TakisMasterKey

Πραγματικά, αυτό είναι το πιο αισιόδοξο και ομορφότερο post-νέο που έχω δει στο forum εδώ και καιρό. :D :D :D Χίλια μπράβο και συγχαρητήρια και μακάρι να βγουν αληθινά τα όνειρά σας ;)

Αν πρέπει να επιλέξω έναν ήχο θα έλεγα.... ??? ο πρώτος. Όμως θα πρόσθετα και το εξής: δεν είναι μόνο αυτό το στυλ που μπορούν να παίξουν αυτά τα θηρία της Mesa. Έχουν τεράστια γκάμα και πολύ θα ήθελα να ακούσω και κάτι διαφορετικό για να επέλεγα με περισσότερη βεβαιότητα ;)

Ρε μάγκες, κρατήστε και κανα σχόλιο για την επερχόμενη Eurovision! ;D ;D ;D Όλα για το Ρουβά θα τα χαραμίσετε;

Tribute στα 80s!

Μπράβο που το ανέβασες Waterfall-K! ;) Είναι από τα αναμενόμενα για μένα άλμπουμ μέσα στο 2015! Καθώς έχουμε πει και σε άλλο νήμα για τον Andy Tillison, δυστυχώς δεν έχει γνωρίσει την καταξίωση που του αρμόζει ενώ πρόκειται για ΤΕΡΑΣΤΙΟ καλλιτέχνη. Οτιδήποτε κυκλοφορεί είναι άξιο μνείας γιατί γίνεται με τεράστιο προσωπικό του αγώνα (αν δει κανείς το blog του θα καταλάβει πολλά) και οι Tangent πάντοτε προσφέρουν κυκλοφορίες επιπέδου!

Μία κυκλοφορία που αναμένεται να συζητηθεί ιδιαίτερα φέτος είναι το Hand. Cannot. Erase του Steven Wilson. Χωρίς να ανακαλύπτει τον τροχό, ο Steven Wilson εξακολουθεί να καταφέρνει να παραδίδει καλαίσθητη, καλοπαιγμένη μουσική, με ωραίες μελωδίες και hooks. Όλα αυτά ασχολούμενος με ιδιαίτερο τρόπο με το κοινωνικό θέμα της απομόνωσης (βλέπε ιστορία που αποτελεί τη βάση των στίχων) και διανθίζοντας το όλο πακέτο με απίθανο artwork, booklet κλπ. Δεν θέλω να μπω στο τριπάκι συγκρίσεων με Porcupine Tree και/ή προηγούμενες δουλειές-projects του, αλλά ο άνθρωπος έχει αντίληψη και άποψη που δεν με αφήνει αδιάφορο. Μπράβο του, δείχνει ότι είναι σε μεγάλο καλλιτεχνικό οίστρο :D Το συγκεκριμένο promo-κλιπ μπορεί να ξενίσει κάποιους αλλά πιστεύω θα πρέπει να ακουστεί in context με το υπόλοιπο άλμπουμ κι επίσης βγάζει ένα απίστευτο συναισθηματισμό καθώς και κάποιες άλλες επιρροές του Wilson:

Συμφωνώ και για το Gattaca και για το Contact. :D Και τα 2 είναι καταπληκτικές ταινίες. ;) Βλέποντας ξάποιος να γράφει για το Gattaca, θυμήθηκα το eXistenZ, μία επίσης πολύ καλή που έχει περάσει στο ντούκου http://www.imdb.com/title/tt0120907/?ref_=fn_al_tt_1

Να με συγχωρείτε, αλλά το θέμα αυτό είναι ο ορισμός του τρολαρίσματος :-X

Αν του Guthrie το σόλο το αγάπησα, αυτό το λάτρεψα και δεν θα μπορούσα παρά να το ποστάρω γιατί για μένα είναι από τα πιο συναισθηματικά ever ;) Krister Johnsson στο ανυπέρβλητο Eternally των Karmakanic (από το 5:38 και μετά)

Το σόλο του Guthrie Govan στο Drive Home του Steven Wilson (από το 5:08 και μετά) είναι ό,τι καλύτερο έχω ακούσει προσωπικά τα τελευταία χρόνια σε σόλο. Έχει ήδη μνημονευθεί από πολλούς και πιστεύω πραγματικά ότι αξίζει όλους τους επαίνους!

Μου κάνει εντύπωση ότι σχεδόν κανένας δεν εστιάζει στο ότι ο drummer έχει σοβαρά προσωπικά προβλήματα ως νεαρός (βλέπε σχέση του με την κοπέλα, δεν έχει καθόλου παρέες κλπ.) και αντιμετωπίζει την ενασχόλησή του με τη μουσική με ένα ψυχονευρωτικό τρόπο που είναι στα όρια της αρρώστιας. Είναι γνωστό μέσα από πολλές έρευνες πόσο καλό κάνει η μουσική στην ψυχική ισορροπία, αλλά εδώ ο μέντορας δεν βοηθάει, καθώς τον ενδιαφέριεε μόνο να βγάλει τον επόμενο σταρ no matter what, έστω και να χαντακώσει συνειδητά κόσμο στην πορεία. Έχει το δικό του κάψιμο αυτός και είναι σίγουρο πως κυκλοφορούν πολλά τέτοια φρούτα εκεί έξω. Όσο για την καθοδήγηση, συμφωνώ απόλυτα με τον Bill Trantos ότι κάθε άνθρωπος χρειάζεται διαφορετική καθοδήγηση για να βγάλει πράγματα από μέσα του ή να κάνει το βήμα παραπάνω ή ακόμα και να ανακαλύψει ότι αυτή η ασχολία απλώς δεν κάνει για αυτόν ???

