gkourmoul1

Εάν έχεις τερματίσει και δεν στρώνει, τότε πρέπει να τσεκαρεις ότι το relief είναι σωστο, δηλαδή ότι η βέργα δεν κάνει σημαντική καμπύλη. Εαν και πάλι δεν στρώσει, άλλαξε χορδες. Εάν και πάλι δεν, δώσε την σε ενα γνωστη να σου τη σεταρει.

Όταν αλλάζεις ρύθμιση, αλλάζει το τέντωμα (tension) στις χορδες, και αυτές με τη σειρά τους αλλάζουν θέση στην floating γέφυρα. Σφηνώσε τη γέφυρα ή κάθε φορά κουρδίζει πρώτα τη χορδή που πειράξεις, και μετά τις υπολοιπες. Η μι και η σι γιατί δεν έρχονται? Τερμάτισε η διαδρομή του βαγονιου των?

Καλησπέρες! Το προβλημά σου είναι καθαρά θέμα intontation. Αφού υποτίθεται ότι έχεις ρυθμίσει το relief και το action, τελευταίο ρυθμίζεις το intontation, το οποίο και επηρεάζει την τονικότητα όσο κατεβαίνεις στην ταστιέρα. Το intonation ρυθμίζεται για κάθε χορδή ξεχωριστά. Με ένα λεπτό σταυροκατσάβιδο θα βιδώσεις (για να πλησιάσει προς τη βίδα το βαγονάκι και να πέσει ο τόνος) ή θα ξεβιδώσεις (για να πλησιάσει τον λαιμό το βαγονάκι, και να ανέβει ο τόνος). Μιλάω για τις 6 βιδούλες στην πίσω πλευρά της γέφυρας. Θα τσεκάρεις το 12ο τάστο να έχει ακριβώς ίδιο τόνο με την ανοικτή χορδή. Εάν δεν έχει, ρυθμίζεις ανάλογα τη βίδα στο πίσω μέρος, κουρδίζεις και ξανατσεκάρεις. Όποτε πειράζεις τη βίδα, θα χαλάει το κούρδισμα, οπότε να θυμάσαι πάντα να κουρδίζεις πριν τσεκάρεις.

Έκανα μια καθωσπρέπει εγγραφή, ίσα ίσα να υπάρχει. Χρησιμοποίησα τον VHT special 6 σε καμπίνα 1x12 με celestion G12-35XC. Καθαρός ήχο με λίγο boost από το pantheon. vht clean tele70.mp3 Ελαφρύ overdrive από pantheon vht od tele70.mp3 Distortion με RAT clone. vht dist tele70.mp3

Άραγε, το δοκίμασε κάνεις με μπάσο??? Πρέπει να κωλολεει!

Με ένα κομπρεσορ/λιμιτερ τελευταίο στην αλυσίδα, μπορείς να βαράς ελεύθερα. Θα μαλακώνει την ατάκα, και δεν θα σε νοιάζει πόσο βίαια θα βαράς τη πρώτη νότα. Και πάουερ κορντς θα μπορείς να παίζεις. Άσε που θα δίνει και τρελό σαστεην. Κάθε νότα θα είναι όπως τον τελευταίο σεισμό που κουνιομασταν κάνα τέταρτο...

Το θέμα δεν είναι μόνο ακουστικό. Πρέπει να διεγερθούν όσες περισσότερες αισθήσεις γίνεται. Νομίζω μια ομελέτα με μπρόκολο θα έδινε το κάτι παραπάνω...

Και φυσικα, απαγορεύεται να υπάρχουν πάνω στο stage αναμμένα τσιγάρα, καθώς και στις πρώτες 5 σειρές των θεατών....

Στο wet mode βγάζει ηχο που λερώνει σωβρακα, λέμε!

Και βαζε λιγότερη δύναμη στην πένα. Θα γίνουν καλός μπουζουκσης...

Πολύ καλο παιξιμο Νικ! Τα χέρια έχουν λυθεί και ανεβοκατεβαίνεις κλίμακες πολύ ανετα. Συνέχισε την εξάσκηση.

WOW!!

Θα το πιάσω σύντομα να το ρετουσαρω. Τη ζητά την καλύτερη μίξη, όντως.

