trolley

Χμμμμ, δίκιο έχεις για το ότι παρασύρθηκα και άρχισα να μιλάω για μη-λαϊκές μουσικές. Αυτό βέβαια, θέτει ένα άλλο ζήτημα, το αν μπορεί η λαϊκή τέχνη να είναι διαχρονική - πρόσεξε, δεν εννοώ αν θα συνεχίσει να υπάρχει (προφανώς θα συνεχίσει) αλλά αν μπορεί να αγγίξει ανθρώπους δύο ή τρεις γενιές μετά. Αυτό είναι μεγάλο ζήτημα και ομολογώ ότι με ξεπερνάει, δηλαδή δεν έχω τις γνώσεις για να το συζητήσω. Για παράδειγμα, εσύ όντως συγκινείσαι με τις "Βεργούλες"; Και οκ, ας πούμε ότι εσύ συγκινείσαι ή ότι εγώ συγκινούμαι, αλλά πόσοι άλλοι ξέρουν τι είναι έστω οι βεργούλες; Πέραν αυτών, δεν έχει ρε Superfunk κορυφαία παραγωγή το Combat Rock, χάλια είναι ο δίσκος. Από κομμάτι σε κομμάτι ακούγεται διαφορετικά και κατά κανόνα μέτρια. Ξαναάκουσέ το, ίσως καταλάβεις την άποψή μου, άλλωστε και εγώ είχα να το ακούσω χρόνια. Επίσης, δεν είναι αλήθεια ότι όλες οι πολιτικές θέσεις είναι εξίσου αφελείς στο χώρο του ροκ, υπάρχουν καλλιτέχνες που εντόπισαν και εξέφρασαν καλύτερα την εποχή τους από τους clash (πανκ συγκροτήματα επίσης). Τέλος, ένα άλλο ενδιαφέρον θέμα που θίγεις είναι αυτό των ορμονών. Και φυσικά έχεις δίκιο. Αυτές οι μουσικές χωρίς την κατάλληλη δόση ορμονικού αναβρασμού δεν έχουν πια καμία σημασία. Η σονάτα στο σεληνόφως είναι καλύτερο, ωριμότερο και πληρέστερο μουσικό κομάτι από τις "Βεργούλες" (σημ. το γράφω δημοσιογραφική αδεία, δεν θυμάμαι να έχω ακούσει όντως τις Βεργούλες - επι τη ευκαιρία πιο είναι το χωρίο σου;), και αυτή η αξία δεν μειώνεται επειδή δεν προσφέρεται το κομάτι για σπάσιμο και χαβαλέ. Πάντα φιλικά Υ.Γ. πως γράφεται το "Βεργούλες" στα κινέζικα; :) :) :) :)

