Πολύ ενδιαφέρον θέμα και φοβερή συμμετοχή, παρα τα γνωστά παρατράγουδα.
Εγω έχοντας ζήσει 12 συνεχή χρόνια εκτός Ελλάδας και τα υπόλοιπα 53 στην Αθήνα, εχω να πω πως ισχύουν τα εξής:
Δεν σκεφτόμαστε όλοι με το μυαλό. Κοινό γνώρισμα του Έλληνα είναι ότι σκέφτεται με την καρδιά. Παρορμητικά συνήθως και όχι ορθολογικά. Εξ ου και οι μισές απαντήσεις στο ομολογουμένως συναισθηματικό ερώτημα του ΟΡ που αν προσέξατε είναι απο ανθρώπους που συνεχίζουν να ζουν εκεί που γεννήθηκαν.
Επίσης, η ποιότητα ζωής διαφέρει δραματικά στην Ελλάδα από τόπο σε τόπο. Άλλο είναι να ζεις σε κωμόπολη όπου περπατάς ή οδηγείς σαν άνθρωπος τις μικρές αποστάσεις και ότι άλλο κάνεις έχει μικρότερες διαστάσεις διαπλοκής, καθυστέρησης, αρνητικής αντιμετώπισης από συνανθρώπους σου, ανύπαρκτης κοινωνικής υπηρεσίας απο το κράτος και όποιας μπούρδας καθημερινότητας... που στο κάτω - κάτω πας το μεσημέρι σε ένα δεκάλεπτο στην εξοχική ταβέρνα του Μήτσου, πίνεις τα ούζα σου, απολαμβάνεις τη φύση γύρω σου, πας σπίτι, κοιμάσαι και επιστρέφεις στη δουλειά αναζωογονημένος για άλλο ένα τρίωρο. Μη πω για τις εξόδους ΣΚ ή την πιθανότητα να έχεις σπίτι με αυλή... Αυτή είναι ζωή στην Ελλάδα με ανάσες.
Έλα να το κάνεις αυτό στην Αθήνα και θα καταλάβεις γιατί δουλεύουν 9-5 και ταξιδεύουν 2 ώρες προς και από τη δουλειά. Φύση... βλέπεις από τις ταράτσες στον Υμηττό και απολαμβάνεις φασαρία, σκουπίδι απο τον γείτονα, κακή εξυπηρέτηση απο κάθε δημόσια υπηρεσία και για να πας ενα ΣΚ να συνέλθεις, γίνεσαι είδηση ως "πανικός στα διόδια Ελευσίνας". Αυτό και όλα αυτά που ανέφερε ο @dimsonic για τη Θεσσαλονίκη, αποκαλείται απάνθρωπη πόλη. Όλοι ζούμε το ένα ή το άλλο.
Επίσης, ξέρω απο ελληνικές κοινότητες στη ξενιτιά και πως νοσταλγούν την επιστροφή τους και μάλλον ο @solega συναισθηματικά ορμώμενος έχει πάρει την απόφαση του. Οπότε απο εμένα είναι, "έλα στην πατρίδα φίλε, απλά μη νομίζεις πως άλλαξε κάτι (πολύ λίγα) αλλά έχει μεγάλη σημασία φυσικά το που θα ζήσεις". Η Κοζάνη μου ακούγεται καλή περίπτωση πάντως.