Haris

https://www.nme.com/news/music/blondies-debbie-harry-reveals-that-david-bowie-flashed-his-very-nice-penis-after-scoring-cocaine-2552179 While on tour with Iggy Pop and David Bowie… “One time David and Iggy were looking for some blow. Their connection in New York had suddenly died and they were out. A friend had given me a gram, but I had barely touched it. I didn’t care for coke too much - it made me jittery and wired and it affected my throat. So I went upstairs with my vast quantity of cocaine and they just sucked it right up in one swoop. After they did the blow, David pulled out his cock - as if I were the official cock checker or something. Since I was in an all-male band, maybe they figured I really was the cock-check lady. David’s size was notorious, and he loved to pull it out with both men and women. It was so funny, adorable and sexy. I guess I was sort of flattered, you know? He’s one of the great men that I admire in the music world, clearly a genius… I wonder why Iggy didn’t let me have a closer look at his dick”. When Harry spoke to The Sunday Times about the drug-fuelled night, she explained that she assumed that Bowie flashed her because he was saying thank you for the cocaine. “It was very funny… I didn’t touch it. But I did think, well - very nice. I don’t know, it’s too bad you can’t ask him,” she said.

Αν θα έκανα κάτι παραπάνω θα ήταν να βάλω δύο μικρόφωνα στο χώρο για να να πιάσουν τη λαϊβίλα και τις αντιδράσεις του κόσμου. Κατά τα άλλα είναι όαση να ακούς μια αξιοπρεπή ζωντανή πολυκάναλη ηχογράφηση/μίξη, στην έρημο του 'γράφω-απ-το-κινητό-και-ανεβάζω-βίντεο-τι-γαμάτος-που-είμαι'. Θενκς Σπύρο. Αναμένουμε τους Wire.

Η δακτυλοθεσία στα έγχορδα και στα πληκτροφόρα λέγεται fingering. Η ανάθεση νοτών σε συγκεκριμένο χέρι στα κρουστά λέγεται sticking. Στα πνευστά έχουμε και fingering και blowing. Από τη συλλογή ηλίθιου εφηβικού χιούμορ "Η μουσική είναι έρωτας".

Επειδή τα των Cream είναι λίγο πολύ γνωστά, ένα άλλο εξαιρετικό τρίο με το κύριο Baker:

Έτσι. Για τον ίδιο λόγο που λέμε τον Capone Καπόνε και τον Stallone Σταλόνε. Δεν θα μας μάθουν εμάς οι Αμερικάνοι πώς προφέρονται τα ιταλικά ονόματα. Όταν εμείς τους κερδάγαμε (τους Ιταλούς) το '40 οι άλλοι φλώροι (οι Γιάνκηδες) δεν είχαν ακόμα μπει στον πόλεμο.

Μαλακία παίχτηκε. Η διακριτικότητα μας έχει φάει...

Καλά ρε σεις, πόσο χρονώνε είσατε;

Πες μου σε παρακαλώ ότι έχεις φωτογραφίες...

42. Τι νόημα έχει να κάνει κάποιος μια δίωρη ταινία για κάτι που έχει απαντηθεί εδώ και 40 χρόνια; Αυτός που έστησε το βίντεο πρέπει να έχει εικόνισμα τον κώλ... την έδρα της Σκάρλετ και να προσεύχεται μπροστά του 3 φορές την ημέρα (τουλάχιστον). Τίποτα δεν κατάλαβε απ' τα Avengers ο τύπος. Τι είπες τώρα... Η Dianna Rigg/Emma Peel ήταν ο πρώτος μου μεγάλος έρωτας, στα 5 μου. Μετά πήγα σχολείο και γνώρισα την Καιτούλα (και τις φίλες της) αλλά ποτέ δεν ξέχασα την Dianna Μαρβελέσκου (Πολωνοί γαρ). Θα μπορούσε να πει κανείς, 'γούστα είναι αυτά' αλλά δεν είναι τόσο απλό. Είναι σαν να λες δεν θα ξανακούσω αμερικάνικη μουσική. Κάνεις μια αδικαιολόγητη, όλοι-στο-ίδιο-καζάνι, γενίκευση και θα χάσεις (έχεις χάσει;) σπουδαίες ταινίες.

Σου προτείνω τα δύο Deadpool. Μπορεί να αναθεωρήσεις.

