trolley

Ωπ, αδελφέ μας ξεγέλασες!! Σε αυτό το νέο σου post συζητάς τις απόψεις που αναφέρθηκαν σαν κάποιος που ήδη έχει πολύ σαφή άποψη για αυτό το ζήτημα, όχι σαν κάποιος που είναι στη φάση του ψαξίματος... Ακόμη καλύτερα... Περιμένω με ενδιαφέρον να ακούσω τι άλλο έχεις να πεις. :)

Ένα καλό παράδειγμα καλλιτέχνη που μονίμως έχει υψηλό επίπεδο (μουσικώς, στιχουργικώς κλπ), αλλά ποτέ δεν παραμέλησε την παράμετρο "σκηνική παρουσία" είναι ο Peter Gabriel. Προτείνω να δείτε το πρόσφατο dvd με τίτλο Growing Up Live για να δείτε το πως ο 50χρονος (και πλέον) Gabriel μαγνητίζει το κοινό του προτείνοντας εντελώς νέες θέσεις-σχέσεις ανάμεσα στον καλλιτέχνη και τον όποιο συναυλιακό χώρο. Οι έλληνες μουσικοί θα έπρεπε να ακούν τους δίσκους του Gabriel και να βλέπουν το βίντεο υλικό του, περίπου 5 φορές την ημέρα.

Να βοηθήσω λίγο; Έντεχνο στην ελλάδα καλείται το ελληνικό τραγούδι που δεν έλκει καταγωγή από το ρεμπέτικο ή τη δημοτική/νησιώτικη παράδοση και που έχει συνθεθεί από ανθρώπους με επάρκεια παραδοσιακής/κλασικής μουσικής παιδείας. Σε πιο πρόσφατα χρόνια, όπου το ρεμπέτικο έχει "εξελιχθεί" σε σκυλάδικο, "έντεχνο" καλείται οτιδήποτε επιχειρεί να συντηρήσει μία παραδοσιακά οριζόμενη ποιότητα, είτε μέσω της προβληματικής του στίχου, είτε μέσω της άποψης για την ενορχήστρωση, είτε μέσω της πρόθεσης προσέλκυσης του ενδιαφέροντος ενός κοινού που δεν επιλέγει το σκυλάδικο για ιδεολογικούς λόγους. Φυσικά (στην ελλάδα είμαστε), ο -ούτως ή άλλως χαζούτσικος αυτός όρος- έχει κανιβαλιστεί αγρίως από φίλους και εχθρούς. Για παράδειγμα, οι αριστεροί (no offense) θα επισήμαιναν άμεσα την αστική καταγωγή αυτού του τρόπου σκέψης και των μουσικών ιδιωμάτων που παράγει. Οι δεξιοί (some offense) δεν κατάφεραν ποτέ να εκφραστούν μέσα από το "έντεχνο", μην έχοντας άλλωστε και πολλούς εκπροσώπους τους στο σύγχρονο ελληνικό τραγούδι (έχοντας όμως μία γενικότερη ροπή στο fun του σκυλάδικου). Οι διπλωματούχοι απόφοιτοι των ωδείων (heavy offense or heavy metal) - οι οποίοι δεν έχουν επισήμως πολιτευτεί ακόμη - θα περιλάμβαναν στο "έντεχνο" οτιδήποτε έχει μέσα συγχορδίες ενάτης και μανιερισμούς/ακροβατισμούς του τραγουδιστή κλπ κλπ. Με τέτοιες προδιαγραφές δεν είναι περίεργο ότι ο όρος προκαλεί σύγχυση και καυγάδες. Η απλή αλήθεια είναι ότι κάθε καλλιτεχνική προσπάθεια είναι έντεχνη από τη φύση της (εκτός αν εδώ μέσα ακούσουμε και για συνειδητά "άτεχνες" καλλιτεχνικές προσπάθειες) - όχι βέβαια ότι καταλήγει να είναι εξίσου επιτυχημένη. Έτσι, στην πράξη ο όρος αυτοακυρώνεται και ομολογώ ότι πριν το noiz, είχα πάρα πολλά χρόνια να ακούσω άνθρωπο να τον χρησιμοποιεί. Με όλο το θάρρος, προτείνω την κατάργησή του από όλες τις μελλοντικές συζητήσεις, διότι μόνο σε μπελάδες μπορεί να βάλει. Το να σκέπτεσαι τη μουσική σαν έντεχνη και σαν μη έντεχνη είναι ηθελημένα παρανοϊκή επιλογή και -όπως αποδείκτηκε- κάνει κακό στην υγεία (της συζήτησης).

