harilatron

Με...μισή! :lol: :lol: Αστειεύομαι. Από ότι έχω διαβάσει (και μου φαίνεται και πολύ λογικό) οι εναλλαγές της υγρασίας είναι χειρότερες από την ίδια την πολύ ψηλή υγρασία. (Εντάξει, δεν λέμε να την βάλεις και μέσα στο ντους :lol: ) Δηλαδή φτιάχνεται μία κιθάρα, και πάει σε ένα καινούριο περιβάλλον, θα ανταλλάξει υγρασία θα αλλάξει κάπως το χέρι, θα ρυθμιστεί μια φορά (και περιστασιακά θα ελέγχεται - μικρορυθμίζεται) και όλα καλά. Αν τώρα το μισό χρόνο απορραφά υγρασία και τον άλλο μισο την επιστρέφει στο περιβάλλον μπορεί να παρουσιαστεί πρόβλημα τόσο σταθερότητας (σκεύρωμα) όσο και στο βερνίκι. Εννοείται ότι οι ακουστικές - κλασικές χρειάζονται πολύ περισσότερο προσοχή γιατί δεν είναι προστατευμένες με βερνίκι από την εσωτερική μεριά. (Οι περισσότερες) Έχω δει Tacoma των 2500 Ευρώ να ξεκολάει το βερνίκι λες και είναι κιθάρα της πλάκας.

Προσωπικά δεν λασκάρω ποτέ τις χορδές και νομίζω ότι έτσι είναι και το σωστό. Μάλλον πιο πιθανό μου φαίνεται να "τα πάρει" το μανίκι από τις εναλλαγές παρά από τη σταθερή φόρτιση των χορδών η οποία είναι κατάλληλα αντισταθμισμένη από το trussrod. Σκέψου μια κιθάρα που δεν έχεις φυλαγμένη, αλλά σε συνεχή χρήση για μερικά χρόνια. Αυτη σκευρώνει? Σε σχέση με την αποθήκευση και πάλι ισχύει η αρχή της "σταθερότητας". Κατά προτίμηση ο χώρος σον οποίο θα βρίσκονται αποθηκευμένες θα πρέπει να έχει σταθερή θερμοκρασία και -κυρίως- υγρασία. Με προβληματίζει κι εμένα το θέμα τησ φύλαξης γιατί αυτές τις μέρες ετοιμάζω έναν καινούριο χώρο κάτω από το σπίτι μου. Θα περιμένω να ζεστάνει κι άλλο λίγο ο καιρός, να μπουν κλιματιστικά να στεγνώσουν καλά οι τοίχοι (που τώρα βάφονται κλπ κλπ) και προς Μάιο ή Ιούνιο όταν το υγρόμετρο μου δείξει ότι οι συνθήκες που επικρατούν είναι όπως στο υπόλοιπο σπίτι τότε θα κατεβάσω τις κιθάρες κάτω. :wink:

Μεγειές. :wink: Ποιά lite ash πήρες? Tην strat ή την tele?

Νομίζω ότι αυτοί όλοι που λέτε είναι φλώροι. Ακούστε Al Bano με Romina Power για να δείτε τι σημαίνει necro - doom - death- post mortem- in vitro- black and white- zebra stripe- J&B- on the rocks, και πάντα αντιεμπορικό έτσι? Πως το έχασα αυτό το σουρεάλ thread?

elavd, χάρηκα που σε ξαναείδα. :wink: Απλός αναγνώστης.... τσ τσ τσ. Έλα τωρα....τι λόγια ειν αυτά. :wink: :wink: Είναι γνωστό ότι είσαι τουλάχιστον Νoizgate (Όχι NS-2 και τα λοιπά χαζά...άλλο πράγμα εννοώ. :lol: :lol: :lol: )

Χμμμμ. Πας να κάνεις studio tribute to Behringer. :lol: :lol: Οι κιθάρες και το μπάσο έχουν ενισχυτές ή υπολογίζεις να ακούγονται από αυτά τα ηχεία που δείχνεις (παρεπιπτόντως δεν είναι μονιτορ)? Πάντως αν θέλεις τη γνώμη μου, στη φάση που βρίσκεσαι δεν υπάρχει η παραμικρή πιθανότητα να κάνεις μία λίστα να βγάλεις προϋπολογισμό να πας να αγοράσεις όλα όσα θα σας χρειαστούν και να ετοιμαστεί ο χώρος "με τη μία". Πρώτα απ'όλα λοιπόν να παίξουν και να ακουστούν όλα τα όργανα και για ηχογράφηση βλέπετε σιγά σιγά τι χρειάζεστε. Δεν υπάρχει λύση της μορφής 10-σε-1 - (studio in a kit). :wink:

