electrictabs

Θα δουλέψει αν βάλεις 6V6 που αντέχουν τα 400+V στην άνοδο. Από τις σύγχρονες λάμπες μόνο οι JJ και οι ΕΗ αντέχουν μέχρι 450-500V ,με τις JJ να τα καταφέρνουν λίγο καλύτερα. Προτού κάνεις την αλλαγή σκέψου πως δεν θα χάσεις πολύ σε ένταση αλλά σε headroom κάτι που θα σου λείψει σε έναν ενισχυτή όπως ο HRD. Αν όμως σου αρέσει ο ήχος της 6V6, go for it. Αυτό που πρέπει να προσέξεις είναι να πολώσεις σωστά τις λάμπες. Στο άρθρο που παραθέτεις σου εξηγεί πως οι 6V6 πολώνονται λίγο κρύα σε ένα stock HRD αλλά αυτό δεν απαραίτητα κακό ,εφόσοn σου αρέσει ο ήχος, γιατί έτσι θα γίνει λιγότερο αισθητή η απώλεια του headroom. Αν πάλι αποφασίσεις ότι τον προτιμάς με 6V6 οι μετατροπές που χρειάζονται στο κύκλωμα για να πολώνονται και πιο ζεστά είναι σχετικά απλές και αναστρέψιμες.

α) Γιατί εν μέρει άλλαξαν και το κύκλωμα, κυρίως του phase inverter και του τελικού β) Είχαν άθλια μεγάφωνα. γ) και σημαντικότερο, προκειμένου να βγάλουν περισσότερα βατ με λιγότερες λυχνίες χρησιμοποιούσαν άθλιους υπεργραμμικούς μετασχηματιστές εξόδου.

Ωωωωπ αν και λίγο αργοπορημένος κι αφού βρήκα επιτέλους το δρόμο του γυρισμού εδώ είμαι Με λίγα λόγια: 1) Ότι θέλει περισσότερο σήμα στην είσοδο για να επέλθει σε κορεσμό το 1ο gain stage, ας πούμε περισσότερο headroom 2) Μεγαλύτερη απόκριση σε πρίμα. 3) Η ονομαστική τιμή ενός ενισχυτή υποτίθεται ότι είναι σε Watt RMS before clipping. Δηλαδή όταν η τιμή της αρμονικής παραμόρφωσης είναι μικρή και κυμαίνεται κοντά στο 1% σε lofi μηχανήματα και λιγότερο σε hifi (ποτέ δεν είναι μηδέν in the real world). Δυστυχώς πολλές φορές οι τιμές before clipping που δίνει ο κατασκευαστής απέχουν από τις πραγματικές. ,προς τα πάνω πάντα. 4) Μία μέτρηση σε συγκεκριμένη τιμή συνολικής αρμονικής παραμόρφωσης με υπεροδήγηση του τελικού. Πολλές φορές η μέγιστη έξοδος μπορεί να ξεπεράσει αυτή την τιμή. Σε κάποια τεστ που είχαν γίνει παλιότερα από ιδιώτες είχαν μετρηθεί 195+ βατ ως μέγιστη έξοδος του 1959. Παίζει ρόλο βέβαια και το testing equipment. Μην βλέπεις αυτά τα specs σαν κινέζικα. Δεν λένε τίποτα παραπάνω από πράγματα που ήδη γνωρίζουμε για τη διαφορά εξόδου/headroom. Απλά το λένε με νούμερα. Αυτό που θα έπρεπε να δώσεις σημασία είναι το τι μεγάφωνα/καμπίνα θα αντιστοιχήσεις σε καθέναν από τους δύο ενισχυτές λαμβάνοντας υπόψη το typical output για να αποφύγεις τα ατυχήματα αν σου αρέσει να παίζεις “τόσο χαμηλά” όσο ο Τάκης :lol:

Νομίιιιζεις :twisted: :twisted: :twisted: Και στον boogie σου είναι ουσιαστικά triode operation αυτό που γίνεται Η απόδειξη εδώ:http://www.tubefreak.com/mk3-2.gif στο "class A mode" δεν περνάει ρεύμα από τις V6,V7 παρά μόνο από τις V8,V9 οι οποίες είναι συνδεδεμένες σε triode operation και πολωμένες πιο ζεστά (άντε για να σε παρηγορήσω θα σου πω ότι είναι πολύ κοντά σε τάξη Α) Η "πεντοδική" πραγματική τάξη Α διαφέρει ηχητικά από την "τριοδική" τάξη Α και είναι πολύ πιο δύσκολο να επιτευχθεί σε push/pull ενισχυτές, χώρια που θα άλλαζες λάμπες κάθε μήνα.

