fusiongtr

Η sg έχει καινούριες ... πριν 5 περίπου χρόνια τις άλλαξα. Αν τις θέλεις παλαιωμένες, θα κάνεις υπομονή καμιά 10αριά χρόνια ακόμα.

Ωραίος ο Γιώργαρος. Μεγειά του να του πεις.

Κι εγώ ένα κατιτίς το έχω πάθει μ' αυτόν. Απίστευτος είναι. Και φοβερή μουσικότητα έχει, και ηχάρα έχει, και απίθανη τεχνική, και πολύ μοντέρνα άποψη και φρασεολογία.

Πηνιοπαίχτης? Τύλιξέ μου έναν alnico με απ' όλα. Βάλε αρκετό τζατζίκι. Μονή πίτα ή διπλή? Μονή αλλά με τα μισά kohm.

Δηλαδής ασούμε έκανες τους μονούς ... μισούς?

Σκατά. Δεν μου αρέσει καθόλου .... ..... που άργησες τόσο να ανεβάζεις. Φανταστικός. Απίθανος. Φοβερός.

1. Strat 2. Tele Σας ευχαριστούμε που λάβατε μέρος στον διαγωνισμό. Νικητής και πάλι, ο ένας, ο μοναδικός ΦΑΣΙΟΝ με τα πέτσινα αυτιά ασούμε. Πώς θα παραλάβω το δώρο?

Κάτσε ρε Νίκο. Πώς το κάνεις αυτό το μαγικό να αλλάζεις χορδές κάθε 12 ώρες και να μην κουρδάς ασούμε? Όπως κάτσει η χορδή δηλαδής?

Δεν καταλαβαίνω εγώ από alnico. Θέλω να μας πεις πόσες περιτυλίξεις έχει το πηνίο σε κάθε μαγνήτη, και από τι υλικό είναι φτιαγμένο το σύρμα για να καταλάβω.

Τα είπες όλα εδώ. Ένας άνθρωπας έχει συγκεκριμένα ακούσματα, ήχο στο μυαλό του, δάχτυλα που χτυπάνε την χορδή με τον ίδιο τρόπο, κλπ.

Δεν ξέρω πόσοι γνωρίζετε τον Nelson Veras. Είναι ένας βραζιλιάνος κιθαρίστας, που παίζει jazz με nylon string κιθάρα. Εκτός της τεχνικής του αρτιότητας, θα έλεγα ότι έχει μια δική του προσωπική φωνή, και αυτό είναι το σημαντικότερο. Το 1992 σε ηλικία 14 χρονών τζάμαρε με τον Metheny. Στην θέση του δεν θα μπορούσα καν να κουνήσω τα δάχτυλά μου, ούτε για να ξύσω την μύτη μου. Με τέτοιο ξεκίνημα, θα περίμενε κάποιος μια ανάλογη συνέχεια. Εδώ το 2007 πλέον ... Και η προσωπική του φωνή βρίσκει διεξόδους ... Και πρόπερσι με τον φανταστικό Jonathan Kreisberg (τυχεροι όσοι τον είδαν στο half note πρόσφατα) φτιάχνουν ένα album μόνο με δυο κιθάρες. Από αυτό το καταπληκτικό album, μια μαγευτική εκτέλεση του Goodbye Porkpie Hat. EDIT: Έχω την εντύπωση ότι δεν είναι η εκτέλεση του album, αλλά από κάποιο live.

Και η μπλέ κατοχυρώνεται στον gkourmoul1. End of auction.

Πολύ ωραίο αλλά πολύ μικρό. Πάνω που είχα αρχίσει να φτιάχνομαι .... τελείωσε.

Ρε φίλε εγώ δεν ακούω τέτοια. Πώς στο καλό μου αρέσουν τα δικά σου δεν ξέρω. Αλλά μου αρέσουν.

Είναι το πρώτο στο οποίο κρατάς κάποιες ρυθμικές αξίες σχετικά σταθερά και δεν παίζεις ασύνδετα πράγματα. Συνέχισε έτσι. Μείνε συγκεκριμένος και λιτός.

Εγώ πάλι δεν αντέχω αυτή την έλλειψη μεσαίων.

1500 έκαστη παίδες. Εντάξει Νίκο, ξεπούλησες.

Θα ήθελα να σε ρωτήσω τα εξής. Έχεις κάποιες κιθάρες, και μάλιστα με εντελώς διαφορετική φιλοσοφία η κάθε μια. Ποια από τις κιθάρες σου χρησιμοποιείς περισσότερο και γιατί? Επίσης πώς κάνεις την επιλογή ποια κιθάρα για ποιο project? Το ίδιο και με τα εφφέ. Πότε vg και πότε πετάλια και γιατί? EDIT: Να σου πω την αλήθεια, πιστεύω ότι εδώ θα ταίριαζε γάντι η άταστη για σόλο.

Τι να λέμε τώρα ... Πανέμορφο! Μου αρέσει πολύ η αισθητική αντίθεση ανάμεσα στην mellow κιθάρα και την σόλο, και βρίσκω ότι τα έγχορδα γεφυρώνουν καταπληκτικά αυτή την αντίθεση. Αλλά ρε φίλε αυτό το φραζάρισμα που έχεις στο σόλο .... ΣΚΟΤΩ.

Η κλασσική τετράδα Φάνη.

.... ή ίσως γιατί τονίζουν τις συχνότητες που λείπουν από την strat.

Μετά από μια πολύ γρήγορη ακρόαση ... Subway Blues και μάλιστα με μεγάλη διαφορά ο καλύτερος. Γλυκός, όλες οι θέσεις της strat ακούγονται πολύ καλά, ειδικά οι 2, 4 έχουν ψυχή (που σε άλλους είναι άψυχες) και είναι εμφανής ο χαρακτηριστικός ένρινος strat ήχος (που σε άλλους είναι λιγότερο διακριτός). Εξημερώνει επίσης υπέροχα τα πρίμα του bridge. Θα το ξανανακούσω πάντως πιο προσεκτικά αργότερα.

Για την Μακρυπούλια δεν λέμε?