Μπράβο ρε Jannick!!!! Σε φαντάζομαι. Στο ένα χέρι έχεις την ταστιέρα, στο άλλο το ποντίκι, και κάνεις tapping - πληκτρολογείς με τη μύτη! :lol: :lol: :lol: :lol: Παιδιά εγώ πλέον παίζω μόνο για διασκέδαση. Κυρίως με την ακουστική -για να κρατάω επαφή- και αυτό μισή ωρίτσα κάθε βράδυ. Τα σαββατοκύριακα κάπως περισσότερο. :wink: Πάντως από μελέτη με την έννοια της εξέλιξης - μηδέν. Μερικές φορές παίζω αργά-αργά πολλές φορές κάποιο θέμα για να το καταφέρω να το έχω πιο καθαρά, αλλά τίποτε παραπάνω. :oops:

Kwstas δεν έχω χρησιμοποιήσει ποτέ τέτοι πράγμα αλλά δεν θεωρώ ότι είναι καλή λύση. Όχι γιατί είναι behringer αλλά γιατί θεωρήτικά το προβάδικο είναι ένας ελεγχόμενος χώρος που μπορείς να φέρεις την κατάσταση στα μέτρα σου χωρίς να χρειάζεται να περάσεις τη φωνή από ένα σύνολο notch filters για να αποφύγεις τους μικροφωνισμούς. Δεν ξέρω ακριβώς πως και τι τραγουδάει ό τραγουδιάρης που αναφέρεις, αλλά νομίζω παίζοντας με τη θέση (+προσανατολισμό) του μικροφώνου και των ηχείων και αναγκάζοντάς τον να πλησιάσει λίγο ακόμα το μικρόφωνο το πρόβλημα μπορεί και να αντιμετωπίζεται. Το λέω αυτό γιατί αν είναι να ανεβάσεις εντάσεις βασιζόμενος στο feedback destroyer αυτό με τη σειρά του θα αρχίσει να "κατεβάζει" όποια συχνότητα πάει να μικροφωνίσει με απρόβλεπτο αποτέλεσμα για τη συνολική φασματική απόκριση στο κανάλι της φωνής. Νομίζω το σωστό είναι κάτι τέτοιο να το έχεις σαν "ζώνη ασφαλείας" παρά για να παίζει συνέχεια. Η τουλάχιστον χρησιμοποίησέ το σαν eq για να "ρίξεις" 2-3 συχνότητες και μην το αφήνεις να κάνει του κεφαλιού του.

Εννοείται βέβαια ότι είτε ακουστική είτε κλασική πάρει ο φίλος μας θα πρέπει να υπάρχει κάποιος να του δείξει πως...την κρατάνε. :wink:

Και λίγο είναι να έχεις άνεση στα δάχτυλα του δεξιού χεριού? Κι εγώ 99% μόνο με πένα παίζω αλλά θα ήθελα να "το είχα" λίγο περισσότερο το δεξί με τα δάχτυλα καμιά φορά....:wink: Συμφωνώ απόλυτα. :wink:

Μού άρεσε. :wink: Οι παρατηρήσεις που ακολουθούν είναι -προφανώς- θέμα προσωπικού γούστου Θα προσπαθούσα να το κάνω λίγο πιο δυνατό. Ίσω και λίιιιιγο πιο γρήγορο. Λέγοντας πιο δυνατό εννοώ τα εξής: Λίγο πιό μπροστά τα drums και η κιθάρα και λίγο πιο πίσω το πιάνο όταν μπαίνει η φωνή. Για τα drums λιγότερο κομπρεσάρισμα + reverb (υπάρχει ή η ιδέα μου είναι?) και λίγο πιο μεγάλη ένταση. Το κιθαριστικό μέρος (εκεί γύρω στα 3 λεπτά) μου άρεσε (μακάρι όλοι οι κιθαρίστες να μπορούσαν να "συγκρατηθούν" με αυτόν το τρόπο :wink: ) αλλά θα το έβγαζα λίγο πιο μπροστά και ενδεχομένως θα τσίμπαγα και λίγο το gain να βρωμίσει λίιιιγο για να αναδειχθεί - έτσι περνάει κάπως απαρατήρητο. Περι όλων αυτών βέβαια, (όπως λένε και σε διάφορα χωριά), κολοκυθόπιτα. :wink:

