bloody_sunday

Λοιπόν, μετά από γενική απαίτηση του κοινού ξεκινάμε με το setup του Greenwood των Radiohead των ηχογραφήσεων του Ok Computer... Το άρθρο στο περιοδικό αναλύει με ελάχιστες διαφορές το εξής (αντιγραμμένο από το guitargeek.com, το οποίο μάλλον το τσεκάρατε): H κιθάρα του είναι μια ψιλοσπάνια Fender Telecaster Plus που σταμάτησε να βγαίνει στα μέσα της δεκαετίας του '90. Έχει έναν μαγνήτη Blue Lace Sensor στο neck και δυο Red Lace Sensors στη γέφυρα, οι οποίοι μπορούν να λειτουργήσουν σαν humbuckers ή μόνοι τους σαν split. O Fender ήταν ένας ταπεινός solid state - πιθανότατα χρήσιμος για τα καθαρά του σαν παλέττα για τα πετάλια, και έπαιζε ή με αυτόν ή με τον Vox μέσω ενός Boss LS2 Line Selector. Η επιλογή των πεταλιών ήταν άψογη: το Marshall Shredmaster δεν βγαίνει πια και είναι vintage κομμάτι, ιδανικό για συνδυασμό με το Small Stone Phaser της Electroharmonix και με το επίσης δυσεύρετο Demeter TRM-1 Tremulator, το οποίο μπορείτε να απολαύσετε στο "Lucky". Επίσης, χρησιμοποιεί σε rack τα εξής δυο αναλογικά αριστουργήματα: ένα Roland RE-201 Space Echo tape delay και το καταπληκτικό filter bank / envelope follower Mutronics Mutator, το οποίο μπορεί να "γεννήσει" οποιοδήποτε ήχο της ανθρώπινης (ή εξωγήινης!) φαντασίας... Δείτε το εδώ: http://www.mutronics.co.uk/ Οι θεσπέσιοι ήχοι του ΟΚ Computer ολοκληρώνονται επίσης με την συχνή χρήση των περίφημων Moog synthesizers, και μάλιστα έχω δει σε videos από συναυλίες ότι χρησιμοποιεί τα τεράστια αυθεντικά 60's modular synths με τις δαιδαλώδη καλώδια και τις άπειρες συνδέσεις μεταξύ των modules... (στα δεξιά)

Παιδιά εγώ είχα ηχογραφήσει παλιά σε ένα studio μπάσο με μια κουφή πένα που μου την έδωσε εκείνη τη στιγμή ο ηχολήπτης που ήταν φτιαγμένη από... τσόχα! Χοντρά φύλλα τσόχας κολλημένα μεταξύ τους και κομμένα σε σχήμα μεγάλης πένας. Μπορεί να ήταν δικιά του πατέντα, μπορεί να πωλείται κιόλας, δεν ξέρω. Αυτό που με βόλεψε πάρα πολύ με αυτήν ήταν ότι έδωσε την ατάκα της πένας μαζί με την απαλή νότα των δακτύλων...

O Jeff Healey είναι επίσης θεός - διάσημος τυφλός κιθαρίστας: Μην τον παρεξηγήσετε από τα shreddings που κάνει εδώ - έχει καταπληκτικές φράσεις σε άλλα αργά κομμάτια - είναι φοβερά soulful κιθαρίστας. Επίσης ο καταπληκτικός Johnny Hiland. Είναι σχεδόν τυφλός...