Όντως Πάνο, αυτά είναι! Αναμένεται εξαιρετική δουλειά! ;)

Αυτό που μου κάνει εντύπωση πάντα στις συζητήσεις περί shred είναι ότι η πλειοψηφία αναφέρεται σε Vai κλπ. γνωστούς, παραβλέποντας ότι μεγάλο κομμάτι των jazz/fusion κιθαριστών είναι πιο σκληροπυρηνικοί shredders ??? από τους αντίστοιχους του ευρύτερου rock. Κατά έναν τρόπο δεν "αγγίζονται" τεράστιοι μουσικοί όπως ο Allan Holdsworth, ο Al di Meola κλπ. λες και αυτοί είναι του less is more ;D Να ξεκαθαρίσω ότι δεν έχω κανένα πρόβλημα ούτε με το shredding ούτε με jazz/fusion, απλά υπερθεματίζω την μη αναφορά των κιθαριστών του δεύτερου είδους σε αντίστοιχες συζητήσεις.

Ο συγκεκριμένος στέλνει e-mail εκτός συστήματος Noiz. Όταν κάποιος ενδιαφέρεται για αγγελια μας μέσω του συστήματος του Noiz, θα πρέπει να λαμβάνουμε mail ως εξής: Νέο προσωπικό μήνυμα: Noiz - Κοινότητα μουσικών [[email protected]] Εννοείται ότι έχει πάει σούμπιτος σε spam και δεν ασχολούμαστε με Νιγηρία κλπ ;D

Προσωπικά, διάρκειες από 50 λεπτά και πάνω, με προδιαθέτουν αρνητικά. Ιδανικά θα έλεγα τα 35-45 λεπτά but that's just me ;)

Το Predestination είναι από αυτές που είδα πρόσφατα και θεωρώ ότι αξίζει και απαιτεί την ιδιαίτερη προσοχή κατά την όχι και μεγάλη διάρκειά του (97 λεπτά). http://www.imdb.com/title/tt2397535/?ref_=nv_sr_1

Ας γράψω κι εγώ την κλάπα μου ;D, ως φαν του Κορεάτικου σινεμά (και προσπερνώντας τα κλασσικά Oldboy κλπ): http://www.imdb.com/title/tt0456912/?ref_=fn_al_tt_1 http://www.imdb.com/title/tt0365376/?ref_=fn_al_tt_2 http://www.imdb.com/title/tt0260991/?ref_=fn_al_tt_1 Αν αρέσει, μπορώ να προτείνω κι άλλες ;)

Κόψε κάτι, μεγάλε πωλητή... γιατί πόνεσαν και τα μάτια μας έτσι όπως γράφεις :o Διάβαζε λίγο καλύτερα τι έγραψε ο άλλος και μετά απάντησέ του. Με αυτό το στυλάκι, σε λίγο θα βγάζουμε το καπέλο και στο σταρχιδισμό του καθενός. Δεν βλάπτει η ειλικρίνεια... συνήθως ;)

Off topic mode on: Γιάννη μου έστω και στα γεράματα, άκουσε και λίγο Theater. ;D Δεν θα πάθεις και τίποτα, λίγο νεύρο παραπάνω θέλει. ;D ;D ;D On topic: Πολύ καλή η προσπάθεια και το αποτέλεσμα. Μπράβο σου! Μόνη σημείωση η αλλαγή από neck σε bridge μαγνήτη όπως είπε και ο Βασίλης παραπάνω. Αυτό, καθώς και το αντίστροφο βέβαια (bridge σε neck) όπως ίσως ήδη γνωρίζεις, είναι από τα χαρακτηριστικότερα πράγματα του παιξίματος του Petrucci. Well done!

Όποιος έχει ένα τεταρτάκι διαθέσιμο, μπορεί να δει κι αυτό εδώ: Είναι αρκετά διαφωτιστικό και χρήσιμο ;)

Πριν καιρό είχες ανεβάσει ένα κομμάτι με τίτλο Only for her. Σου είχα γράψει τότε: Παίζει να είναι με διαφορά το πιο world class κομμάτι που έχω ακούσει στο Noiz. Respect απλά φίλε και δεν είναι και αρκετό μάλιστα! Σκέψου και κρίνε μόνος σου αν αυτά που γράφεις, πρέπει να μείνουν στο συρτάρι ή να βγουν προς τα έξω Ακούγοντας το αυτό το κομμάτι δεν μπορώ παρά να σου ξαναγράψω το ίδιο, μαζί φυσικά με τα συγχαρητήριά μου σε σένα και σε όσους εμπλέκονται σε αυτό. Και εις ανώτερα! :D

Πάνο, γεια σου! Θα σου φανεί χαζό, αλλά καταγράφω εδώ και χρόνια ιδέες στο απλό Nokia κινητό μου. Ξέρω ότι μπορεί να μην είναι αυτό που περίμενες να ακούσεις, αλλά με αυτό τον τρόπο δεν έχω (ξε)χάσει ποτέ κάποια ιδέα όσο απλή ή πολύπλοκη και να είναι ;)

Είναι ένα θέμα γενικότερο αυτό. Όσο καλύτεροι και πιο ολοκληρωμένοι γίνονται κάποιοι σαν μουσικοί, τόσο χειρότερη (ή ας πούμε λιγότερο καλή) μουσική γράφουν σε σχέση με την περίοδο που δεν ήταν "ολοκληρωμένοι". ??? Λίγοι ξεφεύγουν από αυτόν τον κανόνα, αλλά αυτό είναι για ξεχωριστό thread

Προφανώς αστειεύεσαι ;D Δεν τα κάνει αυτά η Mesa ;)

:o :o :o