relayer

Ναι βάλτο δίπλα στο "marbles" και το μόνο που θα σου σπάσει θα είναι τα καρύδια...

Την ψωνάρα του για αναγνώριση και χρήμα θέλει να ικανοποιήσει ο -κατά τα άλλα διανονούμενος- Ντάνιελ (είδατε trendy κόμμωση που έκανε το παλληκάρι;;;) διότι ποιος ο λόγος να πας σε έναν τόσο ξεπεσμένο μουσικά "διαγωνισμό" όταν έχεις γράψει αριστουργήματα σαν τα "perfect element" και "remedy lane";;; Βέβαια αν λάβουμε υπ' όψη το ότι ακολούθησαν οι πατάτες "be" (πω, πω απάτη...) και "scarsick" , ίσως η συμμετοχή στη Γιουρο-βύζιον να αποτελεί συνέχεια στο μουσικό κατήφορο του Ντάνιελ... :'( :'( :'( Δεν πειράζει και οι marillion τα ίδια κάνουν στα γεράματα με τις 2 τελευταίες τους κυκλοφορίες "somewhere else" και "hapiness is the road", χαζοχαρούμενα τραγουδάκια μπας και βγει η σύνταξη... Χλωμά τα βλέπω τα πράγματα ειδικά για τους P.O.S... Παρ' όλα αυτά εύχομαι να κερδίσουν έτσι για το μαμώτο...

Έλα ρε costa-costa με τέτοια εμφάνιση composta, τι να την κάνεις τη φωνή? Προχώρα στο σώου σου καλλιτεχνάρα μου!

Ρε mp4costa είναι ανάγκη να διαφωνήσουμε για να κουβεντιάζουμε? Σου (ξανα)λέω όμως ότι και πολύ χρόνο να μην έχεις αξίζει να ασχοληθείς, έστω και μόνος σου, έστω και για ένα μισάωρο ανά 2-3 μέρες (αφού είσαι και ευαισθητούλης!) και όλα αυτά όχι για μένα ή για σένα... για το κοινό σου!!!

Εννοούσα πως η μίμηση είναι καλή ως μέρος της ΕΞΑΣΚΗΣΗΣ και βοηθάει πολύ και σε θέματα ερμηνείας τα οποία ο αρχάριος τραγουδιστής είναι φυσικό να αγνοεί... Δεν είπα ότι η μίμηση είναι αποκλειστικό μέσο εξάσκησης και φωνητικής τοποθέτησης... Άρα μπορείς να είσαι ο εαυτός σου και να χρησιμοποιείς τεχνικές άλλων (συνήθως καλύτερων από εσένα) για να βελτιωθείς... Κατά τα άλλα συμφωνούμε σε όλα ειδικά στο ύπνο...

Φίλε μου wavcosta όντως οι ασκήσεις και για το ζέσταμα και κάποιες άλλες είναι πάρα πολύ αστείες.... Αλλά είναι τόοοοοοσο απαραίτητες που το ξεπερνάς το γέλιο πολύ γρήγορα μόλις διαπιστώσεις την αποτελεσματικότητά τους... Επίσης όλη η δουλειά στο τραγούδι γίνεται με τον αέρα και με τους μύες που υπάρχουν στο λαιμό (και με μερικούς άλλους στο σώμα) τους οποίους μύες πρέπει ο κάθε τραγουδιστής να μάθει να τους "ξυπνήσει" και να τους χρησιμοποιεί ώστε να μην περιορίζεται ούτε από θέμα έκτασης ούτε από θέμα "ποιότητας" της φωνής... Για κάποιον βέβαια που τραγουδάει ερασιτεχνικά ή κάνει backing vocals, αρκούν κάποιες απλές ασκήσεις ζεστάματος και βασικής τεχνικής... Επομένως το κοινό σου θα ικανοποιείται περισσότερο αν αφιερώνεις μισή ωρίτσα την ημέρα για τις ασκησούλες σου...

Δεν είναι ανάγκη να φτάνεις τους 1.000.000 σφυγμούς για να κάνεις βάδην ή να τρέξεις χαλαρά στο διάδρομο ή στο δρόμο... Όντως η διαφραγματική αναπνοή πρέπει να σου γίνει 2η φύση και να ΜΗΝ επιστρέφεις ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑ ΛΟΓΟ στην αναπνοή "με τους πνεύμονες"... Πρέπει να υπάρχουν γυμνασμένοι κοιλιακοί και να τους χρησιμοποιείς για να κάνεις το περίφημο "support" του αέρα (ξέρεις αυτό σαν να πηγαίνεις στην τουαλέτα) και φυσικά να μπορείς να το κάνεις και αυτό μηχανικά... Sorry αλλά αν δεν τα κατέχεις αυτά δεν είσαι τραγουδιστής αλλά "τραγουδάς με την παρέα σου". Δεν πειράζει οι περισσότεροι "τραγουδιάρηδες" ακόμα και επώνυμοι σαν κι εσένα είναι... IGNORANCE IS BLISS Φοβερό επιχείρημα το κάρμα μου με αποστόμωσες...