???!!?!! Τέλεια! Ο νόμος της ζούγκλας! Καλός μπάτσος μόνο ο νεκρός μπάτσος! Καλός φασίστας μόνο ο νεκρός φασίστας! Κάτι σαν το παλιό "Καλός Ινδιάνος μόνο ο νεκρός Ινδιάνος"!! Τι άλλο θα ακούσω... Να μην συνεχίσω καλύτερα. Στα λατινικά αυτό λέγεται "scripta manent". Εγώ συμφωνώ με τα παιδιά που λένε ότι το να μπει κάποιος τζάμπα δεν τους ενοχλεί' date=' αρκεί να μην τα κάνει μπάχαλο. Κι εγώ μικρότερος έμπαινα με ντου καμιά φορά, εδώ και πολλά χρόνια όμως πλερώνω. Αυτό ανέκαθεν γινόταν επειδή ο Έλληνας είναι παραδοσιακός τζαμπατζής - αν και αρκετές φορές θα εκτιμήσει μια ειλικρινή προσπάθεια διοργάνωσης συναυλίας ή οτιδήποτε άλλο, αρκεί να μην μυριστεί ότι τον εκμεταλλεύονται. Πολλές φορές το ντου είναι και μια προσπάθεια να δοθεί ένα μήνυμα προς τους διοργανωτές: [b'] ΜΗΝ μας ρουφάτε το αίμα - δεν έχουμε Ευρωπαϊκούς μισθούς - κάντε έναν καλύτερο προγραμματισμό, μειώστε τις τιμές στα εισιτήρια και θα βγάλετε πιο πολλά γιατί θα σας έρθουν ΠΙΟ ΠΟΛΛΟΙ... και πού ξέρετε, μπορεί έτσι να μην γίνει και ντου..."[/b] To Avopolis συνέδεσε το ντου με τη βία και τις φωτιές, και το παρουσιάζει σαν να είναι αυτοσκοπός - ψέμα. Ίσως να οφειλόταν και στην ανεγκέφαλη έξαρση περιστατικών με γκαζάκια απ΄τη στιγμή που βγήκε στον αέρα το βιντεάκι με τον μπάτσο να ξυλοφορτώνει τους Αλβανούς. Ακόμη θυμάμαι μια συναυλία του Manu Chao στη Φρεαττύδα, που είχε ακουστεί από τα ραδιόφωνα πριν πάμε εκεί κιόλας ότι ο ίδιος είχε δώσει εντολή να μην γίνει έλεγχος εισιτηρίων, αν και είχαν εκδοθεί και αρκετός κόσμος είχε αγοράσει. Αποτέλεσμα; Μια υπέροχη συναυλία - γιορτή δίπλα στο κύμα. Σύμφωνοι, θα ένιωθα κορόιδο αν είχα αγοράσει εισιτήριο αλλά τελικά θα έλεγα "what the hell, στην επόμενη συναυλία που θα πάω με το εισιτήριό μου θα είμαι μέσα και θα γελάσω τελευταίος". Και σημειώνω ότι έχω δει πολλές συναυλίες στην Ελλάδα να έχουν καλό security check και να αποθαρρύνουν εντελώς το ντου - για το εξωτερικό δεν το συζητώ, ποτέ δεν το έχω δει να συμβαίνει. Και τέλος: πολύ κρίμα που έγινε κάτι τέτοιο γιατί αν και τώρα ζω στο εξωτερικό, είναι η πρώτη φορά εδώ και πάρα πολλά χρόνια που πραγματικά εκτίμησα την Ελλάδα για τα live της - η περίοδος χειμώνα 2006 μέχρι τέλος καλοκαιριού 2007 είναι από τις καλύτερες που θυμάμαι, και αυτό το περιστατικό μας χαλάει το όνομα μελλοντικά.

Μάλλον αύριο γιατί τώρα φεύγω για μια ηχογράφηση... αυτά που ξέρω για αυτόν είναι αυτά που λέει το guitargeek.com και ένα γαλλικό forum...