Μεταξύ των δύο παραπάνω, αυτόν που λέει ο Janick θα έπαιρνα. :wink:

yameth, ευχαριστώ για την πρόταση. :lol: Εγώ πάλι δεν βλέπω τίποτε το πολιτκό ούτε το μεμπτό σε κάτι τέτοιο. Σε όλα τα fora γίνονται αντίστοιχες "ψηφοφορίες". :wink: Λοιπόν στο δια ταύτα. Αμα με ψηφίσετε, θα ρίξω το ΦΠΑ στο 8% για τα μουσικά όργανα, θα διορίσω όλους όσους έχουν πτυχίο μουσικής στο δημόσιο, θα καταργήσω τις εξετάσεις για τα Πανεπιστήμια, θα καταργήσω τα διόδια, και θα ολοκληρώσω την εκτροπή του Αχελώου. :lol: :lol: :lol: Θα δουλέψω με ορίζοντα δύο τετραετιών βέβαια. 8)

Πολύ "διαβασμένο" σε βλέπω vrass!! :lol: :lol: Είναι και πανάλαφρη. Εγώ για να πώ την αλήθεια όταν την αγόρασα ('90?) δεν ήξερα ότι έχει και όνομα.... Για την κουλαμάρα που λέει ο boukaw την αγόρασα :lol: Μετά την άνθιση του internet το πληροφορήθηκα.. :wink: :wink: :wink: Το λεπτό μανίκι δεν με πειράζει. Ίσως επειδή σε αυτή την συγκεκριμένη κιθάρα είχα "λιώσει" στις κλίμακες και στις ασκήσεις προ δεκαπενταετίας. Παρόλο που δεν παίζω και πολύ μ' αυτήν* εδώ και κάμποσα χρόνια , εξακολουθώ να νοιώθω μια οικειότητα με τα λεπτά μανίκια / flat ταστιέρες. Πάντως αυτή η RG-2620 CBK που προτείνει ό mixlad41 φαίνεται καλό όργανο. 5 piece μανίκι! Και δεν πιστεύω να είναι και τόσο λεπτό.... (Πέρασε η μόδα τους.) Σε αυτά τα λεφτά (1200 Ευρώ) βέβαια οι επιλογές είναι πολλές. Και σε όσες ibanez έχω πιάσει δεν έχω δει ψεγάδι κατασκευαστικό. Japan είναι η συγκεκριμένη? * Έχει βγεί όμως από τη φωλιά της για μια "ειδική" ηχογράφηση..αναμείνατε

Η ξεγύμνωσε το παλιό να δεις που πήγαινε τι, ή ακόμη καλύτερα βρες με ένα πολύμετρο που πηγαίνει το κάθε καλώδιο. (Τσεκάροντας το κομμάτι του καλωδίου που αφαίρεσες μαζί με το παλιό jack)

Με τι παπούτσια τη συνδυάζεις για βραδυνή έξοδο kwstas? Δετά ή γόβες?

