Yannis Methenitis

Τι συγκρίνεις ρε φίλε. Σαφρίδια με μύδια. Τι κοινό έχουν; Ζουν στη θάλασσα.

Εμένα μου αρέσουν τα σαφρίδια. Χέστηκε η οικουμένη.

Άσε ένα καημένο τίτλο να αφορά το θέμα του…  άνοιξε άλλο θέμα παραδίπλα.

Ο Τομ είναι ο κάτσε καλά...

Θυμάμαι τον δίσκο με τα ντουέτα που έκαναν το λάθος να τραγουδήσουν μαζί του τα μεγάλα ονόματα της ποπ.

Οταν ανοίγει το μπουρί εξαφανίζονται οι πάντες. Και τα λέει ακόμα και στα 80 του έτσι!

Ο καλύτερος. Ακόμα και σήμερα. Δεν είναι ο εφηβικός ενθουσιασμός μου που τον έκανε καλό.

Βλέπω άλλους παλιούς και σηκώνω το φρύδι. Σαν Mr Chance δε, έδωσε τα ρέστα του. 

Το δε χειρότερο βεβαια είναι που έγινε ο πάνθηρας χολυγουντιανός και τόλμησε ο Martin (χωρίς ίχνος απο τα accents του Sellers) να συγκριθεί με ανόητα αστεία για το mid west. 

Εδω το βιογραφικό του και εχει μια ιστοριουλα απο τοτε που έπαιζε και... ντραμς.

Καταιγιστικό! Χιλιάδες φράσεις. Μπράβο σας.

Οι 3 στους 5 με Les Paul. Ο tempora o mores!

Ωραίο project. 8λεπτο jam και πετυχημένη άσκηση στο βίντεο. Έτσι το εξέλαβα.

Ισως άλλοι πιο ειδικοί στην εικόνα ( @panorios @LK) να έχουν να προσθέσουν για τα πλάνα.

Μου αρέσει η μεθοδική σου σκέψη και για να πω την αλήθεια ζήλεψα. Μπράβο.

Μια παρατήρηση απο κιθαρίστα προς κιθαρίστα: βλέπω να χρησιμοποιείς συχνά το πιο αδύναμο δάχτυλο (παράμεσο) για τελειώματα με βιμπράτο. Τιποτα το περίεργο αν το αποτέλεσμα είναι το ζητούμενο αλλά αν δεν, ίσως να το προσέξεις.

Μιτζόρε και μανόρε. Οι καλύτερες σκάλες.

Βάλε και μιτζόρε.

1 ώρα πριν, mpamps είπε

Pete Thorn

Chris Buck

Danish Pete

Το αυτό. Soundwise και παικτικά-wise.

Πολύ ωραία ιδέα σαν concept. Short and sweet.

(dimsonic αν δεν εχει ακουσει κανεις κομματια σου δεν θα καταλάβει τι εννοείς όταν λες ήταν μικρής διάρκειας).

Μάλλον έχει δίκιο ο ΣΦ, καιρός να κάνουμε κατι ανάλογο.

4 ώρες πριν, Nestoras είπε

Νομίζω όμως πως ο Josh παρέλειψε μια κατηγορία, αυτή των D-style (Zendrive, Euphoria, ...). Εκτός και αν αυτά εμπίπτουν σε κατηγορία που ήδη ανέφερε κι' εγώ δεν το ξέρω.

Εγω θα έλεγα πως ανήκουν στην τελευταία κατηγορία, μαζί με το Boss BD-2.

Είχα κι εγω Distortion+ το 80. Εμετός. Και μου 'σπαγε τα νευρα γιατι το volume ήταν μαλλον passive και δεν έδινε boost.

Δεν μας είπες όμως πόσα διπλά έχεις Νέστορα. 

Τον Josh τον εκτιμώ αφάνταστα και παρακολουθώ όλα τα βίντεο του. Ξέρει ιστορία και το αντικείμενο του και έχει χάρισμα στην κάμερα. Δεν μ' αρέσει η μουσική που παίζει αλλά τον θαυμάζω για τα ατέλειωτα ριφ που παίζει σε καθε βίντεο. Βάζω κρασί και απολαμβάνω καθε νεα κυκλοφορία του.

Το θεμα είναι πόσα διπλά βλέπεις να έχεις στην πεταλιέρα σου, μετα απο αυτό το βίντεο.

Εγω ευτυχως όχι αλλά όπως κι ο pipityri, νομίζω πως μου λείπει ένα klon type. 

Μέσα στα χρόνια πέρασαν πολλά απ τα χέρια μου, τη χρονολογία που κυκλοφορούσαν και true to my ears σιχαινόμουν την τρίτη κατηγορία και όλα τα πετάλια της. Εκτός απο το OCD που εχω και θεωρώ πεταλάρα πάραυτα.

Ηταν low profile επαγγελματίας.

Απ' όσο ξερω κιολας τα παράτησε και πήγε να μείνει οικογενειακώς στην Αυστραλία αλλά τελευταία επανήλθε στο προσκήνιο.

Μάστορας!