Σήμερα αγόρασα για μια ακόμη φορά το Guitar Buyer. Αρχίζω να το λατρεύω αυτό το περιοδικό!!! Αντιγράφω τα θέματά του από το εξώφυλλο: Reviews: PRS Hollowbody I, Mesa Express 5x25 - 5x50, Framus Red Rogue, Vox Tonelab LE, Boss RT-20 Rotary Ensemble, Radial Switchbone & Loopbone... και βάλε!! Ανάλυση του setup του Johnny Greenwood από Radiohead - ειδικά αυτού του OK Computer, συνεντεύξεις από Eagle (πάνω στο Hotel California), Vai, Randall Smith της Mesa, Gilby Clarke... Με λίγα λόγια λαχταριστό! Το εκπληκτικό είναι ότι όλες τις τελευταίες φορές που το κοιτάω έχει πραγματικά μακράν την πιο επιτυχημένη επιλογή θεμάτων και άφθονα (και προσεγμένα) reviews... Εγώ κυρίως προτιμούσα το Guitarist σαν αξιόπιστο περιοδικό (το οποίο από ένα σημείο και έπειτα άρχισε να με νευριάζει με την σαφή κλίση του για blues + πλύση εγκεφάλου για SRV), αλλά έχω να σας πω ότι το Guitar Buyer το κάνει σκόνη... Αν το πετύχετε τσιμπήστε το... Υ.Γ. Για να δικαιολογήσω και τον τίτλο του ποστ, θα γράψω αργότερα μια παραγραφούλα για αυτά τα τρία. Να σημειώσω ότι για τους μικρούς Mesa Express είναι το δεύτερο συνεχόμενο διθυραμβικό review τους που διαβάζω - μάλιστα και στα δυο ο Express 5x50 παίρνει τη σπανιότατη χρυσή διάκριση (άριστα σε όλες τις κατηγορίες!!) Υ.Γ. 2 Μου άλλαξαν τίτλο στο ποστ (γιατί άραγε δεν έγραψαν Radiohead guitar setup; :?: :?: ), επομένως αφήνω την review της PRS και σε άλλο ποστ θα γράψω για τους Express.

Μερικά σχόλια... α) Διαφωνώ ότι δεν υπάρχουν μαγνήτες ειδικά για μουσικά είδη. Υπάρχουν και μάλιστα πολλοί από αυτούς είναι και παρεξηγημένοι, όπως πχ. οι ενεργοί EMG, για τους οποίους λένε σε κριτικές ότι σε μια LTD και κάποιες πιο ακριβές lespaulίστικες της ESP είναι ικανοί σχεδόν για τα πάντα, και όχι μόνο για άγρια πράγματα και scooped mids. β) Με όλη μου την εμπειρία μέχρι σήμερα είμαι κα-τη-γο-ρη-μα-τι-κός ότι μέχρι και στο grunge ακούς την διαφορά μεταξύ single coils και humbuckers. Ο Morello, αν θέλουμε να καταφύγουμε σε ταμπέλες, δεν έπαιζε grunge, όμως στο βιντεάκι του You Tube που έγινε ποστ τις προηγούμενες μέρες κάπου εδώ γύρω αποδεικνύεται περίτρανα η διαφορά στον θεσπέσιο ήχο του μεταξύ Tele και Les Paul. Η προσωπική μου επιλογή για grunge θα ήταν single coils - δίνουν lo-fi "ξερή" βρωμιά ενώ οι humbuckers "γεμάτη" βρωμιά. γ) Συμφωνώ για τον Cobain αλλά δεν αναφέρατε το εξής: ο λόγος που δεν έπαιζε με μια κιθάρα της προκοπής ήταν ότι πρώτον, απεχθανόταν οποιαδήποτε εξάρτηση από την μουσική βιομηχανία και δεύτερον, επίτηδες διάλεγε κιθάρες κακής σταθερότητας στο tuning γιατί πίστευε ότι σε ένα live έπρεπε να αγωνίζεται συνεχώς (βρισκόμενος σε μια κατάσταση διαρκούς ψυχολογικής έντασης - γνωστός μαζοχιστής) για να τα βγάλει πέρα. δ) Κάπου παλιότερα είχα διαβάσει μια άποψη ότι ο ήχος μιας Les Paul σε έναν Fender είναι χάλι, κάτι με το οποίο διαφωνώ κάθετα - είτε μιλάμε για τα καθαρά του είτε για τα βρώμικά του. Τρανή απόδειξη ο Neil Young, του οποίου βασικό συστατικό του ήχου του ήταν η θρυλική ταλαιπωρημένη Les Paul με Bigsby πάνω σε έναν τερματισμένο Fender Deluxe... Απαραίτητη σημείωση: o Young φέρει τον τίτλο "ο παππούς του grunge" και ήταν είδωλο του Cobain και των Pearl Jam.

