bloody_sunday

Θα σας μεταφέρω μερικές από τις εντυπώσεις των δημοσιογράφων των περιοδικών Guitarist και Guitar Buyer για τους ολοκαίνουργιους Mesa Express 5x25 και 5x50, όπως είχα πει τις προηγούμενες μέρες. Πρωτοπαρουσιάστηκαν στην αμερικάνικη έκθεση ΝΑΜΜ του χειμώνα που μας πέρασε, και αποτελούν προσωπικό πόνημα και υπερηφάνεια του ιδρυτή και κύριου εφευρέτη της Mesa Engineering Randall Smith, καθώς (όπως λέει στις συνεντεύξεις στα εν λόγω περιοδικά) αποτελούν το προϊόν πολυετούς και κοπιαστικής δουλειάς του. Δανείζονται στοιχεία από τους παλιότερους 50 Caliber – Studio 22 και αντικαθιστούν τους F Series. Τα χαρακτηριστικά τους μπορείτε να τα τσεκάρετε εδώ: http://www.mesaboogie.com/Product_Info/Express/index.htm ...αλλά θα τα αναλύσω εν συντομία. Ο 5x25 είναι ο «βενιαμίν» της οικογένειας – φέρει ένα μεγάφωνο Eminence E50 των 10 ιντσών, έχει 2 EL84 στην τελική ενίσχυση (προσανατολισμένος περισσότερο προς βρετανικούς Marshall ήχους) και 5 12ΑΧ7 στην προενίσχυση. Η ισχύς του είναι 25 W σε τάξη ΑΒ ή με τη χρήση ενός πατενταρισμένου κυκλώματος, 5W σε τάξη Α. Αν τα νούμερα σας φαίνονται μικρά, και στα δυο reviews λένε ότι κανείς δεν μπορούσε να πιστέψει ότι ένας τόσο μικρός ενισχυτής (1x10 combo 18 κιλών) δημιουργούσε τέτοιο πανικό. Οποιοιδήποτε ενδοιασμοί για τη χρήση του σε φασαριόζικο live "should be binned immediately", γράφει το βασικά αυστηρό Guitarist. Εννοείται πως με τις ανάλογες εξόδους και τα δυο μοντέλα συνεργάζονται με καμπίνες. Και τα δυο περιοδικά υπογραμμίζουν ότι αν και ο 5x25 φέρει ένα ηχείο των 10ΆΆ, αυτό είναι εντελώς αποπροσανατολιστικό για τα αυτιά του ακροατή, που θα ορκιζόταν ότι είναι 12ΆΆ. Επίσης, ο 5x25 έχει και ένα ειδικό κύκλωμα, το Dyna Watt, που αναλαμβάνει να δημιουργήσει μεγάλη ισχύ από μόλις 2 EL84 λάμπες, που όπως το περιοδικό αναφέρει θα έδιναν απλά 15 με 20W. Στο Thomann κοστίζει 1600 ευρώ (άουτς). Ο 5x50 φέρει ένα μεγάφωνο Celestion C90 των 12ΆΆ, 2 6L6 λάμπες στον τελικό (επηρεασμένος από τις χροιές των Fender) και 5 12AX7 στην προενίσχυση, με συνολική ισχύ τα 50W σε τάξη ΑΒ ή 5W σε single ended class A. Δυστυχώς προς τον «βενιαμίν», τον υποσκιάζει μιας και φαίνεται να είναι περισσότερο value for money (στοιχίζει στο Thomann 1800 έουρος), αν και λιγότερο κόμπακτ (26 κιλά). Υπάρχουν και κεφαλές, 2x12 κλπ. Βλεφαριάστε εδώ: http://www.thomann.de/gr/search_dir.html?sw=mesa+express&x=4&y=8 Και οι δυο ενισχυτές έχουν 2 ανεξάρτητα κανάλια με δικό τους equalisation, gain, reverb, master volume, contour (ένα knob που προσθέτει ή αφαιρεί το equalisation του «V» που πολλοί έβαζαν από την εποχή των Boogies) και, το σημαντικότερο, voicing. Το voicing στο πρώτο κανάλι είναι «clean» ή «crunch» και στο δεύτερο «blues» ή «burn», με το gain του κάθε