Είναι από τα κομμάτια σου που τα ακούς μια φορά και μένουν. Από την πρώτη νότα, κιόλας, δεν μπορείς να το μπερδεψεις με κάποιο άλλο. Πολύ καλό! (Και τα "Σπασμένα Φρένα", του Μπουκόφσκι είναι?? )

Οπότε θες κάνουμε τραμπα με την Benson... Ευχαριστώ Στράτο!

Τελικά, σίγουρα δεν αλλάζω μαγνήτες. Τους ρύθμισα και είναι απόλυτα ισορροπημένοι. Δεν ζητω κάτι περισσότερο από τον neck. Άψογος, καθαρός και διαυγής (μόνο οι μπάσες χορδές υπολοιπονται ευκρίνειας αλλά σε αυτή τη χρηματικη κατηγορια μη τα ζητάμε όλα). Και ο bridge περισσότερο από άψογος. Μου αρέσει πολύ. Δεν νομίζω να μπορεί να ταιριάξει κάποιος άλλος μαγνήτης περισσότερο. Επίσης, παρότι είναι 7,2Κ είναι πολύ πιο hot από έναν αντίστοιχο στα 8,5Κ, και σχεδόν το ίδιο hot με έναν τρίτο που εχω σε άλλη tele στα 12,5K. Πολύ παράξενο πράγμα. Αύριο θα τη δοκιμάσω και σε πρόβα σε υψηλές εντάσεις, ώστε να δω εάν μικροφωνιζει κλπ. Από θόρυβο, πάντως, είναι εξαιρετική. Εντελώς αθόρυβος ο neck (στην g&l ο humbucker είχε πολύ hum), και ο bridge σε πολύ χαμηλά επίπεδα σε σχεση το πολύ υψηλό του output. Και έχω και θέματα με τις γειώσεις στο σπίτι. Δεν περίμενα να μου αρέσει τόσο πολύ αυτή η κιθάρα. Την αγόρασα για το look και για τους διαφορετικούς ήχους που θα μου δίδει. Εν τελει, εκτός από τους βασικούς ήχους που μου δίδει μια tele, μου δίδει και κάποιες από τις δυνατότητες από μια les paul (humbucker και χειρισμός). Κοστίζει 390 ευρώ, και δεν χρειάζεται τίποτα περισσότερο από ένα (πολύ) καλό setup. Έχει όλο το πακέτο.

Η g400 που έχω δεν έχει binding, και δεν έχει παρουσιάσει θέμα. Αλλά μια κιθάρα δεν θεωρείται αξιόπιστο δείγμα...

Η prs se 24cu το έχει πάθει φέτος... Δεν εχει binding

Πιστεύω ότι έχει σχέση, διότι μονο οι maple neck κιθάρες μου το παθαίνουν (σχεδόν όλες). Τα λίμαρα όλα τα τάστα και είναι οκ τώρα. Πιστεύω ότι μαζευει το ξύλο και συμβαίνει αυτό. Συμφωνώ. Να 'σαι καλά Νικ!

