BuddyL

Inox; Βρε συ ειχα την εντυπωση οτι προκειται για αλουμινιο και σκαλισες ολο αυτο το σχεδιο στο inox; Χαρα στο κουραγιο σου. Αν χρησιμοποιησεις αλουμινιο, το σκαλισμα θα βγει πιο βαθυ και θα κοψεις το περιγραμμα ευκολα με σεγα ξυλοκοπτικης και πριονακι για μεταλλα χρυσοχοιας. Κανε και το headstock θα ματσαρει ωραια.

Μπραβο σου, νομιζω οτι ολοκληρωθηκε πολυ καλα. Μονη προσωπικη μου διαφωνια ειναι οι βιδες, μου φαινεται too much, εγω θα το κολλουσα με βενζινοκολλα σε ολα τα κομμενα περιγραμματα, εννοω θα εβαζα κολλα μονο στις ακρες οχι σε ολο, συν τοις αλλοις θα απεφευγα τις τρυπες στο καπακι σε περιπτωση που θα αλλαζα γνωμη και θα εβγαζα το αλουμινιο. Θεωρω πως καλυτερα σταματησες εδω, για να βαλεις χρωμα χρειαζεται βαθυτερο σκαλισμα. Χαιρομαι οταν βλεπω μια ερασιτεχνικη προσεγγιση σ' ενα δυσκολο θεμα, να ολοκληρωνεται υστερα απο ερευνα και πειραματισμο και να καταληγει σ' ενα αισθητικα ωραιο αποτελεσμα.

Μια χαρα πηγαν τα πραματα, το project πεταει...τρεμε Zemaitis!!!

Τυχερεεε! Καλο ταξιδι και καλη επανοδο, φερε μου και ενα stetson, οταν γυρισεις.

Αυτο που θελεις να κανεις λεγεται hand engraving και ειναι τεχνικη της οπλουργιας(gunsmithing). Ειναι μια τεχνη παρα πολυ δυσκολη και με παραδοση σε μεγαλο βαθος χρονου. Υπαρχει και στη χρυσοχοια αλλα η εγχαραξη γινεται με κοπτικα(gravers) που τα κρατας και τα σπρωχνεις με το χερι, για να κανεις απλες γραμμες, ενω στην οπλουργια χρησιμοποιουνται καλεμια που τα χτυπας με ελαφρυ σφυρι και κανουν βαθυτερο σκαλισμα. Αν ψαξεις στο youtube σχετικα με gunsmithing θα δεις πολλα. Καποτε με την τρελλα που με εδερνε αγορασα ενα ηλεκτρικο engraver(μη φανταστεις κανενα πανακριβο εργαλειο, καμμια φορα το φερνει και το lidl) και σκαλισα ενα σχεδιο στο καπακι του καβαλλαρη μιας tele. Aν το βρω μπορει να το ποσταρω να το δεις. Παντως, καλη επιτυχια στο εγχειρημα.

Το βιολι δεν ειναι το οργανο μου οποτε δεν ερευνω το ιντερνετ σχετικα. Το ''μονος'' λοιπον που σε ενοχλησε, ας το κανουμε ''απο τους λιγους'', στο σοβαρος ομως θα μου επιτρεψεις να επιμενω γιατι εχω προσωπικη πειρα απο το συγκεκριμενο οργανοποιο. Τον γνωρισα τη δεκαετια του '90 στο συλλογο φιλων καλλιτεχνικης οργανοποιιας, στο μουσειο λαικων οργανων και τον θαυμαζω για την τεχνικη του, την εφευρετικοτητα του, μα πανω απ' ολα την κουλτουρα του στην ιστορια, στην κατασκευη και τη μουσικη του βιολιου. Δεν προτεινω ποτε καποιον σε καποιον αν δεν εχω αποψη μετα απο προσωπικη επαφη μαζι του. Τους κατασκευαστες που αναφερεις, καποιους εχω ακουσει, αλλα δεν τους γνωριζω, σημερα πληροφορηθηκα οτι υπαρχει κι αλλος πτυχιουχος της Κρεμονα ο οποιος εργαζεται στην Ιταλια. Γνωριζω επισης και τα ασυστολα ψευδη που εχουν κατα καιρους επιστρατευσει διαφοροι σπουδαγμενοι και ασπουδαχτοι του συγκεκριμενου χωρου-και αλλων βεβαια-για να υποστηριξουν την ανεπαρκεια και την κοσμοθεωρια τους και να προσελκυσουν πριν κατασπαραξουν τα θυματα τους.