Στη θέση 1 βάλε μία 12ΑΧ7 για να μη χάσεις σε ζωντάνια' date='compression,attack... [b']απέφυγε [/b] την JJ ECC83S γιατί ο ήχος θα παραγίνει γλυκός-μουντός. Λυχνίες όπως Ei ECC83, Sovtek 12AX7WB / LPS πιστεύω πως ταιριάζουν καλύτερα για αυτή τη θέση Στη θέση 2 = phase inverter βάλε 12ΑU7 (εδώ συνιστάται να βάλεις JJ ECC82 ή οποιαδήποτε γλυκιά 12AU7) Για τελικές προτίμησε επίσης JJ γιατί προσφέρουν το περισσότερο headroom από τις σύγχρονες EL84. Αν μετά από αυτή την αλλαγή χρειάζεσαι ακόμα περισσότερο headroom δοκίμασε ένα ηχείο με 70+W

Μα γιατί???? τα είπα τόσο απλά και κατανοητά 8) Δεν πειράζει μπλουζοθεέ όταν ξανακατέβεις Αθήνα θα στα εξηγήσω και με ηχητικά παραδείγματα

Πάω στοίχημα ότι με ένα καλό λαμπάτο τελικό και μία 4x12 καμπίνα μόνο τα μαγικά αυτιά του blue θα καταλάβουν τη διαφορά ανάμεσα σε έναν full tube και έναν hybrid/ss preamp. ¶ντε και δύο τρεις ακόμα για να είμαι σίγουρος ότι θα το κερδίσω 8) Τα mosfet είναι μία τεχνολογία με εφαρμογές σχεδόν σε όλα τα στάδια ενός solid state ή hybrid ενισχυτή .Έχει παρόμοια συμπεριφορά με τις λυχνίες ειδικά στην πόλωση και την υπεραγωγιμότητα. Όπως ανέφερα και πιο πάνω power mosfet μπορούν να χρησιμοποιηθούν στον τελικό, single-ended ή push-pull με ιδιαίτερα πιστευτα αποτελέσματα . Εξαιτίας της επιμονής του mosfet να παραμείνει στη γραμμική περιοχή σε σχέση με τη λυχνία που κάποια στιγμή θα ξεφύγει(ευτυχώς για μας) και της υψηλής αγωγιμότητας αποφεύγουμε να το χρησιμοποιήσουμε εκεί όπου θέλουμε να παράγουμε έντονη παραμόρφωση (τουλάχιστον όχι σε όλα τα στάδια της προενίσχυσης). Είναι πολύ πιο αποδοτικό αν μπει ως source follower αντικαθιστώντας έναν triode cathode follower οδηγώντας έτσι καλύτερα το επερχόμενο tone stack ή πέντοδο. ¶λλη μία πολύ διαδεδομένη χρήση είναι αυτή της fake tube rectifier – regulator. Έτσι θα κάνουμε οικονομία σε λυχνίες αλλά θα έχουμε “λαμπάτο” ήχο. Όταν θα θελήσουμε να φτιάξουμε έναν ψευτολαμπάτο solid state προενισχυτή πρώτη επιλογή θα ήταν με jfet ή/και τελεστικούς (opamps) και η δεύτερη επιλογή Cmos inverters. Συγκεκριμένα αν στοχεύουμε σε καθαρό έως ημικαθαρό ήχο (βλέπε fender, vox, early marshall) είναι καλύτερα να χρησιμοποιήσουμε opamps σε υψηλές τάσεις (+/- 15 έως 18V). Προτιμώ ηχητικά τα jfet input ειδικά αν στοχεύω σε headroom,tube-like compression. Όταν ανεβαίνει το gain προτιμώ jfet, μίξη jfet με jfet input opamp στο τέλος της ηχητικής αλυσίδας, rail2rail opamps , cmos.