Βασικά το θέλω για ακριβώς μετά τα άγρια πετάλια... ως γνωστόν ανοίγεται ένας ολόκληρος καινούργιος κόσμος με το eq σε αυτήν τη θέση. Έχω και μια απίστευτη πατέντα με τα 400Hz, αλλά για να το εφαρμόσω θέλω κάτι παραμετρικό - θα το αναλύσω κάποια άλλη φορά. Το EH που αναφέρεις είναι εξαιρετικό γιατί έχει κάτι που ψάχνω εδώ και πολύ καιρό - μια ρύθμιση Q που είναι bandpass filter (δηλ. σαν ένα στατικό wah), αλλά όπως είπα πολύ φοβάμαι ότι θα έχει hum γιατί όσα λαμπάτα ΕΗ έχω παίξει το έχουν. (Παρεπιπτόντως, μήπως πουλάει κανείς κανένα Dunlop Q Zone?) Edit: Μερικές μέρες μετά από αυτό το ποστ, έπαιξα με το Electroharmonix Tube EQ και μπορώ να σας πω ότι ήταν απόλυτα ήσυχο χωρίς καθόλου hum. Με την διαφορά όμως ότι το πρώτο κομμάτι που δοκιμάσαμε στο μαγαζί ήταν ελαττωματικό! Δεν με ενθουσίασε, γλυκαίνει τον ήχο κάπως αλλά δεν είναι κάτι αξιόλογο. Το Q setting του ήταν μέτριο.

Συμφωνώ απολύτως... για το boss eq δεν το ήξερα - ποτέ μου δεν το είχα χρειαστεί αλλά τελευταία βρέθηκε στα προσεχώς. Περίεργο δεν είναι που υπάρχουν ελάχιστα eq πετάλια; Σχετικά με τα άλλα είδη εφφέ η ποικιλία για επιλογή είναι ανύπαρκτη!! (και δεν θέλω rack) Edit: προσθέτω και μια αιτία για hum που μόλις τώρα μου παρουσιάστηκε και την θυμήθηκα!! :roll: Τα φώτα neon και διάφορες άλλες έντονες παρεμβολές όπως πχ τηλεοράσεις... Το φως στο δωμάτιο που παίζω είναι με νέον και "μπζζζζζζζ..." "-Μα καλά, μόλις τώρα δεν έγραφα για αυτά;!!" :lol: :lol:

:lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: Θεϊκό!!! Στα favourites αμέσως και στα forwards αύριο...

Κάπως ισοπεδωτική άποψη, δεν νομίζεις;; Κι εγώ απ΄την αρχή πρότεινα να μην μπούμε στην κατηγορία των overdrives αλλά να μείνουμε στα boosts, αλλά ο φίλος το σκεπτόταν. Τα Fulltone δεν έχω ιδέα πού βρίσκονται στην Ελλάδα, απ΄όσο ξέρω πουθενά!! Προσωπικά καμία φορά δεν έχω παραγγείλει κάτι που δεν έχω παίξει μαζί του, γιατί ξέρω ότι ο καλύτερος κριτής είναι τα αυτιά μας (εντάξει, ετοιμάζομαι να κάνω 2-3 εξαιρέσεις με το BYOC Tribooster που σας είπα προηγουμένως, το BYOC Tremolo και το DAM Meathead Deluxe). Για να μην πολυλογώ πάντως, τα AC και RC boosters που λέγατε στην αρχή έχουν επίσης πολύ καλή φήμη απ΄όσο ξέρω.

