fusiongtr

Πάνω σ' αυτό να προσθέσω την γνώμη μου για κάτι. Την προσωπικότητα και τον χαρακτήρα του ατόμου Πολλές φορές, ένας που είναι ταλέντο, δεν νιώθει την έντονη πρόκληση που αισθάνονται οι υπόλοιποι, γιατί του φαίνονται όλα πιο εύκολα. Αυτό, μπορεί υπό κάποιες συνθήκες να τον οδηγήσει στο χάσιμο του ενδιαφέροντός του για το αντικείμενο, σε ελλειπή προσπάθεια τεχνικής μορφής (το "βαρετό" μέρος κάθε δραστηριότητας), και στο τέλος, είτε να τα παρατήσει, είτε να τον προσπεράσουν άλλοι λόγω της μεγάλης τους προσπάθειας.

Μιλάω για έναν άνθρωπο Κώστα. Ξέρεις κάποιον που να έχει ταλέντο σε όλα?

Παιδιά έλειψα γιατί είχα κάτι δουλειές, και ερχόμενος πίσω, είδα το θέμα να είναι σε ξεχωριστό thread. Από μένα λοιπόν, μπράβο στον Βρασίλη που το πρότεινε, και μπράβο στον Βασίλη που το υλοποίησε. Το θέμα δεν είναι απλό, ούτε μονοσήμαντο. Είναι πολύπλοκο, και πολυεπίπεδο. Κατ' αρχήν, αυτό με το "αν έχει το παιδί μου ταλέντο", μου θυμίζει κάτι γονείς στα παλιά τα χρόνια, που πήγαιναν και ρωτούσαν τον δάσκαλο στο σχολείο "τα παίρνει ο μικρός τα γράμματα, ή να τον στείλω στο χωράφι να τσαπίζει πατάτες?" Κατά την γνώμη μου το ταλέντο είναι η δυνατότητα κάποιου ατόμου να μπορεί να κάνει κάποια πράγματα γρηγορότερα και καλύτερα από τον μέσο όρο, χωρίς να ξέρει πώς, και χωρίς να έχει διδαχτεί το πώς. Είναι ένας τρόπος, να αντιλαμβάνεται, εσωτερικεύει, ταξινομεί, επεξεργάζεται, συγκεκριμένα ερεθίσματα, και να φτάνει σε νέες δημιουργίες/συνθέσεις/λογικά αποτελέσματα, από μόνος του, χωρίς να έχει διδαχτεί το πώς να το κάνει αυτό. Το γιατί συμβαίνει αυτό, σε ποιους τομείς δραστηριότητας (γιατί συνήθως συμβαίνει σε συγκεκριμένους τομείς δραστηριότητας), με ποιον τρόπο, δεν το γνωρίζουμε. Όμως, αυτό διδάσκεται. Η διδασκαλία του βέβαια, δεν είναι το ίδιο αποτελεσματική με την έμφυτη αυτή δυνατότητα, αλλά φτάνει σε επίπεδα μεγάλης επάρκειας. Με λίγα λόγια, ένα παιδί χωρίς ταλέντο, δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από ένα παιδί με ταλέντο, εκτός από ένα πράγμα. Ότι χρειάζεται πολύ μεγαλύτερη προσπάθεια, για να καταφέρει να έχει σχεδόν τα ίδια αποτελέσματα με κάποιον που "φαίνεται" να τα καταφέρνει άκοπα, ή με μικρή προσπάθεια. Αυτά περί ταλέντου από μένα, γιατί ανοίξατε κι άλλα πολλά θέματα εκτός από αυτό. Θα τοποθετηθώ σταδιακά.