Ο κανόνας λέει ότι δεν μπορούμε να επιτύχουμε 100% λαμπάτο ήχο με οτιδήποτε άλλο εκτός της λυχνίας...ΑΛΛΑ Υπάρχουν ήδη κάποια κυκλώματα και άλλα τόσα που θα "ανακαλυφθούν" τα οποία θα ξεγελάσουν πολλά έμπειρα αυτιά. Γενικά η λυχνία στην προενίσχυση είναι θέμα marketing ειδικά αν είναι μόνο μία και αν υπάρχουν διπολικά τρανζίστορ στον τελικό. Ζεσταίνει τον ήχο μεν αλλά δεν ξεγελάει εύκολα για λαμπάτος. Όταν η λυχνία είναι στον τελικό σε συνδυασμό με έναν καλοσχεδιασμένο solid state προενισχυτή τα πράγματα δυσκολεύουν για τους λυχνιόφιλους. Με τα κατάλληλα JFET,MOSFET, JFETinput/rail2rail Opamps, CMOS Inverters και το κατάλληλο κύκλωμα μπορούμε κάλλιστα να πλησιάσουμε τον ήχο της αγαπημένης μας τριόδου έτσι ώστε σε ένα blind test να μη μπορείς να καταλάβεις αν ο προενισχυτής είναι λάμπα ή όχι. (((…Δε θα είχε πλάκα να κάναμε ένα noiz blind test???…))) Πιο δύσκολο είναι να εξομοιώσεις μία τέτροδο/πέντοδο αν και με ένα power mosfet είσαι αρκετά κοντά. Υπάρχουν σχετικές έρευνες ιδιωτών/εταιριών στο διαδίκτυο για τους ενδιαφερόμενους και όπου κολλήσουν μπορώ να ρίξω μια βοήθεια. Ως αναφορά τους υβριδικούς Vox. Η 12AX7 χρησιμοποιείται στον τελικό με θεωρητική push-pull έξοδο 1 watt (χρησιμοποιεί και τις 2 τριόδους). Μέσω ενός ιδεατού μετασχηματιστή (σύμπλεγμα ενεργών και παθητικών στοιχείων) δίνει σήμα σε έναν καθαρό solid state τελικό. Τόσο απλά . Κάτι αντίστοιχο με το reamping δλδ.

Διάβασε περίπου στη μέση της σελίδας περί active/passive fx loop http://www.noiz.gr/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=3414&postdays=0&postorder=asc&start=30&sid=0722fbf3b773e459e52339c68353b16a Πάντως πριν αρχίσεις να σκάβεις τον τρομομικρούλι καλό είναι να δοκιμάσεις αυτό που σου προτείνει ο Abraxas :wink:

passive ναι είναι σχετικά εύκολο. θέλεις μία μικροεπέμβαση στο κύκλωμα λίγο καλώδιο, δύο jack, δύο τρύπες στο σασί και είσαι έτοιμος (το passive όμως έχει και κάποια μειονεκτήματα - εμπέδησης,εντάσεων,...) active είναι πιο δύσκολο γιατί χρειάζεσαι επιπλέον μία λυχνία και το όλο κύκλωμα που θα την περιβάλει. Ισως να χωρέσουν στο ίδιο σασί ίσως όχι και να χρειαστεί να γίνει εξωτερικό.

¶μα ο κυρ Μήτσος στο Κωσταλεξι δεν ξέρει που είναι οι πυκνωτές δεν θα τους βρει ούτε με πλακέτα ούτε με ptp ούτε με βελάκι που να τους δείχνει :lol: .Γι αυτό καλύτερα να κάνω χαρακίρι παρά να του δώσω ενισχυτή για επισκευή...