Κοίτα να δεις, έχω κι εγώ ένα Big Muff αλλά είναι πολύ ήσυχο. Το πώς θα στο πω πιο κάτω. Μόνο τα λαμπάτα πετάλια της Electroharmonix μου έβγαζαν ένα "μπζζζζζ", και γι' αυτό δεν έχω αγοράσει κανένα από αυτά. Όλα τα πετάλια και οι ενισχυτές που έχουν μεγάλο gain θέλουν πολύ καλά μονωμένα καλώδια, και γενικά πολύ προσεγμένο ηλεκτρικό σετάρισμα. Για να πετύχει το μεγάλο sustain του το Big Muff, αυξάνει με το sustain knob εσωτερικά το gain (σε ένα ήδη high gain πετάλι!!). Αντιγράφω από τις οδηγίες χρήσης του: "To achieve its long sustain, it has very high maximum gain. This requires that pickups and cables be well shielded and properly grounded to avoid excessive hum when high sustain control settings are used". Στην πράξη: απέφυγε τους κομπρέσσορες σε πετάλια μετά από drives, στα προβληματικά να μην βάζεις τροφοδοσία από μετασχηματιστή αλλά να βάζεις μπαταρία, ο μετασχηματιστής να είναι regulated (εγώ χρησιμοποιώ το Visual Sound 1 Spot - φρόντισε να μην τροφοδοτεί ταυτόχρονα άλλα high gain πετάλια), να χρησιμοποιείς λίγα κοντά καλώδια όσο καλύτερης ποιότητας γίνεται, να έχεις καλά ηλεκτρικά μέρη στην κιθάρα και μαγνήτες καλής ποιότητας (και αν είναι δυνατόν κερωμένους), να βάζεις μια συσκευούλα στην πρίζα από αυτές που πουλάνε στα μαγαζιά ηλεκτρικών ειδών για να αποφεύγονται οι υπερτάσεις του ρεύματος, να χρησιμοποιείς όσο το δυνατόν λιγότερα πετάλια γίνεται, και να περιμένεις ότι εξ ορισμού οι single coils μαγνήτες θα είναι πιο επιρρεπείς σε τέτοιες καταστάσεις. Αυτ(ι)ά... Edit: Δεν είναι ανάγκη να κάνεις ΟΛΑ τα παραπάνω - τα πιο σημαντικά είναι οι μαγνήτες, τα καλώδια και να βάζεις μπαταριούλες... Εγώ απλά συμπτωματικά τα ακολουθώ όλα μαζί...

Εγώ πιστεύω ότι είναι η ταστιέρα που θέλει ένα ρύθμισμα με το αλλενάκι. Αλλά επειδή μπορεί να γίνει μεγάλη ζημιά πήγαινέ τη για ολοκληρωτικό μανικιούρ -πεντικιούρ.

Παιδιά ξεχνάτε κάτι πολύ σημαντικό. Τρίξιμο πού; Σε ποιο τάστο; Ψηλά ή χαμηλά; Και βεβαίως το τρίξιμο μπορεί να είναι καλό τελικά γιατί μπορεί να σημαίνει ότι το action των χορδών είναι χαμηλά - πολλοί το προτιμούν έτσι για λόγους τεχνικής, και βέβαια το τρίξιμο δεν ακούγεται όταν παίζουμε ηλεκτρικά... Θα σε συμβούλευα να την πας για σετάρισμα μόνο αν δεν σε βολεύει το ύψος των χορδών και τις θες πιο ψηλά. Αλλιώς (και εφ΄όσον όλα τα υπόλοιπα - intonation, ταστιέρα, τάστα κλπ είναι ok) άστην όπως είναι. ΥΓ. Τα πράγματα αλλάζουν εντελώς αν μιλάμε για ακουστική - το τρίξιμο είναι σχεδόν 100% ανεπίτρεπτο - αλλά νομίζω ότι μιλάμε για ηλεκτρική (διορθώστε με αν είναι)

Καλά, τρελάθηκα στο γέλιο!! " 'cause I am GREEN"!! "Whatever makes her happy, whatever Piggy wants"!!! και έχει και σόλο φωνή από το Animal !!!

Ε... είμαι λίγο (λίιιιιγο) τρελός με αυτά... αν και προσπαθώ να έχω αυτογνωσία και να τα βλέπω ώρες-ώρες σαν παιχνίδια για μεγάλους (ξέρετε, μικρά - χρωματιστά - φετίχ κλπ).

Μα δεν παίζει και τίποτα... μια πεντατονικούλα με ένα wah κι όξω απ΄την πόρτα... ομορφότατη δεν λέω αλλά θα προτιμούσα την PRS! ενώ η μπασίστρια... OMG!! 8O 8O 8O 8O 8O 8O Τι feeling! Tι αλήτικο attitude! Τι φωνή!! Τι... προσόντα!!!!!!! 'Οσο για το "καλύτερο cover του Creep" νομίζω ότι είναι ένα από τα 1.428.573 παρόμοια που ακούγονται και παίζονται αυτή τη στιγμή στον πλανήτη...

