spy

Μεγειές! Από τα καλύτερα χρώματα που έχω δει ποτέ σε PRS. ;D ;D Πάντως εγώ έστειλα γράμμα στον Άγιο Βασίλη και έπιασε. Λεπτομέρειες μετά την παραλαβή.

Φέρνει αρκετά, αν εξαιρέσεις pickguard, καλύμματα μαγνητών και inlays.

Εγώ θα έλεγα 335 για να σου στοιχίσει λιγότερο και για να έχεις περισσότερες επιλογές μοντέλων - π.χ. finish, inlays, thin or fat neck. Η 335 έχει μεγάλη γκάμα ήχων έτσι κι αλλιώς και δεν νομίζω ότι το varitone (που όπως έγραψες και συ απλά κόβει κάποιες αρμονικές και θεωρείται από πολλούς σχεδόν άχρηστο) αξίζει τα εξτρα χρήματα.

Οι επιλογές είναι άπειρες. Αν δεν γράψεις τι ήχο θέλεις, τι παίζεις και τα σχετικά, δεν μπορεί κανείς να σε βοηθήσει. Επίσης, αν σκέφτεσαι να αλλάξεις ΤΟΣΑ πολλά πράγματα, ίσως το τελικό κόστος να ξεπεράσει αυτό μίας αξιοπρεπούς κιθάρας που θα μπορούσες να πάρεις εξαρχής και να ξεμπερδέψεις. Εκτός αν θέλεις να το κάνεις σταδιακά.

Σωστόν, αλλά η ερμηνεία του "Πλανητάρχη" και του "Πώς το τρίβουν το πιπέρι" δεν έχει και ιδιαίτερες απαιτήσεις... ;D ;D ;D

Αν εννοείς "να πάς μπροστά" το να δίνεις συναυλίες σε στάδια, να έχεις συλλογή από Bentley και ιδιωτικό αεροπλάνο, ναι. Από την άλλη, και υπό την προϋπόθεση ότι είσαι πολύ καλός μουσικός, μπορείς να έχεις μία αξιοπρεπέστατη καριέρα παίζοντας μόνο αυτά που θέλεις να παίζεις με στόχο ένα πιο αφοσιωμένο κοινό - τουλάχιστον στην Αμερική.

;D ;D ;D ;D ;D ;D Όχι ρε συ. Απλά κάποια στιγμή της είχα δείξει τα βασικά (τι είναι solidbody, τι είναι σκάφος και τέτοια) και τώρα υπάρχει άποψη για όλα... Πάντως για τους Κορεάτες έχει κάποιο μικρό δίκιο...

Κάτσε, να καταλάβω τι εννοείς με τον όρο καριέρα. ??? ??? Αν εννοείς αναγνώριση από το ευρύ κοινό εφάμιλλη με αυτή που είχαν π.χ. οι Rolling Stones ή οι Pearl Jam και συναυλίες σε στάδια αλα Metallica, τότε δεν έχει κάνει κανείς. Αν εννοείς πολλές και καλοπληρωμένες δισκογραφικές δουλειές και εμφανίσεις σε μεγάλο κοινό, η λίστα προφανώς είναι τεράστια! +1000

Εγώ το έχω πάρει απόφαση ότι αυτά τα πράγματα είναι μέσα στον τρόπο ζωής αυτών των τύπων εδώ και πολλές δεκαετίες. Οπότε πάντα υπάρχει ένα ρίσκο ότι το καρπούζι θα είναι μάπα... Δεν είπε κανείς ότι είναι σωστό να εμφανίζεσαι κόκαλο πάνω στη σκηνή. Απλά, τέτοια σκηνικά συμβαίνουν συχνά και τα έχουμε συνηθίσει τόσο ωστε να τα αφήνουμε ασχολίαστα... +1, αλλα... Ποιό βαπόρι από την Περσία; Εδώ μιλάμε για πρέζα, για νταβατζηλίκι ωστε να βγουν τα έξοδα για την πρέζα και για χοντρά πράγματα. Π.χ. ο Coltrane στα πρώτα χρόνια ήταν τόσο κόκαλο από την πρέζα πριν τις συναυλίες που σκάλιζε τη μύτη του και έτρωγε τα ευρήματα. Bλέπε αυτοβιογραφία Miles Davis για πολλά τέτοια σκηνικά...