Η εμπειρία μου είναι σίγουρα μικρή, αλλά είναι τέτοια, που να μπορώ να δώσω στους γονείς να καταλάβουν το λάθος της ερώτησής τους, εξηγώντας τους τους λόγους. ΠΟΤΕ δεν θα απαντούσα σε τέτοια ερώτηση. Θα πήγαινα την κουβέντα με πλάγιο τρόπο στο αν του αρέσει αυτό που κάνει, και στο αν φαίνεται να δουλεύει στο σπίτι. Το πιο σημαντικό απ' όλα, είναι το κίνητρο. Αν οι γονείς πάνε και γράψουν το παιδί στο πιάνο ή την κιθάρα στα 5 ή 8 του χρόνια, χωρίς αυτό το ίδιο να έχει εκφράσει τέτοια επιθυμία (πολλοί γονείς το έκαναν τουλάχιστον στο παρελθόν), τότε το να έρθουν και να ρωτήσουν αν το παιδί έχει ταλέντο, είναι τουλάχιστον ειρωνεία. Αν το παιδί ξεκίνησε μαθήματα από δική του επιθυμία, άρα έχει κίνητρο, ο ρόλος του δάσκαλου, είναι να κρατήσει ζεστό αυτό το κίνητρο, και να το μεγαλώσει. Να δίνει συνεχώς νέα κίνητρα, νέες προκλήσεις, ανάλογα πάντα με το παιδί που έχει απέναντί του. Φυσικά το παιδί μπορεί να το χάσει το ενδιαφέρον του, είναι πολύ πιθανό αυτό. Αν λοιπόν έβλεπα ότι το παιδί δεν ενδιαφέρεται, δεν έχει κίνητρο, θα έλεγα ακριβώς αυτό. Για ταλέντο ΠΟΤΕ.

Σύμφωνα με την (μικρή) εμπειρία μου αλλά και τις απόψεις μου ... ΠΟΤΕ. EDIT: Το "είσαι καλός", "είσαι καλός σ' αυτό τον τομέα", "εκεί έχουμε προβλήματα", κλπ, φυσικά βέβαια.

Έχω υπάρξει διδάσκοντας στο παρελθόν. Ίσως από εκεί μου έχουν μείνει αυτές οι απόψεις. Αυτό που ρωτάς όμως Πάνο είναι πολύ μεγάλο θέμα για να γραφτεί με δύο αράδες. Υπάρχουν πολλά πράγματα πριν φτάσει κάποιος να ρωτήσει κάτι τέτοιο. Όπως ... - Τι είναι "ταλέντο"? - Διδάσκεται? - Πόσο σημαντικό είναι στην εξέλιξη κάποιου? - Τι είδους εξέλιξη περιμένει κάποιος, και ποια είναι η σχέση του με την μουσική? Και πολλά άλλα ...

Δεν έχεις άδικο Μάνο, ούτε σου ρίχνω καμιά μομφή φυσικά. Και τα έγραψες χωρίς ειρωνεία (τουλάχιστον για τα γούστα μου). Απλά έδωσα μια δική μου διαφορετική άποψη για τον τρόπο, και ανέφερα τους λόγους.

Μάνο μου σωστά τα λες, αλλά .... Πολλές φορές (τις περισσότερες), δεν έχει τόσο σημασία το "τι" αλλά το "πώς." Ένας καλός δάσκαλος, πρέπει να λειτουργεί διαφορετικά με κάθε μαθητή ανά περίπτωση. Δεν είναι "πάρε αυτά και βγάλτα" η δουλειά. Δεν θα το κάνει ποτέ. Ο δάσκαλος θα πρέπει να έχει την απαραίτητη ευαισθησία και ελαστικότητα, να "καταλάβει", να "γνωρίσει" με ποιον έχει να κάνει, και να λειτουργήσει με τέτοιον τρόπο που να δίνει κίνητρο, να κινητοποιεί. Πρέπει να μπορέσει να του πει κάτι, χωρίς να του δημιουργήσει απώθηση, χωρίς να του βγάζει αρνητισμό, και χωρίς να απορρίπτει, γιατί η απόρριψη είναι ίσως το χειρότερο από όλα που μπορεί να κάνει. Τα αρνητικά πρέπει φυσικά να επισημαίνονται, αλλά με τρόπο που ο μαθητής να μπορέσει να τα δει και να τα καταλάβει, όχι με τρόπο που να τον κάνει να αντιδράσει αμυντικά. Επίσης, καλό θα είναι (δική μου άποψη αυτή), τα αρνητικά/ελλείψεις/προβλήματα/αδυναμίες, να επισημαίνονται μέσα από κάποια θετικά. Πχ, "είσαι καλός εκεί, αλλά αφήνεις αυτό να σε πηγαίνει πίσω και να μην αφήνει να φανεί το θετικό σου. Αν το δουλέψεις με αυτό τον τρόπο, θα ακουστείς πολύ καλύτερος". Και κάτι τέτοιο (και το λέω δημόσια για πρώτη φορά) προσπαθώ εν γένει, να κάνω κι εγώ στα σχόλια των κομματιών που ανεβάζουν τα παιδιά. Ειδικά όταν ο άλλος δεν με ξέρει, και μπορεί να παρεξηγήσει τα λεγόμενά μου. Όταν πια "γνωριστούμε", τα λέω λίγο πιο χύμα, γιατί πιστεύω/ελπίζω ότι ο άλλος δεν θα πάρει στραβά αυτά που του γράφω. Ξέρει ότι τα λέω με θετικότητα, για να του δείξω κάτι που ίσως δεν έχει σκεφτεί, ίσως χρειάζεται δουλειά/διόρθωση, και όχι για να τον μειώσω, ή να του την πω. Αλλά πάντα, όλα εξαρτώνται από τον άλλο. Το ποιος είναι, και το πώς είναι. Κάθε ένας είναι διαφορετικός άνθρωπος, διαφορετική περίπτωση, και καλό θα είναι να αντιμετωπίζεται διαφορετικά. Αυτά ...

