Χριστούλη μου, νιώθω τόσο ταπωμένος... :'(

καθόλου όμως...

Κοίταξε, δεν έχω πετύχει ποτέ άνθρωπο που να έχει πει κακή κουβέντα για τον ήχο του ενισχυτή. Υπάρχει μια γενική ομοφωνία ότι έχει αυθεντικό marshall ήχο. Αυτό που έχω διαβάσει αρκετά από reviews είναι για προβληματικά κομμάτια. Έχουν παρατηρηθεί θέματα όπως θορυβώδης λειτουργίας και πρόβλημα που αφορά τα εφέ (Τα οποία αν δε τα θες βέβαια μπορείς να τα κλείσεις τελείως). Εγω υπήρξα ίσως τυχερός, δεν αντιμετώπισα εδω και 2 χρόνια το παραμικρό. Σαν γνώμη τώρα, ο ενισχυτής καταρχάς είναι πολύ δυνατός. Σπίτι δε παίζω ποτέ πάνω από το 2-2,5. Βρώμα έχει αρκετή, ειδικά με μπουσταρισμένο od channel, δεν φτάνει όμως σε high gain. Tα καθαρά του είναι όμορφα και αρκετά μπασομεσαία, επειδή όμως δεν έχει master volume από το 5 και μετά (ανάλογα και τους μαγνήτες της κιθαρας) τα καθαρά σπάνε. Βέβαια δεν έχω φτάσει ποτέ να παίζω στο 5, ούτε καν σε live. Τα εφέ και το ριβερμπ είναι ικανοποιητικά, τπτ το απίστευτο πάντως. Διαθέτει ιδιαίτερο όγκο το μεγάφωνό του, και έχει τον κλασσικό χαρακτήρα των EL34. Αν πρέπει να βρω ένα χτυπητό μειονέκτημα, αυτό είναι το shared eq που προσωπικά με περιορίζει.

Άκου τον marshall haze σε πρώτη ευκαιρία, παίζει αρκετά καλά και χαμηλά. Αν είσαι από Αθήνα, προσφέρομαι να ακούσεις και τον δικό μου. 'Ιδιον του η μαρσαλίλα σε πολύ μεγάλο βαθμό... ;D

Σωστός. Είπα να μην το (ξανά)προτείνω και φανώ γραφικός...

Και μένα για ανάλογη εφαρμογή το Zakk Wylde Overdrive με απογοήτευσε πλήρως. Έχει καθαρά δικό του χαρακτήρα και ελάχιστα αξιοποιεί το βρώμικο του ενισχυτή. Αλλά εφόσον είχες τη δυνατότητα δοκιμής πως και κατέληξες σε αυτό;

Συγγνώμη που επεμβαίνω στην κουβέντα,αλλα από αυτό και από άλλα θέματα που έχω διαβάσει και τα έχει ανοίξει ο φίλος Άρης (hi there :)), νομίζω ότι έχει δώσει υπερβολική σημασία στο θέμα "εξοπλισμός" και ειδικά αν δε συντρέχουν λάιβ ανάγκες μου φαίνεται άκυρη τόση προσοχή στη λεπτομέρεια. Δηλαδή να παίζεις μέταλ και να θες σώνει και ντε acoustic simulator? ξέρω γω; Τεσπά, δικαίωμα του καθενός να ψάχνεται όσο θέλει, όσο τον αναγκάζουν η τσέπη του και το αυτί του, απλά το θέτω ως τροφή για σκέψη. Φιλικά

Deep Purple - Mistreated Deep Purple (1974) Burn - 07- Mistreated Το προσπαθώ αλλά είναι φανερά out of my leak... :(

Νο prob. Νομίζω ότι τα δύο πετάλια διαφέρουν στο ότι το cry baby κομπρεσάρει και στρογγυλεύει περισσότερο τον ήχο, είναι πιο σκοτεινό, ενώ το vox είναι καθαρότερο, λίγο πιο πρίμο και αν μου επιτρέπεται η μπακαλίστικη έκφραση παράγει πιο "ανοιχτές και διάχυτες συχνότητες" κάτι που προσωπικά προσεγγίζει περισσότερο τον ήχο του wah όπως τον έχω στο μυαλό μου. Επομένως, μάλλον σωστότερο στο ποστ μου θα ήταν το "συμφωνα με τα γούστα μου" ;)

http://www.thomann.de/gr/vox_vx_v847_wah.htm Kλασσική και δοκιμασμένη επιλογή. Εγω αυτό έχω και κατά τη γνώμη μου είναι καλύτερο από το cry baby. Επίσης σε αυτά τα χρήματα υπάρχει μια ευέλικτη λύση από την carl martin που γενικώς φτιάχνει αξιόπιστα πετάλια: http://www.thomann.de/gr/carl_martin_two_wah.htm Γενικότερη γνώμη, μην πέσεις στην παγίδα να δώσεις πολλά λεφτά για wah, είναι ιδιαίτερα απλό εφέ, χώρια που αργότερα με μια μετατροπή μπορείς με λίγα χρήματα να του βάλεις ό,τι ΕΣΥ θέλεις και να κοιτάζει στα μάτια wah οποιασδήποτε κατηγορίας τιμής. ;)

Έχοντας ρίξει μια πρόχειρη ματιά και στα άλλα σχετικά θέματα που έχεις ανοίξει, θα σου πρότεινα να ψαχτείς για κάποια Edwards ή οποία θα σου πάει στα 700-800€. Άλλης ποιότητας όργανα συγκρινόμενα και με τις Epiphone αλλά και με τις σημερινές Gibson Studio. Γνώμη μου πάντα ;)