Καταστρέφεσαι ε;;; Η αεροβική γυμναστική είναι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΣΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΒΑΣΗ ότι κι αν έχεις ανακαλύψει μόνος σου εσύ... Μάλλον κάτι δεν κάνεις σωστά διότι π.χ. οι κοιλιακοί μύες ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΝ το διάφραγμα δεν το περιορίζουν... Επίσης για δοκίμασε να τρέξεις ή να κάνεις διάδρομο αναπνέοντας με το διάφραγμα... Θα δεις ότι είναι πανεύκολο και θα δεις ότι θα σε κάνει ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΟ τραγουδιστή... Αν δε μπορείς να αναπνεύσεις με το διάφραγμα ενώ γυμνάζεσαι τότε θα το ξαναπώ ΚΑΤΙ ΔΕΝ ΈΧΕΙΣ ΜΑΘΕΙ ΣΩΣΤΑ... Αυτά που γράφω εγώ τα έχουν πει οι διασημότεροι voice coaches της οικουμένης...

Για σπιτική παραγωγή είναι ΟΚ, δε γίνεται να έχουμε μεγάλες απαιτήσεις. Πάντως και με το θέμα της φωνής και με τη σύνθεση μην απογοητεύεσαι, όσο πιο πολύ εξασκείσαι, μελετάς, ακούς μουσική και γενικώς ψάχνεσαι, τόσο θα ανταμοίβεσαι... practice, practice, practice, practice και μετά... practice some more!

Το προηγούμενο ήταν κανιβαλιστικό αυτό μιλάει για έναν μελλοθάνατο... Ναι στιχουργικά αν και ακραίος κινείς το ενδιαφέρον... Μουσικά όμως... Και το προηγούμενο και αυτό έχουν ένα μοτίβο επαναλαμβανόμενο χωρίς αλλαγές... βαρετό το βρίσκω... Γιατί δε δοκιμάζεις να βάλεις κανένα ρεφρέν σε διαφορετικά ακκόρντα από τις στροφές ή τουλάχιστον κάνε τις στροφές με βρώμικες κιθάρες και άσε το ρεφρέν με τις καθαρές ή το αντίθετο... κάτι ρε συ για να αλλάζουν οι "εικόνες" μέσα στο κομμάτι αν με καταλαβαίνεις... π.χ. προς το τέλος εκεί που "σολάρεις" ξυπνάει λίγο το κομμάτι. Επίσης η φωνή είναι επίπεδη,δώσε λίγο χρώμα, λίγες δυναμικές... Άντε ελπίζω το επόμενο να 'ναι καλύτερο...

Εννοείται ότι όλοι απολαμβάνουμε τη μουσική από διάφορα μέσα αναπαραγωγής όμως η συζήτηση έγινε για το ποιο είναι το αρτιότερο... Και εγώ έχω 3000 βινύλια αλλά έχω και 2000 cd... Όλα τα απολαμβάνω αλλά... με το βινύλιο καυλώνω περισσότερο τι να κάνουμε είναι αυτή η "ζεστασιά" που προαναφέρθηκε και δεν ξεπερνιέται με τίποτε... Ασφαλώς όμως δεν ακυρώνω εντελώς το cd... Φίλε μου flac-costa canadian club 12 years έχεις δοκιμάσει;;;;; (μολονότι δεν είναι malt)...

Ρε μ' αυτόν τον relayer φαγώθηκες... Δε σε αποκάλεσα κουφό για τη διαφωνία μας (γουστάρω τρελά τις διαφωνίες), αλλά διότι δεν μπορείς να αποδεχτείς κάτι που θεωρείται πλέον αυταπόδεικτο από τους "audio ειδικούς" (όχι από εμένα) και είναι τρελά τεκμηριωμένο ακόμα και μέσα σε αυτό το topic... Το μόνο που μπορώ να δεχτώ ως δικαιολογία εάν δεν είσαι κουφός είναι να έχεις ηχοσύστημα "των 100€"...

Κάνε δισεκατομμύρια τεχνικά τεστ αν θέλεις... Τελικά δε το 'χεις νιώσει ποτέ το βινύλιο, οπότε κράτα τη δική σου έπαρση για την "ανώτερη" τεχνολογία σου και τη μεγαλύτερη έντασή σου, γιατί εμένα δεν πρόκειται να μου κοπεί τίποτε...

