starg

Ελπίζοντας να μην θεωρηθώ retro: Bob Seger "Against the wind" (Αν δεν τον είδατε στη συναυλία του Obama, είναι γιατί το παληκάρι είναι πολύ προχωρημένο για τα αμερικάνικα γούστα) And the years rolled slowly past And I found myself alone Surrounded bv stranners I thought were my friends I found myself further and further from my home And I guess I lost my way There were oh so many roads I was living to run and running to live Never worried about paying or even how much I owed King Krimson "Epitaph" Knowledge is a deadly friend When no one sets the rules. The fate of all mankind I see Is in the hands of fools. Kansas "Dust in the wind" Don't hang on Nothing lasts forever but the Earth and Sky It slips away And all your money won't another minute buy Σχόλια απο πιτσιρικάδες noizholics σχετικά με την ηλικία μου δεν θα γίνουν δεκτά... ;D ;D ;D Άντε μην σας πετάξω και κανένα : So the old Rocker gets out his bike to make a ton before he takes his leave. Up on the A1 by Scotch Corner just like it used to be. And as he flies --- tears in his eyes --- his wind-whipped words echo the final take and he hits the trunk road doing around 120 with no room left to brake. And he was too old to Rock'n'Roll but he was too young to die. και σας στείλω.... ;D ;D ;D

Αφού μάθατε λοιπόν ότι ακόμη και οι ...(χμ...Βρετανοί;)....Beatles έκλεψαν το let it be από τους (χμ!!!Αμερικάνους ...) Journey, και ότι τα chord progressions ενίοτε μπορούν να αποτελούν προϊόν κλοπής πνευματικής ιδιοκτησίας , κάντε κανα δυο κλικ παρακάτω να πάθετε σοκ και δέος....

χιχιχιχ!!!............(σατανικό χαμόγελο ευτυχίας)... Δηλαδή υπερ-μέγιστε-τεράστιε-..κλάψ..συνομήλικε....funk, να ετοιμάζω την welson SG μου για e-bay μεριά;

Καλημέρα... Η επίσημη απάντηση στο ερώτημά σου: http://www.modernguitars.com/archives/000039.html#voodoo Τώρα το αν θα σε βολέψει, είναι κάτι που εγώ (μετά απο 25 χρόνια αριστερόχειρης κιθαρίστικής χρήσης),ειλικρινά αμφιβάλλω, δεδομένου ότι χρειάζεται ειδική χρήση σε τέτοιο συνδυασμό... Να μάθεις να ΄παίζεις με το δεξί σου χέρι πιό ανοικτό απ' ότι συνήθως, (για να αποφεύγεις να αγγίζεις τα pots), το τρέμολο το ξεχνάς, (τουλάχιστον για deep dive), το σημείο που μπάινει το jack της κιθάρας θα είναι πάντα ευπαθές,(λόγω της πίεσης που μπορεί να εξασκείται απο το χέρι σου)... Το μόνο σίγουρο είναι πως η κιθάρα έχει εντελώς διαφορετικό ήχο...

Φιλαράκι για κάτι πιό φτηνό θα το διακινδυνευα...αλλά 415 + κανα 150άρι μεταφορικα και τελωνεία, δεν ξέρω... φαντάσου να βάλεις το vaio στην πρίζα, και αυτό για να δουλέψει να σου ζητάει κανα τελάρο μπανάνες... Hiouston we've got a problem...!!! Ας μη μιλήσω καλύτερα για τις δικαιολογίες περι μεσαζόντων και μεταφορικών... μου φαίνονται επιεικώς αστείες...δλδ ο τύπος που σου μιλούσε στο chat , εκείνη την ώρα συναρμολογούσε και το laptop;

Πιθανότατα είναι θέμα με τους drivers της κάρτας...Δοκίμασε μια πιο ενημερωμένη έκδοση απο το site του κατασκευαστή...Παιξε ανάμεσα στους asio drivers και στους multimedia της κάρτας...