Brain, τι σημαίνει αυτή η φράση; Έχει ερμηνεία ή να καταχωρηθεί στα X-Files :) ???

... και ως γνωστόν, η συμμετοχή στις ιεροτελεστίες αφορά τους εκ' των έσω συμμετέχοντες στην εκάστοτε θρησκευτική, φιλοσοφική, πολιτισμική παράδοση. Οι έσω, σταμπάρουν με χαρακτηριστική ευκολία τους εισβολείς: θυμηθείτε τις σχετικές σκηνές στο Eyes Wide Shut του Κιούμπρικ, όπου ο δύστυχος Τομ Κρουζ δεν κατάφερε να περάσει σαν "μέλος" παρά το προσεκτικό του φτιασίδωμα και τις προσωπικές θυσίες που είχε κάνει μέχρι να φτάσει εκεί. Θα χρειαστούν πολύ περισσότερα πράγματα από καλύτερο ντύσιμο και συγχρονισμένο head banging για να πείσουν οι έλληνες μουσικοί για το ότι είναι μέρος της ροκ παράδοσης (ή όποιας άλλης, μη-εθνικής). Μάλιστα, από ένα επίπεδο και μετά (το ξαναλέω: από ένα επίπεδο και ΜΕΤΑ) ίσως αποδεικτεί ότι όλα αυτά είναι περιττά, ότι μόνο η ουσία της τέχνης έχει σημασία. Φοβάμαι ότι απέχουμε αρκετά από αυτό το επίπεδο.

Α, και κάτι ακόμη που το περάσαμε στο ντούκου. Ποια είναι αυτά τα ηχεία που θέλει κανείς να τα τοποθετεί δίπλα-δίπλα στην οθόνη? Μία τυπική οθόνη έχει πλάτος 40-60 εκατοστά. Ποια είναι αυτά τα ηχεία που τα θέλει κανείς να έχουν αυτή την απόσταση μεταξύ τους και παράλληλα να ακούει σωστα? Μήπως μιλάμε για multimedia ηχειάκια ηλεκτρονικού υπολογιστή? Εγώ έχω τα δικά μου (M-Audio Studiophile SP-5B) σε απόσταση ενός μέτρου εκατέρωθεν.

Έχεις δίκιο, συμφωνώ ότι το πρόβλημα της θωράκισης πρέπει να προσεγγίζεται σωστά και από τον κατασκευαστή των ηχείων και από τον κατασκευαστή της οθόνης. Αλλά σίγουρα θα έχεις προσέξει ότι η ποιότητα της θωράκισης είναι κατώτερη στα φθηνά και ανώνυμα μοντέλα (οθονών και ηχείων). Επίσης, επαναλαμβάνω, τα μαγνητικά πεδία δεν φέρονται ως επικίνδυνα για την υγεία μας - αυτό δεν ισχύει για τις ακτινοβολίες της οθόνης, άρα σαν χειριστής περιμένω πρώτα από την οθόνη μου να είναι σωστά θωρακισμένη και μετά από τα ηχεία μου. Για παράδειγμα, αυτή τη στιγμή σου γράφω από μία οθόνη που δεν έχει ηχεία κοντά της -παρακαλώ όμως να είναι σωστά θωρακισμένη παρότι δεν βλέπω πουθενά μωβ - αλλιώς σύντομα (σχετικά) θα ακούσετε τα χαμπέρια μου.

Ναι, έχεις δίκιο. Αλλά τι σε χαλάει στις TFT? Αφού έχεις δώσει λεφτά για να πάρεις 21 ιντσών παραδοσιακή οθόνη, σίγουρα μπορείς να αντέξεις το κόστος μίας πολύ καλής 19άρας TFT. Πιάνουν λιγότερο χώρο, δεν έχουν ακτινοβολία, είναι ευκρινέστερες.. μόνο καλά έχω να πω...

