Haris

Nai afti. O Γιώργος-Τζόνι-Τέτοιος σας ευχαριστεί εκ νέου και στέλνει τους χαιρετισμούς του.

Ο κύριος Γιαννόπουλος σας ευχαριστεί πολύ και υπόσχεται να ανεβάσει και ένα κλιπ με λιγότερα τζιτζίκια. Άσε Φώτη, έχει ενταχθεί 100% στην τοπική κοινωνία. Ούτε αγώνα της ΑΕΛ δεν χάνει.

O Γιώργος - Johnny T. - Γιαννόπουλος μου έστειλε ένα βίντεο όπου τεστάρει την καινούργια του (πανάκριβη) HB Telecaster, πάνω σε ένα Santana-ιζον backing track. Επειδή με εντυπωσίασε γιατί εμφάνισε μια πλευρά της παικτικής του προσωπικότητας που δεν ήξερα, του είπα "το ανεβάζω στο Noiz". "Εντάξει" μου λέει "αλλά επειδή το έκανα για δοκιμάσω και να πάρω γνώμες για το πώς γράφει η κιθάρα, και όχι να πουλήσω μούρη για το παίξιμό μου, βάλ'το στις 'Παρουσιάσεις'. "Εντάξει" του λέω. Τεχνικούρες: - Harley Benton TE70 rosewood Telecaster, εντελώς απείραχτη. - Laney VC30 (1x12) - Cry baby wah σε custom rangemaster treble boost - big muff fuzz - joyo delay - tri reverb.

Όλοι αυτοί είναι γατάκια μπροστά σε κάτι εγχώριους.

@Panos Kostagiannis & @cos_dr: Θα ήθελα πολύ να ξέρω πού βασίζετε τη βεβαιότητά σας αλλά ούτε το θρεντ ούτε το φόρουμ είναι κατάλληλα για τέτοιες συζητήσεις. Το κομμάτι είναι πολύ καλό.

Πριν ακούσω το κομμάτι θα ήθελα να ξέρω αν το ότι 'αμόλησαν τον κορονοϊό εσκεμμένα', το λες ειρωνικά ή το εννοείς.

Με εξαίρεση τον ήχο των τυμπάνων που είναι μου φαίνεται 'λίγος' για το είδος (αλλά αν έτσι τα θέλατε, πάσο), πολύ καλή δουλειά.

Από τους σημαντικότερους ροκ κιθαρίστες που έβγαλαν τα 90s, με το βασικότερο προσόν που θα έπρεπε να έχει κάθε μουσικός: Προσωπικότητα. Αναγνωρίζεις τον ήχο του από χιλιόμετρα.

Θα συμφωνήσω με τον φίλτατο (άλλο) Γιώργη, πλην όμως... Έχεις εξαιρετικές ιδέες αλλά προσωπικά θεωρώ ότι δεν τις εξελίσσεις. Δηλαδή δεν κάθεσαι να φτιάξεις ένα κομμάτι με αρχή, μέση και τέλος. Δεν είναι φυσικά απαραίτητο όλα τα κομμάτια αυτού του ύφους να έχουν κλασική δομή (π.χ. ριφ, κουπλε, ρεφρέν, κουπλέ, ρεφρέν, γέφυρα, σόλο, ρεφρεν, φινάλε) αλλά μου δίνεις την εντύπωση ότι δεν το κάνεις από άποψη αλλά ότι αφήνεις το κομμάτι να σε πάει 'εκεί που θέλει', χωρίς να το πολυπαιδεύεις. Προσπάθησε να 'οραματιστείς' τη φόρμα πριν αρχίσεις απλά να επαναλαμβάνεις τα μέρη, προσθέτοντας κάτι καινούργιο σε κάθε επανάληψη. Μπορεί να κάνω και λάθος (πράγμα που μου συμβαίνει σπάνια βέβαια ).

https://app.box.com/s/9ni3wv8gflq6l7tncqq9mfcb95p1nvlb Με την κλεισούρα ξέθαψα το αγαπημένο μου play along για drums, το Conundrum του B. Cobham με τη London Jazz Orchestra. Δοκίμασα ένα από τα σχετικά δύσκολα κομμάτια (όχι ότι έχει και κανά ιδιαίτερα εύκολο) και ιδού το αποτέλεσμα. Δεν είμαι απόλυτα ευχαριστημένος - λίγο overplayed, λίγο sloppy σε σημεία - αλλά τέλος πάντων ψιλοακούγεται. Υ.Γ. Το ότι - γαμ&*$#@^ μου μέσα -χτύπησε ο εξωτερικός σκληρός, σχεδόν στο καπάκι αφότου το ανέβασα στο cloud, και έχασα (ελπίζω όχι μόνιμα) όλα τα μουσικά και άλλα projects, μήπως θα έπρεπε να εκλάβω ως σημάδι απ' το σύμπαν, για να μην ασχολούμαι με πράγματα πέραν των δυνατοτήτων μου;

Εντάξει μωρέ δεν είναι και χάλια. Έχω ακούσει και πολύ 'χειρότερους' σε κομμάτια που τα θεωρώ αριστουργήματα. Αν η σύνθεση αξίζει και ο ήχος είναι τουλάχιστον αξιοπρεπής, δεν το ψειρίζω.