voicing να ξεκινά εκεί που σταματά το άλλο. Τα πάντα είναι footswitchable ( :!: ), ακόμη και ο διακόπτης contour. Οι ήχοι τους είναι θεσπέσιοι. Τρισδιάστατοι, αδαμάντινοι, αέρινοι. Το Guitarist σχολιάζει πως ανήκουν στην σπάνια κατηγορία ενισχυτών που στα gain τους σε κάνουν να ακούγεσαι κλάσεις ανώτερος από την πραγματικότητα. Είναι ενισχυτές που μπορούν να παίξουν τα πάντα και, σύμφωνα με την προσωπική μου άποψη, είναι καθαρά από την πάστα των ενισχυτών που σημαίνουν «το τέλος των πεταλιών». Διαπρέπουν σε country, σε classic rock, και με ευκολία ακόμη και σε metal (!!). Το gain τους φτάνει σε ήχους Rectifier και επίσης, το blues τους αναφέρουν ότι είναι σαφώς ένα από τα καλύτερα που έχουν ακούσει από Mesa. O 5x25 έχει λιγότερα μεσαία, λίγο μικρότερο καθαρό headroom και είναι γενικά πιο “crisp” (αυτό τώρα πώς να το γράψω στα ελληνικά;;; ). Το Guitar Buyer λέει πως ακούγεται πιο "boxy" και πως η μικρή του καμπίνα και το 10ιντσο ηχείο το περιορίζουν κάπως από την απόδοση όλων των αρετών του, αν και καμπίνες υπάρχουν άφθονες (και καμπίνες Express από την Mesa). Υπενθυμίζω ότι λόγω της διαφορετικής τελικής ενίσχυσης (2 EL84 έναντι 2 6L6) των δυο μοντέλων, ουσιαστικά μιλάμε για δυο διαφορετικούς ενισχυτές κι όχι για τη "μίνι" και τη "νορμάλ" έκδοση. Είναι φτιαγμένοι με την φιλοσοφία της πιστής απόδοσης πάρα πολλών ήχων με την χειροποίητη ποιότητα της Mesa. Με έναν μαθηματικό υπολογισμό βγάζουμε τα εξής: 2 κανάλια επί 2 voicings έκαστο επί 2 settings (class A – class ΑΒ) = 8 πλήρως διαφορετικοί & πλήρως χρησιμοποιήσιμοι (σύμφωνα με τα περιοδικά) ήχοι, οι οποίοι με τη σειρά τους μεταμορφώνονται με την χρήση του contour. Ο Smith, στην μια από τις δυο συνεντεύξεις, λέει πως καθώς ο ίδιος τους σχεδίασε και τους έφτιαξε, περίμενε ότι θα ήξερε πώς ακούγονται, μέχρι τη στιγμή που ένας φίλος του στο εργαστήριο πρόσθεσε contour στο καθαρό κανάλι του 5x25 και έβγαλε τα χαρακτηριστικά «γυάλινα» καθαρά ενός Vox… Εν κατακλείδι, και τα δυο περιοδικά δίνουν τη σπάνια χρυσή τους διάκριση στον 5x50 (δηλ. άριστα σε όλες τις επιμέρους κατηγορίες - ποιότητα κατασκευής, επιλογές, ήχοι, value for money) ενώ ο 5x25 αριστεύει και αυτός, υπολοιπόμενος μόνο στο value for money. Και οι δυο είναι αρκετά ακριβοί σε σχέση με τον ανταγωνισμό αλλά προσωπικά δεν έχω δει πουθενά μεγαλύτερη ευελιξία. Ένας προτιμά Marshall για βρωμιές, άλλος Fender Τwin Reverb για καθαρά, άλλος Bassman για blues, άλλος Rectifiers για Metal... εδώ ίσως υπάρχει η κοινή συνισταμένη. Το ανωτέρω κείμενο σε διάφορα σημεία φαίνεται κάπως σαν διαφημιστικό φυλλάδιο αλλά άκουσα τον 5x50 και ενθουσιάστηκα… Αυτά για απόψε!! Υ.Γ. : Αν όντως φαίνεται σαν διαφήμιση είναι γιατί και τα δυο reviews συμφωνούσαν απολύτως και ήταν διθυραμβικά.

