Το BMW ηταν το μοναδικο τραγουδι μαζι με shine on you crazy diamond που ενδιαφερθηκα να κοπιαρω την κιθαρα που ακουγα , αν και δεν υπηρξαν τα μοναδικα τοτε που με ειχαν συγκλονισει ( π.χ. since I've be loving you )
Ετσι ακουω παντα με ιδιαιτερη συγκινηση τις διασκευες αυτου του "μαγικου" κοματιου.
Ηλια σε εκτιμω βαθυτατα και μ'αρεσουν ιδιαιτερα αυτα που κανεις
( ετσι παντα αρχιζει μια καθως πρεπει γκρινια ;D ;D ;D )
ομως εισαι ματζορακιας ( καλο έ! ;D )
κι ετσι δυσκολευει το θεμα οταν προκειται για βαρια μινορε κοματια οπως το "διασκευαζομενο".
Παντως το πραγμα φταχνει , ιδιαιτερα απο το 3:00 και μετα που αναλαμβανει ο φιλος σου ο Μανωλης το τιμονι , οταν δε πλησιαζει το τελος και ξαναμπαινεις με την κιθαρα σου καθαρη και με τον απαραμιλο λιτο τροπο του Peter , τοτε ακομη κι εγω ο γκρινιαρης περναω υπεροχα. 8)
Με λιγα λογια , οπως ελεγε και στο χωριο μου ο θειος Σεξπηρ
" τελος καλο , ολα καλα "
Εις υγειαν περαστικα και
keep on rockin ;D