Άλλο περιστατικό με την πρώην σύζυγό μου (η οποία άκουγε ροκ,παλιό μέταλ, gypsy swing, αλλά η τρέλα της ήταν η ρέγγε, ενώ με την jazz που άκουγα εγώ έβγαζε καντήλες).
Έχουμε πάει επίσκεψη σε φιλικό ζευγάρι, το οποίο ήταν λίγο .... ψευτοκουλτουρέ.
Έρχεται λοιπόν η κουβέντα στην μουσική.
Τους είπα λοιπόν ότι άκουγα jazz, και η κοπέλα παίρνοντας ένα περισπούδαστο ύφος, είπε "αχ τι ωραία που είναι η jazz, με βοηθάει να χαλαρώνω".
Χαμογελάω εγώ και προσπαθώ να της πω ότι υπάρχει "jazz" και jazz, και ότι αυτά που ακούω εγώ δεν είναι για χαλάρωση, όταν παίρνει την σκυτάλη η γυναίκα μου.
"Αν είχες ζήσει αυτά που έχω ζήσει εγώ, δεν θα την άντεχες αυτή την μουσική.
Μου ερχόταν να πηδήξω απ' το μπαλκόνι" της είπε.
Η άλλη με μια ψιλοσνόμπ έκφραση λέει "απορώ πώς υπάρχουν άνθρωποι που δεν τους αρέσει η jazz. Είχαμε πάει τις προάλλες σ' ένα (κυριλέ) εστιατόριο και ακούγαμε τέτοια ωραία μουσική".
Και η γυναίκα μου ...
"Φακές έφαγες?"
"Όχι" της λέει η άλλη, "δεν μου αρέσουν".
"Ε, κι εμένα δεν μου αρέσει η jazz, τι να κάνουμε τώρα".