Μετά από το “φιάσκο” της προηγούμενης παραγγελίας (G&L ASAT), όπου ήταν ελαττωματική, προχώρησα στην αγορά της “plan B” κιθάρας, ή αλλιώς της κιθάρας που είχα επόμενη στη λίστα μου. Αυτή τη φορά την παράγγειλα από Νάκα, όπου την τσέκαρα στο κατάστημά τους, πριν την παραλάβω. Είδα αυτά που ήθελα να δω, παρά τα μικροπροβλήματα που είχε, την έβαλα στην θήκη που κρατούσα μαζί μου, και έφυγα με προορισμό την οικία μου… Πρώτες εντυπώσεις: Πρόκειται για μια πανέμορφη, πανάλαφρη (γύρω στα 3300γρ), και καλοφτιαγμένη κιθάρα. Έχει άψογο ζύγισμα, εξαιρετικό μανίκι, και all around ήχο. Είχε και τα προβληματάκια της, βέβαια, καθώς ήταν εντελώς ασετάριστη, σε σημείο που δεν θα μπορούσε να παίξει κάποιος. Επίσης, τα τάστα είχαν έντονα κοφτερές άκρες, στην κάτω πλευρά, πρόβλημα που πιθανότατα εμφανίστηκε μετά την κατασκευή της (το παθαίνω συχνά σε άλλες maple neck κιθάρες μου, με την πάροδο του χρόνου). Tα προβλήματα αυτά τα έλυσα μέσα στις πρώτες ώρες που ασχολήθηκα μαζί της. Κατά τα άλλα, είναι άψογη. Καλό leveling στα τάστα, πολύ καλά κομμένο nut, ωραία ποιότητα κατασκευής και πολύ καλοί οι μαγνήτες. Έχει εξαιρετικό ακουστικό ήχο και μπορώ να πω ότι είναι από τις κιθάρες που θα παίρνω σε πρόβες και λάιβ. Περίμενα να με προβληματίσει το διαφορετικό layout των χειριστηρίων, αλλά λόγω του ότι παίζω και με les paul, μου φάνηκε απολύτως φυσιολογικό. To μόνο που με ξένισε ήταν πως ο 3-way switch είχε φορά από δεξιά προς τα αριστερά, και όχι το συνηθισμένο πάνω-κάτω, αλλά ήταν κάτι που το διόρθωσα εύκολα. Ποιότητα κατασκευής: Η Squier έχει τη φήμη περί υψηλής ποιότητας κατασκευής στα ακριβά μοντέλα της, και η συγκεκριμένη classic vibe δεν αποτελεί εξαίρεση. Πολύ προσεγμένο όργανο, με άριστο φινίρισμα. Το poplar σώμα μοιάζει να είναι φτιαγμένο από δύο κομμάτια, και η ένωσή τους δεν είναι ιδιαίτερα αισθητή. Το μανίκι μοιάζει πολύ με εκείνο από την Squier 51, όπου δίδει την αίσθηση του στενού και με πάχος μανικιού. Είναι “στιβαρό” και “γεμάτο”, ακριβώς όπως μου αρέσει, κάτι που δεν συμβαίνει στην “αδελφή” 60’s squier, όπου τo μανίκι είναι πιο λεπτό, και ελαφρύ στο χέρι (θεωρητικά, οι διαφορές είναι ελάχιστες, βέβαια). Τα narrow tall τάστα με βολεύουν πάρα πολύ, καθώς βοηθάνε ώστε να μην κολλά το χέρι μου πάνω στο λούστρο της ταστιέρας (κάτι που παθαίνω έντονα στην ταστιέρα της ΜΙΜ telecaster). Αρνητικό σημείο οι κοφτερές άκρες των τάστων, αλλά αυτό πιστεύω ότι οφείλεται πιο πολύ στο maple μπράτσο, στην δουλειά που έχει γίνει στα τάστα. Επίσης, σε μια γωνία του pickguard περισσεύει ένα πολύ μικρό "φύλλο" πλαστικό, το οποίο και αφαίρεσα εύκολα. Και τα περιφερειακά πολύ ποιοτικά. Τα vintage κλειδιά κουρδίσματος έχουν πολύ μαλακή, και ακριβή, λειτουργία (στην 60s είναι σκληρά). Σε συνδυασμό με το καλοκομμένο nut, όπου οι χορδές δεν κολλάνε, βοηθούν την κιθάρα να μην ξεκουρδίζει. Και τα χειριστήρια έχουν πολύ ποιοτική λειτουργία, με μόνη ένσταση την ποιότητα πλαστικού των. Φτηνιάρικη δεν τη λες, αλλά παίζει σημασία που σε les paul type χειριστήρια, έχουμε συνηθίσει σε πιο στιβαρά και φανταχτερά καπάκια. Τέλος, η γέφυρα είναι vintage style με τρία ατσάλινα twangy βαγόνια, η οποία κάνει τη δουλειά της μια χαρά. Μαγνήτες: Οι μαγνήτες είναι σχεδιασμένοι από τη Fender. Στην θέση neck