Μετά από σύντομη μελέτη, έχω να πω τα παρακάτω: πρώτον, το στοιχείο με το οποίο πρέπει να γίνει η μόνωση (σύμφωνα με το άρθρο στο link που παρέθεσε ο gerasimos) δεν είναι αλλουμίνιο, αλλά νίκελ (κατά 80%). Αυτά είναι δύο διαφορετικά υλικά (και δύο διαφορετικά στοιχεία όπως προκύπτει από τη μελέτη του περιοδικού πίνακα http://chemlab.pc.maricopa.edu/periodic/styles.html, καθώς το ένα έχει σύμβολο Al ενώ το άλλο έχει σύμβολο Ni). Δευτερον, εγώ θα απέδιδα το πρόβλημα, όχι σε ανεπαρκή μόνωση των ηχείων (τα οποία άλλωστε δεν έχουν κανένα κατασκευαστικό λόγο να είναι μονωμένα, αφού το μαγνητικό πεδίο δεν φέρεται ως επικίνδυνο για τον άνθρωπο) αλλά σε ανεπαρκή μόνωση της οθόνης. Πράγματι, πολλές φθηνές οθόνες, από αυτές που έχουν πουληθεί με τα τσουβάλια στην ελληνική αγορά, έχουν σημαντικό πρόβλημα μόνωσης. Αυτό φαίνεται σαν μωβ (ή βυσινί ή πράσινο) όταν πλησιάζεις κοντά ένα ηχείο ή ηχειάκι, αλλά το πραγματικό τους πρόβλημα είναι δυστυχώς αόρατο και αφορά στο ότι παρέχουν ελλειπή προστασία στον χειριστή τους από τις επικίνδυνες ακτινοβολίες που εκπέμπουν οι ίδιες οι συσκευές. Αν η οθόνη δεν είναι επώνυμη, τότε προτείνω την άμεση αντικατάστασή της με μία TFT οθόνη. Αν είναι επώνυμη ή/και ακριβή, εγώ προσωπικά θα διαμαρτυρόμουν στον αντιπρόσωπο και θα απαιτούσα service ή αντικατάστασή της. Μερικές ακριβές και μεγαλούτσικες οθόνες που έχουν περάσει από τα χέρια μου δεν είχαν κανένα τέτοιο πρόβλημα (από εκείνες που θεωρούνται επαγγελματικές). Δυστυχώς, παρ' ότι ρώτησα διαφορους φίλους, δεν μπόρεσα να βρω (ακόμη) πληροφορίες για το που μπορεί να βρεθεί τέτοιο υλικό στην ελλάδα, παρ' ότι είναι σίγουρα διαθέσιμο.

Feather το θέμα έχει προ πολλού λυθεί. Η επέμβασή σου είναι ολότελα άσκοπη (αυξάνει βέβαια τον αριθμό των posts, και το συνακόλουθο κύρος...!). Να γράψω πέντε-έξι φορές ακόμη να προσθέσεις καμιά δεκαριά?

Δεν είμαι σίγουρος, αλλά ένας πολύ πιθανός λόγος είναι : για να σου δείχνει σωστά το patch list. Καθώς σκρολάρεις τη λίστα με τα διαθέσιμα patches (ήχους δηλαδή) το cubase στέλνει σωστά τους κατάλληλους αριθμούς για τα κατάλληλα bank selects (τα οποία στην περίπτωση του wavestation είναι και λίγο ιδιότροπα, αν θυμάμαι καλά). Βέβαια, αν εσύ δεν έχεις τους ήχους της μάνας του, τότε δεν έχει και πολύ χρησιμότητα όλο αυτό.

Σωστά' date=' αν και δε νομίζω ότι χρειαζόταν η διευκρίνηση, αποκλείεται ο kourosava να έστελνε την έξοδο που προβλέπεται για τα ηχεία στην κάρτα ήχου του υπολογιστή του. Δεν είναι άσχετος ο άνθρωπος, απλά δεν έχει ξανασυνδέσει real όργανο στον υπολογιστή, προφανώς μέχρι τώρα έπαιζε μόνο με soft synths. Και ποιος είπε ότι χρειάζεται; Απλά είπαμε ότι αν ακούει το synthesizer μέσω ενός ενισχυτή, τότε μπορεί να πάρει το σήμα από τον ενισχυτή και να το στείλει στην κάρτα ήχου. Έλα παπού μου να σου δείξω τ'αμπελοχώραφά σου...