Μια και είπες για Clash, ξανααγόρασα το Combat Rock πριν κανά μήνα, ελπίζοντας ότι θα ξαναζήσω το excitement της πρώτης του ακρόασης πρίν από τόσα χρόνια. Έπρεπε να το περιμένω: ο δίσκος σχεδόν δεν ακούγεται πια. Οι πολιτικές τους θέσεις αναδύουν μία απίστευτη αφέλεια, οι συνθέσεις είναι απλουστευμένες εφαρμογές των πιο τυπικών ροκ κλισέ, η φωνή είναι συχνά φάλτση, η παραγωγή είναι αστεία κλπ. Βέβαια, εγώ την έκανα λάμπα ακούγοντας το Overpowered by Funk (όχι SuperFunk :) σε μέγιστες εντάσεις μέσα στο αυτοκίνητο, αλλά όλη αυτή την ώρα αισθανόμουν εκτός πραγματικότητας, σαν να κοιτάζω μία φωτογραφία μιας κοπέλας που ήταν ωραία κάποτε αλλά πλέον έχει γίνει σαν πατσαβούρα. Έτσι, έχω την εντύπωση (για να γυρίσουμε και στο θέμα) ότι για να αποδοθεί ο όρος "διαχρονικό" σε οποιοδήποτε έργο τέχνης πρέπει να περάσουν τουλάχιστον 100 χρόνια - όταν με το καλό έχουν φύγει από τη ζωή όλοι εκείνοι που αρχικά το είχαν δοξάσει, το έργο θα πρέπει να έχει να πει κάτι στους αμέσως επόμενους. Αυτό συμβαίνει πολύ σπάνια - στην περίπτωση των Clash ή των Dream Theater (σύγκριση και αυτή...) νομίζω ότι έχουμε έργο εξαιρετικά περιορισμένου ορίζοντα. Το ροκ γενικά, δεν έχει καταφέρει ακόμη να αποδείξει ότι είναι ικανό για διαχρονικό βεληνεκές - σε αντίθεση με τον ρομαντικό Neil Young, εγώ πιστεύω ότι έχει ήδη πεθάνει - το μόνο που έχει μείνει είναι κάποια κλισέ για να διασκεδάζουν όσοι μαθαίνουν μπλούζ κλίμακες, και μερικοί παλιοί φίλοι του όπως εγώ που το χρησιμοποιούν σαν πλαίσιο αναφοράς για να κρίνουν όλη τη σύγχρονη παραγωγή (και να την απορρίπτουν, επί τη ευκαιρία). Όποιος έχει αγωνίες για την διαχρονικότητα του μουσικού του έργου (κανείς ελπίζω) καλά θα κάνει να ακούσει τις δουλειές του Mozart, του Vivaldi, του Bach και από 20ο αιώνα του Schoenberg, του Stockhausen και του Messiaen. Αλλά για οτιδήποτε κυκλοφόρησε στην πιάτσα τα τελευταία 50-60 χρόνια, εγώ προσωπικά θα ήμουν επιφυλακτικός.

Λοιπόν φίλε με το ερώτημα, άκου τι θα κάνεις: φεύγεις, πας σε ένα μεγάλο δισκάδικο, και έτσι όπως έχουν κατηγοριοποιημένα τα μουσικά είδη, προσπερνάς όλες τις λέξεις που σου φαίνονται γνωστές ή προκαταβολικά ενδιαφέρουσες και επιλέγεις ένα δίσκο από ένα είδος για το οποίο δεν ξέρεις τίποτα. Μετά πας σπίτι, τον ακούς μέχρι να σου αρέσει (κανονική πλύση εγκεφάλου, όχι αστεία) ή μέχρι να χαλάσει το πικάπ. Μετά τον δίνεις και σε όλους τους φίλους σου. Με αυτούς που εξακολουθούν να σου λένε καλημέρα μετά από μία εβδομάδα, φτιάχνεις ένα γκρουπ των 8 ατόμων τουλάχιστον και αρχίζετε να παίζετε κάνοντας πρόβες. Οι στίχοι στο γκρουπ (αν έχει τραγουδιστή) πρέπει να είναι σε οποιαδήποτε γλώσσα εκτός από τα αγγλικά. Αν ο τραγουδιστής είναι εγγλέζος, τότε τον αναγκάζετε να βγάζει μόνο άναρθρες κραυγές και σε καμία περίπτωση να μην πει λέξεις όπως : love, baby, pain, fire, you. Στο τέλος όλης αυτής της διαδικασίας, αγοράζεις ένα πρόγραμμα όπως το fl studio και πάνω από όλα όσα έχετε γράψει βάζεις έναν κουφό να ανοίγει και να κλείνει τις λούπες όποτε μετρήσει μέχρι το 100 από μέσα του. Στο τέλος, όταν με το καλό ηχογραφήσετε, σβήνεις εντελώς τις κιθάρες από την μίξη (ή την μείξη που έλεγε και μια ψυχή) και τελικά στο εξώφυλλο αφιερώνεις τον δίσκο στη μνήμη του Μάνου Χατζιδάκι. Τώρα εσύ νομίζεις ότι κάνω πλάκα, αλλά μπορεί και να μην κάνω.