Έχω δει/ακούσει μέτριους ptp,turret,eyelet και πολύ καλούς pcb οπότε ο ήχος δε συμβαδίζει απαραίτητα με τον τρόπο κατασκευής ΕΦΟΣΟΝ η ποιότητα των υλικών είναι η ίδια ,κάτι που δυστυχώς δε συμβαίνει πάντα. Αυτό που έχει διαφορά όμως είναι στο πόσο πιο εύκολα επισκευάζεται ένας ptp,turret,eyelet από έναν pcb. Για να αλλάξω μία καμμένη αντίσταση ή χαλασμένο πυκνωτή κλπ σε έναν ενισχυτή με stripboard ανοίγω το σασί βάζω το κολλητήρι μου στην πρίζα ζεσταίνω την κόλληση και το αλλάζω. Για να αλλάξω ακριβώς το ίδιο πράγμα σε έναν ενισχυτή με pcb συνήθως πρέπει να ξεβιδώσω τα jack, τα pots, και την πλακέτα και οτιδήποτε άλλο συνδέεται με αυτά να αναποδογυρίσω την πλακέτα και μετά θα κάνω την αλλαγή. Οποιος βέβαια πιστεύει ότι το pcb μοντιφικάρεται το ίδιο εύκολα κάνει τεράστιο λάθος. Τα πρωτότυπα του Soldano (και πολλών άλλων κατασκευαστών) ήταν stripboards κι αυτό γιατί έπρεπε να αλλάξουν το κύκλωμα πολλές φορές για να φτάσουν στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Όταν έφτασαν σε αυτό το αποτέλεσμα έφτιαξαν την εκτυπωμένη για γρηγορότερη και σταθερότερη παραγωγή όχι επειδή είχε καλύτερο ήχο, μαγεία κλπ. Στο λινκ που έδωσε ο SF http://www.geofex.com/Article_Folders/pt-to-pt/pt-to-pt.htm ένας σεβαστός ηλεκτρονικός/τεχνικός/προγραμματιστής ο R.G. Keen αναφέρει τους λόγους που οι τεχνικοί προτιμούν τους ptp ενισχυτές για επισκευή/μετατροπή και γιατί οι περισσότεροι κατασκευαστές που πουλάνε πάνω από 40-50 κομμάτια το χρόνο προτιμούν το pcb. Αξίζει να το διαβάσετε γιατί είναι πολύ πιο ακέραιο από τα άρθρα του Smith και του Soldano οι οποίοι πάνω απ 'ολα είναι επιχειρηματίες.

Svetlana (Winged C) ή JJ είναι κατά τη γνώμη μου οι καλύτερες. Δυστυχώς όμως ο ενισχυτής θα χρειαστεί bias για να είσαι σίγουρος ότι ο ενισχυτής θα λειτουργεί σωστά ακόμα και αν αντικαταστήσεις με ίδιο τύπο λυχνιών. Για προενισχύτριες οι JJ ECC83S είναι πολύ καλές ειδικά αν ψάχνεις για γλυκό ήχο. Αν θες λίγο περισσότερα πρίμα μπορείς να τις συνδυάσεις με τις εξίσου πολύ καλές JJ ECC803S (σε όλες τις θέσεις εκτός από τη V1)

Η τιμή των mΑ στο biasing έχει να κάνει με τον τύπο των λυχνιών, την τάση στην άνοδο, την τάξη λειτουργίας, τον μετασχηματιστή εξόδου, την επιθυμητή έξοδο σε βατ κλπ. Το 70%+ της μέγιστης κατανάλωσης ισχύος είναι η τιμή που συνιστάται σε ενισχυτές που βασίζονται κυρίως σε power amp distortion. Σε έναν Fender Twin ή κάποιον άλλο ενισχυτή που θες ατελείωτο headroom θα βίαζες λίγο πιο κρύα (50-60%). Ο ενισχυτής σου έχει εξωτερικές υποδοχές για bias πράγμα που σημαίνει ότι είναι πιο ασφαλές αφού δεν έρχεσαι σε επαφή με υψηλές τάσεις και δεν χρειάζεται να το πας σε κάποιο τεχνικό ΕΦΟΣΟΝ έχεις ένα πολύμετρο και ένα ελεγμένο - ματσαρισμένο κουαρτέτο τελικών. Σε αυτές τις υποδοχές μετράς συνήθως την τάση στα άκρα μιας αντίστασης 1Ω στην κάθοδο των τελικών οπότε σύμφωνα με τον τύπο (I=V/R) πρακτικά μετράς και τα ma που περνούν από την κάθοδο (=με τα mΑ που περνούν από την άνοδο και το screen grid μαζί). Οπότε βγάζοντας την κιθάρα από το input και με κατά προτίμηση όλα τα ποτενσιόμετρα κλειστά βάζεις το πολύμετρο με ρύθμιση για mV στις υποδοχές και με αργές κινήσεις ανεβάζεις την τιμή με βήμα 1 ma ΑΝΑ ΛΥΧΝΙΑ ή 2mA ΑΝΑ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΤΗ ΕΞΟΔΟΥ (ΖΕΥΓΑΡΙ) . Βάζεις την κιθάρα σου και ακούς. Αν ο ήχος δεν ζέστανε αρκετά βγάζεις την κιθάρα και ανεβάζεις ακόμα 1 mΑ κοκ μέχρι να φτάσεις στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Μετά από μερικές ώρες χρήσης έλεγξε πάλι την τιμή για να δεις αν βρίσκεται στα ίδια επίπεδα. Με επιπλέον 5ma σε κάθε τελική λυχνία θα δεις τεράστια διαφορά στο πόσο πιο γλυκός, πιο παχύς και πόσο πιο γρήγορα θα "αρπάζει" ο ενισχυτής σου. Ένα έμπειρο αυτί μπορεί να ακούσει διαφορά σε αυξομείωση λιγότερη από 1mA . Θέσε 40mΑ ως το ανώτατο όριο ανά λυχνία( 80mA ανά πλευρά) που καλό είναι να μην το φτάσεις γιατί όπως τόνισε και ο Locrian όσο πιο ζεστά πολώσεις τόσο μειώνεται η διάρκεια ζωής των τελικών και μακροχρόνια των μετασχηματιστών αφού θα καταπονούνται περισσότερο.. Αν τα παραπάνω σου φαίνονται κινέζικα στείλε μου σε πμ μία φωτογραφία του backpanel να σου πω ακριβώς τι πρέπει να κάνεις.