The Number 1 single was: The Seekers - "The Carnival Is Over" The Number 1 album was: Original Soundtrack - "The Sound Of Music" Born on 27th Nov: 1942 - Jimi Hendrix ( full name James Marshall Hendrix; guitarist, vocalist; deceased ) 1944 - Trevor Davis ( 'Dozy' in Dave Dee, Dozy, Beaky, Mick and Tich ) 1951 - Kevin Kavanaugh ( of Southside Johnny And The Asbury Dukes ) 1959 - Charlie Burchill ( guitarist, Simple Minds ) 1960 - Ashley Ingram ( lead vocalist, Imagination ) 1965 - Wallis Buchannan ( didjeridu player, vibrophonist, Jamiroquai )

Αν είναι έτσι, πάρε τότε και την απάντηση στο πρώτο σου ερώτημα: θα ακούσεις το Wavestation μέσα από το cubase μόνο όταν ηχογραφήσεις το AUDIO σήμα του. Τώρα, απλά "γράφεις" το midi σήμα, το οποίο χρησιμοποιείται από το cubase όταν κάνεις playback για να "παίξει" τις νότες που έχουν καταγραφεί. Εσύ ακούς τις νότες επειδή έχεις συνδέσει τις audio εξόδους του Wavestation με τις audio εισόδους της κάρτας ήχου του υπολογιστή σου, ή με κάποιον ξεχωριστό ενισχυτή. Αν ισχύει το πρώτο, τότε απλά φτιάξε ένα audio track στο cubase, όπλισέ το για ηχογράφηση και "γράψε" το audio σήμα του Wavestation. Αν ισχύει το δεύτερο, πάρε μία audio έξοδο από τον ενισχυτή και στείλε την στην είσοδο της κάρτας - κατόπιν προχωράς ακριβώς με τον ίδιο τρόπο. Έχοντας γράψει τον οποιοδήποτε αριθμό τέτοιων audio tracks, μετά μιξάρεις και κάνεις export κατά βούληση.

Kourosava ACHTUNG - ACHTUNG....!!!!! Επεμβαίνω, όχι για να απαντήσω στην ερώτησή σου, αλλά -επειδή κατάλαβα ότι δεν έχεις ακόμη αρκετή εμπειρία με το μηχάνημα- χρειάζεται να προσέξεις μήπως χάσεις τους ήχους που έχει πάνω του. Εξ' αιτίας μίας χαζής ιδιοτροπίας της Korg, το Wavestation έχει μόνο μία (ή δύο) μπάνκες ROM, οι υπόλοιπες είναι RAM και οποιαδήποτε αλλαγή κάνεις στα patches θα σβήσει ήχους που ήδη υπάρχουν και ίσως σου αρέσουν. Αν αυτοί οι ήχοι ήταν της μαμάς του, δεν υπήρχε πρόβλημα, κάπου θα τους βρίσκαμε και θα τους ξαναφορτώναμε, αλλά από αυτά που λες είναι σαφές ότι είναι άλλοι και όχι της μαμάς του (γι' αυτό άλλους βλέπεις στο cubase και άλλους στο όργανο). Τι πρέπει να κάνεις: α) διαβάζεις το manual ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ, β) κάνεις ένα sys-ex dump όλων των ήχων του οργάνου σε ένα καινούργιο performance του cubase, γ) φυλάσεις κάπου αυτό το performance σαν τα μάτια σου, δ) συνεχίζεις τα πειράματά σου με την βεβαιότητα ότι οι ήχοι είναι ασφαλείς.

Noblues το διόρθωσα το link. Δεν είχε αλλάξει, απλά υπήρχε μία άχρηστη τελεία στο τέλος του. Τώρα λειτουργεί κανονικά. Ευχαριστώ για την υπόδειξη.