Δεν απαξιωνω ανθρωπους που δε γνωριζω, απαξιωνω πολλους αφου τους γνωρισω. Για το Θεοχαρη δεν τα ξερεις καλα τα πραματα. Τελειωσε τη σχολη της Κρεμονα Ι.P.I.A.L.L. A ntonio Stradivari, με δασκαλο τον Georgio Ce με βαθμολογια 97 στα 100 κατα το ετος 2003. Θα χαρω πολυ να αναφερεις ανθρωπους που ασχολουνται σοβαρα με το βιολι, στην Ελλαδα για να τους μαθουμε.

Καλημερα. Αν θελεις να εχεις τη γνωμη και την εκτιμηση ενος ειδικου, θα πρεπει να πας στο Λαυριο να βρεις το Γιωργο το Θεοχαρη το μονο σοβαρο και με σπουδες στο δυσκολο αντικειμενο της οργανοποιιας του βιολιου, οργανοποιο που εχουμε.

Τα κακο με τις ακουστικες, ειναι οτι δεν ειναι ηλεκτρικες ;D. Θελω να πω οτι πολυ λιγοι ξερουν να παιξουν και να αξιολογησουν μια ακουστικη κιθαρα, οι περισσοτεροι ειναι ηλεκτρικοι παιχτες και δεν εχουν καμμια σχεση με τις ακουστικες κιθαρες. Οι πιο συνειδητοποιημενοι ακουστικοι κιθαριστες που εχω συναντησει, ειναι αυτοι που παιζουν ρεμπετικα, υπαρχουν βεβαια κι αλλοι που ψαχνουν ενα συγκεκριμενο ηχο που εχουν στο μυαλο τους κι αυτο, αφου εχουν ερευνησει τη μουσικη της ακουστικης κιθαρας. Οι αλλοι αγοραζουν κατι επωνυμο και κοιμουνται ησυχοι, οτι εχουν ενα καλο οργανο.

Πολυεστερικο βερνικι δε θα βρεις. Ειναι ενα βαρυ βιομηχανικο υλικο που απευθυνεται σε ειδικευμενο προσωπικο και πωλειται σε συσκευασιες 22 κιλων κατοπιν παραγγελιας σε εξειδικευμενα καταστηματα βερνικιων. Αν καταφερεις να βρεις καποιον που εχει και σου δωσει μια μικρη ποσοτητα, προσεξε γιατι εχει και ημερομηνια ληξης. Υπαρχουν στην αγορα υλικα που τα βρισκεις στο ραφι και κανουν τη δουλεια που θελεις, μια χαρα, π. χ. πολυουρεθανες, προς θεου ομως οχι θαλασσης.

Τα σημερινα pickguard ειναι κατασκευασμενα απο διαφορα ειδη πλαστικων οπως ABS κλπ, το παραδοσιακο celluloid η ασετοπαστα οπως λες, σπανια η καθολου χρησιμοποιειται πια, λογω απαγορευτικου κοστους. Υπαρχει παντως τροπος να βαψεις τα πλαστικα. Χρησιμοποιουν μια ειδικη προεργασια που παντρευει το πλαστικο με τη βαφη. Στην περιπτωση σου ομως, που χρησιμοποιεις για μασκα αυτοκολλητο βινυλιου, που εχει ισχυρη κολλα, δεν ειμαι βεβαιος αν παλι θα αντεχε στο ξεκολλημα. Αφου βρηκες τελικα pickguard celluloid, ακομα καλυτερα. Τα συγχαρητηρια μου για το project, (ειναι δικο σου το σχεδιο;) εχει μια χρωματικη ισορροπια που μου αρεσει, οσο για το σχεδιο που συνεχιζεται μεσα στο pickguard...ολα τα λεφτα. Μπραβο!