Στην δική μου περίπτωση, έχω ενα amd xp2000 με 40άρη σκληρό και 512 ram στα 266...άρχαίο σύστημα... Με 2 χωριστά partitions των 20gb ...ένα για το νετ και τα διάφορα άλλα προγράμματα, και ένα μόνο με τα μουσικά μου...(με απενεργοποιημένα όλα τα περιφερειακά). Με τη βοήθεια της emu 0404 σε pci και τα original προγράμματα που την συνόδευαν, το σύστημα τρέχει δίχως πρόβλημα 16 audio κανάλια με τα effects τους, και κανα 2 midi (ez drummer, που για το δικό μου σύστημα είναι μάλλον βαρύ)... Η περίπτωση του χρήστη μάλλον θα πρέπει να αποριφθεί,γιατί θα σου φορτώνει έτσι κι αλλιώς τα περιφερειακά (modem,printers scanners etc...) συν προγράμματα που τρέχουν παρασκηνιακά... Το bios αναγνωρίζει απο μόνο του την ύπαρξη 2 λειτουργικών και σου δίνει επιλογή τι να φορτώσει. Πάντως στα αυτιά μου καλύτερα ακούγεται η προσθήκη 2ου σκληρού (όχι σε raid...!!!!) με 2ο λειτουργικό...(ισχύει και σε αυτή την περίπτωση η επιλογή μέσω του bios). Και βέβαια δεν δοκιμάζουμε ποτέ στο μουσικό μας partition κανένα πρόγραμμα...!!!

Φίλε child δε γνωρίζω κατά πόσο έχει επανεκδοθεί... Πάντως σε γενικές γραμμές είναι μιά καλή αναφορά στα '80s αν και έχει ελείψεις...αναφέρεται ας πούμε μόνο στα Αθηναϊκά δρώμενα την στιγμή που υπήρχε κίνηση και σε άλλες πόλεις... Ξέρεις για μας που μεγαλώσαμε στην επαρχία, ονόματα σαν την Σοφίτα, το skylab, ή ακόμη και της Ombre (που την πρόλαβα στα τελευταία της), ακούγονται περίπου σαν μύθος...

Μήπως κάποιος συνάδελφος απο 'δω μέσα με πρόσβαση να το καταγγέιλει στην ΕΜΣΕ; (Μη βαράτε...μιά ιδέα έριξα...)

Στείλε μου τότε ένα pm να σου δανείσω το βιβλίο "Τα Ροκ ημερολόγια" του Γιώργου Τουρκοβασίλη (εκδόσεις Οδυσσέας Αθήνα 1984)...θα σου θυμίσει και σένα πολλά...

Πόσα χρόνια πίσω με πάτε.... Εγώ φιλαράκι studio στο Βόλο έχω δει:Παύλο(στο Αχίλειο γύρω στο '80),Λήτη και τρύκ (την ίδια εποχη στο Σαντάν), Σπυριδούλα (στο Ρίβολι & 2-3 χρόνια αργότερα στο 7χ7 πρώην bigben), τον Τζιμάκο (2 μέρες μετά τα επεισόδια στα Τρίκαλα 1983), Vavoura (με Δρόλαπα και Βέκιο) & Magic de spell, μαζί σε ένα σινεμά στην Ν.Ιωνία (νομίζω λεγόνταν Λυρικό), Sharp ties (με Καρβέλα παρακαλώ στην why not στην Αγριά),και τον Βασιλάκη τον Καζούλη στο Σαντάν στην αρχή της καριέρας του...

Τώρα εγώ γιατί βλέποντας το, συγχίστηκα; Να είναι το είδος της μουσικής που δεν μου αρέσει, ή οι πολλές σφαλιάρες που αξίζουν στον "σκηνοθέτη"; (Εντάξει μωρέ 7-8 κόκκινα, στο έτσι κι αλλιώς ....μικρό και ....άδειο Παρισάκι....τι ψυχή έχουν; α!! υπάρχει και η αμυδρή υποψία, εισόδου αντίθετα σε μονόδρομο αλλά αυτό είναι πταίσμα φαντάζομαι ε;;) Έλεος!!!!!!