Χμμμ' date=' έχεις δίκιο, τα λεφτά είναι η αρχή του κακού σε αυτό το κόσμο... άρα προτείνω το εξής: να κάνεις τα jingles στον ελεύθερο χρόνο σου, να μου δίνεις εμένα τα λεφτά να παώ μαζί με τον whitenoise στη κόλαση, και εσύ να πήζεις μπροστά στην οθόνη αναρρωτόμενος αν θα πάρεις αύξηση στα επόμενα χριστούγεννα... ε, τι λες; :) :) :) :) :) (σημ: στο έχω ξαναπεί ότι θες [i']επειγόντως[/i] διακοπές)

Πας για καριέρα στο χώρο των διαφημιστικών jingles (και απ' ότι ακούω έχει καλή κονόμα). Μπράβο, πολύ ωραίο.

Λοιπόν, τώρα που χαλαρώσαμε, να σας πω και ένα ωραίο αστείο. Πριν από χρόνια (όταν ήμουν 20 χρονών) είχα γνωρίσει ένα τύπο που είχε περάσει πόλλά χρόνια δουλεύοντας στην Αμερική. Του λέω: "Τελικά, ωραία είναι εκεί;". Μου απαντάει: "Κοίτα να δεις, η διαφορά ανάμεσα στον αμερικάνο και τον έλληνα έιναι η εξής: εκεί, αν ανέβει η τιμή του ψωμιού, ο αμερικάνος θα πάει στο αφεντικό του και θα ζητήσει αύξηση, τόση, ώστε με τα νέα λεφτά να μπορεί πάλι να πάρει τόσο ψωμί όσο έπαιρνε. Ο έλληνας, θα βγει στους δρόμους ζητώντας να... ξαναπέσει η τιμή του ψωμιού... :) :) :)". Βέβαια, πριν τόσα χρόνια, δεν είχε ακόμη ανακαλυφθεί ότι στην πραγματικότητα οι έλληνες είναι από τον Σείριο.... :) :) :) :).

Αγαπητέ Aiolos, δεν διαφωνούμε. Αν η πειρατεία και η αποδοχή πειρατικού μουσικού λογισμικού ήταν μία αντίδραση στις κακώς νοούμενες καπιταλιστικές προθέσεις των μεγάλων εταιρειών του χώρου, τότε δεν θα υπήρχε (από μένα τουλάχιστον) κανένα πρόβλημα. Αλλά υπάρχει ένα κοινό το οποίο δεν αγοράζει τίποτε, ούτε ένα παιγχνίδι των 30 ευρώ, ούτε το πάμφθηνο Tracktion, ούτε τίποτε άλλο. Απλά προτιμά να δίνει αλλού τα χρήματά του. Μην μπερδεύεις αυτό το κοινό με τον (όντως συμπαθέστατο και μάλλον ικανότατο) φοιτητή που σπάει ένα πρόγραμμα. Ο ένας είναι ικανός και ούτως ή άλλως λειτουργεί σε μία κοινωνία όπου αργότερα θα κληθεί να προσφέρει (σε πολλαπλάσιο βαθμό) εκείνα που καταχράστηκε για να κάνει τον μάγκα στους προγραματιστές φίλους του. Ο άλλος (ο έλλην κλεπταποδόχος) είναι απλά τσιγκούνης και βαριεστημένος και εκ' πεποιθήσεως τζαμπατζής. Για την ιστορία - αν και το έχω ξαναπεί - δεν είμαι παρθένα. Ασφαλώς έχω τρέξει πειρατικό λογισμικό και μάλιστα πολύ. Είχα φτάσει σε ένα σημείο να μην ξέρω που αρχίζει και που τελειώνει το virtual studio μου, άσε που έπρεπε να στήνω τον υπολογιστή μου δύο φορές την εβδομάδα. Μετά από κανα χρόνο κατάλαβα (μάλλον: συνειδητοποίησα) ότι δεν είχα γράψει (από μουσική) σχεδόν τίποτε. Τα πέταξα όλα, έβαλα ένα ωραίο ηλεκτρικό πιανάκι που το είχα αγοράσει από έγκριτη γερμανική εταιρεία και ήρθα στα ίσα μου. Κατάλαβα ότι όλον αυτό το καιρό ήμουν θύμα μίας παράνοιας που έκανε τη μουσική ζωή μου δυσκολότερη. Ο λόγος που μιλάω πλέον τόσο ανοικτά κατά της πειρατείας δεν είναι ηθικολογικός, είναι καθαρά πρακτικός και επι της ουσίας. Εννοείται ότι ο καθένας κάνει ότι θέλει με τα λεφτά του, και αν θέλει να πάει στην κόλαση (που λέει και ο whitenoise) δικαίωμά του είναι. Αλλά από ένα δημόσιο βήμα δεν υπάρχει λόγος να υπερηφανευόμαστε για τα λάθη μας. Στο μυαλό πολλών νέων φίλων (όπως σίγουρα έχετε προσέξει) η απόκτηση δεκάδων προγραμμάτων είναι πλέον ταυτόσημη με το να αρχίσουν να κάνουν μουσική. Εσύ Aiolos σαν συνθέτης που είσαι το ξέρεις όμως ότι η ουσία είναι αλλού. Σωστά;