Φιλε marathon στην περιγραφη ειναι ευκολο, στην εφαρμογη τα πραγματα αλλαζουν, μπορει να προκυψουν θεματα που ουτε φανταζεσαι, διαθετω καποια εμπειρια λογω επαγγελματος και αυτο που μπορω να σου πω ειναι οτι τα πραγματα δεν ειναι τοσο δυσκολα οσο φαινονται, μπορει να γινουν πολυ χειροτερα ;D

Χοντρα- χοντρα, περνας μεταλλο(ασημι) βαση και ενω ειναι ακομα υγρο, απλωνεις πανω του μεμβρανη φαγητου(cling film) και αρχιζεις να το τραβας και να το τσαλακωνεις σε διαφορες κατευθυνσεις, οποτε δημιουργεις "νερα" στην επιφανεια του μεταλλικου χρωματος. Στη συνεχεια βερνικωνεις με χρωματισμενο διαφανες βερνικι της αρεσκειας σου, οπως στα χρωματα candy, και ... voila.

Αυτο δεν ειναι με τιποτα swirl, ειναι μια τεχνικη που λεγεται eerie dess και δεν εχω δει να γινεται μεχρι σημερα στην Ελλαδα. Φυσικα προερχεται απ' το χωρο των custom μοτοσυκλετων και αυτοκινητων.

Νομιζω πως δεν εχεις να κανεις μονο με ενα κακο μουσικο(μπορει να μη φταιει κι αυτος, δεν το' χουν ολοι), αλλα με ενα υπερμετρα εγωιστη ανθρωπο, ο οποιος θα σε ενοχλουσε ετσι κι αλλιως οπου και να τον συναντουσες. Θα αφηγηθω με συντομια κατι αντιστοιχο, το οποιο συνεβη προσφατα. Σχολωντας περασα απ' το εργαστηριο φιλου μου οργανοποιου(λαικων οργανων) για να παμε για καμμια μπυρα και μου ειπε να περιμενουμε γιατι θα ερχοταν καποιος να του δειξει κατι. Σε λιγο ηλθε ενας ανθρωπος, που εβγαλε απο μια θηκη ενα μπουζουκι το εδειξε στο φιλο μου και του ειπε: Μαστορα, τη γνωμη σου. Το οργανο ηταν οτι πιο κακοτεχνο εχω δει σε κατασκευη, ολα ηταν λαθος. Το επιασε ο ανθρωπος στο χερι του και το κοιτουσε αμιλητος. Ο αλλος οσο περνουσε η ωρα, φορτωνε: Το ανεβασα σ' ενα φορουμ και παθανε πλακα...Ο δικος μου, προφανως σε δυσκολη θεση, αρχισε να μουρμουριζει...Ναι αλλα εδω δεν...Ο κατασκευαστης, το χαβα του: Εχω δυο υποψηφιους αγοραστες...Με παρακαλανε...Τελικα εφυγε πολυ τσαντισμενος γιατι η γνωμη του φιλου μου τον δυσαρεστησε. Αργοτερα συζητωντας καταληξαμε σ' αυτο που ειπα στην αρχη. Ειναι ο εγωισμος αυτος που θα σου επιτρεψει η θα σε αποτρεψει απ' το να βελτιωθεις σ' αυτο με το οποιο ασχολεισαι, ειτε λεγεται κιθαρα, ειτε οργανοποιια, ειτε...καλαθοπλεκτικη.