Αγαπητοί συνάδελφοι, ας μην ξεχνάμε κάτι σημαντικό... Το Thomann πέρα απο τις διαδικτυακές του δραστηριότητες, είναι ένα μουσικό πολυκατάστημα που σε γερμανικό επίπεδο, λειτουργεί ακριβώς όπως και τα δικά μας μαγαζιά... Πάς, βλέπεις, δοκιμάζεις, ακούς, πίνεις καφέ, και αν σ'αρέσει κάτι, το πληρώνεις, το παίρνεις και φεύγεις... σεταρισμένο και έτοιμο.... Είναι λογικό μέσα στους 560 υπαλλήλους του να υπάρχουν και άνθρωποι μη γνώστες, των ιδιαίτερων προτιμήσεων των δεκάδων χιλιάδων μουσικών που συνδιαλέγονται διαδικτυακά με το κατάστημα... όταν όμως παίρνεις την απόφαση να κάνεις μια αγορά μέσω ίντερνετ, πρέπει να έχεις κατα νου και την περίπτωση κάτι να πάει στραβα...

ρίξε μια ματιά και εδώ :http://aepi.gr/index.php?option=com_content&task=blogcategory&id=57&Itemid=94#1. Ο νόμος 2121/1993 «Περί Προστασίας της Πνευματικής Ιδιοκτησίας και Συγγενικών Δικαιωμάτων», αναφέρει πως η κατοχύρωση γίνεται πρωτογενώς και χωρίς διατυπώσεις... Το λεπτό σημείο στην βιντεοσκόπηση απο την μαμά, είναι η παρουσία κοινού...αν στην πλατεία είσαι εσυ και ο... περιπτεράς ....μάλλον δεν μιλάμε για δημόσια εκτέλεση... θα πρέπει να παρευρίσκονται και καμιά 10αριά πελάτες του περιπτέρου... ;D ;D ;D σοβαρά πάντως δημόσια εκτέλεση θεωρείται η εκτέλεση πέραν του οικογενειακού και φιλικού μας περιβάλλοντος...

Να δω ποιός θα πάρει την καταπληκτική customιά: Gibson Custom Shop 50th Anniversary 1958 Les Paul μόνο 1990 γιούρα...χιχιχιχι!!!!!!!!

φιλαράκι δεν φταίνε τα λαιβ (μονο) για το βραχνιασμα... ο κύριος λόγος είναι οταν μιλαμε για ροκ οτι πιθανον προσπαθεις να βγαλεις τα τραγουδια απο τους τονους του gillan του coverdale η του dio με αποτέλεσμα να ξελαρυγγιάζεσαι... αλλος παραγοντας η κακη ακουστική του λαιβ... το ζεσταμα ειναι απαραίτητο... αν δεν προλαβαινεις διαλεγεις να τραγουδησεις 2-3 χαμηλα σε τόνο τραγουδια για αρχη και μετα to child in time. το μελι εξαιρετικό βοήθημα...αραιωμενο σε ΧΛΙΑΡΟ νερακι απέφυγε παστίλιες και διάφορα άλλα φαρμακευτικά γιατι ανοίγουν μεν την φωνή, αλλά προσωρινα... ΑΦΩΝΙΑ...ΑΦΩΝΙΑ...ΑΦΩΝΙΑ!!!!!!!!!!!! τουλαχιστον μεχρι την κυριακή....το πολυ-πολύ... ψιθυρισμα στα αυτί του άλλου... και οπωσ΄δηποτε καλο ζεσταμα...

σίγουρα οχι η χειρότερη αλλα έχει γέλιο... Παγκράτι 1993 ρεμπετάδικο, εγω κιθάρα τραγούδι, ενα μπουζούκι, 2 πλάσματα!!!(...),ενας κρουστός και ο αρμονίστας ένα φιλαρακι απο το ωδείο... πανω στο χαμό (τσιφτετέλια στα τραπέζια, κ.τ.λ.), έρχεται η ώρα του σόλο για το αρμόνιο.. Ένα μέτρο....δύο...τρία..τίποτα, γυρνάω πίσω και βλέπω τον κολλητο , να έχει ανοίξει ένα ... ταπεράκι, και να ροκανίζει αταραχος τυροπιτάκια της μαμάς.....μόλις τον είδα μου λέει απαθως: ρε μαλκ παίξε κατι...πεινάω...περιτό να σας πω οτι το εκ-μεκ (φιναλε για τους μη γνωρίζοντες την σκυλε ορολογία) ήταν άμεσο, και οι πελάτες έμειναν να κοιτάνε τους ψυχοπαθείς μουσικούς που είχαν πεσει στο πάτωμα και χτυπιοντουσαν απο τα γέλια....... ;D ;D ;D