:oops: Thanx... και σόρι για το μεγάλο ποστ - όταν θα γράφω τέτοια θα γίνεται επειδή βλέπω τα πράγματα σφαιρικά ("κοίτα να δεις...") και δεν μπορώ να πω σε λίγες γραμμές "πάρτο", "ξέχνα το" κλπ. Και επειδή ο φίλος σήμερα - αύριο έχει τα γενέθλιά του, χρόνια του πολλά κι ό,τι του πάρουν καλορίζικο!!

Θα φτιάξω ένα κλιπάκι και θα το ανεβάσω στο You Tube. Μαζί με κάποια άλλα πετάλια που έχω. Είναι κάτι που σχεδιάζω να κάνω αρκετό καιρό αλλά δεν έχω χρόνο (και οι (&$)%@#! γείτονες μου βγάζουν τον ψυχοπαθή από μέσα μου...). Οπότε, στα προσεχώς. Οι ήχοι από το site της Fulltone δεν είναι ιδιαίτερα αντιπροσωπευτικοί... Παρεπιπτόντως, τώρα που μίλησα για You Tube, αν έχετε λίγο χρόνο να σκοτώσετε ρίξτε μια ματιά στο κανάλι μου (http://www.youtube.com/bloodySunday77), ή πιο συγκεκριμένα στην playlist με τα πετάλια (http://www.youtube.com/view_play_list?p=DBC9D4F41AF8D285). Γράψτε και κανένα σχολιάκι, δεν βλάπτει! :wink:

Ένα και μόνο; Χμ... ε, τότε αυτό: Μια νέα εκδοχή του Colorsound Tone Bender fuzz των '60s. Το πιο μουσικό fuzz που έχω ακούσει ποτέ. Στην αρχή ήταν πολύ άγριο αλλά του μείωσα λίγο το gain με το εσωτερικό trimmer που έχει. Έκτοτε, κάθε φορά που παίζω μαζί του δεν πιστεύω στα αυτιά μου. Κάνει σχεδόν τα πάντα: Led Zeppelin, Hendrix, Clapton, White Stripes, stoner... Υπεράνω όλων των νέων - παλιών - vintage - ξε-vintage - κλώνων fuzz faces ή μη. Είναι τόσο σημαντικό για μένα που θεωρώ ότι χωρίζει την κιθαριστική μου εμπειρία σε προ-Soul Bender και μετα-Soul Bender... Υ.Γ. Η απάντηση του φίλου από πάνω ήταν πολύ καλή... μάλλον η καλύτερη σε αυτό το ποστ μαζί με εκείνη με το γκάζι από ένα αμάξι...!