Και πάλι λοιπόν να σου πω ότι δεν είναι θέμα "όρασης" αλλά ακοής. Στο βινύλιο ακούς "αλλιώς". Αν δεν το 'χεις νιώσει ποτέ σου αυτό τότε δεν έχει νόημα να το συζητάμε εσύ θα ακούς τα cdάκια σου και εγώ τα βινυλιάκια μου...

Αν έχει προχωρήσει τόσο πολύ το μέϊντ ιν τσάϊνα τότε πάω πάσο φίλε μου audio-hong-kong-costa...

Δεν αισθάνομαι τίποτε από όλα αυτά που με τόσο "υπεράνω" "χιούμορ" αναφέρεις μόνο ότι έχω πολύ καλύτερη ακοή.

Να βάλω τον κινέζο στο ίδιο επίπεδο με τον γιαπωνέζο φίλε wmakosta;;;

Δεν απευθύνθηκα σε εσένα αλλά στους υπόλοιπους που δεν έχουν χάσει ακόμα την ακοή τους.

Κατά σειρά προτίμησης 1) Βινύλιο με παραγωγή ως το 1992. 2) Βινύλιο με παραγωγή οποιασδήποτε χρονιάς. 3) CD official με παραγωγή ως το 1992. 4) CD official με παραγωγή οποιασδήποτε χρονιάς. ΌΛα αυτά που γράφτηκαν για το atrwork των βινυλίων (ειδικά των gatefolds!), για το διάβασμα των στίχων, για τις "ρομαντικές" αγορές και για τις προσεκτικότερες και ουσιαστικότερες ακροάσεις του παρελθόντος με βρίσκουν 100% σύμφωνο... Από κει και πέρα είναι λυμένο θέμα το ότι το βινύλιο ακούγεται καλύτερα από το cd (εννοείται ότι το πικ-απ, ο ενισχυτής/προενισχυτής και τα ηχεία πρέπει να είναι άριστης ποιότητας και όχι κινέζικα). Επίσης λυμένο θέμα είναι ότι οι παραγωγές των 80's ακούγονται καλύτερα διότι δεν τσιτώναμε τα limiters για να ακουστούμε δυνατότερα (απλά τσιτώναμε το volume). Τώρα για τα cdr, cdr/w, mp3, wma και τις λοιπές κλαϊν μάϊν μορφές για μία ακρόαση που θα οδηγήσει (ή δεν θα οδηγήσει) στην αγορά της επίσημης κυκλοφορίας ή για το αυτοκίνητο είναι ΟΚ, όμως για οτιδήποτε άλλο καλύτερα να διαβάσω ένα βιβλίο...

Από που να αρχίσω τώρα... Λοιπόν για brutal ή για φωνητικά με γρέτζο που δεν καταστρέφουν το λαιμό θέλει πολλές ασκήσεις και πολλά μαθήματα... Το zen of screaming (melissa cross) είναι τέλεια μέθοδος για brutal ενώ τα raise your voice (jamie vendera), 4 pillars of singing (robert lunte) και singing success (brett manning) βοηθάνε στα πάντα (έκταση, έκφραση, ερμηνεία, στυλ κτλ.). Και προς Θεού όχι κλασικό τραγούδι γιατί δεν οδηγεί πουθενά εκτός αν θέλεις να τραγουδάς όπερες... Επίσης το γάλα, η σοκολάτα, ο καφές και το αλκοόλ ακόμα και σε μικρή ποσότητα ΔΕΝ είναι καλά... Το τσάι και το χαμομήλι είναι ΟΚ αλλά σε χλιαρή (ΟΧΙ ΖΕΣΤΑ!) θερμοκρασία... Πίνε πολύ νερό 1,5-2 λίτρα κάθε μέρα... Επίσης οι πρωινές ώρες είναι το ιδανικό για τραγούδι διότι η φωνή είναι ξεκούραστη και δεν έχει φθαρεί από ώρες ομιλίας, γέλιου κτλ., φυσικά μετά από καμιά ωρίτσα αφού ξυπνήσεις και αφού κάνεις ζέσταμα... Το πιο απλό και κλασικό ζέσταμα που δεν χρειάζεται καμία γνώση είναι να τραγουδάς 2-3 τραγούδια χαμηλόφωνα... Για να ενισχύσεις το διάφραγμα : α) πάρε βαθιά ανάσα και κράτα την αναπνοή σου όσο περισσότερο μπορείς (πολλές επαναλήψεις) β) επίσης βαθιά ανάσα και αργή εκπνοή μετρώντας από το 1-10, μετά από το 1-20, 1-30 κτλ. (πολλές επαναλήψεις). Και φυσικά κάνε μαθήματα με κάποιον δάσκαλο που να κατέχει το είδος της μουσικής που θέλεις να τραγουδάς, εκεί θα δεις και τη μεγάλη διαφορά... Το να μιμείσαι άλλους τραγουδιστές δεν είναι κακό απεναντίας είναι τρομερά βοηθητικό για την εξάσκηση και για την έκφραση-ερμηνεία, αρκεί όταν τραγουδάς είτε στο στούντιο είτε live να είσαι ο εαυτός σου... Τέλος αν θέλεις να γίνεις ΠΟΛΥ ΚΑΛΟΣ τραγουδιστής θα πρέπει να ακολουθείς και ένα καθημερινό πρόγραμμα αεροβικής γυμναστικής (το τρέξιμο είναι το καλύτερο) καθώς και καλή διατροφή (πολλά φρούτα και λαχανικά ελάχιστο έως καθόλου junk food). Και για να κλείσω να κάτι που το δοκίμασα και βοηθάει ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ : να χρησιμοποιείς όλη την έκταση της φωνής σου και στην ομιλία δηλαδή να μιλάς σε διαφορετικές συχνότητες κατά τη διάρκεια της ημέρας όχι μόνο μπάσα ούτε μόνο ψηλά... Ελπίζω να βοήθησα...