Ένα θέμα που ανακύπτει συχνά με του ενισχυτές, ειδικά με τους λαμπάτους όπου η ένταση έχει άμεση σχέση με τον αποδιδόμενο τόνο είναι οι αλλαγές της χροιάς όταν ανεβοκατεβάζουμε εντάσεις. Για μένα πάντα ήταν απαίτηση η "φορητότητα" του ήχου μου σε διάφορες εντάσεις και καταστάσεις και γι αυτό μου φαινόταν ελκυστική η ιδέα του full range ηχείου ή του solid state τελικού + καμπίνα. Solid state που λειτουργεί σε μικρό κλάσμα της ονομαστικής του ισχύος ώστε να παραμορφώνει ελάχιστα, και όλα τα "γκάζια" από πετάλια / πεταλιέρες. Αναμφίβολα, παρά τα πολλά πλεονεκτήματά της αυτή η προσέγγιση έχει το βασικό μειονέκτημα ότι ο ήχος κάποιες φορές χάνει σε "αυθεντικότητα" ή σε αίσθηση. Προσωπικά έχω επιλέξει να κάνω αυτό το συμβιβασμό και να δουλέψω με πολυεφφέ. Με το παραπάνω σκεπτικό axelakos, θα έπαιρνα ένα δυνατό - καθαρό ενισχυτάκι με πολλή ισχύ ώστε να χρειάζεται να παίζω στο 2 ή στο 3. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορείς να παίζεις και με άλλους χρησιμοποιώντας ήχους που φτιάχνεις στην πεταλιέρα. Και είτε παίζεις "στο 1" μόνος σου είτε "στο 4" μαζί με άλλους ο ήχος θα είναι πάνω - κάτω ο ίδιος. Από την άλλη όμως το epiphonάκι θα σου δώσει πιο άμεση εικόνα για το τι είναι αυτό το πράγμα που προσπαθούν να μιμηθούν οι πεταλιέρες. Ακόμη, θα μάθεις να παίζεις καλύτερα αν βυσματώνεις την κιθάρα σε ένα ενισχυτάκι και ακούς κατ ευθείαν τι παίζεις, παρά σε μία πεταλιέρα που τα εφφέ καλύπτουν πολλές φορές τις μικροατέλειες του παιξίματος. Δυστυχώς, στην κατηγορία των 100 Ευρώ το μόνο που μπορεί να αναπαράξει με ακρίβεια την έξοδο από τις διάφορες πεταλιέρες είναι τα ακουστικά. Επίσης τα διάφορα ενισχυτάκια σε αυτήν την κατογορία τιμής μάλλον δεν είναι και πολύ πάνω από αυτό που ήδη έχεις. Εκφράζω τους παραπάνω προβληματισμούς γιατι κανείς δεν μπορεί να σου υποδείξει ακριβώς τι πρέπει να κάνεις. Συνοπτικά: Για εκμάθηση κιθάρας: Σκέτο ενισχυτάκι. Για χαβαλέ/ πειραματισμό με extreme ήχους με λίγα λεφτά: Πεταλιέρα. (προσοχή μελέτη με καθαρά) Μήπως λοιπόν για αρχή να πάρεις σκέτη την korg, να την βάλεις στον ενισχυτή που έχεις και αν κάποιια στιγμή θέλεις κάτι παραπάνω να πας σε κάποιoν καλύτερο? Εν τω μεταξύ μπορεί και να γίνεται να δώσεις λίγα παραπάνω λεφτά από όσα κάνει ο μικρός epiphone και να πας για κάποιον από αυτούς που προτάθηκαν.

Ναί...μετά το φαντάστηκα... :oops:

Photos γρήγορα. :wink: :wink: :wink:

Με γεια! :wink: Αν και δεν είμαι φαν του άσπρου στις κιθάρες (μου θυμίζουν είδη υγιεινής :lol: ) οφείλω να παραδεχτώ ότι η συγκεκριμένη με τα μάυρα ηλεκτρικά και το κατάμαυρο (stained? ebonizer?) rosewood φαίνεται πολύ ωραία. :wink: :wink: :wink: Μα 2 srtring trees?

Προσωπικά προτείνω (αφού είναι να παίζεις από το "Guitar Rig 2 στο cubase τις indie rock ίδέες" σου), να πάρεις ένα ΗΒ για το bridge και να πας την κιθάρα σε ένα μάστορα για ποτενσιόμετρα / καλωδιώσεις. Και στην τελική, πάρε αλλον έναν για το neck και ζήτα από το μάστορα να βάλει ένα διακοπτάκι για να μπορείς να τον κάνεις split. Με την ευκαιρία ας σου κόψει και ένα καινούριο nut. Παρεπιπτόντως οικονομία (με αποτέλεσμα τις φτηνές) στις κιθάρες γίνεται στα εργατικά, στο φινίρισμα, στα hardware και στα ηλεκτρικά. Θεωρώ ότι η συζήτηση για τα ξύλα εν προκειμένω είναι εντελώς φιλολογική. Εννοώ ότι αν πάρεις καινούρια κιθάρα με καλούς μαγνήτες μέχρι 400 ευρώ μην περιμένεις ότι θα έχει τίποτε διαφορετικό ώς προς τα ξύλα (σε ποιότητα) από αυτό ήδη που έχεις. Δηλαδή οτι το γεγονός ότι τα ξύλα σου ανήκουν σε μία φτηνή κιθάρα δεν σημαίνει ότι είναι κατ' ανάγκη και τα χειρότερα. Δεν υπάρχουν ακριβά και φτηνά κιθαρόδεντρα. Κακοτεχνίες, βιαστικές δουλειές και ευτελή εξαρτήματα είναι αυτά που χαρακτηρίζουν τις περισσότερες φτηνές κιθάρες.