Κατάθεση ψυχής είναι και η τζαζ και το φανκ και το ροκ και το πανκ και σχεδόν όλα τα είδη μουσικής όταν εκτελούνται σωστά. Και όταν από κάτω υπάρχει κοινό, ο μουσικός οφείλει να είναι επαγγελματίας. Επίσης, άσχετα αν δεν είναι το είδος του, ο Σπυρόπουλος έχει γνώσεις τζαζ. Τώρα αν έλαβε κανένα πακετάκι από Ζωνιανά την ίδια μέρα, τι να κάνουμε; ;D ;D

Έχεις ακούσει ποτέ τη λέξη "αρπαχτή"; Γίνονται αυτά ρε συ. Εγώ π.χ. έχω δει τον αγαπημένο μου Έλληνα ροκ κιθαρίστα (Μπάμπης Παπαδόπουλος) σε συναυλία στο ΑΝ να μην μπορεί να παίξει τίποτα σωστά και να σωριάζεται φαρδύς-πλατύς κάτω στη 1 ώρα της συναυλίας...

Μια μικρή ανθολογία απ' αυτά που ακούω τελευταία: "Στο σπίτι που θα μένουμε μαζί δεν θα μπει τέτοια κιθάρα." (για Fender Stratocaster) "Αυτό γιατί δεν το βάζεις σε καμία αποθήκη; Παλαιοπωλείο θα γίνουμε!" (για vintage Fender Pro Reverb) "Οι κιθάρες που φτιάχνουν οι Κορεάτες είναι σαν έπιπλα και είναι εντελώς κιτς με αυτά τα χρυσά" "Πάρε αυτήν, να υπάρχει και ένα πραγματικό μουσικό όργανο στο σπίτι." (για ****** **-***) Κατάλαβες τώρα;

Γενικά και τα δύο αδέλφια (Βασίλης και Νίκος) είναι εξαιρετικά καταρτισμένοι μουσικοί. Από την άλλη, δεν είναι τζαζίστες ενώ επίσης έχουν και τις κακές τους στιγμές όπως όλοι. --------- @trigga, μια και θυμήθηκες τον Pat Martino στο άσχετο, πάρε και ένα link http://www.stevekhan.com/once.mp3 να δεις τι έπαιζε ο τύπος στα 21 του... :o :o

Δεν θα ταιριάζουν. Γιατί δεν ψάχνεις για P-90 σε μέγεθος humbucker; Η Seymour Duncan και η Gibson για παράδειγμα έχουν πολλούς τέτοιους μαγνήτες.

Καλά τα λες τώρα μεγάλε, αλλά όταν έχεις γράψει αυτό: μάλλον ψιλοπροσβάλεις και τους μαθητευόμενους. Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, δεν έχω υπάρξει μαθητής κανενός από τους παραπάνω. Υπάρχει τεράστια διαφορά μεταξύ των τριών φράσεων "οι δίσκοι του Χ δεν μου αρέσουν", "ο Χ είναι υπερεκτιμημένος" και "ο Χ είναι άχρηστος ως δάσκαλος και καταστρέφει τους μαθητές του"...

Εγώ πάντως αν έβλεπα κιθάρα που γράφει Fenderr δεν θα έδινα πάνω από 50 ευρώ και δεν θα τη συνέκρινα με Gibson αλλά με τις περίφημες κινέζικες Gypson... ::) ::) Λίγη ορθογραφία πλιζ.