Εμένα μου άρεσε. Στριμάδια!

Αυτό.

Το έβλεπα χθες. Εξαιρετική συνέντευξη - μουσική συνεύρεση με δύο από τους καλύτερους μουσικούς που έχουμε. (Παρεμπιπτόντως, η εκπομπή είναι γενικά εξαιρετική και τη συνιστώ ανεπιφύλακτα. Υπάρχουν όλα τα επεισόδια στο YT). Δύο απορίες: Υπάρχει κάποιο σχετικά πρόσφατο, αξιοπρεπές (κυρίως ηχητικά) βίντεο της Big Band; Η έστω ηχογράφηση; Όλα όσα έχω βρει είναι σχετικά παλιά. Επίσης, Slayer; Μα Slayer; Όταν λέω εγώ ότι όλοι είμαστε κατά βάθος μεταλάδες... Τέλος, διέκρινα μια μικρή απορία στο βλέμμα του Κτιστάκη όταν του εξηγούσες το concept πίσω απ' το PolyTempora. Ακριβώς το ίδιο απορημένο βλέμμα είχα κι εγώ, όχι τόσο για το θεωρητικό κομμάτι αλλά για το ότι καταφέρατε να το κάνετε πράξη.

Να προσθέσω ότι, από τη δική μου τουλάχιστον εμπειρία, αν ανοίξεις ένα midi αρχείο με κάποιο πρόγραμμα παρτιτουρογραφής όπως αυτά που αναφέρθηκαν - προσωπικά το έχω διαπιστώσει στο Sibelius και στο Finale - το αποτέλεσμα είναι άθλιο. Οπότε, ακόμα κι ήθελες να χρησιμοποιήσεις ένα τέτοιο πρόγραμμα, δεν... Πάντως απ' τη στιγμή που ξέρεις να διαβάζεις (που σημαίνει, ξέρεις τις αξίες, τις θέσεις των νοτών στο πεντάγραμμο κ.λπ.), το να συνηθίσεις να γράφεις δεν θα σου πάρει και πολύ χρόνο. Μπορείς να ξεκινήσεις με απλές μελωδικές γραμμές και σιγά-σιγά να περάσεις, στην εναρμόνιση, στην ενορχήστρωση κ.ο.κ.

Δεν έχω λόγια. Σεμιναριακό, παικτικά και ηχητικά. Εύγε Σπύρε.

Σαφής βελτίωση. Συγχαρητήρια αγαπητέ admin.

Από κάπου στο FB: Απαγορεύονται συναθροίσεις άνω των 10 ατόμων. Οι συναυλίες τζαζ θα πραγματοποιούνται κανονικά.

Είναι τα λεγόμενα concert (ή melodic) τομ. Έγιναν μόδα τη δεκαετία του 70 και του 80, και γύρω στα μέσα των 90s ήταν πλέον πασέ. Άλλος ήχος, πιο συμμαζεμένος, πιο εύκολα στο κούρδισμα αλλά χωρίς τους αρμονικούς, το sustain και το resonance (βαριέμαι να μεταφράζω, το κάνω όλη μέρα) που δίνει στα double headed το κάτω δέρμα. Η χαρά του ηχολήπτη για μια περίοδο, μέχρι που οι ντράμερς έμαθαν να κουρδίζουν και οι ηχολήπτες να ...λαμβάνουν σωστά τον ήχο.

Ο πολιτικά ορθός τρόπος για να μεταφέρετε την άποψή σας στον κιθαρίστα σας. Θετική σκέψη, motivational προσέγγιση, peace, love and understanding. All is cool man.

Γιατί δεν δοκιμάζεις να βγάλεις πρώτα ένα χαρακτηριστικό μουσικό θέμα που να επαναλαμβάνεται - όσο και όπου χρειάζεται - και μετά να το εναρμονίσεις, χτίζοντας πάνω σε αυτό το κομμάτι. Όπως είπε και ο συνάδελφος pipityri, η διαμόρφωση της δομής είναι πολύ σημαντική - και συχνά, pain in the ass θα πρόσθετα - και θέλει χρόνο, τριβή και πολλά ακούσματα μέχρι να αρχίσεις να 'κατέχεις' τη διαδικασία αρκετά ώστε να πηγαίνεις τις συνθέσεις σου εκεί που θέλεις και όχι εκεί που σε πάνε.

Α, όλα κι όλα. Ο ηχολήπτης πρέπει να έχει επιλογές. Βάζουμε τώρα μικρόφωνα και στο κάτω δέρμα και γράφουμε.