Ναι, το ίδιο τροφοδοτικό έχω και εγώ. Σαν τελική (από εμένα - υπάρχουν και άλλοι) ιδέα, κάνε το εξής. Σύνδεσέ τα όλα, άνοιξε τα ηχεία για να ακούς (χαμηλά) τι γίνεται και άρχισε να βγάζεις μία-μία τις μπρίζες όλων αυτών των συσκευών. Μπορεί ο θόρυβος να εξαφανιστεί με κάποια τέτοια αφαίρεση. Επίσης, σε κάποια φάση, θα δοκίμαζα να αφαιρούσα για λίγο το UPS από την αλυσίδα, μήπως εκεί υπάρχει κάποιο πρόβλημα (εκτός αν ξέρεις με βεβαιότητα ότι είναι αρκετά καινούργιο και αρκετά ακριβό). Είμαι πολύ περίεργος να μάθω τι μπορεί να ήταν όλο αυτό το πρόβλημα. Με υπομονή και δοκιμές θα το βρούμε (και μην καπνίζεις ΣΥΝΕΧΕΙΑ όταν τα κάνεις όλα αυτά :) :) ).

¶ρα, όπως βλέπεις, είναι πρόβλημα τροφοδοτικού ή/και μπρίζών. Το πρώτο που θα σε ρώταγα είναι αν έχεις το original τροφοδοτικό του Aspire, ή αν έχει χρειαστεί να πάρεις κάποιο άλλο. Το δεύτερο, είναι ότι θα σου ζήταγα να βρεις μία άλλη συσκευή που να λειτουργεί με τροφοδοτικό (π.χ. ένα πορτατιφ με λάμπα αλογόνου, ή ένα walkman) και θα σε ρώταγα τι γίνεται αν βάζεις τη νέα αυτή συσκευή σε κάποια από τις μπρίζες. Αν ο θόρυβος επιμένει, θα σου έλεγα ότι πρέπει ένας ηλεκτρολόγος να ελέγξει αν το όλο σύστημα των ηλεκτρικών στο χώρο σου γειώνεται σωστά. Πριν φτάσουμε όμως στον ηλεκτρολόγο, πες μου για αυτά τα δύο θέματα (δηλ, αν είναι το original τροφοδοτικό και τι γίνεται αν βάλεις άλλο τροφοδοτικό στη μπρίζα).

Ο θόρυβος υπάρχει όταν το laptop είναι αναμένο, αλλά όχι στην μπρίζα; Όταν το τροφοδοτικό του laptop είναι στην μπρίζα αλλά όχι συνδεδεμένο με το laptop; Όταν τροφοδοτικό ή/και laptop είναι βαλμένα σε άλλη μπρίζα; Για πες μας.