είναι τοποθετημένος ένας wide range humbucker (μεγαλύτερος σε μέγεθος σε σχέση με έναν κοινό διπλοπήνιο μαγνήτη), και στην γέφυρα υπάρχει ένας τυπικός telecaster μαγνήτης. Και οι δύο είναι alnico 5, με τον neck μετρημένο στα 7,8Κ και τον bridge στα 7,2Κ. Αρκετά hot και οι δύο. Την πιο πολλή ώρα, χθες που την παρέλαβα, την σπατάλησα στο να ρυθμίζω τα ύψη των μαγνητών, και κυρίως του WR. Κατέληξα στο να κατεβάσω αρκετά την μπάσα πλευρά του, ώστε να υπάρχει περισσότερη ευκρίνεια, και ώστε τα (πάρα πολλά) μπάσα του neck να είναι κοντά στα επίπεδα εκείνων του μονού της γέφυρας. Παρότι, ο neck, χάνει αρκετά σε ευκρίνεια και είναι κάπως dark, ο ήχος τους δένει άψογα με τον έταιρο μαγνήτη. Ίδια χροιά, ίδιο επίπεδο gain. Και η ένταση είναι η ίδια, αλλά λόγω του έντονου compression που έχει ο humbucker, υπάρχει μικρότερο δυναμικό εύρος. Εάν ο μονός φτάνει από το 1 μέχρι το 10, ανάλογα με τον πόσο δυνατά χτυπάμε τη χορδή, ο WR πάει από το 3 στο 8. Και είναι κάτι το αισθητό μόνο σε καθαρό κανάλι. Ο bridge μαγνήτης είναι πολύ ισορροπημένος, διαυγής και έχει έντονο twang. Διακρίνεται, όμως, για το πόσο “ευγενικός” και “μαλακός” είναι, και σε καμία περίπτωση σκληρός και brutal, όπως άλλοι αντίστοιχοι alnico 5. Δεν μου έχει χαλάσει χατήρι, so far, και με δεδομένο ότι δένει πολύ καλά με τον neck, δύσκολα με βλέπω να τον αντικαθιστώ στην παρούσα φάση (δεν το συνηθίζω να κρατώ μαμά μαγνήτες). Η μεσαία θέση θυμίζει αρκετά τη μεσαία θέση μιας τυπική telecaster. Εάν είχε λιγότερα μπάσα ο WR, ίσως να ήταν ακόμη καλύτερος ο ήχος. Ένα άλλο ενδιαφέρον σημείο που αξίζει να αναφερθώ, είναι το πόσο καλά καθαρίζει ο ήχος με το κλείσιμο των ποτενσιόμετρων. Θα είναι η μοναδική telecaster που δεν θα βάλω treble bleed. Θυμίζει πολύ το 50s wiring των les paul. Στο 6-7 έχει καθαρίσει εντελώς και στο 2-3 έχει πέσει πολύ χαμηλά και η ένταση, και στους δυο μαγνήτες. Πάρα πολύ βολικό για λάιβ συνθήκες. Ο ήχος είναι ιδανικός για τζαζ, λόγω του dark διπλού μαγνήτη, μπλουζ, μέχρι και hard rock. Ηχητικά samples: Η ηχογράφηση έγινε με τον Vox MV50 απευθείας (line out) στην κάρτα ήχου. Καθαρός ήχος tele70 clean.mp3 Crunchy ήχος tele70 dirty.mp3 Overdrive tele70 dirtier.mp3 Distortion tele70 distortion.mp3 Clean-up με volume drop tele70 volume drop.mp3 Pros and Cons: + Πανέμορφο look, + Εξαιρετική σχέση ποιότητας/τιμής, + Πολύ ελαφρύ και βολικό όργανο. - O neck μαγνήτης (ο οποίος θα μπορούσε να είναι και καλύτερος) είναι δύσκολο να αντικατασταθεί εάν δεν αρέσει σε κάποιον, - Out of the box δεν μπορείς να παίξεις, καθώς θέλει setup. Χαρακτηριστικά: · Classic Vibe Series · Body: Poplar · Bolted neck: Maple · Fretboard: Maple · Neck profile: C · Black dot fretboard inlays · 21 Narrow Tall Frets · Scale: 648 mm (25.5") · Nut width: 41.9 mm (1.65") · Fretboard radius: 241 mm (9.5") · Three-ply black pickguard · Pickup: 1 Fender Designed Alnico single coil (bridge) and 1 Fender wide-range humbucker (neck) · Volume 1 (neck pickup), Volume 2 (bridge pickup), Tone 1 (neck pickup) and Tone 2 (bridge pickup) controls · 3-Way switch · Bone nut · 3-Saddle vintage-style string-through body Tele bridge · Nickel hardware · Vintage-Style machine heads · Original stringing: NPS .009-.042 · Colour: 3-Colour Sunburst