Μεγάλε αρχηγέ του καράτε και της Αγ. Σοφιάς, κάτι πρέπει να κάνετε στο τελείωμα. Το ξέρω πρόβα είναι αλλά οργανωθείτε λίγο. Πέραν αυτού η φωνή δεν με χαλάει (υποθέτω η ένταση εκει μέσα πρέπει να πλησίαζε τα 120 db) και πάσχιζε να ακουστεί. Πανκ είναι. Ενδιαφέρον έχει σαν κομμάτι και παρασέρνει. Αμα το γράψετε σε στούντιο θα βγει αλλιώς.

O Pilichowski είναι γνωστή αξία στην Ευρωπαϊκή σκηνή. Κάθε χρόνο ήταν στην Messe και έβγαζε τα μάτια κάποιου μπάσου, πρέπει να έχω ανεβάσει και βίντεο του παλαιότερα και οι μουσικοί που ήταν μαζί του ήταν πάντα κορυφαίοι. 

Παρα πολύ μελωδικό για να το πεις σολάκι. Ωραίο κομμάτι!

Τα παίζεις όλα τα υπόλοιπα όργανα μόνος;

Συγχαρητήρια παιδιά, άψογο!

Ισως, αλλά αξίζει κάθε προώθηση μιας κι εχει μια ωραία ματιά πανω στην μουσική.

Ενα cover είναι μια δική σου εκδοχή. Προϋποθέτει όμως να μπορείς να το παίξεις όπως ο συνθέτης τουλάχιστον και μετά να κάνεις το cover.

Διορθώθηκε και το αρχικό βίντεο. Αντικαταστάθηκε απο το διορθωμένο.

Μπράβο Γιάννη.

Διευκρίνιση: δεν λέγεται cover αυτό που έκανες. "Μαθαίνω το τραγούδι" λέγεται.

Δεν πειράζει όμως είσαι μικρός και έχεις όρεξη απ ότι φαίνεται.

Είσαι σε καλό δρόμο στο δεξί χέρι αλλά θα σου έλεγα να δουλέψεις πάνω στο αριστερό σου περισσότερο και να δοκιμάσεις να παίξεις εναλλακτικά και πιο πιανιστικά.

Επίσης είναι σημαντικό να μάθεις να χρησιμοποιείς καλύτερα το arranger section ωστε να υπάρχει σωστή ορχήστρα απο πίσω και όχι να μπαίνει αποσπασματικά σαν ξένο σώμα ή να παίζεις τυχαία μποτα, ταμπούρο.

Καλή προσπάθεια.

1 ώρα πριν, dimsonic είπε

ο διαγωνισμός ήταν τελικά η κωμωδία της χρονιάς.

Δεν το συζητάμε ότι τα δικά μας τους ρίχνανε στ αυτιά.

Αυτή τη φορά δεν έχω καμμία αναστολή να το πω.

Αλλά ...ΟΚ

 

Στιμεναηνεολαλεμε...

Συμφωνώ για την ασχήμια των χρωμάτων . Καλή κιθάρα όμως.

Ξέρω φίλο (πρώην μαγαζί) με μια Cray Signature NOS Custom shop απο το 92 (νομίζω), στα ντουλάπια απο αυτά που του έμειναν όταν έκλεισε.

Μας πέθανες.

Είναι να μην σου μπει στο μάτι κάποιος.

23 λεπτά πριν, dimsonic είπε

Λεω απλά ότι αυτός με τόσες διακρίσεις και εξαιρετικά credentials does not get what he deserves....

Οι συγκρίσεις αυτες είναι εκτός τόπου και χρόνου βρε Τζιμ.

Ραδίκια με πλυντήρια πιάτων.

Αναρωτιέσαι γιατί κάποιος που μεσουράνησε στα '80ς δεν είναι σήμερα ο ανταγωνιστής αυτού του 2020;

Λες και θα μπορούσε ή θα ήθελε. Ο ένας 30-40 κι άλλος 60-70.

Λες και είναι ίδιοι χαρακτήρες, λες και είχαν κοινό όραμα, λες και το κοινό είναι ίδιο, λες και η δισκογραφία είναι ίδια, λες και είχαν κοινούς manager, λες και χιλια τόσα λες.

Εσυ είσαι της γενιάς του Cray. Άσε τους νεότερους να έχουν τους δικούς τους συνομήλικους θεούς.

Ασε δε που ισχύει το

1 λεπτό πριν, cigaret13 είπε

 Πάντως μόνο το don't be afraid of the dark, "παίζει" να έκανε περισσότερες πωλήσεις παγκοσμίως από όλη την δισκογραφία του Bonamassa....

Υ.Γ. Το σύστημα φταίει.

24 λεπτά πριν, Superfunk είπε

 

Έχει πάρει πέντε Grammy και σχεδόν όλα τα άλμπουμ του μπήκαν στο blues top twenty.

Στα 80s είχε κάνει και αρκετά top 10 hits.

Το παραπάνω κομμάτι ήταν chart material στο ραδιόφωνο καθως και το Don't Be Afraid of the Dark μεταξύ άλλων.

Διαφεύγει πως ο ένας είναι "πατέρας του άλλου".

Άλλη φάση. 30 χρόνια πριν.

Και τότε δεν υπήρχε ο μποναμάσας αλλά άλλοι ανταγωνιστες. Κανας Van Halen ασουμε κ.α. guitar gods.