Ναι ρε Granule, τι λες; Μας έχεις στείλει ρε μπαγάσα :) :) :) :) :) :)

Aiolos, έχεις δίκιο. Η 5η συμφωνία του Μπετόβεν είναι ακριβότερο πράγμα από το Cubase. Και όντως, ενώ το Cubase μπορείς να πας να το αγοράσεις αύριο το πρωί, την 5η δεν μπορεί πλέον να την αγοράσει κανείς, ανεξαρτήτως ποσού (υποθέτω). Αλλά δεν συζητάμε αυτό. Συζητάμε το αν κάποιος που επιθυμεί ένα προϊόν μπορεί να επιβάλλει στον προμηθευτή του προϊόντος την τιμή που θέλει. Συζητάμε το αν μπορώ εγώ να πάω στην αντιπροσωπεία της Μερσεντές και να τους πω: ρε σεις, θα μου δώσετε μία μερσεντές με 300 ευρώ ή να βρω τρόπο να την κλέψω; Αυτό συζητάμε. O Dienekes (ίσως με κάποιον υπερβάλοντα ζήλο) προσπάθησε να μας πει ότι το κόστος κατασκευής μουσικού (ή άλλου) λογισμικού μπορεί πραγματικά να είναι πολύ μεγάλο. Αυτό το έκανε σαν απάντηση στο "γιατί να τους πληρώσουμε μωρέ τους διάφορους κατασκευαστές λογισμικού, αφού η δουλειά τους τελικά εύκολη είναι". Δηλαδή, αφού λες ότι είσαι συνθέτης, είναι σα να σου πω εγώ "Αιολε, πόση ώρα σου πήρε για να γράψεις αυτό το έργο; Τι; Δύο μέρες; ¶ρα δεν πρέπει να πάρεις πάνω από 100 ευρώ διότι τόσος είναι ο βασικός μισθός....:):) ). Εσύ σαν δημιουργός όμως, ξέρεις ότι για να φτάσεις σε αυτές τις δύο μέρες μπορεί να χρειάστηκαν 7 χρόνια απλήρωτης μελέτης για θέματα αντίστιξης (π.χ.), οπότε πως θα βγάλεις άκρη με τη χαζομάρα μου; Μπορεί εγώ να πιστεύω ότι ο φλαουτίστας (που μπορεί να είναι και μπουμπούνας) πρέπει να πάρει πιο πολλά λεφτά από τον συνθέτη, διότι αποδεδειγμένα του πήρε τρεις μήνες για να μάθει τα μέρη του :) :) :). Ίσως σου φαίνεται περίεργο, αλλά η κατασκευή λογισμικού απαιτεί ένα παρόμοιο επίπεδο αφοσίωσης και μελέτης. Αυτό διαμορφώνει την τελική τιμή του Nuendo (π.χ.) μαζί με την επίγνωση της εταιρείας ότι ένα σοβαρό ποσοστό χρηστών θα το πάρει πειρατικό (οπότε από κάπου πρέπει να βγούν τα σπασμένα). Βεβαίως είναι πνευματικό αγαθό (τουλάχιστον όσον αφορά το νόμο) και προστατεύεται με αντίστοιχες διατάξεις. Δεν είναι καλλιτεχνικό πόνημα, αλλά χρειάζεται ειδικότατες γνώσεις, πολλά ξενύχτια, άπειρες δοκιμές, απίστευτους οικονομικούς πόρους κατά τη διάρκεια της ανάπτυξής του και πολύ υπομονή. Εν' τάξει, δε νομίζω κανείς που γράφει μουσικό software να έχει την αίσθηση ότι καλλιτεχνίζει, αλλά επιτρέψτε του να έχει την υπερηφάνια του "καλού μάστορα", ο οποίος εκείνη τη στιγμή φτιάχνει ένα εργαλείο ακριβείας που θα επιτρέψει σε άλλους να καλλιτεχνίσουν. Σα να φτιάχνεις ένα καλό πιάνο, ή ένα καλό μολύβι. Οι πραγματικοί καλλιτέχνες είχαν πάντα μεγάλο σεβασμό στα καλά εργαλεία - δεν έχω διαβάσει ποτέ ότι ο Μπετόβεν προτιμούσε να παίζει σε κωλοπιάνα ή να γράφει σε χαρτί που σκιζόταν από την πίεση του μολυβιού. Επίσης, δεν έχει καταγραφεί πουθενά ότι αγόραζε πιάνα από τον Makis Soft.