Thanks! Θα το θυμάμαι.

Κατατοπιστικότατος. Όταν λες "ανοιγοκλείνεις" και το βάζεις σε εισαγωγικά τι εννοείς; Πάνω σε αυτό θα'λεγα ότι όταν χρησιμοποιείς το standby του ενισχυτή για να τον ανοίξεις και περιμένεις κανα μισάλεπτο πριν τον βάλεις στο on, προφυλάσσεις τις λάμπες από περιττή καταπόνηση ("προετοιμάζονται" όντας ζεστές όταν ξεκινήσουν να οδηγούν το σήμα). Τι επίπτωση να είχε τότε το ανοιγοκλείσιμο; Εκτός κι αν μιλάμε για μερικούς λαμπάτους που δεν έχουν standby, όπως πχ τον Peavey Classic 30 - μεγάλη παράλειψη κατά τη γνώμη μου που θα ήταν εύκολο να διορθωθεί.

Η κιθάρα από το Θωμά elavd είναι πολύ όμορφη. Μου αρέσει και το vintage καπάκι στη γέφυρα και η ομοιομορφία στο χρώμα - τα πολλά "νερά" τελευταία με ξενίζουν. Το ashtray που λέτε μήπως ενισχύει κάπως το μαγνητικό πεδίο; Καλά, όσον αφορά τις προτιμήσεις tele ή μη, εγώ λέω να διοργανώσουμε ένα γκάλοπ στο φόρουμ για το αν προτιμούμε single coils ή humbuckers... Σίγουρα έχουν τη χρήση τους παντού και σε διαφορετικές περιστάσεις αλλά το θέμα θα ήταν αν κάποιος μπορούσε να πάρει μόνο ΜΙΑ κιθάρα, αυτή τι μαγνήτες θα είχε; Προσωπικά αν είχα τα λεφτά θα έπαιρνα μια καλή PRS που να τους κάνει σπλιτ... θα είχα έτσι και τους δυο ηχητικούς κόσμους...

8O 8O Αχ βαχ... Αυτό δεν είναι ένα πανάρχαιο ιαπωνικό έγχορδο; Αυτό δεν είναι που έχω δει σε κάποιες ταινίες πολεμικών τεχνών, πχ στον Ήρωα;

Vs φοβερό το λινκ! Μπραβίσσιμο. SF δίκιο έχεις, πάντως καμιά φορά στο HC καταλαβαίνεις από το στυλ που γράφει ο άλλος και από τις περιγραφές του αν αξίζει να τον λάβεις υπ'όψη. Το έχω κοιτάξει τόσες πολλές φορές που το μυρίζομαι πού το πάει κάποιος από την πρώτη παράγραφο...

Παιδιά πολύ στενοχωριέμαι με αυτά. Εδώ στην κεντρική Ευρώπη δεν ξέρεις που να πρωτοπάς αλλά την (Αγ)Ελλαδίτσα την πονάω. Γυρνάω για λίγες μέρες για καλοκαίρι και θα πάω στους Heaven & Hell κλπ. και θέλω να πάω σε Last Drive και σε Type O Negative επίσης αλλά φοβάμαι όχι τόσο τους ανεγκέφαλους αλλά την αρπακολλαδίστικη ελληνική αντιμετώπιση των συναυλιών μέχρι και σήμερα. Έχω δει πάρα πολλά για να πιστέψω το αντίθετο. Αν γίνει κάτι δυστυχώς θα σας τα πω από πρώτο χέρι...

Το review λέει ότι η SE και η LE ακούγονται ακριβώς το ίδιο. Τονίζει ακόμη ότι το φόρτε των simulations είναι οι ήχοι των VOX καθαρών και των VOX drives, όχι τυχαία μάλλον... ΥΓ. Μάλλον δεν σε κατάλαβα. Ένα σχόλιο δεν θα ταιριάζει απόλυτα με τη βαθμολογία του;

Αυτό μου φαίνεται κάπως politically correct, κάπως εθνοσωτήριο & προεκλογικό :lol: (SF for president!!) και λίγο εκθεση-ιδεων-ίστικο αλλά είναι σωστό.

Βρε superfunk, τι σημαίνει αυτό; Ότι δεν υπάρχουν κρούσματα; Και βέβαια υπάρχουν. Εγώ μιλούσα για τη Βρετανία. Στα results που λίνκαρες δεν είδα ούτε ένα βίντεο για UK police. Κι αυτό πάλι τι σημαίνει; Ότι δεν θα υπάρχουν κρούσματα; Και βέβαια θα υπάρχουν. Παντού. Εδώ όμως είναι γενικευμένο το φαινόμενο. Το ξέρετε ότι βιντεάκια σαν το γνωστό κυκλοφορούν δεκάδες στα κινητά των αστυνομικών; Μέχρι και το καρασυντηρητικό in.gr το έγραψε. ΥΓ. Pastelius συμφωνώ απόλυτα.