καλά κι εμένα στον Bruce Lee πήγε το μυαλο μου....για Rush ούτε κατα διάνοια...να μου έλεγες για alex lifeson θα το συνδύαζα... ;D ;D ;D

Αγαπητέ υποψήφιε συνάδελφε.. όπως προεγράφη, πτυχίο δεν θα σου ζητήσει κανείς,και η ηλικία είναι μια παράμετρος που θα σε απασχολήσει (χιχιχι......) μετά τα 40, το ρεπερτόριο όμως είναι ένα ζήτημα που θα πρέπει να το δείς με πολλή προσοχή. Ο δρόμος του ... φτωχού και μόνου καουμπόι... δεν βοηθά στο να αποκτήσεις ρεπερτόριο, εκτός και αν έχεις τον άφθονο χρόνο και την μέγιστη υπομονή να "βγάλεις" τα τραγούδια μόνος σου. (Φαντάζομαι οτι και το ωδείο δεν θα πολυχρησιμεύσει αν μπλέξεις με ανατολικές κλίμακες) Χτύπα αγγελία σε εφημερίδες και ιντερνετ και ζήτα συνεργάτες (κατα προτίμηση, ηλικιακά κοντά σου), το να πας αυτοπροσώπως στο μαγαζί θα είναι η συνέχεια, και εκεί λοιπόν θα αφήσεις την καρτούλα σου προσδοκώντας ίσως μελλοντική συνεργασία, εκτός απο "μπουζουκτσήδες" είμεθα και κύριοι ;D...... απο τις 100 οι 50 θα πεταχτούν ,οι 30 θα παραπέσουν, οι 10 θα μεινουν στο μαγαζί που έβαλε λουκέτο, μας μένουν ακόμη 10 όμως που μπορει να σου εξασφαλίσουν δουλίτσα... να θυμάσαι όμως πως το ρεπερτόριο είναι το Α και το Ω... α!!όσο για την απορριψη ξερε ότι είναι μέρος της δουλειάς...και έτσι πρέπει να το αντιμετωπίζεις....

ΑΑΑΑΜΜΜΜΜΑΑΑΑΑΑΑΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!τι επανεκτέλεση ήταν αυτή; ΚΚΚΑΑΑΑΑΑΗΗΗΗΗΚΚΚΚΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!!!!!ΦΩΤΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!!!!!!!!!!

Καλησπέρα... φίλε τους soundhole οταν μιλάμε για ακουστικό ήχο καλύτερα να τους ξεχάσεις.... ο ήχος τους φέρνει σε ηλεκτρική και μάλιστα στο χειρότερο...εχω αμανάτι ενα shadow (αυτον με την ξύλινη επένδυση ....και καλά!!!) δε λέει... Στην Fender χρησιμοποιώ ενα πιέζο fishman εδω και μια δεκαετία περίπου, και είμαι υπερευχαριστημένος...δεν θυμάμαι πια ούτε το μοντέλο να σου πω, απλά θυμάμαι πως μου κόστισε καμιά 70 αριά χιλιάρικα το 98...είναι σκέτος με την προενίσχυση στο καρφί... Η τοποθέτηση έγινε εδώ μια και η κιθάρα είχε αγοραστεί αρχικά σκέτη... στο live ο ήχος της είναι πολύ καλός, και αν και πριμαριστός εμένα στα ελληνικά που παίζω μου αρέσει..., όσον αφορα το σκάψιμο μια μικρή τρύπα στη γέφυρα (αόρατη) και μία τρύπα για το jack στο strap pin.

ναι καλοπιοτα και καλοφαγωτα....καλο καλοκαιρι!!!

Διορθωση..... 12 ειναι φιλε μου, μην τα τρωμε τις κακομοιρες τις διεσεις Αγαπητέ μου συνάδελφε....αν το βλέπεις έτσι τότε οι νότες είναι 11 :) Όσο για τα παραδείγματα, το μεν πρώτο ανήκει στις διαχρονικές αξίες που ήδη ανέφερα, (αν και το έχω τραγουδήσει 1500 φορές και το έχω πια σκυλοβαρεθεί), το δε δεύτερο πάσχει απο στίχο...(άρα δεν εμπίπτει στα αξιοπρόσεκτα τραγούδια)...η ταπεινή μου άποψη....