Όχι Σπύρο μου, δεν είναι κάτι τέτοιο. Ποτέ δεν ήταν ροκ σταρ έτσι κι αλλιώς, τουλάχιστον όχι στα δικά μου μάτια. Απλά μου φαίνεται πολύ καταβεβλημένος για την ηλικία του.

Βρασίλη μου ... υποκλίνομαι ... Δεν είναι το "να η ευκαιρία" εδώ. Και καλό θα είναι να προσπαθούμε να δούμε και λίγο πίσω από την "εικόνα".

Δεν ξέρω ρε γμτ, όπως τον βλέπω, μου φαίνεται πολύ παππούς και αυτό με θλίβει λίγο. Είναι 74 νομίζω, αλλά φαίνεται τουλάχιστον 10 χρόνια μεγαλύτερος. Ίσως να είναι η ιδέα μου βέβαια, δεν ξέρω.

Να εκμεταλλευτώ το εκ νέου άνοιγμα του thread, για να υπογραμμίσω πόσο μας λείπει αυτό το κομμάτι του φόρουμ, και πόσο κρίμα είναι που δεν μεταφέρθηκε στην νέα πλατφόρμα. Υπήρχαν πραγματικά διαμάντια εκεί, που χάθηκαν για πάντα. Και επίσης, ήταν ο πιο κατάλληλος τόπος να πηγαίνουν τα νήματα (ή τα μέρη των νημάτων) που γίνονται εμποροζωοπανήγυρις. Όσο περίεργο και αν σας φαίνεται, κάποιοι ξαναγυρίζαμε και τα διαβάζαμε εκεί, έστω και μετά από καιρό. Μου φαινόταν πάντα ένα πολύ γλυκό και ζεστό μέρος, σαν παιδότοπος ένα πράγμα.

Έτσι βρε Αργύρη. Τέτοιες ώρες να τα ανεβάζεις. Σε δυόμιση περίπου ώρες θα φάω, μπορεί να αρχίσει η σιελόρροια. Όχι μεσημεριάτικα που δεν τρώω, και αρχίζουν να τρέχουν τα σάλια από τότε.

Αυτό είναι το ζητούμενο. Αλλά με μια προϋπόθεση. Να φτάσεις να παίζεις πλήκτρα το ίδιο καλά με κιθάρα, όχι να φτάσεις να παίζεις κιθάρα όπως παίζεις πλήκτρα.

Αααα, άλλη είναι η άλλη μπάντα?

Ούτε νέα είναι, ούτε δική του. Μην λέμε κι ότι θέμε δηλαδής.

Να πάρετε πληκτρά άμεσα. Κοίτα να δεις που κατέληξε το νήμα, επειδή δεν έχετε πληκτρά.

Αυτό όμως δεν έχει λεβιέδες. Ένα τέτοιο που έχει και οθόνη δεν κάνει?

Εγώ πάλι έχω την υποψία, ότι αν γυρίσεις τον ήχο στο πλήκτρο και μετά πάλι στο pc, θα ζαλιστεί από τα πέρα δώθε, και θα παίζει ανάποδα.

Ουφ, προς στιγμήν σκιάχτηκα άσχημα λέμε.

Το ξέρω βρε Μάνο. Αλλά έχει 9 κατόμπαλα (με την Black Friday έρχεται 755).

Αυτά πες τα στον @BillTrantos, που προτιμάει τα midi πλήκτρα απ' την midi κιθάρα.

Και άμα θέλει 88άρι?

Άμα πάρεις Korg να πάρεις κανακαλό, όχι αυτές τις παλιατζούρες. https://www.thomann.de/gr/korg_pa_5x_88_international.htm

Τον Βαγγέλη πάντως τον διαβάσανε ... Ρε λες?