Για αρχή παίζω όλες τις κλίμακες και arpeggios που γνωρίζω, πρώτα αργά (16α σε 160bpm) και μετά γρήγορα (32α σε 240bpm). Έπειτα παίζω τα 24 Caprices του Paganini συνεχόμενα. Τέλος, παίζω κάποιες απλές φράσεις του Pat Martino, του Allan Holdsworth και του Frank Gambale. Μετά ξυπνάω, πλένω το πρόσωπό μου και φτιάχνω καφέ. ;D Σοβαρά τώρα, κάνω κάποιες ασκήσεις σαν αυτές που είπε ο trigga (συγκεκριμένα μία επιλογή από το πρώτο βιβλίο του Guthrie Govan), αλλά όχι για πολλή ώρα γιατί τότε δεν πρόκειται για ζέσταμα. Εξάλλου, όσο και να ζεσταθούν τα χέρια μου, πάλι κουλά θα είναι... :-[

Όπως έλεγε και ο Αρτέμης Μάτσας "Οι Γερμανοί είναι φίλοι μας, θέλουν τα καλό μας, είναι πιο δυνατοί, θα νικήσουν!" ;D ;D

Φαντάζομαι και πιθανές απαντήσεις πωλητών. -Δυστυχώς, οι χαμπάκερς μας τελείωσαν. Μπορείτε όμως να πάρετε μία Telecaster που έχει και περισσότερο twang. -Σας ενημερώνουμε ότι αυτή την εβδομάδα έχουμε super προσφορά στα τάστα medium jumbo. Με κάθε refret δώρο ένα nut από γραφίτη και ένα καθαριστικό ταστιέρας.

Θα ήθελα ένα κιλό τυρί φέτα, μισό κιλό μορταδέλα και μια ηλεκτρική κιθάρα με δύο χαμπάκερς...

Έτσι μπράβο αρχηγέ! Βάλε λίγο τάξη, γιατι θα σου χαλάσουν το φόρουμ όλοι αυτοί οι νέοι που γράφουν συνέχεια για λεφτά... ;D ;D ;D

O Μπαλταζάνης είναι μια χαρά. Και καλός δάσκαλος και πολύ καλός τύπος. Όμως πιστεύω ότι για να πάρεις από αυτόν το 100% που έχει να σου δώσει, θα πρέπει να έχεις ξεμπερδέψει με κάποια θέματα τεχνικής έτσι ώστε να μπορείς να αφοσιωθείς ολοκληρωτικά στο μουσικό μέρος της υπόθεσης.

Κάνε μία αναζήτηση "epiphone les paul μαγνήτες" ή κάτι τέτοιο στο forum και θα βρεις διάφορα που ίσως να σε ενδιαφέρουν.

Για συναισθηματική αξία: Allman Brothers - Live at Fillmore East (βινύλιο, αμερικάνικη έκδοση 1972) John Coltrane - Impressions (βινύλιο, ο πρώτος μου δίσκος jazz) Για χρηματική αξία, δεν το έχω ψάξει το ζήτημα.

Τι δουλειά έχω εγώ; Απ' όσο θυμάμαι, ούτε έχω εκφράσει δογματικές απόψεις κατά ΟΛΩΝ των Ελλήνων αντιπροσώπων/εμπόρων ούτε έχω παραπονεθεί ποτέ για τις τιμές των εταιριών που αντιπροσωπεύει συγκεκριμένα η "Β. Στόλλας". Εξάλλου δεν έχω ιδία πείρα: ότι υπάρχει σπίτι μου και γράφει Fender το έχω λάβει ως δώρο! Επίσης, μία ηλεκτρακουστική Takamine που σκοπεύω να πάρω θα την αγοράσω από Ελλάδα γιατί οι τιμές κάποιων καταστημάτων είναι απόλυτα ικανοποιητικές... Όμως, θέλετε δεν θέλετε, η πλειοψηφία των αντιπροσώπων για τους οποίους έχω άποψη ακολουθεί μία εμπορική τακτική η οποία ανήκει σε προηγούμενες δεκαετίες και στρέφει τον αγοραστή στους διάφορους Thomann, ακόμα και για περιπτώσεις όπου κάτι τέτοιο δεν τον συμφέρει.