Εντυπωσιακό. Στην καρδιά του fuzz ακούγεται λίγο "πλαστικό" (σαν να φτάνει τα όρια της αξιοπιστίας-εξομοίωσής του) και δεν "αναπνέει" βέβαια σαν το γνωστό setup αλλά η σνομπαρία στην άκρη και κακά τα ψέματα, το παραδέχομαι και πάλι... εντυπωσιακό...

Είναι πιο κόμπακτ, πιο βολική πιστεύω (για όποιον χρησιμοποιεί πεταλιέρες - εμένα δεν με ενδιαφέρουν). Αλλά άαααντε πάλι με το Χάρμονυ Σέντραλ... βρε δεν το εξαντλήσαμε σε άλλο ποστ; ΜΗΝ ΚΟΙΤΑΤΕ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΕΣ. Καμία αξιοπιστία. Σύμφωνοι να κοιτάμε γνώμες, και εγώ το έχω συμβουλευτεί άπειρες φορές και θέλω να ξέρω όσες πιο πολλές γνώμες γίνεται. Τις βαθμολογίες όμως ούτε που τις κοιτάω - δεν χρειάζεται να σχολιάσω τους μέσους όρους βέβαια...

H Tonelab LE παίρνει καλή βαθμολογία. Δεν έχει λέει τη δυνατότητα για 2 amp setups αλλά σαν bonus για την έλλειψη, έχει περισσότερη μνήμη για presets, δίνοντας έτσι την ευχέρεια να αποθηκευτούν δυο διαφορετικά amp setups σε κολλητά patches. Της λείπει το δεύτερο volume ή wah πετάλι αλλά έχει υποδοχή για footswitch - expression pedal σαν επέκταση. Καλοφτιαγμένη, πολύ καλοί ήχοι και drives (πάντα μέσα στα πλαίσια των πεταλιέρων), θαυμάσια modulation effects και αυτό που τους εντυπωσίασε πιο πολύ ήταν η φιλικότητα και αμεσότητα του interface της συσκευής. Αυτά.

Έχω μια Eastwood Ultra GP και είναι πραγματικά εξαιρετική κιθάρα. Συνηγορώ υπέρ τους ανεπιφύλακτα. Και ο Rene από τους Gathering ηχογραφεί και περιοδεύει με μια semihollow καινούργια τους.

Εγώ είμαι ευγνώμων στους γονείς μου που με πήγαν τόσο μικρό για να ξεκινήσω μουσική. Έχω απίστευτες εμπειρίες από εκείνη την εποχή. Συμφωνώ οπωσδήποτε ότι τίποτα δεν πρέπει να γίνεται με το στανιό, και ειδικά όταν ένα μικρό παιδί δεν προλαβαίνει ούτε να βήξει από γλώσσες, φροντιστήρια, κολυμβητήρια κλπ., πολλές φορές όμως πρέπει να ωθήσεις κάποιον για να ξεκινήσει κάτι. Και το ωδείο σου δίνει μια απαραίτητη πειθαρχία στη μάθηση. Πάρα πολλοί θα τα είχαν παρατήσει βλέποντας τη μουσική σαν αγγαρεία αν δεν είχαν το ωδείο και ήταν μόνοι τους, ελεύθεροι να τα παρατήσουν με την πρώτη δυσκολία.

Γιατί όχι; Εγώ ξεκίνησα μουσική από τα 8 μου...

:D Καλά, δεν είμαι και reviewer... Απλά θα σας μεταφέρω τι είπαν το Guitarist και το Guitar Buyer! Είναι όντως ακριβοί πανάθεμά τους αλλά έχουν το καλό ότι είναι πολύ κόμπακτ και εύκολοι στη μετακίνηση και βεβαίως, παίζουν με χαρακτηριστική ευκολία σχεδόν τα πάντα (πηγαίνουν μέχρι και σε Rectifier ήχους) και παίρνουν τις απίστευτες διακρίσεις! Στο ανάλογο thread μάλλον αργά απόψε...

LOL!!! :lol: :lol: :lol: :lol: Το ποιος έχει γίνει ρεζίλι jmone και κάποιοι όμοιοι μπορείτε να το καταλάβετε από το παρακάτω βίντεο... Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα υπαρκτά ΔΕΝ είναι συμπτωματική!!!