Τα "άγια δισκοπότηρα" των διάφανων boosters εδώ και πολλά χρόνια είναι το Klon Centaur και το Crowther Hot Cake. Είναι πετάλια πολύ δυσεύρετα (ειδικά το Klon) αλλά πάρα πολύ μελετημένα και για πολύ απαιτητικά αυτιά. Καλό (αλλά όχι τόσο καθαρό) boost είναι και το Fulltone Fat Boost. Απ'ότι κατάλαβα, ακριβώς αυτό που χρειάζεσαι είναι ένα treble booster, κάτι που χρησιμοποιείται απ΄το '60 για να πουσάρει σκοτεινούς ενισχυτές. Σε αντίθεση με την πρώτη εντύπωση που δίνει το όνομα, δεν αγριεύει καθόλου τα πρίμα αλλά απλά τα πουσάρει δημιουργώντας καταπληκτικές αρμονικές στις λάμπες. Εντελώς διαφορετικό από overdrives, compressors, ακόμη κι από clean boosts. Το πρώτο μάλλον ήταν το Dallas Rangemaster που χρησιμοποιήθηκε από Clapton, Page κλπ. στους Marshall τους, και από τον Brian May στους Vox του (οι οποίοι βέβαια δεν ήταν σκοτεινοί αλλά με αυτή την πατέντα δημιούργησε τον χαρακτηριστικό του ήχο). Treble boosters υπάρχουν άφθονα (μπορώ να σκεφτώ πάνω από 8 ) αλλά όλα είναι δυσεύρετα και πανάκριβα, και όπως με τα πρώτα πετάλια που ανέφερα θα πρέπει να καταφύγεις σε ιντερνετική παραγγελία. Παραδείγματα είναι το Analogman Beano Boost (http://www.analogman.com/beano.htm), το Telenordia Treble Booster (http://www.telenordia.de/en/products_ta_24.php)και το Keeley Java Boost (http://www.robertkeeley.com/product.php?id=3). Κάτι πιο "προσγειωμένο" είναι το BBE Freq Boost (treble boost) και το ΒΒΕ Boosta Grande (clean boost), τα οποία πιστεύω ότι μπορούν να βρεθούν σε κεντρικά μαγαζιά της Αθήνας. Τα 3 τελευταία θα τα καταφέρεις με τα πετάλια που σου προτείνω, όμως τα blues δεν νομίζω να τα πιάσεις... μόνο αν είχες Les Paul και ήθελες να ακουστείς σαν τον Clapton από την Blues Breakers εποχή. Εγώ παίζω με το Vox Over The Top Boost που είναι εξαιρετικό και που εκτός από clean boost έχει και το πιο γλυκό overdrive που έχω ακούσει (λόγω της λάμπας που διαθέτει). Καμία σχέση με τα θαμπά μεσαία - πλαδαρά μπάσα - χαμένα πρίμα του συνήθη υπόπτου Tubescreamer. Μπορείτε να σκεφτείτε κάτι καλύτερο από μια λάμπα να "σπρώχνει" μια άλλη λάμπα; Εγώ προσωπικά όχι... Επίσης σχεδιάζω να παραγγείλω το BYOC Tribooster (http://www.buildyourownclone.com/tri.html) που είναι εξαιρετικά ευέλικτο μιας και χρησιμοποιεί αυθεντικά vintage transistors με τρεις επιλογές: linear, clean ή treble boost. Υ.Γ. Διόρθωση: Το Crowther Hot Cake είναι ουσιαστικά distortion αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σαν clean boost. SORRY για το μεγάλο post!! Παρασύρθηκα... :roll:

Γεια χαρά παιδιά... είναι το πρώτο μου post. Είπα να δώσω την γνώμη μου για την πεταλιερίτσα της Zoom, μιας και την έχω περίπου 2 χρόνια. Κατ'αρχήν, τα προτερήματα: έχει πολύ υψηλή δειγματοληψία στα 96khz/24 bit/εσωτερική επεξεργασία 32 bit (ανώτερη από τα αντίστοιχα μηχανήματα των αντίπαλων εταιριών), κάτι που βοηθάει τον ήχο να ακούγεται πιο φυσικός - στα χαρτιά, τουλάχιστον, όπως θα δούμε παρακάτω. Η κατασκευή του είναι άψογη, αντέχει την κακομεταχείριση χωρίς πρόβλημα και το layout των χειριστηρίων είναι φυσικό και απλό, μιας και δεν χρησιμοποιεί κουμπάκια για τις κύριες λειτουργίες του αλλά αναλογικού στυλ knobs. Είναι εξαιρετικά χρήσιμο για να συνδέσει κάποιος την κιθάρα του με τον υπολογιστή, μιας και λειτουργεί σαν interface με USB 2.0. Η ηχογράφηση γίνεται πολύ εύκολα (με μια απλή αλλά καλή έκδοση του Cubase που συμπεριλαμβάνεται) και με μηδενικό latency, και επίσης μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σαν drum machine για να παίξει κάποιος μόνος του στο σπίτι ή να προσθέσει ένα απλό drum section στο κομμάτι που ηχογραφεί ταυτόχρονα με την κιθάρα. Εγώ προσωπικά το χρησιμοποιώ με το τελευταίο Amplitube, το οποίο έχει πολύ καλύτερους ήχους (αν και ψηφιακό...) Για όλα τα παραπάνω, επίσης, έχει και πολύ καλή τιμή! Δεν είμαι στην Ελλάδα τώρα αλλά μια βόλτα στα μαγαζιά θα σας δώσει μια ιδέα. Τα μειονεκτήματά του: σε κάποιον που δεν έχει πείρα στον φυσικό λαμπάτο ήχο ακούγεται πολύ καλό. Στην πραγματικότητα, όλα σχεδόν τα overdrives και distortions που έχει πάσχουν από την αναπόφευκτη "ψηφιακούρα", ενώ τα modulations, equalisers και gates ακούγονται καλούτσικα. Οι καθαροί του ήχοι είναι καλοί, τα wah ανεκτά, τα high gain distortions με λίγο πείραγμα θα πείσουν έναν μη απαιτητικό ακροατή ενώ όλα τα υπόλοιπα δεν πιάνουν τη βάση... εκτός από ένα καταπληκτικό "digital fuzz" που έχει - ό,τι πρέπει για απροκάλυπτη βρωμιά τύπου stoner (μοιάζει κάπως με τον ήχο των Unida). Τα presets που έχει είναι κάπως εξωφρενικά αλλά δίνεται η δυνατότητα να αποθηκεύσεις 40 δικά σου. Στην διεύθυνση http://zoom.haax.se/index.php υπάρχουν αρκετά, αλλά τα καλύτερα θα τα βρεις ο ίδιος μετά από μια καλή και χρονοβόρα εξοικείωση (μπορώ να σε βοηθήσω κι εγώ). Εγώ προσωπικά το χρησιμοποιώ καμιά φορά τελευταίο στην αλυσίδα των πεταλιών πριν τον 100% λαμπάτο Epiphone Blues Custom 30 που έχω (ή στο effects loop άλλων ενισχυτών - αυτός δεν έχει) μόνο για delays, chorus και τα συναφή, έχοντας το στάδιο των drives πάντοτε απενεργοποιημένο. Επίσης, αν έχεις πετάλια με ιδιόρρυθμα germanium transistors όπως κάτι fuzz που έχω εγώ, θα διαπιστώσεις ότι δεν το συμπαθούν καθόλου (κυρίως πριν από αυτά) ενώ ακόμη και τελευταίο στην αλυσίδα, όταν το βάζω στο bypass επιδρά άσχημα στον ήχο, κάνοντάς τον πιο μουντό και κομπρεσσαρισμένο. Για να συνοψίσω: αν είναι η πρώτη σου αγορά πεταλιέρας, είναι ιδανική. Θα σε βοηθήσει να μάθεις και να εξοικειωθείς με τα εφφέ κάθε είδους, κάτι στοιχειώδες για έναν κιθαρίστα. Επίσης θα αποδειχθεί πολύ χρήσιμο σαν interface για να τζαμάρεις μαζί με mp3 στον υπολογιστή και να ηχογραφείς στο σπίτι, ανεξαρτήτως ώρας και γειτόνων μιας και παίρνει ακουστικά. Επίσης, αν δεν έχεις κάποιο πρόβλημα με τα ψηφιακά εφφέ (όπως με τη σνομπαρία που μας διακατέχει μόλις καταλάβουμε τι εστί λαμπάτος ήχος) είναι μια πολύ οικονομική λύση για κάθε είδους delay - chorus - reverb - compressor - gate - ring modulator - phaser - flanger - octaver και whammy που μπορείς να φανταστείς (συνειδητά αφήνω σχεδόν όλα τα drives απ΄έξω). Οι ήχοι του είναι καλοί αν δεν έχεις ιδιαίτερα απαιτητικό αυτί... αν και πολλοί υποθέτω θα πρότειναν να πάρεις το μικρό Tonelab της Vox, το οποίο χρησιμοποιεί μια μικρή preamp λάμπα για να ζεστάνει τους ήχους του. Αν είχα πιο πολλά χρήματα να διαθέσω πριν από 2 χρόνια ίσως το έπαιρνα, αλλά η εποχή της πεταλιέρας και των ψηφιακών εφφέ εν γένει (πλην PC) για μένα έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Ελπίζω να σε βοήθησα!!