Συγχαρητηρια και απο εμενα, ομορφη κατασκευη και πολυ ωραιο βερνικωμα. Προσωπικα μου δημιουργει την εντυπωση του ημιτελους και της χρωματικης ανισορροπιας. Το alder, ενα οπτικα αδιαφορο ξυλο σχεδον παντα το διαχειριζονται χρωματικα, δεν το αφηνουν natural. Στην περιπτωση που εχεις φιγουρατο καπακι με εμποτισμο, καλο ειναι να βαφεις την πλατη και τα πλαινα στην ιδια αποχρωση με τον εμποτισμο αλλα πιο σκουρα (ακομα και μαυρο) για να υποστηριξεις και να βγαλεις ακομα πιο εξω το καπακι, ετσι θα εχεις και πολυ ωραιο binding το οποιο στη φατσα σου πηγε πολυ καλα, στο πλαι ομως απο μια μεση αποσταση, απλα δεν υπαρχει. Αυτα βεβαια ειναι προσωπικες αποψεις, περι ορεξεως...Τωρα να δουμε και πως θα παιξει. Ενα μπραβο, μεγαλο ομως και στον SF, που υποστηριζει και ενθαρυνει τα ελληνικα προιοντα, ειμαι βεβαιος οτι η επομενη θα ειναι πολυ καλυτερη.

Ειναι πιθανο στο κατω κερατο να εχεις θεμα, το κρακ ειναι σχεδον μεχρι τη φωλια των ελατηριων, μπορει να ειναι και στο ξυλο.

Εαν οπως λες η κιθαρα σου επεσε απο υψος και επαθε μονο αυτο τοτε, δικαιως, μπορεις να αποκαλεις τον εαυτο σου, τυχερο. Φανταζομαι θα εκανε το τριχοειδες κρακ διαγωνια στο neck pocket μεσα στο κατω κερατο της strat. Επειδη οι πολυεστερες δεν εχουν καμμια ελαστικοτητα ακομα και οταν κανεις bends η χρησιμοποιεις το tremolo, με τον καιρο σε εκεινο το σημειο εμφανιζεται το κρακ. Αν ειναι αυτο, (δεν ειδαμε και φωτο) τοτε μη μπαινεις σε καμμια διαδικασια, ειναι πολυ κοινο και θα σου συνεβαινε ετσι κι αλλιως. Δε μας ειπες και τι χρωμα ειναι η κιθαρα σου.

Στα "φιγουρατα" καπακια, δεν εχεις πολλαπλες ευκαιριες εμποτισμου, καλο ειναι να τελειωνεις με την πρωτη, αντε δευτερη φορα, γιατι τα νερα "πινουν" χρωμα που οσο και να το τριψεις δεν "αδυνατιζει" με αποτελεσμα να χανεται το contrast. H επιλογη του μπλε, καλη αλλα δυσκολη, γιατι αυτοι που φτιαχνουν μελανια(ανυλινες οινοπνευματος) δεν καταφεραν να φτιαξουν κατι περισσοτερο απ' το πρασινο οινοπνευμα σε αποχρωση, ενω οι χρωστικες παστες που αναφερεις ναι μεν αναμιγνυονται σε βερνικι, αλλα αν θελεις να "σκουρηνεις", χανεις σε διαφανεια. Παντως μπραβο σου, εκτελεις πολυ ωραια την ολη διαδικασια, ευχομαι καλη επιτυχια και στο ηχητικο αποτελεσμα.

Καλησπέρα και απο εμένα. Συμφωνώ με τον προλαλήσαντα, κίτρινη γομμαλάκα μπορείς να βρεις και σε χρωματοπωλεία που εχουν μια ειδίκευση στα βερνίκια, ομως δεν ειναι αυτό που χρειάζεσαι. Την εποχή εκείνη εριχναν στο tweed, βερνίκι νίτρου και μάλιστα τόσο πολύ που σχεδόν πλαστικοποιούσαν το υφασμα, αν σου τύχει να δεις ποτέ απο κοντα παλιό tweed ενισχυτή, προσεξέ το, θα καταλάβεις τι σου λέω. Για να καταφέρεις το mojo look που θέλεις, θα πρέπει να παιξεις με σταγόνες ανυλίνης οινοπνεύματος μέσα στο βερνίκι. Οι αποχρώσεις που χρειάζεσαι ειναι, κίτρινινο, teak, πορτοκαλί και καφε. Αν αποφασίσεις να το εφαρμόσεις πρόσεξε, το βερνίκι νίτρου δεν ειναι φιλικό σε αλλεργικούς, σε αυτούς που εχουν δυσανεξία στις οσμές και σε αυτούς που εχουν κάποια πάθηση του αναπνευστικού. Για το project συγχαρητηρια.