Φίλε Skantzo είναι πολύ βασικό το να μη βαριέσαι και το να μη παρατάς την ενασχόληση (δε χρειάζεται να είναι εντατική μελέτη). Στη μουσική αν θέλεις να δημιουργήσεις κάτι αξιομνημόνευτο δεν υπάρχει "βαρέθηκα και μπούχτισα" υπάρχει μόνο τρελή επιμονή και γαϊδουρινή υπομονή έχοντας φυσικά ένα όραμα και ξέροντας τι θέλεις να πετύχεις... Επίσης το να συνθέτεις και να ολοκληρώνεις το δικό σου υλικό είναι τρομερά σημαντικό διότι η ψυχική ανάταση της πνευματικής δημιουργίας μόνο με την ανάταση του σεξ μπορεί να συγκριθεί να μην πω ότι είναι και ανώτερη... Αυτά πιστεύω ότι αρκούν για να μην απογοητεύεσαι τουλάχιστον για μένα λειτουργούν μια χαρά από το 1990... Καλή συνέχεια.-

Ακούγοντας πολλή και διαφορετικού είδους μουσική... Παίζοντας όσο το δυνατόν περισσότερο... Ηχογραφώντας όλες τις ιδέες που σου έρχονται στο κεφάλι ακόμα και αυτές που θεωρείς μάπα... Και μετά όπως προείπε κάποιος όλα έρχονται μόνα τους...

Ασφαλώς και τα "κάθε λίγο και λιγάκι" live τους είναι κουραστικά όπως και οι γραφικότητες παρέα με το Βασίλη, αλλά πρέπει να ομολογήσω ότι και τις 3 φορές που τους είδα ήταν φοβεροί παίχτες... Επίσης τα δύο τελευταία στούντιο πονήματά τους "unbreakable" και "humanity hour 1" συνθετικά ήταν καταπληκτικά και ξεπερνούσαν κατά πολύ το μέσο όρο των "σύγχρονων" και "φρέσκων" "ροκάδων"... Οπότε η απαξίωση μου φαίνεται εν μέρει άκυρη...

Έχω την ίδια κάρτα έχει το ίδιο πρόβλημα και το λύνω (προσωρινά) με το να γυρίζω κάθε φορά πάνω-κάτω το volume knob. Αν δεν είχε τόσο καλό ήχο η κάρτα θα την είχα πετάξει είναι πολύ εκνευριστικό... Προσπάθησε να την καθαρίσεις και πες μου τι πέτυχες...

Χμμμ... Το κομμάτι είναι σε classic rock φόρμα, κάπου σαν να το 'χω ξανακούσει αλλά σε αυτό το είδος έτσι είναι... Η φωνή θέλει αρκετή δουλειά... Επίσης η διάρκεια είναι ΠΟΛΥΥΥΥΥΥ μεγάλη... Από κει και πέρα οι μελωδίες είναι ενδιαφέρουσες, έχει και το ωραίο bridge, τα ηχοχρώματα στις κιθάρες μου άρεσαν πολύ... Τώρα για τον ήχο τα έχουμε ξαναπεί για τις ερασιτεχνικές παραγωγές, για demo είναι ΟΚ... Γενικά με μικρότερη διάρκεια και σωστό ήχο μπορεί να γίνει ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ. Άρα προχώρα το, ++++++++......