Ο admin σύντομα θα αποφασίσει αν αυτό το thread έχει λόγο ύπαρξης ή αν πρέπει να κλειδωθεί. ¶φησα τη συζήτηση να εξελιχθεί, ώστε να ακουστούν όλες οι απόψεις σε όλους (όπως αποδείχθηκε) τους τόνους. Λυπάμαι για τον καυγά ανάμεσα στα δύο μέλη (Dienekes / Not Guilty) αλλά πιστεύω ότι πυροδοτήθηκε από δηλώσεις και των δύο, έχει προσωπικό χαρακτήρα και δεν επεκτάθηκε έτσι ώστε να θίγει άλλα μέλη του φόρουμ. Η δική σου άποψη Aiolos, είναι επίσης επιθυμητή και σεβαστή και κακώς είχες πρόβλημα να συμμετέχεις στην κουβέντα. Ας θυμόμαστε όλοι ότι εδώ δεν υπάρχουν εχθροί (εμένα ο άλλος με είπε γυμνασιάρχη :) :) :) και δεν παρεξηγήθηκα). Ας είμαστε φίλοι και αν κάποιος πιστεύει ότι ξέρει κάτι παραπάνω, ας προσπαθεί να πείσει τους άλλους όμορφα χωρίς περιττή επιμονή. Ας δείξουμε ότι είμαστε καλύτεροι (αν είμαστε) από άλλους που απλά φωνάζουν χωρίς επιχειρήματα, λες και είναι μωρά παιδιά. Σκοπός δεν είναι να κάνουμε τους δημοσιογράφους ή τους βουλευτές, αλλά να μοιραστούμε κομάτια πρακτικής εμπειρίας μας προς όφελος όλων. Επίσης ας μην ξεχνάμε ότι εδώ είμαστε φιλοξενούμενοι και πρέπει να σεβόμαστε τον οικοδεσπότη. Η θέση του noiz (αλλά και κάθε άλλου φόρουμ που έχω δει με παρόμοια θεματολογία) είναι ΕΝΑΝΤΙΑ στο πειρατικό software, την διακίνησή του και την χρήση του.

Παιδιά ας μην τσακωνόμαστε. Είναι φανερό ότι διαφωνούμε. Το πρόβλημα δεν είναι πρόβλημα τιμής (άλλωστε αρκετοί ανέφεραν πολλά και φθηνά και καλά προγράμματα) - είναι θέμα νοοτροπίας. Πολύ απλά, μερικοί θέλουμε να είμαστε νόμιμοι αλλά κάποιους άλλους δεν τους νοιάζει. Όπως δεν νοιάζει και αυτούς που μπαίνουν ανάποδα σε ένα στενό για να μην κάνουν 100 μέτρα παραπάνω με το αυτοκίνητο (είθε να μην περνάει κανένας παπούλης εκείνη την ώρα). Εγώ θα ήθελα να ακούω περισσότερη και καλύτερη μουσική - και σας είπα νωρίτερα από ποιους την ακούω, τουλάχιστον στον δικό μου κοινωνικό κύκλο. Και κάτι ακόμη: η ανωνυμία του φόρουμ είναι ωραία συνθήκη όταν θέλεις να κρύψεις κάτι. Αν αύριο το πρωί το φόρουμ ήταν επώνυμο, εγώ θα έλεγα ακριβώς τα ίδια πράγματα. Ελπίζω και τα παιδιά που υποστηρίζουν το παράνομο λογισμικό να έκαναν το ίδιο.