Κάποια από τα κλασικά είναι: - αντικαθιστούν τη λαμπάτη ανόρθωση με solid state και μετατρέπουν το filtering section για λιγότερο sag και μεγαλύτερη τάση που σημαίνει περισσότερα watt-headroom - βάζουν λάμπες με μεγαλύτερο power dissipation, output. Π.χ. οι περισσότεροι silver μπουζουκοdeluxe φοράνε 6L6 αντί για 6V6. - τους βιάζουν όσο πιο κρύα γίνεται για να μην αρπάζουν γρήγορα οι τελικές - βάζουν άλλα μεγάφωνα

Από τεχνικής πλευράς και μόνο έχω ανοίξει αρκετούς Fender και vintage αλλά και reissues. Οι πυκνωτές σήματος που φοράνε οι vintage black&silver (mallory) είναι καλύτεροι από αυτούς που φοράνε τα σημερινα μηχανήματα (noname ΜΚΤ - άντε στις καλύτερες επανεκδόσεις να βρεις WIMA*). Από την εμπειρία μου οι επανεκδόσεις αν και κρυοπολωμένοι έχουν μικρότερη διάρκεια ζωής από τους vintage. Παρόλο που έχουν πέσει θύματα βιασμού από τους τεχνικούς των μπουζούκιplayers είναι σκυλιά αφού έχουν αντέξει 30+ χρόνια συχνής χρήσης και το μόνο που ζητάνε είναι αλλαγή σε λάμπες και ηλεκτρολυτικούς. Ηχητικά τώρα, ενώ δηλώνω εξαρχής ότι δεν είμαι vintage-mojo freak, θα προτιμούσα έναν siverface από οποιονδήποτε reissue. Όπως λέει και o Superfunk οι μεταχειρισμένοι silverface βρίσκονται σε πολύ καλές τιμές. Όλα τα μπουζουκοmods είναι εύκολα αναστρέψιμα, αν οι original μετασχηματιστές και το ηχείο είναι σε καλή κατάσταση τότε προχώρα άφοβα. * όχι ότι οι WIMA είναι πυκνωτές κατώτερης ποιότητας, το αντίθετο μάλιστα, απλά είναι προσανατολισμένοι σε πιο modern καταστάσεις.