@Jazzjoker Έλα μωρέ, μίλησε ο Σκορτσέζε... Και τι έγινε δηλαδής; Επειδή έχει κάνει 20-30 εμβληματικές/αριστουργηματικές ταινίες, και έχει επαναπροσδιορίζει καμιά 10 φορές τον παγκόσμιο κινηματογράφο, θα πρέπει να τον παίρνουμε και σοβαρά; Άσε μας καημένε, με τον κάθε εξυπνάκια.

https://www.theguardian.com/film/2019/oct/04/martin-scorsese-says-marvel-movies-are-not-cinema “I tried, you know?” the director said when asked if he had seen Marvel’s movies. “But that’s not cinema.” He continued: “Honestly, the closest I can think of them, as well made as they are, with actors doing the best they can under the circumstances, is theme parks. It isn’t the cinema of human beings trying to convey emotional, psychological experiences to another human being”. Χμμ... δεν ξέρω. Έχουν τα συστατικά που χαρακτηρίζουν τη συγκεκριμένη τέχνη άρα πρακτικά είναι σινεμά. Ναι, πιθανότατα θυμίζουν και επίσκεψη σε θεματικό πάρκο. Και λοιπόν; Ίσως δεν είναι το είδος κινηματογράφου που έχει στο μυαλό του ο Σκορτσέζε (και πολλοί άλλοι) αλλά δεν νομίζω ότι αξίζουν τον "αποχαρακτηρισμό". Προσωπικά διακρίνω έναν κακώς εννοούμενο ελιτισμό στην άποψή του. Απ' την άλλη είναι ο Μάρτιν fucking Σκορτσέζε, οπότε αν μη τι άλλο έχει την προσοχή μου. Για πείτε...

Κατανοητό. Έτερον εκάτερον όμως.

Συγγνώμη, δεν κατάλαβα ότι επρόκειτο περί υμών. Είμαι αδικαιολογήτως αδικαιολόγητος.

Τον Σέμη τον ξέρω. Εσύ ποιος είσαι;

Εύκολο πού; Στη σύλληψη, στην εκτέλεση, στην ενσωμάτωση μέσα στη σύνθεση; Και αν είναι εύκολο, είναι μεμπτό;

Η αλήθεια είναι ότι όλα τα top οτιδήποτε παίζουν μεταξύ του προσωπικού και του γενικότερα "εμβληματικού". Θα 'πρεπε ίσως να γίνεται διαχωρισμός αλλά δεν είναι εύκολο. Προσωπικά π.χ. δεν θα έστηνα ένα τοπ 20 με σόλο χωρίς να συμπεριλάβω το London Calling. Ιτς μπιγιόντ μι. Αλλά το Sultans μη μου το βάζεις τελευταίο ρε φιλαράκι. Με πληγώνεις και είμαι ευαίσθητος.

...ρε συ Rick. Για τα ενδιάμεσα το συζητάμε. Τον περίμενα στη γωνία για το πρώτο αλλά ευτυχώς συγκεντρώθηκε.

Ναι αλλά εμείς που δεν ξέρουμε την μπάντα, μπορούμε να βγάλουμε συμπέρασμα μόνο από την αγγελία. Μάλλον, δεν μπορούμε, γι' αυτό άλλωστε και τραβάει η συζήτηση τόσο καιρό. Ακριβώς. Δεν έχουμε ιδέα, για το λόγο ότι η αγγελία είναι ασαφής και κακοδιατυπωμένη.

Γιου αρ μοστ γουέλκαμ αγαπητέ. Και όντως η παραγωγή είναι πολύ καλή και υποστηρίζει το ύφος της μπάντας. Ναι, και την άλλη βδομάδα ο πλανήτης!

Ένα ολόφρεσκο σόουλ-φανκ-ροκ-και-άλλα γκρουπ, με ένα κάρο επιρροές που "κάτι θυμίζουν αλλά δεν ξέρουμε τι", και μια υπέροχη βιντατζίλα με ολίγον από 70s γκλαμουριά. Είμαι κατενθουσιασμένος.

Ναι μωρέ, παίζει και να πέθανα αλλά εσείς στα παπάρια σας. Συνεχίστε να παίζετε και να με κοιτάτε με το βλέμμα του κατατονικού βραδύποδα, σαν καλοί χριστιανοί.

Προσπάθησα να δείξω αυτοσυγκράτηση και να μην offtopic-ιάσω, αλλά στάθηκε αδύνατο. Πώς μπορείτε και συζητάτε για Roth, Malmsteen, Blackmore κ.λπ. όταν έχετε δει τον Meine να χορεύει έτσι;

Η πρώτη μου εντύπωση ήταν ότι υπάρχει κάτι ανεκπλήρωτο/ανολοκλήρωτο. Με το δεύτερο άκουσμα, αναρωτήθηκα γιατί είχα την πρώτη εντύπωση. Είναι ακριβώς όσο και ό,τι πρέπει. Συγχαρητήρια κυρία και κύριε.