Πόσο μελάνι και πόσο σύρμα ;D (ιντερνετικό...) ;D έχει καταναλωθεί σε τέτοιες συζητήσεις...΄ δουλεύω επαγγελματικά σε "μαγαζί", και ευτυχώς με την συμπαράσταση ενος σωστού επιχειρηματία (ο οποίος δεν επενέβη ποτέ δύο χρόνια τώρα στο πρόγραμμα), καταφέραμε να έχουμε 2 μέρες την εβδομάδα την αίθουσα σχεδόν γεμάτη ... Το κακό δεν ξεκινάει απο τους μουσικούς και ας μην τσακωνόμαστε μεταξύ μας ... Εταιρείες (που θέλουν κέρδος και καλά κάνουν),κακοί επιχειρηματίες που θέλουν το ίδιο (και καλα κάνουν επίσης) είναι το κύριο πρόβλημα στην μουσική... Εμείς, το ανεκπαίδευτο μουσικά κοινό, είμαστε η συνέχεια του προβλήματος.(δεν εννοώ βεβαίως τους συναδέλφους στο noiz, προς θεού). Παιδιά η μουσική είναι μία.... Σκουπίδια και διαμάντια υπάρχουν σε κάθε έκφρασή της σε όλες τις γωνιές της γης... Ακόμη και τώρα, ακούω ροκιές που κάποτε αγάπησα, και αναρωτιέμαι αν αξίζουν το χώρο που καταναλώνουν στην μνήμη μου. Οι περισσότερες είχαν όμορφη μουσική αλλά από στίχο κλάφτα. απόμειναν βέβαια πολλές απο αυτές να με συντροφεύουν ακόμη και τώρα όταν τελειώνω την δουλειά στο "σκυλάδικο", και βεβαίως είναι διαχρονικές αξίες... απο την άλλη μεριά πολλά απο τα ελληνικά τραγούδια που παίζουμε στο μαγαζί τα αγάπησα, γιατί ανακάλυψα παιζοντάς τα, το μεράκι του συνθέτη τους η του στιχουργού τους...και πιστέψτε με υπάρχουν τραγούδια που έχουν γραφτεί με πολύ πόνο. το ίδιο σκηνικό και στο ρόκ....και εκεί υπάρχουν τραγούδια που έχουν γραφτεί με πόνο και δάκρυ, με χαρα και γέλιο, και συνήθως αυτα τα τραγούδια είναι που μένουν... Εμείς είμαστε αυτοι που καλούμαστε να αποφασίσουμε ποιά θα κρατήσουμε και ποιά θα πετάξουμε... ας μην χάνουμε το χρόνο μας με τέτοιες συζητήσεις οι οποίες ετσι κι αλλοιώς οδηγούν σε αδιέξοδα, και ας ακουσουμε, παιξουμε, γράψουμε, μουσική... Εφτά νότες ειναι....εφτάψυχες κι' όλας ;D Ας είναι χαρούμενο το ταξίδι της....

Οι τύποι είναι ελεύθεροι επαγγελματίες και έτσι πληρώνονται πάντα απο τον εισαγωγέα... θυμάμαι πριν 4-5 χρόνια που έφερα μια kramer απο music-yo, ακολούθησα το δρόμο που σου προτείνουν τα υπόλοιπα παιδια , δηλαδη του ιδιωτικού εκτελωνισμού... Πράγματι πολλά γραφεία, πολλή χαρτούρα αλλά και γρήγορο ξέμπλεγμα στις ουρές, επειδή οι εκτελωνιστές που συνήθως εκτελωνίζουν μεγαλα φορτία δεν σε θέλουν στα πόδια τους ...μάλιστα θυμάμαι πως κάποιος απο αυτούς μου είχε πατήσει και κάτι σφραγίδες σε ένα χαρτί ....χωρίς αμοιβή εννοείται... Επίσης ξεκαθάρισε όταν πας με το καλό για την παραλαβή, πως η αμοιβή που εσύ θεωρείς εκτελωνιστική δεν είναι παρα τα έξοδα handling της courier..είχα πληρώσει και κάνα 50αρι εκεί εκτός απο φόρους και τα λοιπα στο τελωνείο....