Μακάρι να αγοράζεις tele, μέχρι τα 145!!

Εννοω ότι ακούω μονο διατροφολογους. Δεν αυτοαναιρουμαι. Μόνο εξειδικευμένοι στη διατροφη θεωρούνται "ειδικοί", κατ' εμέ,, είτε ειναι διατροφολόγοι, είτε ιατροί με ειδικότητα κάτι αναλογο. Μόνο αυτούς εμπιστεύομαι. Όλοι οι λοιποί επιστήμονες, μπορεί να είναι άξιοι και ειδήμονες στο τομέα τους, αλλά δεν έχουν επάρκεια διατροφικών γνώσεων. Όλα τα παραπάνω είναι προσωπικη μου άποψη, πάντα...

Πρόχειρα πρόχειρα, βρήκα ένα άρθρο περί διαλλειματικης νηστειας. Ενδιαφέρον έχει η κριτική που της εχει ασκηθεί, καθώς δεν φαίνεται να είναι και η πιο ακινδυνη μέθοδος αδυνατίσματος. Όπως και να 'χει, σημασία δεν εχει μόνο το ποσό αποδοτική είναι μια δίαιτα, δηλαδή το ποσα κιλά βοηθά να χάσει εκείνος που την εφαρμόζει. Όπως και στην γυμναστική δεν θα έπρεπε να κοιτάμε μόνο του αριθμούς, τις επιδόσεις και τα κιλά μυϊκού ιστού που βάζουμε. Οι πιο πολλοί που δίδουν τέτοιες συμβουλές, δεν δίδουν βάρος στην οχύρωση του οργανισμού. Πουλάνε σα τρέλα τα βιβλία "πως να γίνετε φέτες", ενώ θα έπρεπε να πουλάνε τα "πως θα παίζετε κιθάρα μέχρι τα 120 χρόνια". Τελικά, ολα τα παραπάνω, βοηθάνε στο να βελτιωθεί η υγεία μας, μακροχρόνια? Αυτό θα πρέπει να κοιτάζουμε πρώτα, και μετά τις απόλυτες επιδόσεις σε αριθμούς. Ρωτήστε ειδικους, μη ρισκάρετε. Η προσωπική μου άποψη είναι ότι οτιδήποτε σοκάρει τον οργανισμο, δεν πρέπει να έχει διάρκεια. Οκ, καλή πχ η διαλλειματικη. Κάνε την ένα τρίμηνο και μετά ακόλουθα συμβατική διατροφή. Δες την ως "θεραπεία" και όχι ως τρόπο ζωής. Να ξεκαθαρίσω οτι δεν έχω ιδέα για τη διαλλειματικη. Ούτε με ενδιαφέρει να ψάξω γι' αυτην ή για οποιαδήποτε άλλη, καθώς δεν έχω τις βάσεις ώστε να κρίνω επαρκώς το εάν είναι καλή ή όχι για την υγεία μου. Αρκούμαι στο γεγονός ότι όλοι οι διαιτολόγοι που ξερω, δεν τη συνιστούν. Και δεν ακούω κανέναν άλλον (εκτός από τους διαιτολόγους), ούτε γιατρό, ούτε γυμναστές. Είναι όλοι άσχετοι και ημιμαθείς. https://www.metropolitan-hospital.gr/el/metropolitan-blog/υγιεινή-ζωή/1787-διαλειμματική-νηστεία-είναι-όσο-«καλή»-πιστεύουμε-ότι-είναι

Και σε αυτό το σύμπαν θα μπορούσε να συμβεί. Γιατί όχι, άλλωστε...

Ολόκληρο??