Γουστάρω! Είμαστε πάνω απ'όλα ανεκτική κοινωνία! Αγαπάμε τον συνάνθρωπο! Μπορεί να μην συμφωνούμε με αυτά που λέει & πιστεύει αλλά θα υπερασπιστούμε με τη ζωή μας το δικαίωμά του να τα λέει! Αν μας χαστουκίσει θα του γυρίσουμε και το άλλο μάγουλο! Ενός λέει του άνοιγε η καρδιά την ώρα που του άλλου του άνοιγαν το κεφάλι... κύριε αντιμινιστράτορα, το θρεντ και τα άτομά του εκτροχιάστηκαν εντελώς...

Δυστυχώς υπάρχουν πάρα πολλά μέτρα και σταθμά. Όπως πολλοί ξέρετε, ένας ολόκληρος στρατός από άτομα μπαίνει σε κάθε συναυλία δωρεάν με δημοσιογράφους, δημοσιοσχεσίτες, γνωριμίες με τον τάδε, τον δείνα, ακόμη και με τον σεκιουριτά. Την δικιά μου ουρά εδώ δεν τη βγάζω απ'έξω. Αυτοί λοιπόν δεν μπαίνουν με τη βία, όμως "απολαμβάνουν" (ή απλά σκάνε μύτη για την πλάκα τους χωρίς να ξέρουν ούτε ποιοι παίζουν) το ίδιο "προϊόν" με όλους τους υπόλοιπους που έχουν πληρώσει. Αυτοί λοιπόν κλέβουν ή όχι; Τι το παραπάνω έχουν από τους άλλους; Πώς νιώθουν οι άλλοι βλέποντάς τους να μπαίνουν σαν κύριοι; Πιο σωστό είναι να αντιπαθήσουν αυτούς ή τους "ντου"; Και μια παράκληση: να αφήσουμε τα CAPS και τις πολιτικές προεκτάσεις...

Τον F 50 τον έχει ένας φίλος μου κιθαρίστας (σε μια μπάντα που ίσως βρεθώ κι εγώ οσονούπω) και τον έχω ακούσει αρκετά με Les Paul σε πρόβα και σε συναυλία. Πιστεύω ότι έχει ωραία, γεμάτα καθαρά (αν και κάπως σκοτεινά) και το distortion του είναι αλήτικο - άγριο χωρίς να πηγαίνει σε metal καταστάσεις. Οπωσδήποτε μπορεί να κάνω λάθος γιατί δεν πείραξα τα EQ settings του. Να σημειώσω μόνο ότι δεν θα πρέπει να δίνεις καθόλου βάση στο Harmony Central γιατί ουσιαστικά είναι ένα φόρουμ που ο καθείς γράφει το μακρύ και το κοντό του - μπορεί να είναι μια παλιά καραβάνα και να εξυμνήσει τον F 50 και να έρθει ένας πιτσιρικάς και να τον θάψει επειδή τον άκουσε σε έναν φίλο του με μια κιθάρα "μ'έκαψες" με τέρμα τα πρίμα. Ή το ανάποδο: μπορεί μια παλιά καραβάνα να τον θάψει επειδή λέει ότι δεν βγάζει ωραία blues και ένας άλλος τζαζίστας να γράφει διθυράμβους. Είναι καλό απλά για να διαβάζεις εντελώς αντιφατικές εντυπώσεις, και όχι για να κοιτάς τις βαθμολογίες. Πολλοί βάζουν με αστεία ευκολία 10ρια ή άσσους, και μάλιστα πολλοί γράφουν ύμνους μόλις μετά την πρώτη ώρα με τον ενισχυτή, χωρίς να τον έχουν ακούσει ουσιαστικά καθόλου... Edit: Τελικά ήταν ένας Caliber και όχι ένας από τους F. Μου φάνηκε όμως ιδανικός σαν μεταχειρισμένη αγορά, και το distortion του είναι πολύ καλό.

Παιδιά φαίνεται να καταλήξατε... να σας μπερδέψω λίγο; :? Πάντως αν ο φίλος θέλει ήχους van Halen, γιατί δεν κοιτάει και μια μεταχειρισμένη κεφαλή Peavey 5150 που τότε ήταν και signature EVH? Ή κάποιες από τις καινούργιες Peavey κεφαλές; Επίσης, αν ψάχνεις combo και εξετάζεις και τους Mesa (όπως είδα στην αρχή), ωραία λύση και πολύ ευέλικτη θα ήταν και κάποιο από τα καινούργια Express που έβγαλαν (διάδοχοι των F, DC και των παλιών 50 Caliber και Studio 22), για τα οποία θα γράψω κάτι προσεχώς στο ανάλογο thread.