Επανέρχομαι σε αυτό το θέμα καθώς βρήκα ένα πίνακα που δείχνει τις μέγιστες επιτρεπτές θερμοκρασίες για όλους τους επεξεργαστές: http://users.erols.com/chare/elec.htm Ίσως αξίζει να του ρίξετε μία ματιά.

Τέλος πάντων, εγώ δεν θα πω τίποτε άλλο για το θέμα. Δεν πρέπει να καταλήξει να είναι μία συζήτηση για το software, καλύτερες είναι οι συζητήσεις για τη μουσική. Οι μουσικοί ας μιλάνε για μουσική, και ελπίζω να ξέρει ο καθένας τι κάνει στο κρεβάτι του.

Να που είναι το λάθος: δεν είμαστε από τον Σείριο, αλλά είμαστε σε ταξίδι καθ οδόν προς τα εκεί.

Όλοι όσοι εργαζόμαστε έχουμε σαν σκοπό το κέρδος. Όλοι έχουμε το δικαίωμα να ζητάμε όσα χρήματα θέλουμε σαν αμοιβή για την εργασία μας. Όλοι έχουν το δικαίωμα να μην μας δώσουν τα λεφτά που ζητάμε, αν τους φαίνονται πολλά. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να παίρνει τη δουλειά μας χωρίς να μας δίνει τα λεφτά που ζητάμε χωρίς την έγκρισή μας. Πόσο δύσκολο είναι να τα καταλάβει κανείς αυτά τα πράγματα; Αφού ισχύουν για όλους μας. Έτσι εργαζόμαστε εσείς, εγώ, η Steinberg και όλοι οι υπόλοιποι. Εργάζεται κανείς για την ψυχή της μάνας του; Η Ελλάδα είναι πρώτη στην πειρατεία λογισμικού σε όλο το κόσμο (αυτό το στοιχείο θα βρεις φίλε wasted). Προσωπικά δεν θα μου καιγότανε καρφί αν έβλεπα αυτή η αυξημένη πειρατεία να οδηγεί και σε αυξημένη δημιουργικότητα, αν είχαμε 20 ανεξάρτητες παραγωγές το μήνα, αν είχαμε πολλές συναυλίες από μουσικούς που ανδρώθηκαν στο παράνομο software κλπ. Αλλά όταν βλέπω να ζούμε στην χώρα-μηδέν όσον αφορά τις σύγχρονες μουσικές της αναφορές, τότε είναι σαφές σε μένα ότι το software αλλάζει χέρια μόνο και μόνο επειδή είμαστε χασομέρηδες, όχι γιατί ασχολούμαστε δημιουργικά με αυτό. Η επιθυμία για συνεχή εναλλαγή sequencers, plugins, εφέ κλπ κλπ, δεν είναι επιθυμία για μουσική, αλλά επιθυμία για απόλαυση αυτής της ειδικής τεχνολογικής ηδονής του ότι "πωπω τι ωραίο που είναι", και αφού το γαργαλήσουμε λίγο (το πρόγραμμα) πάμε για άλλα. Αυτοί που ασχολούνται σοβαρά (δηλ. με ειλικρίνεια) με τη μουσική, κάποια στιγμή κολάνε σε ένα-δύο εργαλεία και τα υπόλοιπα τα αγνοούν. Έχω γνωρίσει τέτοιους ανθρώπους, που τους λες "ρε συ, βγήκε το καινούργιο Cubase, να στο δώσω να το δεις" και σου λένε "άσε ρε βλάκα που θα καταστρέψω το setup μου". Αυτή είναι ζηλευτή ακεραιότητα χαρακτήρα και προθέσεων και - όχι τυχαία - είναι οι μόνοι από τους οποίους ακούω και κανά καινούργιο κομάτι, τρεις-τέσσερις φορές το χρόνο. ¶ρα λοιπόν, αν έχουμε φιλότιμο και αγαπάμε τη μουσική, πρέπει να καταλάβουμε ότι η ουσία δεν βρίσκεται στο να έχουμε 400 plugins στον υπολογιστή μας. Πρέπει να καταλάβουμε ότι είναι καλό για όλους μας να μισούμε την πειρατεία, διότι απεργάζεται την καταστροφή μας και κυρίως την καταστροφή των νεότερων από εμάς οι οποίοι ψάχνουν να βρουν κάτι με αξία για να πιαστούν πάνω του. Δεν θα το βρούν μέσα στον υπολογιστή αλλά μέσα στο μυαλό τους αν το αφήσουμε σε ησυχία για πέντε έστω λεπτά. Αυτή παιδιά είναι η γνώμη μου. Τώρα τα οικονομικά στοιχεία (που θα βρει ο sunsets) ή τα νομικά (που θα σας πω κάποια άλλη φορά) είναι κολοκύθια αν δεν θέλει κάποιος να καταλάβει τα παραπάνω. Υ.Γ. Καλά οι έλληνες δεν είναι από τον Σείριο; Σοβαρά μιλάτε ρε;