Μία γρήγορη περίληψη: Το global feedback network είναι μία μέθοδος που χρησιμοποιεί ο σχεδιαστής προκειμένου να ελαττώσει/τροποποιήσει το gain στην έξοδο και να ελέγξει το πώς αλληλεπιδρά το ηχείο με τον υπόλοιπο ενισχυτή. Αυτό που κάνει ουσιαστικά είναι ότι παίρνει σήμα από το input stage του poweramp section (τις περισσότερες φορές αυτό σημαίνει τις καθόδους της phase inverter λυχνίας) και το ενώνει με κάποια στοιχεία, αντιστάσεις-πυκνωτές, με το δευτερεύον του μετασχηματιστή εξόδου και φυσικά το ηχείο. Με ελάχιστες εξαιρέσεις εκεί βρίσκεται το κύκλωμα πίσω από το presence control του ενισχυτή(αν έχει). Σου εξηγεί παρακάτω πως ένας ενισχυτή που δεν διαθέτει το συγκεκριμένο network παραμορφώνει διαφορετικά από αυτόν που διαθέτει,ενώ έχει μεγαλύτερη σημασία τι μεγάφωνο θα του αντιστοιχήσεις. Γι αυτό ο Vox AC30 που δεν έχει, είναι ιδιαίτερα εκλεκτικός ενώ π.χ. σε ένα Fender twin,pro,super,deluxe που το έχει άπλετο μπορείς να ταιριάξεις μεγαλύτερη γκάμα ηχείων.

Τίποτα από τα δύο. Απλά σου λέει ότι η προενισχύτρια λυχνία έρχεται συνήθως πρώτη σε saturation=κορεσμό(όχι οργασμό :lol: ) πράγμα που σημαίνει ότι: της τελειώνει τo headroom δλδ παραμορφώνει, τα πρίμα και τα μπάσα μειώνονται και κομπρεσάρει. Ότι η λυχνία παραμορφώνει και κομπρεσάρει περισσότερο όταν το σήμα στο grid(είσοδος τριόδου) αυξηθεί είναι πιστεύω κατανοητό ,τώρα γι αυτά που λέει περι συχνοτήτων και κυρίως οι εξηγήσεις που δίνει θα έβρισκαν πολλούς συγγραφείς σχετικών βιβλίων αντίθετους ιφ γιου νοου γουατ αι μιν.

Αν έφτιαχνες μόνο προενισχυτή όχι δεν θα είχες αξιοσημείωτες διαφορές. Αντιθέτως o toroidal θα είχε μικρότερο μαγνητικό πεδίο=λιγότερο θόρυβο. Ο ενισχυτής είναι τάξη Α(προφανώς) με ανορθώτρια. Παρόλο που δεν θα έχει το sag που θα είχε αν ήταν push-pull AB με ανορθώτρια, ο ήχος του βασίζεται στις δυναμικές του παιξίματος σου. Γι αυτό προτείνω να χρησιμοποιήσεις κλασικό power που ανταποκρίνεται καλύτερα σε αυτόν τον τομέα.

Για τον power έχουμε και λέμε: 325-0-325 (ή 650 αν σε βολεύει καλύτερα η έκφραση) είναι πολλά για την 6V6 που φοράει ο ενισχυτής Εγώ λέω να μην ανέβεις πάνω από τα 290-0-290 στα 130mΑ γιατί ακόμα και με τις απώλειες η τάση είναι υπεραρκετή για τη συγκεκριμένη λυχνία πολωμένη σε τάξη Α. Yπολόγισε δλδ ότι χρειάζεσαι περίπου 340V DC στην άνοδο της 6V6. Επίσης η 5Υ3 θέλει 2Α για να πυρακτωθούν επαρκώς τα νήματα, οπότε θες δευτερεύον με πάνω από 3Α στα 5V για να είσαι σίγουρος. 2Α στα 6.3V είναι οκ Για τον output: Από 5000 έως 8000 primary θα κάνει αλλά σε αυτές τις τάσεις εγώ θα έβαζα 7000 ή ακόμα καλύτερα 8000. Secondary επιλέγεις την τιμή που θέλεις 4,8 ή 16 ανάλογα με το ηχείο/καμπίνα που θα χρησιμοποιήσεις.

+1000 Σίγουρα ένα unmatched set εφόσον δεν ξεφεύγει από τα επιτρεπτά όρια δεν θα ακουστεί άσχημα απλά διαφορετικά από ένα matched. Γενικά όταν οι τελικές είναι ματσαρισμένες ο ήχος είναι πιο στρωτός ,θα ελεγά αμυδρά πιο γλυκός. Όταν είναι unmatched είναι λίγο πιο τραχύς και "αλήτικος" , εξαρτάται από το τι ζητάει ο καθένας. Π.χ. για τους audiophile - χαιφιντελάδες φίλους μας οι matched λυχνίες είναι μονόδρομος. Για μας τους οργανοπαίχτες ευτυχώς όχι.