OHM- The Early Gurus of Electronic Music Πρόκειται για μία συλλογή από συνθέσεις ηλεκτρονικής μουσικής που καλύπτουν μία περίοδο 30 ετών. Εμφανίζονται όλοι οι πιθανοί (και απίθανοι) τύποι που επένδυσαν κάτι σε αυτή την υπόθεση. Μερικές από τις ηχογραφήσεις είναι πραγματικά πολύ σπάνιες. Για τον ακροατή, φίλο της πειραματικής/ηλεκτρονικής μουσικής, τον παραγωγό, τον ηχολήπτη κλπ αυτό το άλμπουμ είναι πολύτιμο βοήθημα στο να κατανοηθεί η εξελικτική πορεία αυτού του (υπό συνεχή διαμόρφωση) ιδιώματος. Έτσι ο δίσκος δεν είναι ούτε καλός, ούτε κακός - είναι απαραίτητος. Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε εδώ: http://www.furious.com/perfect/ohm/ ενώ μετέφρασα μικρό απόσπασμα από σχόλια του Thurston Moore για το άλμπουμ τα οποία θα βρείτε στο site. Σε ερώτηση "Ποια πιστεύεις ότι είναι η πιο κοινή παρεξήγηση σε σχέση με την ηλεκτρονική μουσική", ο Moore απαντάει: "Είναι η ιδέα ότι όλα έχουν ήδη γίνει στο παρελθόν. Αυτό δεν είναι αλήθεια. Η επιτυχία αυτής της μουσικής είναι ότι πάντα συντηρεί ένα προσωπικό στοιχείο. Κάποιοι άνθρωποι μπορούν να κάνουν πραγματικά ενδιαφέροντα πράγματα με τη χρήση ηλεκτρονικών μέσων, ενώ κάποιοι άλλοι δεν κατορθώνουν να βρουν σε αυτά το κατάλληλο για αυτούς μέσο έκφρασης. Δεν είναι αλήθεια αυτό που λέγεται ότι δηλ. ο καθένας μπορεί να το κάνει. Ακόμη και αν ο καθένας μπορεί να το κάνει, σίγουρα δεν μπορεί ο καθένας να το κάνει με εξίσου γνήσιο και αποτελεσματικό τρόπο". Η συνέχεια επί της οθόνης... Υ.Γ. Είχα τελειώσει αυτό το κειμενάκι, όταν συνειδητοποίησα ότι ο δίσκος είναι κάπως δύσκολο να βρεθεί αυτή την περίοδο. Παρ' όλα αυτά, το αφήνω, διότι αξίζει να δείτε το site και τις πληροφορίες που περιέχει, αλλά και γιατί εγώ απέκτησα το δικό μου αντίτυπο πριν δύο χρόνια σε ένα δισκάδικο στο Παγκράτι... άρα πάντα υπάρχουν ελπίδες...

Για μία πολύ μικρή γεύση των όσων πρεσβεύει ο Toop μπορείτε να δείτε αυτή την on-line συνέντευξη: http://www.furious.com/perfect/toop.html Στο τέλος έχει ένα link με αγαπημένες μουσικές αυτού, αλλά και άλλων εκλεκτών τύπων. Πολύ διδακτικό...

Αν μπορείς να ζήσεις χωρίς το.. τσίμπημα, τότε έχε υπόψιν σου ότι η M-audio έβγαλε και αυτό http://news.harmony-central.com/Newp/2004/Keystation-88es.html .. το οποίο πρέπει να είναι ακριβώς το ίδιο αλλά χωρίς τους controllers. Εγώ προσωπικά (ερασιτέχνης γαρ) αυτό θα είχα πάρει αν ήξερα ότι θα το βγάλουν, αλλά μου το κρατήσανε κρυφό τα πουλημένα τομάρια του μάρκετινγκ (πλάκα κάνω, μια χαρά παιδιά είναι στην ελίνα).

Είναι όντως βαρύ, πριν δυο μέρες του άλλαξα θέση στο δωμάτιο και θυμήθηκα την τρέχουσα ηλικία μου. Αλλά το βάρος (παλαιόθεν) θεωρείται ένδειξη καλής ποιότητας κατασκευής, εκτός αν τα γεμίζουν με τσιμέντο και βότσαλα σκοπίμως:)

Το έχω εγώ. Δεν μπορώ να βρώ κανένα μειονέκτημα, αλλά η μακροβιότητά του σε σκληρή live χρήση είναι κάτι που δεν έχει αποδειχθεί ακόμη, ακριβώς επειδή είναι τόσο νέο προϊόν. Σίγουρα σε "φτιάχνει" με την όλη φάση του, if you know what i mean.

Να και κάτι που δεν υποψιαζόμουν... υπάρχει κάποια ερμηνεία για αυτό το φαινόμενο; Διαφωτίστε με παρακαλώ...