Να προσφέρω και εγώ τον οβολό μου: τέτοιες δουλειές χρειάζονται ένα καλό librarian. Για ρίξε μία ματιά εδώ: http://vancesoft.com/triton/.

Ikon, αν την παραμορφώσεις λίγο ακόμη θα αρχίσει να μοιάζει με stratocaster.

Παίδες, είναι δικαίωμά του Superfunk να παραμείνει ανώνυμος αν το θέλει. Μπορούμε να του ζητήσουμε να αποκαλύψει την ταυτότητά του (και εγώ είμαι περίεργος) αλλά αν δεν θέλει να την αποκαλύψει, νομίζω ότι δεν είναι σωστό να την συζητάμε. Υπάρχουν και τα προσωπικά μηνύματα αν θέλετε να προβείτε σε καυτές αποκαλύψεις (σ.σ. στείλτε μου και εμένα ένα) :) Υ.Γ. Βρήκα πάντως μία φωτογραφία του : http://www.thereelmakeupartist.com/Graphics/sfx/chinese-guy.jpg

Γεια σου και σένα. Σε σχέση με το δεύτερο ερώτημά σου, η κατάσταση έχει ως εξής: αν τα vst plugins είναι όργανα ή εξομοιώσεις οργάνων, τότε κατά 99,9% παρέχουν τη δυνατότητα ελέγχου των παραμέτρων τους μέσω controllers που μπορείς να τους στείλεις με διάφορους τρόπους (το ποντίκι, κάτι σαν το Radium κλπ). Όμως δεν είναι όλα τα vstplugins όργανα, μερικά είναι εφέ. Σε αυτή την περίπτωση, κάποιες παράμετροι του εφέ θα ακούνε σε controllers αλλά από περίπτωση σε περίπτωση διαφέρει το πράγμα. Σε σχέση με το πρώτο ερώτημά σου, το συγκεκριμένο προϊόν καλό είναι για τα λεφτά του, αλλά θα σου φανεί πολύ ψεύτικο (σαν μελόντικα). Δες το και άγγιξέ το πριν προχωρήσεις.

Με γειά και από μένα, αν και δεν σου συγχωρώ τον παραπλανητικό τίτλο του thread. Νόμιζα ότι όντως πρόκειται για κινέζικο μωρό και τί μαθαίνω... ότι (μπλιαχ) πρόκειται και πάλι για μία κιθάρα :(:(:( &

Πάντως φίλε Zinobios, θυμάμαι ότι λίγο καιρό πριν είχες ξανα-ανακοινώσει τη συγκεκριμένη δραστηριότητα. Υπήρχε κάποιος λόγος για να το ανακοινώσεις και τώρα;

Δημοσιογράφος είσαι; Με τι να το συγκρίνω; Το λένε ομοιοπαθητική. Πως πάει ο Ολυμπιακός φέτος;